ยุโรปเผชิญทุกข์หนัก

ปีที่ผ่านมาประเทศในกลุ่มประชาคมยุโรปต้องประสบวิกฤตเศรษฐกิจและชีวิตความเป็นอยู่ของประชาชนอย่างแรง เป็นสภาวะที่คาดไม่ถึง ไม่ได้เตรียมพร้อมรับสถานการณ์ไว้ก่อนเมื่อเกิดสงครามรัสเซียกับยูเครน

สหรัฐฯ และยุโรปประเมินผิดว่ารัสเซียถึงอย่างไรก็จะไม่บุกยูเครนหลังจากได้ฟังคำคนหลายรอบว่าจะต้องเจอกับมาตรการคว่ำบาตรทางเศรษฐกิจ โดยกลุ่มประเทศตะวันตกนำโดยผู้นำทำเนียบขาวนายโจ ไบเดน

มาตรการคว่ำบาตรทางเศรษฐกิจซึ่งมุ่งทำร้ายเศรษฐกิจของรัสเซียให้ล่มสลายภายในสองเดือนไม่ประสบผลสำเร็จ แม้จะปิดกั้นเส้นทางการเงินและยึดเงินฝากของรัสเซียในธนาคารฝากตะวันตกกว่า 3 แสนล้านดอลลาร์

รัสเซียน่าจะลำบากถ้าไม่มีเงินสำรองต่างประเทศอีกจำนวนเท่ากันรวมทั้งทองคำ ทั้งยังมีพลังงานและอาหารเหลือเฟือ คลังแสงอาวุธยุทโธปกรณ์มากเพียงพอที่จะสู้รบได้นาน

มาตรการคว่ำบาตรเศรษฐกิจของยุโรปนำโดยสหรัฐฯ ได้รวมถึงการให้ยุโรปเลิกซื้อก๊าซธรรมชาติและน้ำมันดิบจากรัสเซีย โดยไม่คำนึงว่าตัวเองไม่มีพลังงานเหล่านี้ ความเจริญรุ่งเรืองด้านเศรษฐกิจอุตสาหกรรมของยุโรปช่วงหลังสงครามโลกครั้งที่สองเพราะได้พลังงานราคาถูกจากรัสเซียนั่นเอง

เมื่อเดินตามคำสั่งและนโยบายของทำเนียบขาวยุโรปต้องขาดแคลนถังก๊าซ และน้ำมันทันทีเมื่อปริมาณสำรองไม่เพียงพอ ต้องระดมซื้อจากรัสเซียก่อนที่การคว่ำบาตรจะเป็นผลเต็มที่

แต่การที่ไม่วางแผนล่วงหน้าและคาดไม่ถึงว่าจะมีสงครามทำให้ปริมาณสำรองพลังงานไม่เพียงพอ จึงต้องออกมาตรการประหยัดอย่างแรงเตรียมพร้อมสำหรับฤดูหนาวราคาพลังงานสูงขึ้น

บริษัทยักษ์ใหญ่อุตสาหกรรมไม่มีพลังงานเพียงพอต้องลดการผลิตฉับพลันห้างร้านกิจการธุรกิจขนาดกลาง และขนาดเล็กที่ไม่มีสายป่านยาวต้องลดการผลิตหรือเลิกกิจการเมื่อไม่สามารถแบกรับต้นทุนที่เพิ่มขึ้นอย่างมากมาย

ประชาคมยุโรปประเชิญวิกฤตอย่างรุนแรงเศรษฐกิจเข้าสู่สภาวะถดถอย คนว่างงานประชาชนต้องรับภาระเงินเฟ้ออัตราเกินกว่า 10% ค่าครองชีพสูง และต้องประหยัดเงินเพื่อใช้จ่ายค่าไฟฟ้าและก๊าซ ชีวิตความเป็นอยู่ที่เคยสุขสบายต้องเปลี่ยนไปอย่างคาดไม่ถึง

รัฐบาลในยุโรปไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องเดินตามคำสั่งของสหรัฐฯ ซึ่งเป็นผู้นำองค์การสนธิสัญญานาโต จะลำบากอย่างไรก็ไม่กล้าเอ่ยปากขัดแย้งกับผู้นำทำเนียบขาว

ประชาชนในหลายประเทศเดินขบวนประท้วงรัฐบาลเรียกร้องให้หยุดการสนับสนุนอาวุธและเงินช่วยเหลือยูเครน และหันมาใส่ใจกับชีวิตความเป็นอยู่ของคนในประเทศ แต่บรรดาผู้นำไม่กล้าขัดกับสหรัฐฯ แม้จะเป็นเรื่องความอยู่รอดของตนเอง

