นายมาครง คนหนุ่มหน้าใส อดีตนายธนาคารที่ปรึกษาการลงทุน ชนะเลือกตั้งแบบถล่มทลายได้คะแนนสูงถึง 66 เปอร์เซ็นต์ สูงกว่าหลายโพลที่คาดว่าเขาจะได้ 60-62 เปอร์เซ็นต์ คือดีกว่าคาด นับเป็น 2 ใน 3 ของผู้มาลงคะแนน และเป็นประธานาธิบดีที่อายุน้อยสุดของฝรั่งเศส อายุขณะขึ้นมาบริหารประเทศ พอๆ กับนโปเลียน โบนาปาร์ต ที่สร้างความเชื่อมั่นให้แก่ชาวฝรั่งเศสกว่าค่อนประเทศ ยอมเปิดโอกาสให้เข้ามาสร้างความเปลี่ยนแปลงแก่ประชาชนที่ผิดหวังต่อการบริหารของ 2 พรรคใหญ่ (พรรคสังคมนิยม และพรรคสาธารณรัฐ) ที่ผลัดเปลี่ยนกันบริหารมาตั้งแต่ปี 1958 (เกือบ 60 ปี)
แต่ชีวิตคนส่วนใหญ่ก็ยังจมปลักกับความไม่เท่าเทียม, ความทุกข์ยาก ความยากจน มีปัญหาเศรษฐกิจรุมเร้าเป็นคลื่นๆ เดี๋ยวก็โต เดี๋ยวก็แตก รวมทั้งปัญหาการก่อการร้ายที่หนักหนาสาหัส จนต้องอยู่ภายใต้ภาวะฉุกเฉิน ตามถนนหนทางเต็มไปด้วยทหาร-ตำรวจที่ถือปืนอาวุธหนักเต็มไปหมด ชีวิตประชาชนไม่ปลอดภัยเลย
นางมารีน เลอ แปน ได้คะแนน 34 เปอร์เซ็นต์ (ตามประกาศอย่างเป็นทางการของกระทรวงมหาดไทย) ซึ่งก่อนลงคะแนนรอบ 2 นี้ ตามโพลต่างๆ ให้เธอได้ 30-40 เปอร์เซ็นต์ และทำให้เธอมุมานะจะขยายฐานเสียงให้ได้อีกแค่ 10 เปอร์เซ็นต์กว่าๆ เธอก็มีหวังมากว่าจะชนะได้ 51 เปอร์เซ็นต์
สุนทรพจน์รับความปราชัยพ่ายแพ้ของเธอน่าสนใจมาก เธอออกมาประกาศยอมรับความพ่ายแพ้เวลาประมาณ 20.15 น. คือพอปิดหีบสุดท้ายปั๊บ เธอก็ดูเหมือนจะทราบผลทันที และออกมาพูดกับผู้สนับสนุนของเธอด้วยหน้าตาสดชื่น ยิ้มแย้มอย่างดี
เธอประกาศว่า บรรดาพรรคเก่าแก่ต้องพ่ายแพ้ไปตั้งแต่รอบแรก แต่ได้ส่งตัวแทน พรรคเก่าๆ มาลงรอบ 2 และเป็นที่น่าเสียใจที่ตัวแทนนี้ได้รับชัยชนะ ซึ่งเธอได้โทรศัพท์ไปแสดงความยินดีกับผู้ชนะ ซึ่งผู้ชนะจะต้องฟันฝ่ากับความท้าทายมากมายที่รออยู่ เพียงแต่ว่าประชาชนอย่าไปคาดว่าจะมีการเปลี่ยนแปลงอะไรมาก เพราะเขาเป็นตัวแทนของพวกที่ครองอำนาจมาช้านานแล้ว ไม่เคยมีการเปลี่ยนแปลงในทางที่ดีขึ้นกับคนส่วนใหญ่ มันคือ Continuity (เหมือนเดิม) หรือการสืบทอดจากพรรคที่เคยมีโอกาสที่จะแก้ปัญหาของชาติอย่างจริงจัง แต่ก็ไม่เคยเกิดขึ้น
