ห้วงคำนึงถึงพุทธพยากรณ์ (9)

ในความเป็นไป
วรศักดิ์ มหัทธโนบล

 สุบินนิมิตเรื่องที่ 11 : คนนำแก่นจันทร์มาแลกเปรียงเน่า


หนึ่งฝันว่า เห็นแก่นจันทร์แดง ราคาแพงเลิศล้ำในต่ำใต้ ชายเขลาเอามาไม่แล้งใจ จะเอาไปแลกนมโคเสียอย่างง่ายดาย

ฝันนี้มีความหมายว่า ฝันเห็นชายคนหนึ่งนำไม้แก่นจันทร์แดง ที่มีราคาแพงจนหาค่าประมาณมิได้ กลับนำไปขอแลกกับน้ำนมวัวที่เปรี้ยวแล้ว มีราคาเพียงน้อยนิด ซึ่งจะเทียบกับค่าของไม้แก่นจันทร์แดงไม่ได้เลย เปรียบประดุจนำทองคำไปขอแลกกับตะกั่วฉันนั้น

ฝันนี้พุทธโคดมทรงพยากรณ์ว่า ทรงพุทธทำนายอภิปรายโปรด ภายหน้าโสดหมู่สงฆ์สิ้นทั้งหลาย จะแนะนำพระธรรมอันเพริศพราย เที่ยวเร่ขายแลกทรัพย์มาซื้อกิน ไม่อดสูดูร้ายและอายบาป นิยามหยาบเอื้อมอาจประมาทหมิ่น ก่อกรรมนำตนให้มลทิน เหมือนหนึ่งกินยาตายไม่หมายเป็น

ขอถวายพระพรมหาบพิตร ผลของสุบินนิมิตนี้จะมีในอนาคตกาลเช่นเดียวกัน

คือในอนาคตกาลเมื่อศาสนาเสื่อมลง พระสงฆ์สาวกในบวรพุทธศาสนา ผู้ประพฤติปฏิบัติเที่ยงตรงต่อธรรมวินัย และมีความแตกฉานในพระธรรมคำสอนของพระพุทธองค์ กลับมีความเห็นผิด ประพฤติผิดแตกแยกความคิดเห็นออกไป แบ่งแยกเป็นนิกายต่างๆ

แทนที่จะนำคำสอนของพระพุทธเจ้าไปเทศนาสอนชาวบ้าน โดยไม่เห็นแก่อามิสสินจ้าง กลับเลือกจะแสดงธรรมแต่เฉพาะผู้ที่ให้อามิสบูชากัณฑ์เทศเท่านั้น

พระสงฆ์บางพวกจะไปหยุดอยู่กลางถนน ตามสี่แยกและประตูวัง ที่มีผู้คนสัญจรไปมาคับคั่ง แสดงธรรมเพื่อจะให้ได้เงินบูชาธรรมเป็นเงินเพียงหนึ่งตำลึงหรือต่ำกว่านั้น

เพราะพระสงฆ์เหล่านั้นจะนำธรรมะของพระศาสดาที่แสดงไว้ดีแล้ว มีค่าสูงยิ่งหานับประมาณมิได้เอามาขาย เอามาแสดงเพื่อให้ได้ปัจจัยสี่ เป็นการตีราคาพระธรรมให้ต่ำลง เหมือนคนนำแก่นจันทร์ ซึ่งมีราคามากนับแสนตำลึง มาแลกกับน้ำนมบูดที่ไม่มีราคาค่างวด

ด้วยเหตุนี้ จึงทำให้ศาสนาเสื่อมถอย พระสงฆ์ผู้ปฏิบัติดีปฏิบัติชอบ ก็ต้องถูกพวกอลัชชีแฝงเข้ามาอาศัยผ้าเหลือง แอบอ้างนำเอาศาสนามาเป็นเครื่องมือในการทำงาน โดยไม่มีความเกรงต่อบาปที่จะเกิดขึ้นกับตน

และสร้างความเสื่อมเสียมาสู่พระสงฆ์ ที่ประพฤติอยู่ในพระธรรมวินัยทั้งหลายอีกด้วย

อย่างนี้แล...มหาบพิตร ขอถวายพระพร....

พุทธพยากรณ์ต่อสุบินนิมิตเรื่องนี้หากนับมาพิจารณาเทียบกับปัจจุบันแล้ว ก็จะมีส่วนที่จริงอยู่บ้าง กล่าวคือ ในปัจจุบันนี้มีภิกษุบางกลุ่มบางรูปมีคิดแต่เรื่องอามิสเสมือนสินจ้างให้ตนได้แสดงธรรม

ยิ่งวัดใดเป็นวัดใหญ่ที่อยู่ในเมืองใหญ่หรือท่ามกลางชุมชนขนาดใหญ่ วัดนั้นจะมีผู้คนไปทำบุญมากมาย ปัจจัยของวัดนั้นก็จะมีมากตามไปด้วย วัดกลุ่มนี้จึงมีฐานะดี และทำให้ภิกษุของวัดได้รับกิจนิมนต์แทบไม่ขาดสาย

เมื่อเป็นเช่นนี้ ภิกษุของวัดนั้นจำต้องแบ่งกิจนิมนต์ให้เป็นระบบระเบียบ หากแบ่งโดยไม่เลือกว่าใครมีทรัพย์ (รวย) มากน้อยกว่ากันก็คงไม่มีปัญหาอะไร แต่ก็มีบางวัดที่มีข่าวว่าเลือกที่ที่จะได้อามิสมาก

