ทุกครั้งไปงานศพพบธรรมะ
พบสัจจะอนิจจังแห่งสังขาร
เกิดขึ้น ตั้งอยู่ อันตรธาน
ในวัฏฏะสงสาร ผ่านวงจร
เสพสิ่งสมมุติที่เสกสร้าง
เวียนอยู่ในความว่างที่หลอกหลอน
แบกโลกแบกทุกข์ที่บั่นทอน
เกาะเกี่ยวนิวรณ์เป็นวังวน
กอดก่ายกองกิเลสร้อนรุ่ม
โลภหลงล้อมรุมด้วยอกุศล
แบกสมมุติเสพสมมุติในมืดมน
ปีนป่ายไม่พ้นโลกธรรม
เพ่งโลงศพพบธรรมคำสั่งสอน
หยุดนิวรณ์หยุดสมมุติหยุดทางต่ำ
ทางพิสุทธิ์พุทธองค์ทรงชี้นำ
เตือนสำนึกลึกล้ำ...เหนือฝาโลง
ว.แหวนลงยา
