ณ วันนี้ คงไม่มีใครนึกถึงปฏิทินมายา ต่างกับเมื่อสองสามปีที่ผ่านมา ปฏิทินมายามักถูกตีความหมายว่า โลกจะสิ้นสุดลงตรงกับวันที่ 22 ธันวาคม 2555 เวลาเมืองไทย ความสนใจของคนทั่วไปกระจายออกไปอย่างกว้างขวางเมื่อเกิดการสร้างภาพยนตร์ขึ้นตามการตีความหมายนั้นเมื่อปี 2552 เรื่อง “2012” อย่างไรก็ตาม มีผู้แย้งว่ามันน่าจะเป็นวันที่ 22 ธันวาคม 2556 ในขณะที่คนส่วนใหญ่เชื่อว่ามันเป็นเรื่องไร้สาระ ขอเสนอว่า อย่าเพิ่งด่วนสรุปก่อนที่จะได้พิจารณากันอีกสักครั้งอย่างถี่ถ้วนโดยเฉพาะเกี่ยวกับสังคมไทย
ในขณะที่ความสนใจพุ่งไปที่โลกจะสิ้นสุดหรือไม่และจะสิ้นลงอย่างไรในวันที่ 22 ธันวาคม ของปีนี้หรือเมื่อที่แล้ว ปราชญ์ชาวฮังการีมีแนวคิดที่น่าสนใจ แต่แทบไม่มีใครเอ่ยถึง เออร์วิน ลาสซโล (Irvin Laszlo) เสนอแนวคิดของเขาไว้ในหนังสือชื่อ The Chaos Point: The World at the Crossroads ซึ่งพิมพ์เมื่อปี 2549 และคงแปลเป็นไทยได้คร่าวๆ ว่า “จุดอลวน: โลกตรงทางสองแพร่ง” ผู้สนใจแต่ไม่แตกฉานในภาษาอังกฤษ หรือไม่มีเวลา อาจไปหาอ่านบทคัดย่อได้ในหนังสือชื่อ “กะลาภิวัตน์” (ติดต่อ ohmygod.books@gmail.com)
ลาสซโล มองการสิ้นโลกว่าจะเกิดจากกระบวนการที่เป็นมานานแล้ว นั่นคือ มนุษย์เราอยู่บนโลกใบนี้แบบทำลายเป็นส่วนใหญ่มานมนาน เราเผาป่าไม้ เราทำลายดิน เราเผาน้ำมันและถ่านหิน เราทำลายแหล่งน้ำ เราฆ่าสัตว์สารพัดชนิด เราปล่อยมลพิษออกสู่อากาศอย่างกว้างขวาง แต่เมื่อไม่นานมานี้ เราเริ่มมีความตระหนักและจำนวนมากได้พยายามเปลี่ยนพฤติกรรมของตน แนวโน้มทั้งสองเปรียบเสมือนการต่อสู้กันระหว่างความชั่วร้ายกับความดี เมื่อปี 2549 ลาสซโล เสนอว่า ในวันที่ 22 ธันวาคม โลกจะเดินเข้าสู่ทางสองแพร่ง พฤติกรรมของชาวโลกในช่วงนี้จะมีผลทำให้โลกเดินเข้าสู่ทางสายแห่งความล่มสลายแบบกู่ไม่กลับหากส่วนใหญ่ยังไม่เปลี่ยนพฤติกรรมไปในทางตรงข้ามกับการอยู่แบบทำลาย หากส่วนใหญ่พากันหยุดการดำเนินชีวิตแบบทำลาย โลกจะวิวัฒน์ต่อไปในทางสายมั่นคงยั่งยืน
มุมมองของลาสซโลมิได้ใช้กับระดับโลกได้เท่านั้น หากยังใช้กับระดับประเทศและชุมชนได้อีกด้วย
