จู่ๆ ก็มีคนในรัฐบาลออกมาให้ข่าวว่ามีผู้คิดจะล้มล้างรัฐบาล แถมยังบอกใบ้ด้วยว่าเป็นคนขายน้ำเมา, คนขายเป็ดขายไก่ และเป็นอดีตเจ้าของกิจการสื่อสารที่มีเมียสวยใครๆ ฟังก็เดาออกว่าหมายถึง คุณเจริญ เจ้าสัวธนินทร์ และคุณบุญชัย
ผมยังนึกไม่ออกว่าการล้มรัฐบาลจะทำอย่างไร เพราะมีทางเดียวก็คือการรัฐประหาร และจะมีเหตุผลอะไรที่จะก่อการรัฐประหาร เว้นแต่ว่ามีการชุมนุมเคลื่อนไหวของประชาชนครั้งใหญ่ มีการปะทะกันระหว่างประชาชนเกิดเหตุรุนแรงจนคณะทหารต้องเข้ามาแทรกแซง
แต่ระยะนี้ก็มีกลุ่มพลังประชาชน เช่น กลุ่มหน้ากากขาวออกมาต่อต้านระบอบทักษิณ เรื่องระบอบทักษิณนี้ ไม่ค่อยจะมีคนพูดถึงกันนัก แต่เมื่อมีคนออกมาเคลื่อนไหวก็เป็นการเตือนความจำ นายกรัฐมนตรีคนนี้เหมือนกับเป็นตัวแทนของระบอบทักษิณ
ระบอบทักษิณมีลักษณะพิเศษอย่างไร แน่นอนข้อแรกก็คือ เป็นรัฐบาลที่มีทักษิณบงการอยู่เบื้องหลัง ข้อที่สองก็คือ มีการใช้นโยบายประชานิยมอย่างกว้างขวาง และข้อที่สามก็คือ มีการคอร์รัปชันอย่างมหาศาล
ระบอบทักษิณอยู่ได้เพราะเสียงสนับสนุนจากผู้เลือกตั้งทั่วประเทศ ดังนั้นการจะล้มระบอบทักษิณผ่านช่องทางของรัฐสภาคงเป็นไปไม่ได้ มีหนทางเดียวก็คือ ฝ่ายต่อต้านต้องสนับสนุนฝ่ายค้านให้เป็นเสียงข้างมาก
หากระบอบทักษิณยังคงอยู่ต่อไปในระยะยาวคงเป็นอันตรายต่อฐานะทางการคลังของประเทศ เพราะมีการใช้เงินมากมายในโครงการต่างๆ โดยเฉพาะการจำนำข้าวซึ่งเป็นการซื้อคะแนนนิยมล่วงหน้าจากชาวนา โดยอาศัยงบประมาณแผ่นดิน
โครงการจำนำข้าวนี้ก็คือ การที่รัฐบาลเข้าไปทำการค้าข้าวเสียเอง หากถามว่าเป็นการกระทำที่ผิดรัฐธรรมนูญหรือไม่ที่รัฐเข้าไปทำกิจการนี้เสียเอง ตีความอย่างเคร่งครัดก็ต้องบอกว่าผิด แต่ก็ไม่มีผู้เสียหายโดยตรงคือสมาคมผู้ค้าข้าวส่งออกไปฟ้อง เนื่องจากส่วนหนึ่งของสมาคมนี้ก็ได้ประโยชน์จากโครงการนี้
นอกจากโครงการจำนำข้าวแล้ว รัฐบาลก็ยังต้องอุดหนุนโครงการอื่นๆ อีกมากมาย ไม่ว่าจะเป็นเรื่องพลังงานหรือการประกันราคาพืชผลอื่นๆ ดังนั้นในระยะยาวระบอบประชาธิปไตยจึงกลายเป็นเครื่องมือการจรรโลงอำนาจของระบอบทักษิณ และเป็นระบอบที่มีต้นทุนการดำเนินงานสูงมาก
การเห็นปัญหาระยะยาวนี้กระมังที่น่าจะทำให้คนบางกลุ่มเห็นภัยของระบอบทักษิณ และต้องการล้มล้าง ลำพังกลุ่มหน้ากากขาวคงทำอะไรไม่ได้ ส่วนข้อกล่าวหาว่ากลุ่มทุนต้องการล้มล้างรัฐบาลนั้น กลุ่มทุนอย่างมากก็ได้แต่ให้เงินทุนสนับสนุนการเคลื่อนไหว แต่การเคลื่อนไหวจะต้องมีขอบเขตกว้างขวางอย่างมากจึงจะเกิดผลได้
