รู้ดำรู้แดงกันไปแล้วสำหรับผลของประชามติในเรื่องรับหรือไม่รับร่างรัฐธรรมนูญและคำถามพ่วง ตัวเลขชนะอยู่ที่ 61.4 และ 58.1 เมื่อนับคะแนนได้ 94 เปอร์เซ็นต์ สรุปง่ายๆ คุณท่านและพวกเป็นฝ่ายชนะ นักการเมือง กลุ่มนักเคลื่อนไหวต่างๆ ที่ไม่เอาด้วยก็ต้องยอมรับผลคะแนนเช่นกัน
นี่เป็นหลักประชาธิปไตยขั้นพื้นฐานคือการใช้เสียงข้างมากตัดสิน จะถูกต้องหรือไม่ถูกต้องก็จำเป็นต้องยอมรับ การตีรวนโดยฝ่ายแพ้ย่อมขัดกับหลักการเว้นแต่ว่าชัยชนะมาจากการเล่นไม่ซื่อนอกกฎกติกาเท่านั้น การชุมนุมประท้วงคัดค้านผลประชามติย่อมไม่ได้รับการสนับสนุนเช่นกัน
ผลการยอมรับร่างรัฐธรรมนูญด้วยคะแนนทิ้งห่างมากเช่นนี้นับว่าเหนือความคาดหมายพอสมควร ก่อนหน้าวันลงคะแนน หลายฝ่ายเชื่อว่าถ้าคะแนนผ่านก็จะต่างกันไม่มาก บางช่วงมองว่าอาจไม่ผ่านเพราะนักการเมืองประกาศไม่รับ นักศึกษาเสื้อแดงก็รณรงค์ไม่รับ ดูสภาพแล้วน่าห่วง
อย่างที่ว่าก่อนหน้านี้ นักการเมืองพวกประกาศไม่รับ อาจกาเป็นรับก็ได้ ไม่มีใครรู้เห็นในคูหา
เห็นชัดเจนว่าความวิตกจริตของสหรัฐฯ และสมุนเรื่องอาจมีเหตุรุนแรงนั้นช่างไร้เหตุผล การออกมาโวยวายแบบไม่รู้ว่าต้องการเอาใจใคร ย่อมถูกมองว่าเป็นพฤติกรรมไม่พึงปรารถนา แบบนี้มีคำอธิบายว่าเป็นการ “เสือก” เรื่องของชาวบ้าน ปัญหาของตัวเองมีเยอะ ไม่แก้ไขแต่ชอบไปเสือก
ฉายา “อักลี่อเมริกัน” ไม่ได้มาโดยไร้รากฐานจริงๆ นี่เป็นความรู้สึกเชิงสากล ก่อนวันประชามติสถานทูตยังส่งเจ้าหน้าที่ไปสอดแนมหน่วยลงคะแนนในภาคใต้ จะไปเยี่ยมหมู่บ้านคนเสื้อแดงในภาคอีสาน สงสัยว่าตราบใดที่เมืองไทยไม่บ้านแตกสิ้นชาติ พวก “อักลี่อเมริกัน” คงอยู่ไม่เป็นสุข
ต้องทำให้เมืองไทยใกล้ล่มสลายเหมือนอิรัก ลิเบีย มีสงครามกลางเมืองเหมือนซีเรียงั้นซิ!!
