โศกนาฏกรรมรถตู้โดยสารสายกรุงเทพฯ-จันทบุรี ชนประสานงากับรถปิกอัพที่อำเภอบ้านบึง จังหวัดชลบุรี เมื่อวันที่ 2 มกราคมที่ผ่านมา ทำให้มีผู้เสียชีวิตรวม 25 ศพ ไม่ใช่เหตุสยองที่เกิดขึ้นครั้งแรก แต่เป็นเหตุการณ์เกิดขึ้นซ้ำซาก โดยไม่มีใครพูดถึงต้นตอของปัญหารถตู้โดยสารมหาภัยแต่อย่างใด
ทุกครั้งที่รถตู้โดยสารก่อเหตุสะเทือนขวัญ หน่วยงานที่เกี่ยวข้องจะออกมาประกาศมาตรการแก้ไขกันอย่างกระฉับกระเฉง เพื่อป้องกันไม่ให้เกิดปัญหาซ้ำรอย แต่ก็เป็นเพียงมาตรการไฟไหม้ฟาง เมื่อข่าวเศร้าสลดจางหาย ก็ไม่มีใครสนใจจัดระเบียบรถตู้โดยสารอย่างเบ็ดเสร็จเด็ดขาด
รถตู้โดยสารที่วิ่งรับส่งในเขตกรุงเทพฯ และปริมณฑล หรือวิ่งระหว่างจังหวัด ล้วนมีพฤติกรรมที่ไม่แตกต่างจากอันธพาลบนถนนหลวง ไร้วินัยในการขับขี่ ไม่เคารพกฎหมาย สร้างความเอือมระอาให้ประชาชนที่ใช้ถนนร่วมกัน
ถ้ามีทางเลือก ประชาชนคนเลือกที่จะไม่ใช้บริการรถตู้เพราะเสี่ยงตาย คนขับคึกคะนอง ขับรถด้วยความประมาท ไม่คำนึงถึงความรับผิดชอบต่อชีวิตผู้อื่น และอาจเสพยาระหว่างการขับรถอีกด้วย
แม้รถตู้โดยสารสาธารณะจะก่อปัญหามากมาย แต่กลับไม่ถูกกำกับดูแล ควบคุมตรวจสอบอย่างเข้มงวด เนื่องจากวินรถตู้จ่าย “ส่วย” ให้เจ้าหน้าที่ แลกกับการอำนวยความสะดวก แลกกับการคุ้มครอง และการทำผิดกฎจราจร
รถตู้ที่วิ่งต่างจังหวัด ใช้ความเร็วเกินกำหนด เพื่อเร่งทำเวลา ขับแซงซ้ายแซงขวาอย่างน่าหวาดเสียว รถตู้ที่วิ่งในกรุงเทพฯ ขับรถอย่างไร้มารยาท ไม่รักษาเส้นทาง หยุดรับส่งผู้โดยสารขวางสองเส้นทาง เพิ่มปัญหาจราจรโดยไม่กลัวตำรวจจับ
ปัญหา “ส่วย” ทำให้รถตู้โดยสารกลายเป็นอภิสิทธิชนบนถนน เพราะกฎหมายไม่ถูกบังคับใช้อย่างเคร่งครัด เจ้าหน้าที่ไม่ใส่ใจที่จะสอดส่องดูแลพฤติกรรมนำไปสู่การละเมิดกฎจราจร เหิมเกริมในการกระทำความผิด สุดท้ายกลายเป็นโศกนาฏกรรม ทำให้ประชาชนทั้งประเทศเกิดความหดหู่
ไม่มีหน่วยงานใดที่ต้องรับผิดชอบกับทุกโศกนาฏกรรมที่เกิดขึ้น ไม่เคยมีผู้บริหารหน่วยงานใดออกมาแสดงความรับผิดชอบต่อความสูญเสียของประชาชน และไม่เคยที่ใครลงไปขุดคุ้ยรากเหง้าของปัญหารถตู้โดยสาร
ถ้าไม่มีปัญหาเรื่องส่วย ถ้าเจ้าหน้าที่หน่วยงานที่เกี่ยวข้อง โดยเฉพาะตำรวจ ดูแลจัดระเบียบรถตู้โดยสารอย่างจริงจัง บังคับใช้กฎหมายอย่างเข้มงวด ใครทำผิดกฎจราจร จับกุมดำเนินคดีโดยไม่มีข้อยกเว้น รถตู้โดยสารจะไม่กล้าเหิมเกริมฝ่าฝืนกฎจราจร
ถ้าเจ้าหน้าที่รัฐไม่มีผลประโยชน์ ไม่รับส่วย รถตู้โดยสารจะทำตัวเป็นอันธพาลบนถนน สร้างความเดือดร้อนรำคาญให้ประชาชนผู้ใช้รถใช้ถนนได้อย่างไร
