“...ถึงว่างานของเราทั้งหลายมีแตกต่างกัน แต่ถ้ามีความร่วมมือกันด้วยดี แล้วก็สามัคคีกัน งานก็สำเร็จลุล่วงไปโดยดี เป็นประโยชน์แก่ส่วนรวม เป็นประโยชน์แก่บ้านเมือง แก่ความมั่นคงของบ้านเมืองอย่างดีที่สุด...”
“...ทุกคนจะต้องอาศัยปัญญา ความฉลาดรู้เหตุผล เป็นเครื่องตรวจสอบ พิจารณา วินิจฉัยการกระทำ ความประพฤติทุกอย่างอยู่เสมอ โดยไม่ประมาท เพื่อมิให้ผิดพลาดเสื่อมเสีย เมื่อประกอบความดีได้โดยถูกถ้วน ก็ย่อมได้รับประโยชน์ที่สมบูรณ์แท้จริง...”
“...การทำงานใดๆ มีทั้งงานประจำ มีทั้งอุปสรรค มีทั้งปัญหา มีทั้งการปรับปรุง ขอให้ใช้สมองพิจารณา เรามีสมองอยู่ในกรรมสิทธิ์ของแต่ละคน และมีสิทธิ์ของเรา ที่จะใช้สมองในทางที่ดีเพื่อตนเอง เพื่อสร้างชีวิตให้ก้าวหน้า เพื่อหาความดีใส่ตัว เพื่อสร้างความดี และเพื่อเป็นผู้ที่ได้ชื่อว่า เป็นผู้มีปัญญา มีความคิดที่รอบคอบ เพื่อสร้างสังคมที่น่าอยู่ ที่มั่นคง ที่ปลอดภัย...”
“...เรื่องศาสนานี้จะเป็นศาสนาใด หากปฏบัติโดยดีและถูกต้อง ก็ย่อมจะมีประโยชน์สำหรับส่วนรวมด้วย เพราะว่าบุคคลที่มีความคิดดี ทำดี ตั้งใจดี จึงทำให้ส่วนรวมอยู่เย็นเป็นสุข และแต่ละบุคคลก็ได้รับผลดีตอบแทน ทำให้มีชีวิตที่เบิกบาน มีชีวิตที่ราบรื่น มีความเจริญก้าวหน้า...”
“...ธรรมะในพระพุทธศาสนามีความหมดจดบริสุทธิ์ และสมบูรณ์บริบูรณ์ ด้วยเหตุผล ซึ่งบุคคลสามารจะศึกษา และปฏิบัติด้วยปัญญาความเพ่งพินิจ ให้เกิดประโยชน์ คือความเจริญ ความผาสุกแก่ตนได้อย่างแท้เที่ยง ตั้งแต่ประโยชน์ขั้นพื้นฐาน คือการตั้งตัวได้เป็นปกติสุข จนถึงประโยชน์ขั้นปรมัตถ์ คือหลุดพ้นจากเครื่องเกาะเกี่ยวร้อยรัดทุกประการ...”
(จาก นิตยสารธรรมลีลา ฉบับที่ 176 สิงหาคม 2558)