ในช่วงที่ดีเบตยาว 2 ชั่วโมงครึ่งครั้งสุดท้ายนั้น เธอได้พูดใส่หน้ามาครงว่า เขาคือทายาทของนายโอลองด์ (Holland’s Heir ซึ่งนายโอลองด์ ไม่ประสบผลสำเร็จในการบริหารประเทศ ทั้งด้านเศรษฐกิจและการปราบผู้ก่อการร้าย มีก็แต่แก้กฎหมายให้คนเพศเดียวกันแต่งงานได้แค่นั้นเอง) เพื่อเปิดตาบรรดาฐานเสียงของนายมาครงให้ตระหนักว่า นายมาครงเคยเป็นถึงรัฐมนตรีว่าการกระทรวงเศรษฐกิจร่วมรัฐบาลโอลองด์ แล้วดูเศรษฐกิจฝรั่งเศสเป็นอย่างไรล่ะตอนนี้? จนถูกนายมาครงจวกกลับไปทันทีว่า เธอนั่นแหล่ะเป็นทายาทเจ้าของ Hate Speech ที่สร้างแต่คำพูดที่ทำให้เกิดความเกลียดชังและแตกแยก (จนเจอคดีความจากชนกลุ่มน้อยฟ้องร้องว่าสร้างความแตกแยก เหยียดยิว และเหยียดผิวด้วย)
สำหรับมารีน หน้าตาเธอยิ้มแย้มมากหลังรู้ผล เพราะฐานเสียงของเธอได้ขยายไปจาก 20 เปอร์เซ็นต์ (ในการเลือกตั้งรอบแรก) เป็นถึง 34 เปอร์เซ็นต์ นับว่ามากทีเดียว เกิน 1 ใน 3 ไปนิดหน่อยด้วยซ้ำ (1 ใน 3 เท่ากับ 33 เปอร์เซ็นต์) มันเป็นผลสำเร็จที่ยิ่งใหญ่สำหรับเธอ (เทียบกับพ่อของมารีน ได้คะแนนแค่ 3-4 ล้าน เมื่อ 15 ปีที่แล้ว นี่เธอได้ถึง 11-12 ล้านเสียง และนับเป็น 1 ใน 3 ทีเดียว นั่นคือหนทางไปสู่ทำเนียบเอลิเซ่ของเธอในอนาคตที่ไม่ไกล (อีก 5 ปี) เพราะเธอจะมีอายุเพียง 53 ในอีก 5 ปี เธอถึงกับเต้นรำร้องรำทำเพลงอย่างสุขใจในวันนี้ รวมทั้งผู้สนับสนุนเธอต่างเปล่งเสียงซ้ำแล้วซ้ำเล่า ว่า “Merci Marine” คือขอบคุณมารีน สำหรับเป็นตัวแทนของผู้คนที่ถูกโลกาภิวัตน์เอาเปรียบและละทิ้งไว้ข้างหลัง เธอมองเห็นทำเนียบเอลิเซ่อยู่รำไร ตราบเท่าที่ระบบในฝรั่งเศสยังเหมือนเดิม หรือเปลี่ยนแปลงไปเพียงเล็กน้อย คนส่วนใหญ่คงต้องพึ่งบริการของเธอแน่ๆ
ต่อจากนี้ จะมีเลือกตั้ง ส.ส.ในวันที่ 11 และ 18 มิถุนายน ซึ่งจะเป็นแบบ 2 รอบเช่นกัน ซึ่งพรรคใหญ่ทั้งสองพรรคดั้งเดิมต่างเต็มไปด้วยการหวังว่าจะสามารถกวาดที่นั่งเข้ามาเต็มสภา 577 ที่นั่ง และอาจทำให้มาครงต้องมางอนง้อขอเสียงสนับสนุน เพื่อผลักดันแผนการปฏิรูปของเขา ซึ่ง 2 พรรคอาจเล่นตัวได้ แล้วการปฏิรูปจริงๆ จะเกิดขึ้นได้รึ? ถ้าเกิดขึ้นไม่ได้ มาครงก็จะอยู่ได้สมัยเดียว
สำหรับตำแหน่งนายกฯ ก็คงไม่พ้นที่มาครงจะต้องพึ่งบริการของผู้นำพรรคใหญ่ดั้งเดิม (จะเป็นซาร์โกซี หรืออามง? หรือก็คงหนีไม่พ้นบรรดาผู้นำพรรคที่ช่ำชองด้านการเมือง และคร่ำหวอดน้ำเน่ามาตลอดนั่นเอง)
แม้ผู้นำสหภาพยุโรปอาจนอนหลับสบายได้คืนนี้ แต่สัญญาณของความไม่พอใจของคนส่วนใหญ่ที่ไม่ได้รับส่วนแบ่งจากโลกาภิวัตน์จะยังขยายวงต่อไป ไม่ว่าจะที่อิตาลี, สเปน, โปรตุเกส, เยอรมนี และอีกหลายๆ ประเทศ
ชัยชนะของมาครงอาจเป็นการซื้อเวลาและเพื่อนำไปสู่การเปลี่ยนแปลงปฏิรูปที่แท้จริง ซึ่งถ้ามาครงทำได้จริง คลื่นพวกสุดขั้วก็คงไม่ขยายแบบไฟลามทุ่งแน่นอน.
