"โสภณ องค์การณ์"
ยิ่งกว่าวิญญาณผีร้ายโดนข้าวสารเสกจากพระผู้ทรงอาคมขลัง เมื่อนักการเมืองโหงวเฮ้งโจรและมีประวัติชั่วร้ายในกมลสันดานแต่รอดจากคดีอาญามาด้วยอิทธิพล อำนาจ และเครือข่ายการวิ่งเต้นรอดคุกมาได้ ถูกจำกัดบทบาทในพฤติกรรมปล้นแผ่นดิน
ถูกคำวินิจฉัยของศาลรัฐธรรมนูญไม่กี่ประโยคอ้างถึงความจำเป็นของผู้บริหารประเทศต้องมีจริยธรรม ความซื่อสัตย์สุจริตเป็นที่ประจักษ์ ก็ทำให้เกิดความเดือดร้อนเพราะไม่สามารถดำรงตำแหน่งการเมืองได้
เหยื่อรายแรกคือ ผู้นำขายาวถุงเท้าแดง ต้องหลุดจากตำแหน่งแบบไม่รู้ตัว ทั้งยังเพิ่งสำนึกไปว่าถูกยืมมือทำงานและโดนหักหลัง ถูกตราประทับอัปยศชั่วชีวิต
จึงเป็นยุคของพวกนักเลือกตั้งที่มีโหงวเฮ้งโจรและพฤติกรรมชั่วร้ายในกมลสันดานต้องหาทางออกด้วยการรักษาผลประโยชน์ให้ได้ จึงนำไปสู่ยุคของ “ทายาทอสูร” ไร้ประสบการณ์ในชีวิตการทำงาน เข้ามาดำรงตำแหน่งการเมือง
เอากันถึงขั้นรัฐมนตรีช่วย หรือตัวรัฐมนตรีนั่นเลยทั้งที่ยังไม่ได้พิสูจน์ความสามารถอะไร ซ้ำร้ายเริ่มต้นด้วยการเป็นหัวหน้าคณะรัฐมนตรีเมื่อมาดามซอฟพาวเวอร์เวอร์ถูกดันให้เป็นผู้นำประเทศ
อ่อนด้อยทั้งอายุ คุณสมบัติ ความรู้ความสามารถ ไอคิวและอีคิว รวมทั้งประสบการณ์ทำงานแต่กลับได้เป็นผู้นำรัฐบาลของประเทศที่มี ประชากร 65 ล้านคน มีเศรษฐกิจใหญ่เป็นอันดับสองของกลุ่มอาเซียน เพราะสืบทอดเจตนารมย์ของครอบครัวที่ต้องการยึดประเทศให้เป็นสมบัติของตระกูล
เมื่อเป็นไปแล้ววิ ญญูชนคนไทยต้องกล้ำกลืนฝืนทนเพราะไม่สามารถต้านอำนาจการเมืองที่แสวงหาผลประโยชน์จากระบบการเลือกตั้งที่ใช้ทั้งเครือข่ายและทุนปูทางเข้าสู่อำนาจ
อีกไม่กี่วันมาดามซอฟพาวเวอร์เวอร์ต้องไปนั่งร่วมประชุมอาเซียนซัมมิทในกรุงเวียงจันทน์ร่วมกับกลุ่มประเทศอาเซียนและประเทศคู่สนทนาซึ่งล้วนแต่มีผู้นำพร้อมประสบการณ์ผ่านการทดสอบทุกอย่าง
ถือวาระที่คนไทยต้องหายใจไม่ทั่วท้องอีกแล้ว ไม่รู้ว่าจะเกิดพฤติกรรมขายหน้าอย่างไรหรือไม่ ดังที่เกิดขึ้นกับคนรุ่นก่อนในตระกูลนี้ในตำแหน่งเดียวกัน
นั่นเป็นชะตากรรมของประเทศที่จะต้องเผชิญต่อไปดูว่าจะเสี่ยงกับสภาวะล่มสลายช้าหรือเร็วเพราะดูหน้าแต่ละคนในคณะรัฐมนตรีและที่ปรึกษาเพิ่งแต่งตั้งมาใหม่ล้วนแต่เป็นกลุ่มที่เคยสร้างหายนะให้แผ่นดิน มาแล้วทั้งนั้น
คนเหล่านี้สลับตำแหน่งรัฐมนตรีมาตั้งแต่อดีตนักโทษชายที่เคยหนีไปอยู่ดูไบเริ่มบทการเมืองสำคัญในตำแหน่งนายกรัฐมนตรี ซึ่งภายหลังถูกเปรียบเปรยว่าเป็นบุคคลที่มีแต่ศัตรูและขี้ข้าเท่านั้น ไม่มีเพื่อน