เมื่อผลประชามติเป็นอย่างนี้ บ้านเมืองก็จะมีรัฐธรรมนูญฉบับใหม่แก้ไขยากมาก ในระยะยาวเนื้อหา บทบัญญัติต่างๆ จะดีหรือร้าย เหมาะสมกับการเมืองแบบไทยๆ ซึ่งจมปลักอยู่ในน้ำเน่ามานานหลายทศวรรษหรือไม่ กาลเวลาและพฤติกรรมของผู้เกี่ยวข้อง มีบทบาทโดยตรงในการเมืองจะเป็นตัวชี้วัด ถ้าจะมีปัญหาอีกก็ไม่น่าประหลาดใจ น้ำเน่าในการเมืองไทยนั้นบำบัดได้ยาก
กลุ่มการเมืองต่างๆ พยายามจะแถลงข่าวเกี่ยวกับผลประชามติ ซึ่งก็ไม่น่าประหลาดใจ ถึงอย่างไรรัฐธรรมนูญฉบับนี้คงถูกใช้แน่ ประเด็นต่อไปนักการเมือง นักซื้อเสียง นักลากตั้งคงรอดูว่าจะมีอะไรทำให้ไม่มีเลือกตั้งตามโรดแหม็บๆ ในปีหน้าหรือไม่ มาถึงจุดนี้แล้วพวกนี้ย่อมมองว่ามีการเมืองให้เล่นยังดีกว่ายอมให้กลุ่มทหารผูกขาดการเล่นยาวนาน ทำนักการเมืองว่างจนไร้อาชีพ
เครือข่ายพรรคเหลี่ยมน่าจะแอบลิงโลดในใจ มองว่าทุกอย่างเป็นไปตามแผน แกล้งขู่ว่าจะไม่รับทำให้ชาวบ้านออกมาโหวตให้ผ่านเพื่อช่วยคุณท่านผู้นำ พรรคเหลี่ยมคงไล่บี้รัฐบาลให้จัดการเลือกตั้งตามกำหนดโรดแหม็บๆ ถ้าคะแนนฝ่ายไม่รับชนะ ไม่มีใครรู้ว่าร่างใหม่จะดีร้ายอย่างไร
ที่นักการเมืองหวั่นคือการเลื่อนวันเลือกตั้งออกไปเรื่อยๆ อ้างเหตุนั่นนี่โน่น ใครเชื่อหรือไม่ก็ช่าง! ภายใต้รัฐธรรมนูญใหม่ รัฐบาลจะมีหลายพรรคร่วมเป็นรัฐบาล นี่จะเข้าแผนเร้นลับของนักกระสันอำนาจ แต่ไม่อยากลงสมัครรับเลือกตั้งให้คนอื่นด่าฟรีๆ หรือไม่ อีกไม่นานก็จะเห็นได้ชัด
ประชาชนบางส่วนคงห่วงว่าถ้ามีเลือกตั้งตามกำหนด พวกนักซื้อเสียงหน้าเดิมก็จะลงขันระดมทุนซื้อเสียงเข้ามายึดกุมอำนาจรัฐ ไม่ต้องแก้ไขรัฐธรรมนูญก็ไม่เป็นไร ขอให้ได้มีอำนาจควบคุมกระบวนการยุติธรรมขั้นต้น และขั้นกลางได้มั่นคงก็ไม่น่ามีปัญหา คดีค้างคาอยู่ก็ไร้ความคืบหน้า
ถ้าพวกกังฉินหน้าเดิมหวนกลับ คนดีจะออกไปไล่ไม่ง่าย เพราะมีกฎหมายควบคุมการชุมนุม ยิ่งองค์กรตำรวจไม่ได้รับการปฏิรูป ก็จะเป็นปัญหาเหมือนแต่ก่อน คนเดินขบวนถูกปราบเรียบ
เห็นรูปแบบของการลงคะแนนแล้ว น่าห่วงว่าบ้านเมืองยังเสี่ยงมีวิกฤตการเมืองอีก ประชาชนยังคงแตกแยก เกือบทั่วอีสาน ภาคเหนือบางจังหวัดเลือกที่จะไม่รับร่างรัฐธรรมนูญ ทั้งๆ ที่น่าสงสัยว่าการตัดสินใจอยู่บนพื้นฐานความเข้าใจเนื้อหาร่างรัฐธรรมนูญ หรือไม่เอาเพราะเป็นเสื้อแดง
ในสภาวะปกติ ประชาชนส่วนใหญ่ในภาคอีสานและภาคเหนือนิยมพรรคการเมืองเหลี่ยม มีกลุ่มจัดตั้งเครือข่ายคนเสื้อแดงแข็งแกร่ง ถึงขั้นใช้ความรุนแรงดังที่ปรากฏในการก่อความไม่สงบในปี 2552-53 ช่วงนั้นพวก “อักลี่อเมริกัน” พยายามยุ่มย่ามหาเรื่องตัวทูตสร้างพฤติกรรมเสือก
ช่วง 2 ปีภายใต้รัฐบาลคุณท่าน แสดงว่าแทบไม่มีการเปลี่ยนแปลงด้านทัศนคติ มุมมองของคนเสื้อแดงในภาคอีสาน อาจมีสภาวะแปรผันในโคราชและบุรีรัมย์ ซึ่งขึ้นอยู่กับอิทธิพลเจ้าพ่อท้องถิ่น โดยรวมแล้วยังน่าห่วง คุณท่านและคณะจะทำอย่างไรให้คนภาคนั้นหูตาสว่าง เปลี่ยนความเชื่อ