แต่ชีวิตคนส่วนใหญ่ก็ยังจมปลักกับความไม่เท่าเทียม, ความทุกข์ยาก ความยากจน มีปัญหาเศรษฐกิจรุมเร้าเป็นคลื่นๆ เดี๋ยวก็โต เดี๋ยวก็แตก รวมทั้งปัญหาการก่อการร้ายที่หนักหนาสาหัส จนต้องอยู่ภายใต้ภาวะฉุกเฉิน ตามถนนหนทางเต็มไปด้วยทหาร-ตำรวจที่ถือปืนอาวุธหนักเต็มไปหมด ชีวิตประชาชนไม่ปลอดภัยเลย
นางมารีน เลอ แปน ได้คะแนน 34 เปอร์เซ็นต์ (ตามประกาศอย่างเป็นทางการของกระทรวงมหาดไทย) ซึ่งก่อนลงคะแนนรอบ 2 นี้ ตามโพลต่างๆ ให้เธอได้ 30-40 เปอร์เซ็นต์ และทำให้เธอมุมานะจะขยายฐานเสียงให้ได้อีกแค่ 10 เปอร์เซ็นต์กว่าๆ เธอก็มีหวังมากว่าจะชนะได้ 51 เปอร์เซ็นต์
สุนทรพจน์รับความปราชัยพ่ายแพ้ของเธอน่าสนใจมาก เธอออกมาประกาศยอมรับความพ่ายแพ้เวลาประมาณ 20.15 น. คือพอปิดหีบสุดท้ายปั๊บ เธอก็ดูเหมือนจะทราบผลทันที และออกมาพูดกับผู้สนับสนุนของเธอด้วยหน้าตาสดชื่น ยิ้มแย้มอย่างดี
เธอประกาศว่า บรรดาพรรคเก่าแก่ต้องพ่ายแพ้ไปตั้งแต่รอบแรก แต่ได้ส่งตัวแทน พรรคเก่าๆ มาลงรอบ 2 และเป็นที่น่าเสียใจที่ตัวแทนนี้ได้รับชัยชนะ ซึ่งเธอได้โทรศัพท์ไปแสดงความยินดีกับผู้ชนะ ซึ่งผู้ชนะจะต้องฟันฝ่ากับความท้าทายมากมายที่รออยู่ เพียงแต่ว่าประชาชนอย่าไปคาดว่าจะมีการเปลี่ยนแปลงอะไรมาก เพราะเขาเป็นตัวแทนของพวกที่ครองอำนาจมาช้านานแล้ว ไม่เคยมีการเปลี่ยนแปลงในทางที่ดีขึ้นกับคนส่วนใหญ่ มันคือ Continuity (เหมือนเดิม) หรือการสืบทอดจากพรรคที่เคยมีโอกาสที่จะแก้ปัญหาของชาติอย่างจริงจัง แต่ก็ไม่เคยเกิดขึ้น
ในช่วงที่ดีเบตยาว 2 ชั่วโมงครึ่งครั้งสุดท้ายนั้น เธอได้พูดใส่หน้ามาครงว่า เขาคือทายาทของนายโอลองด์ (Holland’s Heir ซึ่งนายโอลองด์ ไม่ประสบผลสำเร็จในการบริหารประเทศ ทั้งด้านเศรษฐกิจและการปราบผู้ก่อการร้าย มีก็แต่แก้กฎหมายให้คนเพศเดียวกันแต่งงานได้แค่นั้นเอง) เพื่อเปิดตาบรรดาฐานเสียงของนายมาครงให้ตระหนักว่า นายมาครงเคยเป็นถึงรัฐมนตรีว่าการกระทรวงเศรษฐกิจร่วมรัฐบาลโอลองด์ แล้วดูเศรษฐกิจฝรั่งเศสเป็นอย่างไรล่ะตอนนี้? จนถูกนายมาครงจวกกลับไปทันทีว่า เธอนั่นแหล่ะเป็นทายาทเจ้าของ Hate Speech ที่สร้างแต่คำพูดที่ทำให้เกิดความเกลียดชังและแตกแยก (จนเจอคดีความจากชนกลุ่มน้อยฟ้องร้องว่าสร้างความแตกแยก เหยียดยิว และเหยียดผิวด้วย)
