“...ขอให้ทุกคนได้ปฏิบัติการ เพื่อเป็นการบูชาพระรัตนตรัยด้วยความตั้งใจดี การปฏิบัติไม่ใช่ว่าจะสร้างโบสถ์สร้างวัดเท่านั้น แต่ว่าต้องปฏิบัติงานของตนให้ดี ให้ก่อความเจริญก้าวหน้าแก่ส่วนรวม ก่อความสามัคคีเพื่อให้ส่วนรวมมีความมั่นคง แล้วก็ถ้าทำเช่นนั้น แต่ละคนจะได้รับส่วนที่เรียกว่า ส่วนบุญกุศลที่ได้ทำ ในส่วนตัวจะทำให้มีความก้าวหน้า มีความเจริญ...”
“...ขอให้ท่านใช้ความรู้ความสามารถที่ได้ฝึกอบรมมาแล้ว เป็นหลักและแนวทางปฏิบัติงาน ใช้ความตั้งใจจริง ความเพียรพยายาม ความฉลาดไหวพริบ พร้อมทั้งความรู้จักคิดพิจารณาอันรอบรอบ ประกอบกันเป็นเครื่องกำจัดอุปสรรค และตัดสินปัญหาต่างๆ อันจะพึงมีขึ้น งานทุกอย่างก็จะลุล่วงไปได้ไม่ยากนัก...”
“...แต่ละคนต้องพยายามที่จะต้องใช้ความคิดพิจารณาให้รอบคอบ ใช้สติ ทั้งสติที่รู้ตัวว่ากำลังทำอะไร ทั้งสติปัญญา เพื่อประกอบกรรมที่ดี เพื่อประกอบกรรมนั้น สนองให้เป็นผลที่ดีแก่เรา และแก่ส่วนรวม...”
“...จะทำอย่างไรก็ตาม ด้วยวิธีใดก็ตามไม่สำคัญ สำคัญอยู่ที่การกระทำนั้นทำด้วยความบริสุทธิ์ใจเพื่อประโยชน์ส่วนรวม เพราะว่าทำอะไรเพื่อประโยชน์ส่วนรวมนั้น ก็นับว่าทำเพื่อประโยชน์ส่วนตัวทั้งนั้น ถ้าบ้านเมืองมีความสงบมีความเจริญ ประชาชนที่อยู่อาศัยในบ้านเมืองนั้นก็จะมีความเจริญมีความสงบ และสามารถที่จะทำมาหากิน มีชีวิตที่เจริญก้าวหน้าได้ ไม่ทำให้ต้องหวาดกลัวต่ออันตราย ต่อความยากลำบาก...”
(จาก นิตยสารธรรมลีลา ฉบับที่ 173 พฤษภาคม 2558)