ด้วยเหตุนี้ จึงมีคำครหาว่า ภิกษุที่มีฐานะสูงหรือเทศน์ได้ดีเลือกที่จะรับกิจนิมนต์เฉพาะผู้ที่มีฐานะดี และสามารถคาดหมายได้ว่า จะได้รับการถวายปัจจัยมากมาย ส่วนผู้ที่มีฐานะด้อยกว่ายากที่จะเข้าถึง

บางวัดถึงกับมีข่าวว่า เมื่อมีการบอกบุญแก่ญาติโยม กลับให้ญาติโยมโอนเงินทำบุญเข้าบัญชีธนาคารในนามส่วนตัวของภิกษุรูปนั้น แทนที่จะเป็นชื่อบัญชีของทางวัด

อย่างไรก็ตาม แม้เรื่องดังกล่าวจะตรงกับพุทธพยากรณ์เรื่องนี้ก็จริง แต่ก็ยังคงกล่าวได้ว่า ทุกวันนี้ยังมีวัดที่มีภิกษุที่ปฏิบัติดีปฏิบัติชอบอยู่ไม่น้อยเช่นกัน และเป็นที่เคารพศรัทธาในหมู่พุทธศาสนิกชนที่มุ่งหวังเข้าถึงธรรมะจริงๆ

แต่ในขณะเดียวกันก็เห็นได้เช่นกันว่า ปัญหาดังกล่าวบางทีญาติโยมก็มีส่วนเกี่ยวข้องอยู่ด้วย คือด้วยความที่อยากจะให้ภิกษุอยู่โดยมิบกพร่องในเรื่องปัจจัย ญาติโยมบางคนที่มีฐานะดีก็ถวายแต่ปัจจัยที่ดีๆ หรืออาหารที่เลิศรสราคาแพง

ว่ากันว่า ภิกษุในวัดใหญ่หรือมีชื่อเสียงบางวัดถึงกับมีญาติโยมเอาซุปหูฉลามมาถวายกันเลยทีเดียว ซึ่งเป็นเรื่องที่ออกจะเกินเลยเกินเหตุ ยิ่งมีการรณรงค์มิให้ล่าปลาฉลามเพื่อเอาคีบมาทำเป็นอาหารด้วยแล้ว การถวายเช่นนั้นก็ยิ่งมิบังควร

แทนที่จะได้บุญก็กลับได้บาป

 สุบินนิมิตเรื่องที่ 12 : น้ำเต้าเปล่าจมน้ำ 

หนึ่งฝันเล่า เห็นน้ำเต้าจมชล ดูพิกลไม่เคยพบประสบเห็น

สุบินนิมิตนี้มีความหมายว่า ได้ทรงสุบินนิมิตเห็นน้ำเต้าเปล่าที่แห้ง และเอาเนื้อภายในออกหมดแล้ว ซึ่งน่าจะมีน้ำหนักเบา แต่แทนที่จะลอยน้ำ น้ำเต้านั้นกลับจมลงไปที่พื้นโคลนใต้น้ำ

เป็นเรื่องที่แปลก ไม่เคยพบเห็นมาก่อน น่าจะเป็นสิ่งบอกเหตุอาเพศมาก

สุบินนิมิตนี้พุทธโคดมทรงพยากรณ์ว่า พุทธบรรหารว่านานไปจะเกิดเป็น ที่ข้อเข็ญของสัตว์วิบัติมี คือนักปราชญ์รู้ธรรมจะต่ำต้อย พาลาลอยเฟื่องฟูชูศักดิ์ศรี ฝูงพงศ์ตระกูลประยูรมี จะลับเสื่อมสูญประยูรยศ

ขอถวายพระพรมหาบพิตร ผลของสุบินนิมิตนี้จะมีในกาลต่อไปภายภาคหน้า เมื่อโลกหมุนเวียนเปลี่ยนไป ถึงสมัยของเสนาบดีผู้ไม่มีธรรม ในครั้งนั้นจะไม่แต่งให้ยศตำแหน่งแก่กุลบุตรที่สมบูรณ์ด้วยชาติสกุล แต่จะแต่งตั้งคนของตนที่ไม่มีสกุลขึ้นเป็นใหญ่

จักเป็นเหตุเภทภัยต่อบรรดานักปราชญ์ราชบัณฑิต และพระอริยะสงฆ์ผู้ประพฤติดีประพฤติชอบ รู้หลักธรรมที่ลึกซึ้งทุกคำสอนขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า จะถูกเหล่าทรชนคนโง่เขลาเบาปัญญา ที่มียศถาบรรดาศักดิ์ และบริวารอันเป็นพาล ใช้อำนาจบาตรใหญ่ขึ้นข่มขู่

จะใช้วาจาอันเป็นเท็จใส่ร้ายป้ายสีเพื่อให้สังคมเข้าใจผิด เปิดทางสะดวกที่จะกีดกันคนดี นักปราชญ์ราชบัณฑิตและพระอริยะสงฆ์ให้ออกห่างไปจากสังคม ผู้ดีจะเดินตรอก เหมือนน้ำเต้าเปล่าที่จมน้ำทุกประการ

ผลเป็นดังที่ได้กล่าวมานี้มหาบพิตร ขอถวายพระพร....