และถ้าควบคุมกฎระเบียบจราจรอย่างเข้มงวด สองส่องดูแลพฤติกรรมวินรถตู้ตลอดเวลา ตรวจสอบติดตามอย่างใกล้ชิด โดยคำนึงถึงความปลอดภัยของประชาชนเป็นหลัก จะเกิดโศกนาฏกรรมซ้ำซากกับประชาชนที่โดยสารรถตู้หรือ
โศกนาฏกรรมรถตู้โดยสารที่อำเภอบ้านบึง สร้างความสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่ 25 ชีวิตคนบริสุทธิ์ต้องสังเวยความไร้สำนึกของรถตู้โดยสาร และไม่รู้ว่า โศกนาฏกรรมรถตู้โดยสารครั้งต่อไป จะมีอีกกี่ครอบครัวที่ต้องร่ำไห้
มาตรการป้องกันอุบัติเหตุสยองที่รัฐบาลหรือกระทรวงคมนาคมกำลังผลักดันออกมา คงไม่สามารถป้องกันมหันตภัยจากรถตู้โดยสารได้ ถ้าไม่ลงไปแก้ที่ต้นตอของปัญหา ถ้าไม่เข้าไปจัดการแก้ไข “ส่วย” รถตู้ ไม่จัดการแก้ปัญหาเจ้าหน้าที่ที่ละเลยการบังคับใช้กฎหมายกับรถตู้โดยสารสาธารณะทั่วประเทศ
ขึ้นปีใหม่ 2560 ประชาชนทั้งประเทศ ต้องร่วมกันไว้อาลัย 25 ชีวิตที่สังเวยความไร้ระเบียบกฎเกณฑ์ในการกำกับดูแลรถตู้โดยสารสาธารณะ ต้องอนาถใจกับเจ้าหน้าที่รัฐที่ไร้สำนึก เห็นแก่ประโยชน์ส่วนตัว และปล่อยให้รถตู้สาธารณะยัดเยียดเคราะห์กรรมให้ประชาชนไม่มีวันจบสิ้น
มาตรการป้องกันโศกนาฏกรรมรถตู้ที่ผ่านมา เป็นเพียงมาตรการแก้ผ้าเอาหน้ารอดไปวันๆ เท่านั้น เพราะไม่ได้แก้กันที่ต้นตอของปัญหา ไม่เคยพูดถึงปัญหา “ส่วย” ทั้งที่เป็นสาเหตุสำคัญที่นำไปสู่โศกนาฏกรรมซ้ำซากจากตีนผีรถตู้
ทุกครั้งที่รถตู้โดยสารก่อเหตุสะเทือนขวัญ หน่วยงานที่เกี่ยวข้องจะออกมาประกาศมาตรการแก้ไขกันอย่างกระฉับกระเฉง เพื่อป้องกันไม่ให้เกิดปัญหาซ้ำรอย แต่ก็เป็นเพียงมาตรการไฟไหม้ฟาง เมื่อข่าวเศร้าสลดจางหาย ก็ไม่มีใครสนใจจัดระเบียบรถตู้โดยสารอย่างเบ็ดเสร็จเด็ดขาด
รถตู้โดยสารที่วิ่งรับส่งในเขตกรุงเทพฯ และปริมณฑล หรือวิ่งระหว่างจังหวัด ล้วนมีพฤติกรรมที่ไม่แตกต่างจากอันธพาลบนถนนหลวง ไร้วินัยในการขับขี่ ไม่เคารพกฎหมาย สร้างความเอือมระอาให้ประชาชนที่ใช้ถนนร่วมกัน
ถ้ามีทางเลือก ประชาชนคนเลือกที่จะไม่ใช้บริการรถตู้เพราะเสี่ยงตาย คนขับคึกคะนอง ขับรถด้วยความประมาท ไม่คำนึงถึงความรับผิดชอบต่อชีวิตผู้อื่น และอาจเสพยาระหว่างการขับรถอีกด้วย
แม้รถตู้โดยสารสาธารณะจะก่อปัญหามากมาย แต่กลับไม่ถูกกำกับดูแล ควบคุมตรวจสอบอย่างเข้มงวด เนื่องจากวินรถตู้จ่าย “ส่วย” ให้เจ้าหน้าที่ แลกกับการอำนวยความสะดวก แลกกับการคุ้มครอง และการทำผิดกฎจราจร
