อย่าเอาแต่คิด ต้องทำให้ถึงซึ่งความสิ้นทุกข์ด้วย
โดยอย่าเอามาตรฐานตนไปเทียบกับคนอื่น
เดี๋ยวจะยิ่งทุกข์ใหญ่
ปุจฉา
คิดว่าชีวิตเป็นทุกข์
กราบนมัสการหลวงปู่ค่ะ จู่ๆ หนูก็มีความรู้สึกว่าชีวิตเป็น ทุกข์ ไม่มีความสุขที่แท้จริง พอคิดได้อย่างนี้ก็มีความรู้สึกอยาก ตาย แล้วไม่ต้องเกิดอีกต่อไปแล้วค่ะ แต่ไม่มีความคิดอยากฆ่า ตัวตายนะคะ แค่รู้สึกว่าชีวิตนี้เป็นทุกข์เหลือเกิน การดำเนินชีวิตก็ยากที่จะหลีกเลี่ยงไม่ให้มีสิ่งเร้ามากระทบ เพราะมนุษย์เป็นสัตว์สังคมต้องอยู่ในสังคม จะปลีกวิเวกไปก็ไม่ได้ เพราะมีภาระที่ต้องปฏิบัติ และการหลีกไปก็ไม่ใช่ทางที่ถูกต้อง เพราะไม่ใช่ทางพ้นทุกข์ที่แท้จริง การจะสงบได้นั้นต้องอยู่ที่ใจ แม้มีชีวิตปกติแต่ถ้ามีสติก็สามารถอยู่ได้ หนูก็ทราบนะคะแต่พอลองถามเพื่อนดูไม่มีใครคิดแบบนี้เลย หนูเลยรู้สึกว่าหนูคิดแบบนี้มันแปลกหรือเปล่า ผิดปกติไหมคะ
วิสัชนา
โชคดีที่หนูยังคิดได้ แต่อย่า เอาแต่คิด ต้องทำให้ถึงซึ่งความสิ้นทุกข์ด้วย โดยหลักมรรคมีองค์ 8 ประการ อย่าเอามาตรฐาน ตนไปเทียบกับคนอื่น เดี๋ยวคุณจะยิ่งทุกข์ใหญ่
ปุจฉา
คิดถึงพ่อปู่ย่า เขาไปเกิดหรือยัง
กราบนมัสการหลวงปู่ที่เคารพ กระผมมีคำถามที่จะถามหลวงปู่ดังนี้นะครับ
1. พ่อผมตายด้วยมอเตอร์ไซค์ กลางถนนขี่รถชนกันมาคนละทาง เกิดอุบัติเหตุชนกันตายสองศพ รถสองคันย่อยยับ หลวงปู่ครับผมคิดถึงพ่อผมตอนที่ เราอยู่ด้วยกัน แกชอบดื่มเหล้า บางทีเมาๆ ก็ฆ่าสัตว์ เช่นแมว จับตัว แมวมาแล้วเหวี่ยงใส่พื้นแล้วก็ยังมีสุนัขอีก และสัตว์อื่นอีกหลายอย่าง เมื่อท่านเสียหลวงพ่อ ที่นั่นเขาบอกว่าพ่อผมปวดหัวมากครับ บ่นแต่ว่าปวดหัว มันเป็นจริงมั้ยครับกรรมตามสนอง
2. ผมร้องไห้และคิดถึงพ่อ ย่า ปู่ ทุกวัน ตอนที่ผมเข้ามาเรียนที่กทม.ยิ่งคิดถึงมากเลย ทำไงดีครับ หลวงปู่อยากให้พ่อรู้ว่าเรายังคิดถึงท่านครับ
3. ผมยังมีชีวิตอยู่จะช่วยแบ่งกรรมที่พ่อได้ทำมาให้ลูกบ้าง ได้มั้ยครับ
4. พ่อเสียเมื่อปี 45 ย่าเสีย 43 ปู่ 39 พวกเขาไปเกิดหรือยังครับหลวงปู่
วิสัชนา
เด็กน้อย สัตวโลกเป็นไปตามกรรม ทำกรรมเช่นใด ย่อมได้รับผลเช่นนั้น คนใดทำคนนั้นได้รับ นี่เป็นกฎแห่งกรรมที่แม้แต่พระพุทธเจ้าก็ยังหนีไม่พ้น
เธอคิดถึงพ่อ ปู่ ย่า และญาติ ก็ไม่ยาก ถ้าเธออยากให้เขาสบาย ไม่ลำบากเกินไปนัก เธอก็ควรจะเริ่มต้นจากการทำดี พูดดี คิดดี มีน้ำใจต่อผู้อื่น รู้จักให้อภัย อย่าเห็นแก่ตัว หมั่นที่จะทำบุญใส่บาตร บริจาคทาน รักษาศีล ฟังธรรม เจริญเมตตา แล้วแบ่งส่วนบุญที่เธอได้อุทิศไป ให้แก่ญาติที่ล่วงลับไปแล้ว แค่นี้เธอก็น่าจะสบายใจขึ้น เพราะได้ พยายามตอบแทนพระคุณญาติ