อ่านมาถึงตอนนี้ จะมีใครเฉลียวใจหรือไม่ว่า เมื่อวันที่ 22 ธันวาคมที่ผ่านมาเกิดอะไรขึ้นในเมืองไทย? มันเกิดขึ้นโดยบังเอิญ หรือมีอะไรมากไปกว่านั้น? เมื่อวันที่ 22 ธันวาคม เกิดอะไร? คำตอบในใจของผมคือ เกิดมวลมหาประชาชนหลายล้านคนออกมาชุมนุมขับไล่รัฐบาลซึ่งหมดความชอบธรรม 22 ธันวาคมเป็นวันแห่งสัญลักษณ์สำคัญยิ่ง
ในฐานะที่ได้ศึกษาประวัติศาสตร์ด้านวิวัฒนาการของโลกมานาน ขอเสนอให้คิดว่าเหตุการณ์เมื่อวันที่ 22 ธันวาคมที่ผ่านมานี้มีลักษณะของการต่อสู้กันระหว่างฝ่ายความชั่วร้ายกับฝ่ายความดีที่ดำเนินไปถึงทางสองแพร่ง
ฝ่ายความชั่วร้ายได้ดำเนินไปถึงขั้นทำลายชาติบ้านเมืองตั้งแต่ปี 2544 เมื่อมีกลุ่มทรชนเข้ามากุมอำนาจรัฐและพยายามใช้อำนาจนั้นทำลายแก่นในของสังคม ผมได้เตือนไว้ตั้งแต่วันนั้นผ่านการสื่อสารหลายทางรวมทั้งหนังสือชื่อ “ประชานิยม : หายนะจากอาร์เจนตินาถึงไทย?” ซึ่งพิมพ์ในปี 2546 และวิวัฒน์มาเป็นเรื่อง “ประชานิยม: ทางสู่ความหายนะ” และเรื่อง “สู่จุดจบ! The Coming Collapse of Thailand”
เรื่อง “สู่จุดจบ!” พิมพ์ออกมาพร้อมๆ กับเรื่อง The Chaos Point ของลาสซโลเมื่อปี 2549 เรื่องนั้นอ่านแนวโน้มของเมืองไทยในบริบทของวิวัฒนาการโลกโดยเฉพาะในด้านปัจจัยที่ทำให้สังคมล่มสลาย หรือวิวัฒน์ไปได้อย่างมั่นคง ผมสรุปว่าเมืองไทยกำลังเดินไปในทางลบและระบอบทักษิณจะพาไปสู่จุดจบด้วยความล่มสลายหายนะถ้าคนไทยยังพากันดูดายแบบทองไม่รู้ร้อน
สำหรับส่วนประกอบของระบอบทักษิณ ผมได้นำมาสรุปไว้ในคอลัมน์นี้เมื่อวันที่ 25 พฤศิกายน ที่ผ่านมาว่ามี 5 ด้านด้วยกัน นั่นคือ อัตตาธิปไตย (ข้าฯ คนเดียวเป็นใหญ่และทำอะไรไม่ผิด) ขโมยาธิปไตย (ใช้ความฉ้อฉลเป็นหนทาง) ธนาธิปไตย (มุ่งสร้างความร่ำรวยและใช้เงินตบหัวผู้อื่น) ญาติกาธิปไตย (ยึดเอาผลประโยชน์ของตัวเองและญาติมิตรเป็นที่ตั้ง) และประชานิยมาธิปไตย (หลอกลวงและมอมเมาประชาชนด้วยการลดแลกแจกแถม)
หนังสือเรื่อง “สู่จุดจบ!” คงทำให้ใครต่อใครในกระบวนของทรชนที่กำลังพยายามทำลายสังคมไทยไม่พอใจ จึงเกิดปรากฏการณ์แบบไม่คาดคิด นั่นคือ ในตอนต้น ผู้จัดจำหน่ายหนังสือสายใหญ่ไม่ยอมรับจัดจำหน่ายหนังสือเล่มนั้น ต่อมาหนังสือถูกกลั่นแกล้งจนหาซื้อตามแผงไม่ได้ อีกหลายปีต่อมาสื่อจึงไปพบความจริงและนำมาเผยแพร่ทางระบบอินเทอร์เน็ต (ผู้ประสงค์จะอ่านอาจพิมพ์ชื่อของหนังสือเข้าไปในกูเกิล เว็บไซต์ที่ดาวน์โหลดฟรีได้จะปร ส่วนผู้ที่ต้องการฉบับกระดาษอาจส่งอีเมล์ไปที่สำนักพิมพ์ ohmygod.books@gmail.com)