มีเรื่องเดียวที่จะจุดชนวนให้เกิดการชุมนุมประท้วงขนาดใหญ่ได้ นั่นก็คือการออกกฎหมายปรองดอง กฎหมายนี้จะทำให้คนที่ต่อต้านทักษิณมาร่วมชุมนุมกันอีกครั้งหนึ่ง และมีข่าวว่ารัฐบาลจะนำกฎหมายนี้เข้าสภาฯ ในเดือนสิงหาคม และยังมีข่าวด้วยว่า หากมีการประท้วงต่อต้านมากก็จะมีการยุบสภา
นอกจากกฎหมายปรองดองแล้ว ก็ไม่มีเรื่องอะไรที่จะก่อให้เกิดปัญหาแก่รัฐบาล นับว่าเป็นเรื่องที่น่าคิดมากที่รัฐบาลนี้สามารถรักษาอำนาจไว้ได้ แต่ก็มีภารกิจที่ขัดแย้งกันอยู่ในตัวเองก็คือ ภารกิจของรัฐบาลกลับเป็นภารกิจที่มีความเป็นส่วนตัวสูงมาก นั่นก็คือเป็นการดำเนินงานเพื่อตอบสนองผลประโยชน์ของบุคคลเพียงคนเดียว
การเห็นภยันตรายของระบอบทักษิณมีอยู่ในหมู่นักธุรกิจ แต่คงไม่ใช่ในหมู่ทหาร เพราะเหล่าทหารต่างมีความพึงพอใจตราบเท่าที่รัฐบาลให้ความสนับสนุนด้านงบประมาณอย่างต่อเนื่อง และไม่โยกย้ายทหารในตำแหน่งสำคัญ ดังนั้นทหารจึงจะไม่ทำอะไรตราบเท่าที่ไม่มีเหตุจำเป็นมาบีบบังคับ
เพราะเหตุนี้เองที่ทำให้ระบอบทักษิณยังคงมีอยู่ต่อไป แต่ก็มีข้อจำกัดอยู่ตรงที่ไม่อาจทำให้ผลประโยชน์ของทักษิณกลับคืนมาได้ เว้นเสียแต่ว่าจะยอมฝ่าด่านการประท้วงคัดค้านของประชาชนไป
แต่เหตุใดคนในรัฐบาลจึงออกมาพูดตีปลาหน้าไซ ก็คงมีเหตุผลเดียวคือ พูดด้วยความกลัว ถึงอย่างไรความหวาดกลัวประชาชนก็ยังมีอยู่ ไม่ว่าจะมีอำนาจมากเพียงใดก็ตาม
สรุปก็คือ รัฐบาลไม่ได้กลัวคนขายเหล้า ขายเป็ดขายไก่ หรือคนมีเมียสวย แต่กลัวประชาชนมากกว่า
ผมยังนึกไม่ออกว่าการล้มรัฐบาลจะทำอย่างไร เพราะมีทางเดียวก็คือการรัฐประหาร และจะมีเหตุผลอะไรที่จะก่อการรัฐประหาร เว้นแต่ว่ามีการชุมนุมเคลื่อนไหวของประชาชนครั้งใหญ่ มีการปะทะกันระหว่างประชาชนเกิดเหตุรุนแรงจนคณะทหารต้องเข้ามาแทรกแซง
แต่ระยะนี้ก็มีกลุ่มพลังประชาชน เช่น กลุ่มหน้ากากขาวออกมาต่อต้านระบอบทักษิณ เรื่องระบอบทักษิณนี้ ไม่ค่อยจะมีคนพูดถึงกันนัก แต่เมื่อมีคนออกมาเคลื่อนไหวก็เป็นการเตือนความจำ นายกรัฐมนตรีคนนี้เหมือนกับเป็นตัวแทนของระบอบทักษิณ
ระบอบทักษิณมีลักษณะพิเศษอย่างไร แน่นอนข้อแรกก็คือ เป็นรัฐบาลที่มีทักษิณบงการอยู่เบื้องหลัง ข้อที่สองก็คือ มีการใช้นโยบายประชานิยมอย่างกว้างขวาง และข้อที่สามก็คือ มีการคอร์รัปชันอย่างมหาศาล
ระบอบทักษิณอยู่ได้เพราะเสียงสนับสนุนจากผู้เลือกตั้งทั่วประเทศ ดังนั้นการจะล้มระบอบทักษิณผ่านช่องทางของรัฐสภาคงเป็นไปไม่ได้ มีหนทางเดียวก็คือ ฝ่ายต่อต้านต้องสนับสนุนฝ่ายค้านให้เป็นเสียงข้างมาก
หากระบอบทักษิณยังคงอยู่ต่อไปในระยะยาวคงเป็นอันตรายต่อฐานะทางการคลังของประเทศ เพราะมีการใช้เงินมากมายในโครงการต่างๆ โดยเฉพาะการจำนำข้าวซึ่งเป็นการซื้อคะแนนนิยมล่วงหน้าจากชาวนา โดยอาศัยงบประมาณแผ่นดิน