ปุจฉา
อยากบอกว่าไม่ใช่แม่
กราบนมัสการหลวงปู่เจ้าค่ะ ลูกเลี้ยงลูกของน้อง โดยพ่อแม่แยกทางกัน ซึ่งเดิมฝ่ายพ่อเดิมมีครอบครัวอยู่แล้วตั้งแต่ เล็ก โดยเราเป็นผู้เลี้ยงดูและบอกเขาว่าเราเป็นแม่เขาตั้งแต่ยังเล็กมาตลอด ซึ่งเป็นเด็ก ผู้หญิง ตอนนี้เขาอายุ 5 ขวบแล้ว ลูกควรจะบอกเขาหรือไม่ว่าเขาไม่ได้เป็นลูกของเรา และเนื่องจาก เราไม่สามารถเปลี่ยนเอกสารหลักฐานต่างๆ ได้ ลูกกลัว อย่างบางคนถ้าเราเกิดมาบอกเขา ตอนโตเขาจะรู้สึกไม่ดีอย่างมาก ลูกขอความเมตตาจากองค์หลวงปู่ให้คำแนะนำด้วยเจ้าค่ะ
วิสัชนา
คุณจะบอกเพื่ออะไร หรือจะให้เขาไปแสดงตัวต่อพ่อแม่เขาเพื่อรับสมบัติ จำเป็นด้วยหรือ ที่คุณต้องบอก ไม่คิดบ้างหรือว่า เด็กจะน้อยใจเมื่อเขารับรู้ความจริง ทั้งที่เขายังเด็กเล็กๆ จิตใจยังบริสุทธิ์ แถมอ่อนไหวก็ง่าย คุณจะไม่กลายเป็นผู้ทำร้ายเขาไปล่ะหรือ
ส่วนการที่เด็กมารับรู้เองโดยที่คุณมิได้บอก มันก็ไม่ใช่ความผิดของคุณ ถ้าตลอดเวลาที่เขาอยู่กับคุณ คุณก็ให้ความรัก ความเอ็นดูเขา เทียบเท่าลูกของคุณเอง
โดยอย่าเอามาตรฐานตนไปเทียบกับคนอื่น
เดี๋ยวจะยิ่งทุกข์ใหญ่
ปุจฉา
คิดว่าชีวิตเป็นทุกข์
กราบนมัสการหลวงปู่ค่ะ จู่ๆ หนูก็มีความรู้สึกว่าชีวิตเป็น ทุกข์ ไม่มีความสุขที่แท้จริง พอคิดได้อย่างนี้ก็มีความรู้สึกอยาก ตาย แล้วไม่ต้องเกิดอีกต่อไปแล้วค่ะ แต่ไม่มีความคิดอยากฆ่า ตัวตายนะคะ แค่รู้สึกว่าชีวิตนี้เป็นทุกข์เหลือเกิน การดำเนินชีวิตก็ยากที่จะหลีกเลี่ยงไม่ให้มีสิ่งเร้ามากระทบ เพราะมนุษย์เป็นสัตว์สังคมต้องอยู่ในสังคม จะปลีกวิเวกไปก็ไม่ได้ เพราะมีภาระที่ต้องปฏิบัติ และการหลีกไปก็ไม่ใช่ทางที่ถูกต้อง เพราะไม่ใช่ทางพ้นทุกข์ที่แท้จริง การจะสงบได้นั้นต้องอยู่ที่ใจ แม้มีชีวิตปกติแต่ถ้ามีสติก็สามารถอยู่ได้ หนูก็ทราบนะคะแต่พอลองถามเพื่อนดูไม่มีใครคิดแบบนี้เลย หนูเลยรู้สึกว่าหนูคิดแบบนี้มันแปลกหรือเปล่า ผิดปกติไหมคะ
วิสัชนา
โชคดีที่หนูยังคิดได้ แต่อย่า เอาแต่คิด ต้องทำให้ถึงซึ่งความสิ้นทุกข์ด้วย โดยหลักมรรคมีองค์ 8 ประการ อย่าเอามาตรฐาน ตนไปเทียบกับคนอื่น เดี๋ยวคุณจะยิ่งทุกข์ใหญ่
ปุจฉา
คิดถึงพ่อปู่ย่า เขาไปเกิดหรือยัง
กราบนมัสการหลวงปู่ที่เคารพ กระผมมีคำถามที่จะถามหลวงปู่ดังนี้นะครับ