ส่วนทางฝ่ายความดีเป็นกระบวนการของมวลมหาประชาชนที่ออกมาต่อต้านกระบวนการชั่วร้ายนั้นตั้งแต่วันที่พันธมิตรประชาชนเพื่อประชาธิปไตยเกิดขึ้นเมื่อปี 2548 ในช่วง 8 ปีกว่า มวลมหาประชาชนได้ขยายออกไปจากความเข้าใจในความชั่วร้ายของระบอบทักษิณ พลังของคนดีที่หมดความอดทนต่อความชั่วร้ายได้แสดงออกมาอย่างแจ้งชัดที่สุดเมื่อวันที่ 22 ธันวาคมในรูปของคนหลายล้านซึ่งออกมาต่อต้านรัฐบาลโดยปราศจากอาวุธแม้ฝ่ายรัฐบาลจะเคยทำร้ายจนถึงแก่ความตายมาแล้วก็ตาม ฝ่ายรัฐบาลยังหน้าด้านและดันทุรังเกาะอำนาจรัฐต่อไปและพร้อมที่จะทำร้ายประชาชนถึงชีวิตเพิ่มขึ้น
จากมุมมองของการตีความหมายปฏิทินมายาของลาสซโล ตอนนี้เมืองไทยยืนอยู่ที่ทางสองแพร่ง จากวันนี้ต่อไป หากคนไทยส่วนใหญ่ยังดูดายและไม่ออกมาต่อต้านรัฐบาลชั่วร้ายที่หมดความชอบธรรมกับมวลมหาประชาชนจนถึงกับสามารถปิดกรุงเทพฯ และขับไล่ทรชนออกไปได้แล้ว เมืองไทยจะเดินเข้าสู่ทางสายแห่งความล่มสลายแบบกูไม่กลับ
การเคลื่อนไหวของมวลมหาประชาชนครั้งนี้เป็นเสมือนรถด่วนขบวนสุดท้ายที่จะพาชาติไทยออกไปจากทางสายล่มสลายหายนะจะไม่มีขบวนต่อไป คนดีจึงต้องมีความมั่นใจพร้อมกันออกมาขับไล่ทรชนแล้วช่วยกันพัฒนาประเทศจนประสบความสงบสุขแบบมั่นคงยั่งยืน
ในขณะที่ความสนใจพุ่งไปที่โลกจะสิ้นสุดหรือไม่และจะสิ้นลงอย่างไรในวันที่ 22 ธันวาคม ของปีนี้หรือเมื่อที่แล้ว ปราชญ์ชาวฮังการีมีแนวคิดที่น่าสนใจ แต่แทบไม่มีใครเอ่ยถึง เออร์วิน ลาสซโล (Irvin Laszlo) เสนอแนวคิดของเขาไว้ในหนังสือชื่อ The Chaos Point: The World at the Crossroads ซึ่งพิมพ์เมื่อปี 2549 และคงแปลเป็นไทยได้คร่าวๆ ว่า “จุดอลวน: โลกตรงทางสองแพร่ง” ผู้สนใจแต่ไม่แตกฉานในภาษาอังกฤษ หรือไม่มีเวลา อาจไปหาอ่านบทคัดย่อได้ในหนังสือชื่อ “กะลาภิวัตน์” (ติดต่อ ohmygod.books@gmail.com)
