จะมีใครร่วมในศึกรอบใหม่

โสภณ องค์การณ์
ASTVผู้จัดการสุดสัปดาห์

เมื่อกองทัพประชาชนนำโดยคณะเสนาธิการร่วม มีนายทหารสูงอายุแต่ไม่เลิกรักชาติและคนทั่วไป ประกาศลั่นกลองรบ ขับไล่รัฐบาลแม่นางโพยปูโพรกเน่าในให้พ้นจากอำนาจ หยุดยั้งพฤติกรรมบ่อนทำลายโครงสร้างประเทศ ก็เผชิญกับความอหังการของทุรชนการเมืองขี้ข้าบักเหลี่ยมซึ่งเดินหน้าช่วยเหลือนาย

กองทัพประชาชนยื่นเงื่อนไข 6 ข้อให้รัฐบาลแม่นางโพย แต่ไม่ต้องเสียเวลาเดา กลุ่มอาชญากรกุมอำนาจรัฐไม่มีวันยอมเด็ดขาด มีแต่จะหามาตรการให้ตำรวจและหน่วยดูแลความปลอดภัยไล่ทุบตีม็อบต้านมากกว่า

กำหนดชุมนุม 4 สิงหาคม ไม่บอกว่าจุดใด แต่ทุรชนการเมืองในสภาฯ ประกาศว่าจะนำร่างพ.ร.บ. ปรองดองนิรโทษกรรมผ่านสภา ช่วยเหลือบักเหลี่ยมหนีคุก และแกนนำมวลชนแดงถ่อย ฆ่าทหาร ปล้นห้างร้าน เผาบ้านเผาเมือง

เป็นการโยนฟืนดุ้นเบ้อเริ่มเข้ากองไฟอีกครั้ง เพื่อหวังให้บรรยากาศร้อนแรง นำไปสู่เงื่อนไขอื่นๆ และการเผชิญหน้าระหว่างมวลชนคนไม่เอารัฐบาล และพวกเชลียร์ ซึ่งประกอบด้วยนักการเมือง มวลชนแดงถ่อยไร้ราคา

ขบวนการบักเหลี่ยมเดินหน้าหักด่าน มีความพร้อมด้วยกำลังตำรวจ หน่วยราชการ และมวลชนแดงถ่อย ฝ่ายคณะเสนาธิการร่วมยังไม่มั่นใจว่าจะปลุกอารมณ์มวลชนคนห่วงบ้านเมืองให้เข้าร่วมได้มากน้อยเพียงใด เมื่อหลายอย่างไม่เป็นใจ ทั้งยังบรรยากาศ “ไทยเฉย” “ไทยนิ่ง” ครอบงำทั่วแผ่นดิน

ยังดีกว่าอยู่เปล่าๆ ปล่อยให้ขบวนการทุรชนกังสินกินเมืองจนสิ้นชาติ!

พวกคนรักชาติส่วนหนึ่งอาจรีรอ ไม่มั่นใจว่าถ้าออกไปร่วมขับไล่รัฐบาลรอบใหม่จะโดนตำรวจไทยใจกล้าถือกระบองไล่ทุบตี ยิงแก๊สน้ำตาใส่หรือไม่ เมื่อจิตสำนึกผู้รักษากฎหมายถูกย่อยสลายด้วยระบอบเงินบักเหลี่ยมจนหมด

นอกจากเจ็บตัว ฟกช้ำดำเขียว ถ้าปะทะรุนแรง อาจพิการหรือเสียชีวิต เมื่อตำรวจมุ่งรักษาเสถียรภาพของรัฐบาล ทำตามคำสั่งคนหนีคุก! นี่เป็นสภาพน่าอนาถยิ่งนัก เมื่อตำรวจต้องสยบต่อทุรชนนอกกฎหมายหนีคุกอยู่เมืองนอก

การรวมตัวขับไล่รัฐบาลเป็นทางเลือกหนึ่งเพื่อจัดการนักการเมืองกังฉินขายชาติ เป็นการแสดงออกให้เห็นจิตสำนึก ความรับผิดชอบต่ออนาคตของลูกหลานต้องมีแผ่นดินอยู่อาศัย มีระบบคุณธรรม ความซื่อสัตย์สุจริตเป็นฐาน

ขบวนการขี้ข้าบักเหลี่ยมตัดสินใจยกระดับ ไม่หวั่นแรงต้าน มวลชนแดงถ่อยประกาศกร้าว ผสานกับเสียงขู่ของเสนาบดีมหาดไทยไร้ราคาว่าพร้อมเล่นบทโหดกับประชาชนคนกล้าขวางแผนชั่วนำคนหนีคุกกลับบ้าน ช่วยทุรชนแดง

สภาเปิดประชุมสมัยสามัญวันที่ 1 สิงหาคม ขี้ข้าบักเหลี่ยมเร่งทำงานให้เข้าตาเจ้านาย ทั้งๆ ที่รู้ว่าจะไปไม่รอด ในใจไม่ต้องการให้บักเหลี่ยมกลับบ้าน แต่เป็นความจำเป็นบังคับ ต้องเลี้ยงมวลชนเสื้อแดง แกนนำถ่อยไว้ใช้งาน

ถ้าไม่เอาเรื่องนี้เข้าสภาก่อน มัวแต่ห่วงเรื่องเงิน นอกจากจะเผชิญกองทัพประชาชน ม็อบแดงถ่อยจะไม่ออกมาช่วยเมื่อถึงคราวจำเป็นอีกด้วย!