ประเทศนี้มีสภาวะทุจริตคอร์รัปชันเรื้อรังมาตั้งแต่ปี 2475 เปลี่ยนแปลงการปกครองโดยมีทหารและพลเรือนผลัดกันมาเป็นรัฐบาลและกอบโกยความมั่งคั่งต่อเนื่องแบบสมบัติผลัดกันชม
มาถึงยุคนี้ผีการเมืองทนข้าวสารเสกไม่ไหว นักการเมืองทุกพรรคจึงสุมหัวกันวางแผนจะแก้ไขกฎหมายละลายความเข้มข้นเรื่องเกี่ยวกับจริยธรรมและกฎระเบียบเรื่อง ความซื่อสัตย์สุจริตเป็นที่ประจักษ์
พยายามจะเปลี่ยนถ้อยคำเปิดช่องโหว่ให้บรรดาพวกโหงวเฮ้งโจรและพวกหลังลายทั้งหลายกลับเข้าสู่ดำรงตำแหน่งการเมืองได้เหมือนแต่ก่อนซึ่งหมายความว่าจะปิดช่องทางไม่ให้ประเทศไทยมีคนดี ซื่อสัตย์สุจริตมีคุณธรรม เข้ามาบริหารประเทศ
นี่คือความผยองอำนาจอีกรอบ หลังจากพยายามแก้กฎหมายนิรโทษกรรมให้ผู้กระทำความผิดแบบสุดซอยจนนำไปสู่ความวุ่นวายทางการเมืองและรัฐประหาร ในปี 2557 แต่ประเทศก็ไม่ดีขึ้น
ความพยายามละลายความเข้มข้นของข้อกำหนดคุณสมบัติรัฐมนตรีและผู้ดำรงตำแหน่งทางการเมืองจึงเป็นความย่ามใจในอำนาจอีกครั้ง
เราจะมีสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรส่วนใหญ่ที่เห็นด้วยกับนักกฎหมายที่รับใช้ทุจริตชนแก้กฎหมายให้โจรครองเมืองและกอบโกยปล้นทรัพย์สินแผ่นดินได้ง่าย
เป็นการเล่นกับไฟอีกรอบหนึ่งเพราะความลำพองในอำนาจและเชื่อมั่นว่าครั้งนี้จะทำโดยรอบคอบสกัดพลังประชาชนไม่ให้ต่อต้านได้แม้จะเริ่มมีเสียงคัดค้านก็ตาม
พวกโจรการเมืองผยองอำนาจมักจะไม่แยแสต่อเสียงนกเสียงกา ซึ่งเป็นเสียงประชาชนด้อยอำนาจ แต่ก็ลืมไปว่าถ้าโดนต่อต้านหนัก รัฐบาลแข็งแกร่งแค่ไหนก็ไม่รอดไม่ว่าจะโดนขับไล่โดยประชาชนหรือ มีกลุ่มฉวยโอกาส ทำรัฐประหาร แล้วตั้งรัฐบาลใหม่ซึ่งอาจจะมีกลุ่มอำนาจผสมพลเรือนไม่ให้ดูว่าเป็นเผด็จการล้วน จัดสรรแบ่งปันผลประโยชน์ให้ลงตัว
ประชาชนจึงเป็นผู้เตะหมูเข้าปากหมาโดยตลอด แต่ถ้าจะเกิดเกิดขึ้นอีกรอบ ประชาชนคงไม่ยอม
จากข้อเสนอเปลี่ยนแปลงกฎหมายเรื่องจริยธรรมและความซื่อสัตย์สุจริตเป็นที่ประจักษ์โดยนักกฎหมายรับใช้พวกโหงวเฮ้งโจร ยังไม่มีเสียงคัดค้านในสภาผู้แทนราษฎรหรือวุฒิสภา ทำให้ดูเหมือนว่าสามารถถูกสั่งให้ปฏิบัติตามคำสั่งของผู้ควบคุมได้
ถ้าทำได้สำเร็จ ประชาชนคัดค้านไม่ได้ ประเทศไทยคงตกอยู่ในวงจรอุบาทว์ของอำนาจโจรครองเมือง ร่วมกับนายทุนปล้นทรัพย์สินแผ่นดินต่อไปจนถึงวันหายนะ
คนไทยจะยอมให้เกิดขึ้นหรือไม่ ต้องมีคำตอบให้ตัวเอง