ลาสซโล มองการสิ้นโลกว่าจะเกิดจากกระบวนการที่เป็นมานานแล้ว นั่นคือ มนุษย์เราอยู่บนโลกใบนี้แบบทำลายเป็นส่วนใหญ่มานมนาน เราเผาป่าไม้ เราทำลายดิน เราเผาน้ำมันและถ่านหิน เราทำลายแหล่งน้ำ เราฆ่าสัตว์สารพัดชนิด เราปล่อยมลพิษออกสู่อากาศอย่างกว้างขวาง แต่เมื่อไม่นานมานี้ เราเริ่มมีความตระหนักและจำนวนมากได้พยายามเปลี่ยนพฤติกรรมของตน แนวโน้มทั้งสองเปรียบเสมือนการต่อสู้กันระหว่างความชั่วร้ายกับความดี เมื่อปี 2549 ลาสซโล เสนอว่า ในวันที่ 22 ธันวาคม โลกจะเดินเข้าสู่ทางสองแพร่ง พฤติกรรมของชาวโลกในช่วงนี้จะมีผลทำให้โลกเดินเข้าสู่ทางสายแห่งความล่มสลายแบบกู่ไม่กลับหากส่วนใหญ่ยังไม่เปลี่ยนพฤติกรรมไปในทางตรงข้ามกับการอยู่แบบทำลาย หากส่วนใหญ่พากันหยุดการดำเนินชีวิตแบบทำลาย โลกจะวิวัฒน์ต่อไปในทางสายมั่นคงยั่งยืน
มุมมองของลาสซโลมิได้ใช้กับระดับโลกได้เท่านั้น หากยังใช้กับระดับประเทศและชุมชนได้อีกด้วย
อ่านมาถึงตอนนี้ จะมีใครเฉลียวใจหรือไม่ว่า เมื่อวันที่ 22 ธันวาคมที่ผ่านมาเกิดอะไรขึ้นในเมืองไทย? มันเกิดขึ้นโดยบังเอิญ หรือมีอะไรมากไปกว่านั้น? เมื่อวันที่ 22 ธันวาคม เกิดอะไร? คำตอบในใจของผมคือ เกิดมวลมหาประชาชนหลายล้านคนออกมาชุมนุมขับไล่รัฐบาลซึ่งหมดความชอบธรรม 22 ธันวาคมเป็นวันแห่งสัญลักษณ์สำคัญยิ่ง
ในฐานะที่ได้ศึกษาประวัติศาสตร์ด้านวิวัฒนาการของโลกมานาน ขอเสนอให้คิดว่าเหตุการณ์เมื่อวันที่ 22 ธันวาคมที่ผ่านมานี้มีลักษณะของการต่อสู้กันระหว่างฝ่ายความชั่วร้ายกับฝ่ายความดีที่ดำเนินไปถึงทางสองแพร่ง
ฝ่ายความชั่วร้ายได้ดำเนินไปถึงขั้นทำลายชาติบ้านเมืองตั้งแต่ปี 2544 เมื่อมีกลุ่มทรชนเข้ามากุมอำนาจรัฐและพยายามใช้อำนาจนั้นทำลายแก่นในของสังคม ผมได้เตือนไว้ตั้งแต่วันนั้นผ่านการสื่อสารหลายทางรวมทั้งหนังสือชื่อ “ประชานิยม : หายนะจากอาร์เจนตินาถึงไทย?” ซึ่งพิมพ์ในปี 2546 และวิวัฒน์มาเป็นเรื่อง “ประชานิยม: ทางสู่ความหายนะ” และเรื่อง “สู่จุดจบ! The Coming Collapse of Thailand”
เรื่อง “สู่จุดจบ!” พิมพ์ออกมาพร้อมๆ กับเรื่อง The Chaos Point ของลาสซโลเมื่อปี 2549 เรื่องนั้นอ่านแนวโน้มของเมืองไทยในบริบทของวิวัฒนาการโลกโดยเฉพาะในด้านปัจจัยที่ทำให้สังคมล่มสลาย หรือวิวัฒน์ไปได้อย่างมั่นคง ผมสรุปว่าเมืองไทยกำลังเดินไปในทางลบและระบอบทักษิณจะพาไปสู่จุดจบด้วยความล่มสลายหายนะถ้าคนไทยยังพากันดูดายแบบทองไม่รู้ร้อน