โครงการจำนำข้าวนี้ก็คือ การที่รัฐบาลเข้าไปทำการค้าข้าวเสียเอง หากถามว่าเป็นการกระทำที่ผิดรัฐธรรมนูญหรือไม่ที่รัฐเข้าไปทำกิจการนี้เสียเอง ตีความอย่างเคร่งครัดก็ต้องบอกว่าผิด แต่ก็ไม่มีผู้เสียหายโดยตรงคือสมาคมผู้ค้าข้าวส่งออกไปฟ้อง เนื่องจากส่วนหนึ่งของสมาคมนี้ก็ได้ประโยชน์จากโครงการนี้
นอกจากโครงการจำนำข้าวแล้ว รัฐบาลก็ยังต้องอุดหนุนโครงการอื่นๆ อีกมากมาย ไม่ว่าจะเป็นเรื่องพลังงานหรือการประกันราคาพืชผลอื่นๆ ดังนั้นในระยะยาวระบอบประชาธิปไตยจึงกลายเป็นเครื่องมือการจรรโลงอำนาจของระบอบทักษิณ และเป็นระบอบที่มีต้นทุนการดำเนินงานสูงมาก
การเห็นปัญหาระยะยาวนี้กระมังที่น่าจะทำให้คนบางกลุ่มเห็นภัยของระบอบทักษิณ และต้องการล้มล้าง ลำพังกลุ่มหน้ากากขาวคงทำอะไรไม่ได้ ส่วนข้อกล่าวหาว่ากลุ่มทุนต้องการล้มล้างรัฐบาลนั้น กลุ่มทุนอย่างมากก็ได้แต่ให้เงินทุนสนับสนุนการเคลื่อนไหว แต่การเคลื่อนไหวจะต้องมีขอบเขตกว้างขวางอย่างมากจึงจะเกิดผลได้
มีเรื่องเดียวที่จะจุดชนวนให้เกิดการชุมนุมประท้วงขนาดใหญ่ได้ นั่นก็คือการออกกฎหมายปรองดอง กฎหมายนี้จะทำให้คนที่ต่อต้านทักษิณมาร่วมชุมนุมกันอีกครั้งหนึ่ง และมีข่าวว่ารัฐบาลจะนำกฎหมายนี้เข้าสภาฯ ในเดือนสิงหาคม และยังมีข่าวด้วยว่า หากมีการประท้วงต่อต้านมากก็จะมีการยุบสภา
นอกจากกฎหมายปรองดองแล้ว ก็ไม่มีเรื่องอะไรที่จะก่อให้เกิดปัญหาแก่รัฐบาล นับว่าเป็นเรื่องที่น่าคิดมากที่รัฐบาลนี้สามารถรักษาอำนาจไว้ได้ แต่ก็มีภารกิจที่ขัดแย้งกันอยู่ในตัวเองก็คือ ภารกิจของรัฐบาลกลับเป็นภารกิจที่มีความเป็นส่วนตัวสูงมาก นั่นก็คือเป็นการดำเนินงานเพื่อตอบสนองผลประโยชน์ของบุคคลเพียงคนเดียว
การเห็นภยันตรายของระบอบทักษิณมีอยู่ในหมู่นักธุรกิจ แต่คงไม่ใช่ในหมู่ทหาร เพราะเหล่าทหารต่างมีความพึงพอใจตราบเท่าที่รัฐบาลให้ความสนับสนุนด้านงบประมาณอย่างต่อเนื่อง และไม่โยกย้ายทหารในตำแหน่งสำคัญ ดังนั้นทหารจึงจะไม่ทำอะไรตราบเท่าที่ไม่มีเหตุจำเป็นมาบีบบังคับ
เพราะเหตุนี้เองที่ทำให้ระบอบทักษิณยังคงมีอยู่ต่อไป แต่ก็มีข้อจำกัดอยู่ตรงที่ไม่อาจทำให้ผลประโยชน์ของทักษิณกลับคืนมาได้ เว้นเสียแต่ว่าจะยอมฝ่าด่านการประท้วงคัดค้านของประชาชนไป
แต่เหตุใดคนในรัฐบาลจึงออกมาพูดตีปลาหน้าไซ ก็คงมีเหตุผลเดียวคือ พูดด้วยความกลัว ถึงอย่างไรความหวาดกลัวประชาชนก็ยังมีอยู่ ไม่ว่าจะมีอำนาจมากเพียงใดก็ตาม
สรุปก็คือ รัฐบาลไม่ได้กลัวคนขายเหล้า ขายเป็ดขายไก่ หรือคนมีเมียสวย แต่กลัวประชาชนมากกว่า