ไม่ง่ายแน่นอน ยิ่งพ่ายแพ้ในศึกประชามติ ก็น่าจะมีแกนนำขบวนการเหลี่ยมเสี้ยมหนักกว่าเดิม ทำให้คนอีสานรู้สึกคับแค้นใจ เงินโครงการประชานิยมที่เคยได้ในยุคเหลี่ยม ขาดหายไปนานแล้ว
สภาพเช่นนี้เหมาะสำหรับพวกฝรั่งนักชอบเยือนหมู่บ้านคนเสื้อแดงปฏิบัติการเร้นลับ ยุยงเสี้ยมส่งเสริมให้จัดกิจกรรมแสดงออกถึงความกระด้างกระเดื่อง ไม่ยอมรับอำนาจรัฐ ขยายแนวความคิดเชิงปฏิปักษ์เหมือนประชาชนในพื้นที่ 3 จังหวัดชายแดนภาคใต้ จากนั้นหาโอกาสเข้าแทรกแซง
มองในอีกแง่มุมหนึ่ง คณะคุณท่านดีใจหรือไม่เมื่อร่างรัฐธรรมนูญผ่านประชามติ ถ้าอยากรีบไปเป็นคนธรรมดาก็แล้วไป ถ้ายังอยากอยู่ต่อด้วยห่วงบ้านเมืองหรืออะไรก็สุดแล้วแต่ จะทำให้ติดอยู่ในเงื่อนไขที่ตัวเองได้วางไว้ เหมือนอดีตนายกฯ อังกฤษเดินแผนพลาดเสียท่าเรื่อง “เบร็กซิต” นั่นไง
อยากรู้จริงๆ ถ้ารัฐบาลใหม่เข้ามาแล้วโกงกินเหมือนเดิม ใครจะจัดการเมื่อตำรวจยังเป็นแบบเดิม อิงติดรับใช้อำนาจการเมือง คนดีจะออกไปเดินขบวนขับไล่ได้อย่างไร ถ้าการชุมนุมต้องขออนุญาตจากตำรวจเสียก่อน ถ้าฝืนกฎหมายมีแต่บาดเจ็บล้มตายฟรี รอดตายก็ติดคุกหัวโต
คนร่างรัฐธรรมนูญอ้างว่า เขียนไว้แก้ไขยาก แต่ป้องกันรัฐประหารไม่ให้ถูกฉีกได้หรือไม่! ใครจะจัดการปัญหานักการเมืองโกง ถ้าองค์กรอิสระอยู่ใต้อิทธิพลของนักการเมืองและได้ส่วนแบ่งด้วย หรือว่าคุณท่านและพวกมีแผนล้ำลึกแบบเด็ดๆ แต่ไม่ยอมบอกให้ประชาชนได้รับรู้ กลัวถูกโวย!?
นี่เป็นหลักประชาธิปไตยขั้นพื้นฐานคือการใช้เสียงข้างมากตัดสิน จะถูกต้องหรือไม่ถูกต้องก็จำเป็นต้องยอมรับ การตีรวนโดยฝ่ายแพ้ย่อมขัดกับหลักการเว้นแต่ว่าชัยชนะมาจากการเล่นไม่ซื่อนอกกฎกติกาเท่านั้น การชุมนุมประท้วงคัดค้านผลประชามติย่อมไม่ได้รับการสนับสนุนเช่นกัน
ผลการยอมรับร่างรัฐธรรมนูญด้วยคะแนนทิ้งห่างมากเช่นนี้นับว่าเหนือความคาดหมายพอสมควร ก่อนหน้าวันลงคะแนน หลายฝ่ายเชื่อว่าถ้าคะแนนผ่านก็จะต่างกันไม่มาก บางช่วงมองว่าอาจไม่ผ่านเพราะนักการเมืองประกาศไม่รับ นักศึกษาเสื้อแดงก็รณรงค์ไม่รับ ดูสภาพแล้วน่าห่วง
อย่างที่ว่าก่อนหน้านี้ นักการเมืองพวกประกาศไม่รับ อาจกาเป็นรับก็ได้ ไม่มีใครรู้เห็นในคูหา
เห็นชัดเจนว่าความวิตกจริตของสหรัฐฯ และสมุนเรื่องอาจมีเหตุรุนแรงนั้นช่างไร้เหตุผล การออกมาโวยวายแบบไม่รู้ว่าต้องการเอาใจใคร ย่อมถูกมองว่าเป็นพฤติกรรมไม่พึงปรารถนา แบบนี้มีคำอธิบายว่าเป็นการ “เสือก” เรื่องของชาวบ้าน ปัญหาของตัวเองมีเยอะ ไม่แก้ไขแต่ชอบไปเสือก
ฉายา “อักลี่อเมริกัน” ไม่ได้มาโดยไร้รากฐานจริงๆ นี่เป็นความรู้สึกเชิงสากล ก่อนวันประชามติสถานทูตยังส่งเจ้าหน้าที่ไปสอดแนมหน่วยลงคะแนนในภาคใต้ จะไปเยี่ยมหมู่บ้านคนเสื้อแดงในภาคอีสาน สงสัยว่าตราบใดที่เมืองไทยไม่บ้านแตกสิ้นชาติ พวก “อักลี่อเมริกัน” คงอยู่ไม่เป็นสุข
ต้องทำให้เมืองไทยใกล้ล่มสลายเหมือนอิรัก ลิเบีย มีสงครามกลางเมืองเหมือนซีเรียงั้นซิ!!
