“...ขอทุกคนจงใช้ความรู้ความสามารถที่ได้อบรมมาแล้วนั้น เป็นรากฐานที่จะสร้างความเจริญในชีวิตการงาน และสร้างความมั่นคงให้แก่ประเทศชาติ ตั้งใจประกอบสัมมาอาชีพด้วยความขยันหมั่นเพียร ดำรงตนอยู่ในคุณธรรมให้สมกับที่เป็นผู้มีความรู้และมีเกียรติ เสมอตลอดไป...”
“...ประเทศบ้านเมืองจะวัฒนาถาวรอยู่ได้ ก็ย่อมอาศัยความสัตย์สุจริตเป็นพื้นฐาน ท่านทั้งหลายจะออกไปรับราชการก็ดี หรือประกอบกิจการงานส่วนตัวก็ดี ขอให้มั่นอยู่ในคุณธรรม ทั้ง 3 ประการ คือ สุจริตต่อบ้านเมือง สุจริตต่อประชาชน และสุจริตต่อหน้าที่ ท่านจึงจะเป็นผู้ที่ควรแก่การสรรเสริญของมวลชนทั่วไป...”
“...ความสามัคคีพร้อมเพรียงกันเป็นพื้นฐานที่สำคัญยิ่งในการปฏิบัติบริหารงานใหญ่ๆ เช่น งานของแผ่นดิน และความสามัคคีนี้จะเกิดมีขึ้นมั่นคงได้ ก็ด้วยบุคคลในหมู่ในคณะมีคุณธรรมเป็นเครื่องยึดเหนี่ยวผูกพันจิตใจของกันและกันไว้...”
“...คุณธรรมและความสามัคคีนี้มีความสำคัญมาก หมายความว่า ทุกคนทำหน้าที่ของตนด้วยความตั้งใจจริง และด้วยน้ำใจที่จะสร้างสรรค์ไม่ทำลาย ประเทศชาติจึงจะอยู่ได้ และแต่ละคนจึงจะอาศัยแผ่นดินได้อย่างมีความมั่นคง มีความสุข มีความก้าวหน้าได้...”
“...การรู้จักวางตัวให้สมกับเป็นผู้มีหน้าที่สั่งสอนและอบรมเยาวชน ควรจะตั้งใจปฏิบัติหน้าที่อย่างเต็มความสามารถ และช่วยกันขจัดปัญหาเยาวชนให้หมดสิ้นไปโดยเร็ว และส่งเสริมให้เยาวชนได้เป็นคนที่มีสัมมาอาชีพ มีความประพฤติดี เพื่อเป็นกำลังในการที่จะสร้างประเทศชาติต่อไป...”
(จาก นิตยสารธรรมลีลา ฉบับที่ 187 กรกฎาคม 2559)
“...ประเทศบ้านเมืองจะวัฒนาถาวรอยู่ได้ ก็ย่อมอาศัยความสัตย์สุจริตเป็นพื้นฐาน ท่านทั้งหลายจะออกไปรับราชการก็ดี หรือประกอบกิจการงานส่วนตัวก็ดี ขอให้มั่นอยู่ในคุณธรรม ทั้ง 3 ประการ คือ สุจริตต่อบ้านเมือง สุจริตต่อประชาชน และสุจริตต่อหน้าที่ ท่านจึงจะเป็นผู้ที่ควรแก่การสรรเสริญของมวลชนทั่วไป...”
“...ความสามัคคีพร้อมเพรียงกันเป็นพื้นฐานที่สำคัญยิ่งในการปฏิบัติบริหารงานใหญ่ๆ เช่น งานของแผ่นดิน และความสามัคคีนี้จะเกิดมีขึ้นมั่นคงได้ ก็ด้วยบุคคลในหมู่ในคณะมีคุณธรรมเป็นเครื่องยึดเหนี่ยวผูกพันจิตใจของกันและกันไว้...”
“...คุณธรรมและความสามัคคีนี้มีความสำคัญมาก หมายความว่า ทุกคนทำหน้าที่ของตนด้วยความตั้งใจจริง และด้วยน้ำใจที่จะสร้างสรรค์ไม่ทำลาย ประเทศชาติจึงจะอยู่ได้ และแต่ละคนจึงจะอาศัยแผ่นดินได้อย่างมีความมั่นคง มีความสุข มีความก้าวหน้าได้...”
“...การรู้จักวางตัวให้สมกับเป็นผู้มีหน้าที่สั่งสอนและอบรมเยาวชน ควรจะตั้งใจปฏิบัติหน้าที่อย่างเต็มความสามารถ และช่วยกันขจัดปัญหาเยาวชนให้หมดสิ้นไปโดยเร็ว และส่งเสริมให้เยาวชนได้เป็นคนที่มีสัมมาอาชีพ มีความประพฤติดี เพื่อเป็นกำลังในการที่จะสร้างประเทศชาติต่อไป...”
(จาก นิตยสารธรรมลีลา ฉบับที่ 187 กรกฎาคม 2559)