1. พ่อผมตายด้วยมอเตอร์ไซค์ กลางถนนขี่รถชนกันมาคนละทาง เกิดอุบัติเหตุชนกันตายสองศพ รถสองคันย่อยยับ หลวงปู่ครับผมคิดถึงพ่อผมตอนที่ เราอยู่ด้วยกัน แกชอบดื่มเหล้า บางทีเมาๆ ก็ฆ่าสัตว์ เช่นแมว จับตัว แมวมาแล้วเหวี่ยงใส่พื้นแล้วก็ยังมีสุนัขอีก และสัตว์อื่นอีกหลายอย่าง เมื่อท่านเสียหลวงพ่อ ที่นั่นเขาบอกว่าพ่อผมปวดหัวมากครับ บ่นแต่ว่าปวดหัว มันเป็นจริงมั้ยครับกรรมตามสนอง
2. ผมร้องไห้และคิดถึงพ่อ ย่า ปู่ ทุกวัน ตอนที่ผมเข้ามาเรียนที่กทม.ยิ่งคิดถึงมากเลย ทำไงดีครับ หลวงปู่อยากให้พ่อรู้ว่าเรายังคิดถึงท่านครับ
3. ผมยังมีชีวิตอยู่จะช่วยแบ่งกรรมที่พ่อได้ทำมาให้ลูกบ้าง ได้มั้ยครับ
4. พ่อเสียเมื่อปี 45 ย่าเสีย 43 ปู่ 39 พวกเขาไปเกิดหรือยังครับหลวงปู่
วิสัชนา
เด็กน้อย สัตวโลกเป็นไปตามกรรม ทำกรรมเช่นใด ย่อมได้รับผลเช่นนั้น คนใดทำคนนั้นได้รับ นี่เป็นกฎแห่งกรรมที่แม้แต่พระพุทธเจ้าก็ยังหนีไม่พ้น
เธอคิดถึงพ่อ ปู่ ย่า และญาติ ก็ไม่ยาก ถ้าเธออยากให้เขาสบาย ไม่ลำบากเกินไปนัก เธอก็ควรจะเริ่มต้นจากการทำดี พูดดี คิดดี มีน้ำใจต่อผู้อื่น รู้จักให้อภัย อย่าเห็นแก่ตัว หมั่นที่จะทำบุญใส่บาตร บริจาคทาน รักษาศีล ฟังธรรม เจริญเมตตา แล้วแบ่งส่วนบุญที่เธอได้อุทิศไป ให้แก่ญาติที่ล่วงลับไปแล้ว แค่นี้เธอก็น่าจะสบายใจขึ้น เพราะได้ พยายามตอบแทนพระคุณญาติ
ปุจฉา
อยากบอกว่าไม่ใช่แม่
กราบนมัสการหลวงปู่เจ้าค่ะ ลูกเลี้ยงลูกของน้อง โดยพ่อแม่แยกทางกัน ซึ่งเดิมฝ่ายพ่อเดิมมีครอบครัวอยู่แล้วตั้งแต่ เล็ก โดยเราเป็นผู้เลี้ยงดูและบอกเขาว่าเราเป็นแม่เขาตั้งแต่ยังเล็กมาตลอด ซึ่งเป็นเด็ก ผู้หญิง ตอนนี้เขาอายุ 5 ขวบแล้ว ลูกควรจะบอกเขาหรือไม่ว่าเขาไม่ได้เป็นลูกของเรา และเนื่องจาก เราไม่สามารถเปลี่ยนเอกสารหลักฐานต่างๆ ได้ ลูกกลัว อย่างบางคนถ้าเราเกิดมาบอกเขา ตอนโตเขาจะรู้สึกไม่ดีอย่างมาก ลูกขอความเมตตาจากองค์หลวงปู่ให้คำแนะนำด้วยเจ้าค่ะ
วิสัชนา
คุณจะบอกเพื่ออะไร หรือจะให้เขาไปแสดงตัวต่อพ่อแม่เขาเพื่อรับสมบัติ จำเป็นด้วยหรือ ที่คุณต้องบอก ไม่คิดบ้างหรือว่า เด็กจะน้อยใจเมื่อเขารับรู้ความจริง ทั้งที่เขายังเด็กเล็กๆ จิตใจยังบริสุทธิ์ แถมอ่อนไหวก็ง่าย คุณจะไม่กลายเป็นผู้ทำร้ายเขาไปล่ะหรือ
ส่วนการที่เด็กมารับรู้เองโดยที่คุณมิได้บอก มันก็ไม่ใช่ความผิดของคุณ ถ้าตลอดเวลาที่เขาอยู่กับคุณ คุณก็ให้ความรัก ความเอ็นดูเขา เทียบเท่าลูกของคุณเอง