เมื่อผลประชามติเป็นอย่างนี้ บ้านเมืองก็จะมีรัฐธรรมนูญฉบับใหม่แก้ไขยากมาก ในระยะยาวเนื้อหา บทบัญญัติต่างๆ จะดีหรือร้าย เหมาะสมกับการเมืองแบบไทยๆ ซึ่งจมปลักอยู่ในน้ำเน่ามานานหลายทศวรรษหรือไม่ กาลเวลาและพฤติกรรมของผู้เกี่ยวข้อง มีบทบาทโดยตรงในการเมืองจะเป็นตัวชี้วัด ถ้าจะมีปัญหาอีกก็ไม่น่าประหลาดใจ น้ำเน่าในการเมืองไทยนั้นบำบัดได้ยาก
กลุ่มการเมืองต่างๆ พยายามจะแถลงข่าวเกี่ยวกับผลประชามติ ซึ่งก็ไม่น่าประหลาดใจ ถึงอย่างไรรัฐธรรมนูญฉบับนี้คงถูกใช้แน่ ประเด็นต่อไปนักการเมือง นักซื้อเสียง นักลากตั้งคงรอดูว่าจะมีอะไรทำให้ไม่มีเลือกตั้งตามโรดแหม็บๆ ในปีหน้าหรือไม่ มาถึงจุดนี้แล้วพวกนี้ย่อมมองว่ามีการเมืองให้เล่นยังดีกว่ายอมให้กลุ่มทหารผูกขาดการเล่นยาวนาน ทำนักการเมืองว่างจนไร้อาชีพ
เครือข่ายพรรคเหลี่ยมน่าจะแอบลิงโลดในใจ มองว่าทุกอย่างเป็นไปตามแผน แกล้งขู่ว่าจะไม่รับทำให้ชาวบ้านออกมาโหวตให้ผ่านเพื่อช่วยคุณท่านผู้นำ พรรคเหลี่ยมคงไล่บี้รัฐบาลให้จัดการเลือกตั้งตามกำหนดโรดแหม็บๆ ถ้าคะแนนฝ่ายไม่รับชนะ ไม่มีใครรู้ว่าร่างใหม่จะดีร้ายอย่างไร
ที่นักการเมืองหวั่นคือการเลื่อนวันเลือกตั้งออกไปเรื่อยๆ อ้างเหตุนั่นนี่โน่น ใครเชื่อหรือไม่ก็ช่าง! ภายใต้รัฐธรรมนูญใหม่ รัฐบาลจะมีหลายพรรคร่วมเป็นรัฐบาล นี่จะเข้าแผนเร้นลับของนักกระสันอำนาจ แต่ไม่อยากลงสมัครรับเลือกตั้งให้คนอื่นด่าฟรีๆ หรือไม่ อีกไม่นานก็จะเห็นได้ชัด
ประชาชนบางส่วนคงห่วงว่าถ้ามีเลือกตั้งตามกำหนด พวกนักซื้อเสียงหน้าเดิมก็จะลงขันระดมทุนซื้อเสียงเข้ามายึดกุมอำนาจรัฐ ไม่ต้องแก้ไขรัฐธรรมนูญก็ไม่เป็นไร ขอให้ได้มีอำนาจควบคุมกระบวนการยุติธรรมขั้นต้น และขั้นกลางได้มั่นคงก็ไม่น่ามีปัญหา คดีค้างคาอยู่ก็ไร้ความคืบหน้า
ถ้าพวกกังฉินหน้าเดิมหวนกลับ คนดีจะออกไปไล่ไม่ง่าย เพราะมีกฎหมายควบคุมการชุมนุม ยิ่งองค์กรตำรวจไม่ได้รับการปฏิรูป ก็จะเป็นปัญหาเหมือนแต่ก่อน คนเดินขบวนถูกปราบเรียบ
เห็นรูปแบบของการลงคะแนนแล้ว น่าห่วงว่าบ้านเมืองยังเสี่ยงมีวิกฤตการเมืองอีก ประชาชนยังคงแตกแยก เกือบทั่วอีสาน ภาคเหนือบางจังหวัดเลือกที่จะไม่รับร่างรัฐธรรมนูญ ทั้งๆ ที่น่าสงสัยว่าการตัดสินใจอยู่บนพื้นฐานความเข้าใจเนื้อหาร่างรัฐธรรมนูญ หรือไม่เอาเพราะเป็นเสื้อแดง