รถตู้ที่วิ่งต่างจังหวัด ใช้ความเร็วเกินกำหนด เพื่อเร่งทำเวลา ขับแซงซ้ายแซงขวาอย่างน่าหวาดเสียว รถตู้ที่วิ่งในกรุงเทพฯ ขับรถอย่างไร้มารยาท ไม่รักษาเส้นทาง หยุดรับส่งผู้โดยสารขวางสองเส้นทาง เพิ่มปัญหาจราจรโดยไม่กลัวตำรวจจับ
ปัญหา “ส่วย” ทำให้รถตู้โดยสารกลายเป็นอภิสิทธิชนบนถนน เพราะกฎหมายไม่ถูกบังคับใช้อย่างเคร่งครัด เจ้าหน้าที่ไม่ใส่ใจที่จะสอดส่องดูแลพฤติกรรมนำไปสู่การละเมิดกฎจราจร เหิมเกริมในการกระทำความผิด สุดท้ายกลายเป็นโศกนาฏกรรม ทำให้ประชาชนทั้งประเทศเกิดความหดหู่
ไม่มีหน่วยงานใดที่ต้องรับผิดชอบกับทุกโศกนาฏกรรมที่เกิดขึ้น ไม่เคยมีผู้บริหารหน่วยงานใดออกมาแสดงความรับผิดชอบต่อความสูญเสียของประชาชน และไม่เคยที่ใครลงไปขุดคุ้ยรากเหง้าของปัญหารถตู้โดยสาร
ถ้าไม่มีปัญหาเรื่องส่วย ถ้าเจ้าหน้าที่หน่วยงานที่เกี่ยวข้อง โดยเฉพาะตำรวจ ดูแลจัดระเบียบรถตู้โดยสารอย่างจริงจัง บังคับใช้กฎหมายอย่างเข้มงวด ใครทำผิดกฎจราจร จับกุมดำเนินคดีโดยไม่มีข้อยกเว้น รถตู้โดยสารจะไม่กล้าเหิมเกริมฝ่าฝืนกฎจราจร
ถ้าเจ้าหน้าที่รัฐไม่มีผลประโยชน์ ไม่รับส่วย รถตู้โดยสารจะทำตัวเป็นอันธพาลบนถนน สร้างความเดือดร้อนรำคาญให้ประชาชนผู้ใช้รถใช้ถนนได้อย่างไร
และถ้าควบคุมกฎระเบียบจราจรอย่างเข้มงวด สองส่องดูแลพฤติกรรมวินรถตู้ตลอดเวลา ตรวจสอบติดตามอย่างใกล้ชิด โดยคำนึงถึงความปลอดภัยของประชาชนเป็นหลัก จะเกิดโศกนาฏกรรมซ้ำซากกับประชาชนที่โดยสารรถตู้หรือ
โศกนาฏกรรมรถตู้โดยสารที่อำเภอบ้านบึง สร้างความสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่ 25 ชีวิตคนบริสุทธิ์ต้องสังเวยความไร้สำนึกของรถตู้โดยสาร และไม่รู้ว่า โศกนาฏกรรมรถตู้โดยสารครั้งต่อไป จะมีอีกกี่ครอบครัวที่ต้องร่ำไห้
มาตรการป้องกันอุบัติเหตุสยองที่รัฐบาลหรือกระทรวงคมนาคมกำลังผลักดันออกมา คงไม่สามารถป้องกันมหันตภัยจากรถตู้โดยสารได้ ถ้าไม่ลงไปแก้ที่ต้นตอของปัญหา ถ้าไม่เข้าไปจัดการแก้ไข “ส่วย” รถตู้ ไม่จัดการแก้ปัญหาเจ้าหน้าที่ที่ละเลยการบังคับใช้กฎหมายกับรถตู้โดยสารสาธารณะทั่วประเทศ
ขึ้นปีใหม่ 2560 ประชาชนทั้งประเทศ ต้องร่วมกันไว้อาลัย 25 ชีวิตที่สังเวยความไร้ระเบียบกฎเกณฑ์ในการกำกับดูแลรถตู้โดยสารสาธารณะ ต้องอนาถใจกับเจ้าหน้าที่รัฐที่ไร้สำนึก เห็นแก่ประโยชน์ส่วนตัว และปล่อยให้รถตู้สาธารณะยัดเยียดเคราะห์กรรมให้ประชาชนไม่มีวันจบสิ้น
มาตรการป้องกันโศกนาฏกรรมรถตู้ที่ผ่านมา เป็นเพียงมาตรการแก้ผ้าเอาหน้ารอดไปวันๆ เท่านั้น เพราะไม่ได้แก้กันที่ต้นตอของปัญหา ไม่เคยพูดถึงปัญหา “ส่วย” ทั้งที่เป็นสาเหตุสำคัญที่นำไปสู่โศกนาฏกรรมซ้ำซากจากตีนผีรถตู้