ประเทศอุตสาหกรรมหลักเช่น เยอรมนี อังกฤษ ฝรั่งเศส อิตาลีต้องทนกับการขาดแคนพลังงาน เศรษฐกิจถดถอย ประชาชนต้องรับกับความทุกข์เพราะค่าครองชีพสูงขึ้น

การเดินขบวนเรียกร้องของขบวนการแรงงานต่างๆ ในอังกฤษเพื่อให้รัฐบาลเพิ่มค่าแรงไม่เป็นผลสำเร็จ เพราะรัฐบาลบอกแต่เพียงว่าไม่มีงบประมาณที่จะบรรเทาปัญหานี้ได้

รัฐบาลเยอรมนีและอังกฤษต้องเริ่มกู้เงินก้อนใหญ่เพื่อช่วยเหลือกลุ่มธุรกิจและองค์กรต่างๆ ที่ขาดสภาพคล่องเสี่ยงต่อวิกฤตความอยู่รอด การกู้เงินจึงเป็นทางเลือกเพื่อประวิงเวลาโดยหวังว่าสงครามรัสเซียกับยูเครนจะสิ้นสุดลง

นั่นก็เป็นเพียงความหวังลมๆ แล้งๆ เพราะสหรัฐฯ ไม่ต้องการให้ยูเครนหยุด สู้รบเปิดประกาศว่าจะหนุนยูเครน ทั้งอาวุธและเงินงบประมาณให้นานที่สุดเท่าที่จะเป็นได้ ดังนั้นจึงเป็นการทำสงครามระหว่างสารัทธ์ซึ่งมีคนยูเครนเป็นทหารสู้กับรัสเซีย

เป็นสงครามผสมทั้งอาวุธ เศรษฐกิจ และข่าวสารข้อมูล โดยใช้สื่อเล่นบทโฆษณาชวนเชื่อทำให้สื่อตะวันตกต้องเป็นกระบอกเสียงให้กับยูเครนและประเทศตะวันตกโดยมีสหรัฐฯ และอังกฤษเป็นคู่หัวหอก

สงครามรัสเซียกับยูเครนเริ่มต้นวันที่ 24 กุมภาพันธ์ปีที่ผ่านมา ยังไม่มีวี่แววว่าจะสิ้นสุดเพราะการเจรจาไม่เกิดขึ้น ฝ่ายยูเครนไม่มีสิทธิกำหนดอนาคตเพราะต้องฟังคำสั่งจากสหรัฐฯ ซึ่งนำพันธมิตรกว่า 40 ประเทศในการสู้รบกับรัสเซีย

เงื่อนไขที่ตั้งไว้โดยยูเครนให้รัสเซียถอนทหารออกจากพื้นที่ครอบครองและจ่ายค่าเสียหายจากสงครามให้ยูเครน รวมถึงการเปลี่ยนตัวผู้นำรัสเซีย จึงไม่มีวันเป็นไปได้

เท่ากับว่าการตั้งเงื่อนไขรุนแรงเพราะไม่ต้องการให้เกิดการเจรจานั่นเอง โดยยูเครนจะต้องยอมรับสภาพความพินาศย่อยยับของบ้านเมือง และประชาชนทุกข์ยากลำบากโดยยังไม่มีวันสิ้นสุด

ฤดูหนาวรุนแรงโดยยูเครนขาดแคลนไฟฟ้า น้ำประปา และระบบสาธารณูปโภคเพราะถูกทำลายย่อยยับ การโจมตีของรัสเซียทำให้ประเทศจะต้องพินาศต่อไปโดยที่ผู้นำตัวตลก โวโลดิมีร์ เซเลนสกี้ ยังเล่นบทฮีโร่หิวแสง วางแผนใช้ ถ้อยคำเรียกร้องขอบริจาคทั้งเงินและอาวุธจากต่างประเทศต่อไป

ถ้าสหรัฐฯ ต้องการให้ยูเครนรบกับรัสเซียต่อไปจนเหลือชาวยูเครนคนสุดท้าย คนที่จะเหลือก็คือผู้นำตัวตลกกับครอบครัวที่จะไปเสวยสุขกับความมั่งคั่งในดินแดนลี้ภัยนั่นเอง โดยหวังว่าสหรัฐฯ จะอุ้มชูเลี้ยงดูโดยทิ้งให้คนยูเครนอยู่กับความพินาศย่อยยับ

สหรัฐฯ คงจะโกยกำไรจากการขายอาวุธและพลังงานในราคาแพงให้กับประเทศยุโรปต่อไป ตามแบบที่เคยทำกับพันธมิตรร่วมรบสงคราม