ปุจฉา
การให้อภัยกับการให้โอกาส
กราบเรียนหลวงปู่พุทธะอิสระที่เคารพ ดิฉันได้อ่านปุจฉา ของท่านทุกครั้ง ท่านมักสอนเรื่องการให้อภัยอยู่เสมอ ซึ่งดิฉันก็พยายามปฏิบัติตาม แต่ว่า ยังมีข้อสงสัยเรื่องนี้อยู่ ดิฉันจึงอยากเรียนถามท่านว่า การที่เราให้อภัยกับคนเดิมๆ เช่น สามี ลูก ลูกน้อง ญาติพี่น้อง ฯลฯ ในเรื่องเดิมๆ จนบางครั้งก็ทำให้เรา เกิดความรู้สึกว่าเราให้อภัยเขาบ่อยเกินไป แต่คนคนนั้นก็ยังไม่สำนึก และก็ยังทำผิดในเรื่องเดิมๆ อยู่เสมอ ถ้าเป็นเช่นนี้ เราควรจะหยุดการให้อภัยดีไหม และควรจะทำอย่างไรต่อไป ขอ กราบขอบพระคุณค่ะ
วิสัชนา
ถ้าคุณคิดว่า คุณทำแล้วมีความสุขก็ไม่ต้องไปคิดว่าให้อภัยปีละกี่ครั้ง แต่ถ้าคิดว่าการ ให้อภัยแล้วยังเป็นทุกข์ แสดงว่า คุณเสแสร้งแกล้งให้อภัย เพราะเจตนาในการให้อภัยคือการทำให้มีความสุข เพื่อให้สังคม อยู่ร่วมกันอย่างสันติสุข
แต่ถ้าบอกว่าคุณให้อภัยแล้วคนนั้นต้องแก้ไขปรับปรุง นั่นไม่ได้หมายถึงการให้อภัย เขาเรียกว่าการให้โอกาส ความหมาย ของการให้อภัย มันเป็นเรื่องของ จิตใจ เป็นเรื่องของความสงบ สันติสุข เราให้แล้วรู้สึกผ่อนคลายสบายใจ การให้อภัยไม่มีขีดจำกัด ไม่มีคำว่าพอ แต่ให้โอกาสน่ะ มันมีเวลาจำกัด มีโอกาสที่จะพอ อันนี้มันขึ้นอยู่กับข้อตกลง และบุคคลคนนั้นว่าสำคัญแก่เราขนาดไหน
การให้อภัยกับการให้โอกาส
กราบเรียนหลวงปู่พุทธะอิสระที่เคารพ ดิฉันได้อ่านปุจฉา ของท่านทุกครั้ง ท่านมักสอนเรื่องการให้อภัยอยู่เสมอ ซึ่งดิฉันก็พยายามปฏิบัติตาม แต่ว่า ยังมีข้อสงสัยเรื่องนี้อยู่ ดิฉันจึงอยากเรียนถามท่านว่า การที่เราให้อภัยกับคนเดิมๆ เช่น สามี ลูก ลูกน้อง ญาติพี่น้อง ฯลฯ ในเรื่องเดิมๆ จนบางครั้งก็ทำให้เรา เกิดความรู้สึกว่าเราให้อภัยเขาบ่อยเกินไป แต่คนคนนั้นก็ยังไม่สำนึก และก็ยังทำผิดในเรื่องเดิมๆ อยู่เสมอ ถ้าเป็นเช่นนี้ เราควรจะหยุดการให้อภัยดีไหม และควรจะทำอย่างไรต่อไป ขอ กราบขอบพระคุณค่ะ
วิสัชนา
ถ้าคุณคิดว่า คุณทำแล้วมีความสุขก็ไม่ต้องไปคิดว่าให้อภัยปีละกี่ครั้ง แต่ถ้าคิดว่าการ ให้อภัยแล้วยังเป็นทุกข์ แสดงว่า คุณเสแสร้งแกล้งให้อภัย เพราะเจตนาในการให้อภัยคือการทำให้มีความสุข เพื่อให้สังคม อยู่ร่วมกันอย่างสันติสุข
แต่ถ้าบอกว่าคุณให้อภัยแล้วคนนั้นต้องแก้ไขปรับปรุง นั่นไม่ได้หมายถึงการให้อภัย เขาเรียกว่าการให้โอกาส ความหมาย ของการให้อภัย มันเป็นเรื่องของ จิตใจ เป็นเรื่องของความสงบ สันติสุข เราให้แล้วรู้สึกผ่อนคลายสบายใจ การให้อภัยไม่มีขีดจำกัด ไม่มีคำว่าพอ แต่ให้โอกาสน่ะ มันมีเวลาจำกัด มีโอกาสที่จะพอ อันนี้มันขึ้นอยู่กับข้อตกลง และบุคคลคนนั้นว่าสำคัญแก่เราขนาดไหน