รัฐบาลแม่นางโพยมั่นใจว่า “เอาอยู่” แน่นอน เมื่อกองทัพได้แสดงผ่านผู้นำว่ายอมรับฟังคำสั่งรัฐบาล ไม่หือ ไม่อืออย่างไรทั้งสิ้น แม้ระบบทุกอย่างในบ้านเมืองใกล้ล่มสลาย รัฐไทยกำลังแปรสภาพเป็นรัฐล้มเหลวเต็มสภาพ

เพียงแค่ประกาศ รัฐบาลก็จัดการให้ตำรวจอย่างน้อย 500 นายล้อมอาคารรัฐสภา ป้องกันไม่ให้พวกต่อต้านรังควาญ ส.ส. ขี้ข้าบักเหลี่ยมได้สำเร็จ ยังมีม็อบถ่อยเสื้อแดงชุมนุม สนับสนุน พร้อมลุยด้วยความรุนแรงทุกรูปแบบ

บรรยากาศแห่งการเผชิญหน้าเลี่ยงไม่ได้ ถ้ากองทัพประชาชนชุมนุมหน้ารัฐสภาเช่นกัน! เว้นแต่จะปักหลักในสนามม้า ต่อท่อมวลชนยาวไปจ่อหน้าทำเนียบ เล่นเกมยาว แม้แม่นางโพยจะหลบไปต่างประเทศเพิ่มแต้มทัวร์นอก

คราวนี้ไป 3 ประเทศในกาฬทวีป ขอเป็นนายกฯ ไทยคนแรกที่ไปเหยียบโมซัมบิค และแทนซาเนีย แต่จะมีแผนเร้นลับตอบสนองความต้องการส่วนตัว หรือธุรกิจครอบครัวของบักเหลี่ยมหรือไม่ ก็ขึ้นอยู่กับการคาดเดา หรือข้อมูลรั่ว

เดือนกันยายนจะเดินทางไปทัวร์สวิสเซอร์แลนด์ เก็บแต้มไปเรื่อยๆ ข้าวเน่าเต็มโกดัง หนี้สินท่วมครัวเรือน ทุกข์เข็ญระบาดทั่วแผ่นดิน แม่เจ้าประคุณก็ไม่ใส่ใจ ใช้ลูกเล่นไร้เดียงสา “หนูไม่รู้” เป็นตัวช่วย ลอยตัวรอดมาได้นาน 2 ปี

เป็นความมหัศจรรย์ หรือวิบากกรรมของบ้านเมือง? นอกจากไร้ผลงาน มีแต่กู้มาโกง นโยบายประชานิยมถมไม่เต็ม ข้าวเน่าขายไม่ออก คนไทยไม่กิน ต้องกินข้าวเปล่าโชว์ ส่งสัญญาณว่าจากนี้ไปชาวบ้านอาจกินข้าวผสมน้ำตา

มาถึงจุดนี้ สถานการณ์โดยรวมยังไม่กระจ่าง ระดับความเข้มข้นยังขึ้นอยู่กับว่าจะมีกลุ่มใดเข้าร่วมขับไล่รัฐบาลแม่นางโพยบ้าง คณะเสนาธิการร่วมคงไม่ทะเร่อทะร่านำมวลชนไปให้ตำรวจไล่ทุบอีก เคยเจ็บแล้วต้องจำ

ประเด็นที่น่าเฝ้ามองก็คือ เมื่อแม่ทัพอยู่เฉย ยังมีนายทหารรักชาติเหลือ คอยเป็นพลังกดดันอีกหรือไม่ ถ้าคำนึงว่าบ้านเมืองเสี่ยงต่อวิกฤติร้ายแรง ถ้าเกิดภาวะเศรษฐกิจล่มเพราะหนี้สิน ข้าวเน่า จะมีทางเลือกอย่างไรในการฟื้นฟู

เมื่อมีประชาชนลุกฮือ จะมีนายทหารรุ่นหนุ่มๆ ออกอาการเลือดร้อน ตบเท้าของจับเข่าคุยกับเจ้านายหรือไม่! หรือระบบ ระเบียบวินัยทำให้กองทัพตกอยู่ในสภาพ “ตามนาย” พากันลงหุบเหวของความเสื่อมโทรมบ้านเมืองหายนะ

นายทหารรุ่นหนุ่มเชื่อแล้วนี่ ว่าแม่ทัพบกเป็นรัฐมนตรีกลาโหมตัวจริง!