“...ทุกคนมีชาติบ้านเมืองเป็นที่เกิดที่อาศัย ทุกคนจะมีความสุขความเจริญได้ก็เพราะบ้านเมืองเป็นปกติมั่นคง ผู้ที่ทำงานให้เกิดประโยชน์แก่ส่วนรวม ย่อมได้รับประโยชน์เป็นส่วนของตนด้วย ผู้ที่ทำงานโดยเห็นแก่ตัว เบียดเบียนประโยชน์ส่วนรวม ย้อมบั่นทอนทำลายความมั่นคงของประเทศชาติ และที่สุดตนเองก็จะเอาตัวไม่รอด ขอให้ทุกคนเตรียมกายเตรียมใจทำงานเพื่ออนาคตของชาติไทยของเราต่อไป...”
“...ประชาธิปไตยนั้นที่แท้ก็คือประเทศที่มีประชาชน ที่มีความคิด ที่มีความพิจารณาที่รอบคอบ เพื่อให้บ้านเมืองมั่นคง ให้บ้านเมืองอยู่ได้โดยไม่เบียดเบียนซึ่งกันและกัน แล้วก้เชื่อว่ามีทางที่จะปฏิบัติได้...”
“...ถ้าท่านทั้งหลายเล็งเห็นประโยชน์ที่จะมีในวันข้างหน้า มีกำลังใจที่จะปฏิบัติการทุกอย่างเพื่อความเจริญด้วยความเข้มแข็ง งานต่างๆก็จะสำเร็จลุล่วงไปได้สมประสงค์โดยไม่ยากนัก...”
“...ทำงานใดๆ ขอให้ทำด้วยความตั้งใจจริงๆ ทำตามหลักวิชา ตามหลักของธรรมะ และยิ่งกว่านี้ ขอให้ท่านทำหน้าที่ของพลเมืองดี ผู้มีความรู้ ตามหน้าที่ของผู้มีตำแหน่งเหมาะสมที่จะทำงานใหญ่ด้วย เพื่อให้ประเทศมีความมั่นคงยืนยงถาวร มีความก้าวหน้า และความเจริญรุ่งเรือง...”
“...ทุกคนมีหน้าที่ที่จะช่วยให้บ้านเมืองเจริญ มีความสุข และให้ประชาชนอยู่ดีกินดี สิ่งที่ท่านทำอยู่นี้เป็นหน้าที่ของพลเมืองผู้เป็นส่วนหนึ่งของประเทศ ที่จะต้องช่วยกันทะนุบำรุงบ้านเมืองทุกๆด้าน...”
(จาก นิตยสารธรรมลีลา ฉบับที่ 170 กุมภาพันธ์ 2558)