สำหรับมารีน หน้าตาเธอยิ้มแย้มมากหลังรู้ผล เพราะฐานเสียงของเธอได้ขยายไปจาก 20 เปอร์เซ็นต์ (ในการเลือกตั้งรอบแรก) เป็นถึง 34 เปอร์เซ็นต์ นับว่ามากทีเดียว เกิน 1 ใน 3 ไปนิดหน่อยด้วยซ้ำ (1 ใน 3 เท่ากับ 33 เปอร์เซ็นต์) มันเป็นผลสำเร็จที่ยิ่งใหญ่สำหรับเธอ (เทียบกับพ่อของมารีน ได้คะแนนแค่ 3-4 ล้าน เมื่อ 15 ปีที่แล้ว นี่เธอได้ถึง 11-12 ล้านเสียง และนับเป็น 1 ใน 3 ทีเดียว นั่นคือหนทางไปสู่ทำเนียบเอลิเซ่ของเธอในอนาคตที่ไม่ไกล (อีก 5 ปี) เพราะเธอจะมีอายุเพียง 53 ในอีก 5 ปี เธอถึงกับเต้นรำร้องรำทำเพลงอย่างสุขใจในวันนี้ รวมทั้งผู้สนับสนุนเธอต่างเปล่งเสียงซ้ำแล้วซ้ำเล่า ว่า “Merci Marine” คือขอบคุณมารีน สำหรับเป็นตัวแทนของผู้คนที่ถูกโลกาภิวัตน์เอาเปรียบและละทิ้งไว้ข้างหลัง เธอมองเห็นทำเนียบเอลิเซ่อยู่รำไร ตราบเท่าที่ระบบในฝรั่งเศสยังเหมือนเดิม หรือเปลี่ยนแปลงไปเพียงเล็กน้อย คนส่วนใหญ่คงต้องพึ่งบริการของเธอแน่ๆ
ต่อจากนี้ จะมีเลือกตั้ง ส.ส.ในวันที่ 11 และ 18 มิถุนายน ซึ่งจะเป็นแบบ 2 รอบเช่นกัน ซึ่งพรรคใหญ่ทั้งสองพรรคดั้งเดิมต่างเต็มไปด้วยการหวังว่าจะสามารถกวาดที่นั่งเข้ามาเต็มสภา 577 ที่นั่ง และอาจทำให้มาครงต้องมางอนง้อขอเสียงสนับสนุน เพื่อผลักดันแผนการปฏิรูปของเขา ซึ่ง 2 พรรคอาจเล่นตัวได้ แล้วการปฏิรูปจริงๆ จะเกิดขึ้นได้รึ? ถ้าเกิดขึ้นไม่ได้ มาครงก็จะอยู่ได้สมัยเดียว
สำหรับตำแหน่งนายกฯ ก็คงไม่พ้นที่มาครงจะต้องพึ่งบริการของผู้นำพรรคใหญ่ดั้งเดิม (จะเป็นซาร์โกซี หรืออามง? หรือก็คงหนีไม่พ้นบรรดาผู้นำพรรคที่ช่ำชองด้านการเมือง และคร่ำหวอดน้ำเน่ามาตลอดนั่นเอง)
แม้ผู้นำสหภาพยุโรปอาจนอนหลับสบายได้คืนนี้ แต่สัญญาณของความไม่พอใจของคนส่วนใหญ่ที่ไม่ได้รับส่วนแบ่งจากโลกาภิวัตน์จะยังขยายวงต่อไป ไม่ว่าจะที่อิตาลี, สเปน, โปรตุเกส, เยอรมนี และอีกหลายๆ ประเทศ
ชัยชนะของมาครงอาจเป็นการซื้อเวลาและเพื่อนำไปสู่การเปลี่ยนแปลงปฏิรูปที่แท้จริง ซึ่งถ้ามาครงทำได้จริง คลื่นพวกสุดขั้วก็คงไม่ขยายแบบไฟลามทุ่งแน่นอน.