ในสภาวะปกติ ประชาชนส่วนใหญ่ในภาคอีสานและภาคเหนือนิยมพรรคการเมืองเหลี่ยม มีกลุ่มจัดตั้งเครือข่ายคนเสื้อแดงแข็งแกร่ง ถึงขั้นใช้ความรุนแรงดังที่ปรากฏในการก่อความไม่สงบในปี 2552-53 ช่วงนั้นพวก “อักลี่อเมริกัน” พยายามยุ่มย่ามหาเรื่องตัวทูตสร้างพฤติกรรมเสือก
ช่วง 2 ปีภายใต้รัฐบาลคุณท่าน แสดงว่าแทบไม่มีการเปลี่ยนแปลงด้านทัศนคติ มุมมองของคนเสื้อแดงในภาคอีสาน อาจมีสภาวะแปรผันในโคราชและบุรีรัมย์ ซึ่งขึ้นอยู่กับอิทธิพลเจ้าพ่อท้องถิ่น โดยรวมแล้วยังน่าห่วง คุณท่านและคณะจะทำอย่างไรให้คนภาคนั้นหูตาสว่าง เปลี่ยนความเชื่อ
ไม่ง่ายแน่นอน ยิ่งพ่ายแพ้ในศึกประชามติ ก็น่าจะมีแกนนำขบวนการเหลี่ยมเสี้ยมหนักกว่าเดิม ทำให้คนอีสานรู้สึกคับแค้นใจ เงินโครงการประชานิยมที่เคยได้ในยุคเหลี่ยม ขาดหายไปนานแล้ว
สภาพเช่นนี้เหมาะสำหรับพวกฝรั่งนักชอบเยือนหมู่บ้านคนเสื้อแดงปฏิบัติการเร้นลับ ยุยงเสี้ยมส่งเสริมให้จัดกิจกรรมแสดงออกถึงความกระด้างกระเดื่อง ไม่ยอมรับอำนาจรัฐ ขยายแนวความคิดเชิงปฏิปักษ์เหมือนประชาชนในพื้นที่ 3 จังหวัดชายแดนภาคใต้ จากนั้นหาโอกาสเข้าแทรกแซง
มองในอีกแง่มุมหนึ่ง คณะคุณท่านดีใจหรือไม่เมื่อร่างรัฐธรรมนูญผ่านประชามติ ถ้าอยากรีบไปเป็นคนธรรมดาก็แล้วไป ถ้ายังอยากอยู่ต่อด้วยห่วงบ้านเมืองหรืออะไรก็สุดแล้วแต่ จะทำให้ติดอยู่ในเงื่อนไขที่ตัวเองได้วางไว้ เหมือนอดีตนายกฯ อังกฤษเดินแผนพลาดเสียท่าเรื่อง “เบร็กซิต” นั่นไง
อยากรู้จริงๆ ถ้ารัฐบาลใหม่เข้ามาแล้วโกงกินเหมือนเดิม ใครจะจัดการเมื่อตำรวจยังเป็นแบบเดิม อิงติดรับใช้อำนาจการเมือง คนดีจะออกไปเดินขบวนขับไล่ได้อย่างไร ถ้าการชุมนุมต้องขออนุญาตจากตำรวจเสียก่อน ถ้าฝืนกฎหมายมีแต่บาดเจ็บล้มตายฟรี รอดตายก็ติดคุกหัวโต
คนร่างรัฐธรรมนูญอ้างว่า เขียนไว้แก้ไขยาก แต่ป้องกันรัฐประหารไม่ให้ถูกฉีกได้หรือไม่! ใครจะจัดการปัญหานักการเมืองโกง ถ้าองค์กรอิสระอยู่ใต้อิทธิพลของนักการเมืองและได้ส่วนแบ่งด้วย หรือว่าคุณท่านและพวกมีแผนล้ำลึกแบบเด็ดๆ แต่ไม่ยอมบอกให้ประชาชนได้รับรู้ กลัวถูกโวย!?