สำหรับส่วนประกอบของระบอบทักษิณ ผมได้นำมาสรุปไว้ในคอลัมน์นี้เมื่อวันที่ 25 พฤศิกายน ที่ผ่านมาว่ามี 5 ด้านด้วยกัน นั่นคือ อัตตาธิปไตย (ข้าฯ คนเดียวเป็นใหญ่และทำอะไรไม่ผิด) ขโมยาธิปไตย (ใช้ความฉ้อฉลเป็นหนทาง) ธนาธิปไตย (มุ่งสร้างความร่ำรวยและใช้เงินตบหัวผู้อื่น) ญาติกาธิปไตย (ยึดเอาผลประโยชน์ของตัวเองและญาติมิตรเป็นที่ตั้ง) และประชานิยมาธิปไตย (หลอกลวงและมอมเมาประชาชนด้วยการลดแลกแจกแถม)
หนังสือเรื่อง “สู่จุดจบ!” คงทำให้ใครต่อใครในกระบวนของทรชนที่กำลังพยายามทำลายสังคมไทยไม่พอใจ จึงเกิดปรากฏการณ์แบบไม่คาดคิด นั่นคือ ในตอนต้น ผู้จัดจำหน่ายหนังสือสายใหญ่ไม่ยอมรับจัดจำหน่ายหนังสือเล่มนั้น ต่อมาหนังสือถูกกลั่นแกล้งจนหาซื้อตามแผงไม่ได้ อีกหลายปีต่อมาสื่อจึงไปพบความจริงและนำมาเผยแพร่ทางระบบอินเทอร์เน็ต (ผู้ประสงค์จะอ่านอาจพิมพ์ชื่อของหนังสือเข้าไปในกูเกิล เว็บไซต์ที่ดาวน์โหลดฟรีได้จะปร ส่วนผู้ที่ต้องการฉบับกระดาษอาจส่งอีเมล์ไปที่สำนักพิมพ์ ohmygod.books@gmail.com)
ส่วนทางฝ่ายความดีเป็นกระบวนการของมวลมหาประชาชนที่ออกมาต่อต้านกระบวนการชั่วร้ายนั้นตั้งแต่วันที่พันธมิตรประชาชนเพื่อประชาธิปไตยเกิดขึ้นเมื่อปี 2548 ในช่วง 8 ปีกว่า มวลมหาประชาชนได้ขยายออกไปจากความเข้าใจในความชั่วร้ายของระบอบทักษิณ พลังของคนดีที่หมดความอดทนต่อความชั่วร้ายได้แสดงออกมาอย่างแจ้งชัดที่สุดเมื่อวันที่ 22 ธันวาคมในรูปของคนหลายล้านซึ่งออกมาต่อต้านรัฐบาลโดยปราศจากอาวุธแม้ฝ่ายรัฐบาลจะเคยทำร้ายจนถึงแก่ความตายมาแล้วก็ตาม ฝ่ายรัฐบาลยังหน้าด้านและดันทุรังเกาะอำนาจรัฐต่อไปและพร้อมที่จะทำร้ายประชาชนถึงชีวิตเพิ่มขึ้น
จากมุมมองของการตีความหมายปฏิทินมายาของลาสซโล ตอนนี้เมืองไทยยืนอยู่ที่ทางสองแพร่ง จากวันนี้ต่อไป หากคนไทยส่วนใหญ่ยังดูดายและไม่ออกมาต่อต้านรัฐบาลชั่วร้ายที่หมดความชอบธรรมกับมวลมหาประชาชนจนถึงกับสามารถปิดกรุงเทพฯ และขับไล่ทรชนออกไปได้แล้ว เมืองไทยจะเดินเข้าสู่ทางสายแห่งความล่มสลายแบบกูไม่กลับ
การเคลื่อนไหวของมวลมหาประชาชนครั้งนี้เป็นเสมือนรถด่วนขบวนสุดท้ายที่จะพาชาติไทยออกไปจากทางสายล่มสลายหายนะจะไม่มีขบวนต่อไป คนดีจึงต้องมีความมั่นใจพร้อมกันออกมาขับไล่ทรชนแล้วช่วยกันพัฒนาประเทศจนประสบความสงบสุขแบบมั่นคงยั่งยืน
