โสภณ องค์การณ์
ASTVผู้จัดการสุดสัปดาห์
ประเพณีสงกรานต์รดน้ำดำหัวปีนี้ไม่ใช่สงกรานต์เลือดเหมือนปี 2552-53 ซึ่งขบวนการเสื้อแดงขี้ข้าบักเหลี่ยมแหลปฏิบัติการจลาจล ก่อการร้าย ฆ่าทหาร เผาบ้านเผาเมือง ทำเอาชาวบ้านไร้ความสุขท่ามกลางอากาศร้อนระอุตามสภาพเดือนเมษายน แต่กระนั้น สิ่งบอกเหตุหลายประการเสมือนเป็นการเตือน
เห็นได้ชัดว่าบักเหลี่ยมแหลชาวมอนเตเนโกรหนีคุกเมืองไทยแสดงอารมณ์เกรี้ยวกราดเหมือนคนธาตุไฟแตก เป็นพฤติกรรมของคนผยองอำนาจ อยากได้อะไรต้องเอาให้ได้ มีความอาฆาตพยาบาท แม้ต้องทำลายบ้านเกิด
หน้าตาซูบโทรม สังขารร่วงโรย จิตใจยังเต็มไปด้วยไฟนรกสุมหัวอก ดังนั้นต้องเร่งมือสั่งการเต็มที่ เกรงว่าแผนชั่วร้ายทำลายชาติจะไม่สำเร็จ ตัวเองสิ้นลมหายใจเสียก่อน แบกพาความพยาบาทไปสู่อเวจีขุมลึกที่สุด
ก่อนถึงวันนั้น ความไร้ยางอายยังไม่เป็นรองใครในประวัติศาสตร์โลก!
เมื่อทาสน้ำเงิน ไพร่ ขี้ข้า ผีโม่แป้งเสื้อแดงชุมนุมกลางถนนราชดำเนิน ฉลองการฆ่าทหาร ละลายกองกำลัง 3 กองร้อยภายในไม่กี่ชั่วโมงในคืนวันที่ 10 เมษายน 2553 บักเหลี่ยมแหลเกรงว่าพวกขี้ข้าจะหมดไฟในใจ เลิกราตาสว่าง รู้ดีรู้ชั่ว จึงต้องโผล่หน้าโทรมๆ มาออกอาการฉุนเฉียวเพราะความผิดหวัง
คราวนี้ฟาดหัวฟาดหาง ก่นด่าตุลาการกลุ่มคนรักชาติ ซึ่งทำตัวเป็นก้างขวางคอ อาสาเป็นกำแพงกั้นความพยายามยึดครองอำนาจให้เต็มบ้อง จ้องฮุบแผ่นดินไทย ทำให้บักเหลี่ยมร้ายเป็นเหมือนคนบ้า คลุ้มคลั่ง นั่งไม่ติด ต้องส่ายตัว โยกไปมา เพื่อระงับอารมณ์ที่เดือดปุดๆ ทั้งๆ ที่น่าจะเก็บอาการให้ดูดี
ก็น้องสาวตัวเองเถลิงอำนาจ ล้างแค้นแทนพี่ชายด้วยนโยบายทำลายชาติแทบทุกจังหวะลมหายใจเข้าออก บักเหลี่ยมแหลก็ไม่สาแก่ใจ กะจะให้แผ่นดินนี้ไม่มีสมบัติเหลือให้ลูกหลานไทย เอาชาติไปจำนำด้วยเงิน 2 ล้านล้านบาทให้ได้ นอกเหนือจากแผนแก้รัฐธรรมนูญ นิรโทษกรรม และแผนชั่วอื่นๆ
เทศกาลสงกรานต์ บักเหลี่ยมน่าจะแสดงความเป็นผู้ใหญ่ อวยพรให้ผู้น้อย ขี้ข้า ทาสบริวารให้อยู่ดีมีสุข สร้างทุกข์ให้คนดีศรีแผ่นดิน แต่กลับกราดเกรี้ยว เท่ากับว่ามีเงินหลายแสนล้าน ก็ไม่มีความสุข และยังจะดิ้นรนหาต่อไป
ประโยคที่ฟังแล้วสะใจคือ “ผมเดินทางไปประเทศไหนก็ได้ ยกเว้นประเทศไทย” เท่ากับว่าต่อให้มีเงินเป็นแสนๆ ล้าน ก็ไม่สามารถบันดาลให้มีพื้นที่บนแผ่นดินไทยให้คนหนีคุกได้เหยียบเต็ม 2 ตีนได้!
โอกาสที่จะได้กลับมาแบบเท่ๆ ก้มกราบแผ่นคอนกรีตและขี้ตีนผู้โดยสารสนามบินเหมือนครั้งก่อนคงเป็นไปไม่ได้อีกแล้ว เพราะสถานการณ์ไม่เป็นใจ พวกเดียวกันไม่อยากให้กลับ แม้แต่น้องสาวของตัวเอง เพราะขี้ข้ามีอันดับแปลงสภาพเป็นอำมาตย์เกรงว่าบักเหลี่ยมแหลจะกินรวบ ไม่แบ่งให้แน่นอน
ไม่ใช่เพราะว่าคนไทย กลไกกฎหมาย เงื่อนไขต่างๆ จะเป็นปราการสกัดกั้นเท่านั้น กระแสแห่งกรรมเวรที่สร้างไว้ให้แผ่นดินเกิดกำลังสำแดงพลัง ไม่ให้คนชั่วร้าย เนรคุณบ้านเกิด ต้นตอของความแตกแยกหายนะ ต้องหวนคืนมาสร้างความวิบัติจัญไรให้แผ่นดินศักดิ์สิทธิ์ซ้ำซาก โกงกินจนไม่เหลือซาก
เสียงร่ำลือเรื่องความเหนียวระดับตังเมผสมยางมะตอยปนกาวตราช้าง นั้นไม่ใช้ไร้รากฐาน สลึงก็ไม่ให้กระเด็นจากกระเป๋า เว้นแต่เอาเงินภาษีคนอื่นไปจ่ายให้แทน! ดังจะเห็นการงาบงบประมาณ เงินกู้ เงินสารพัด เอาไปใช้สบายๆ เหมือนยุคเอาเงินหวยบนดินจากกองสลากไปใช้จ่ายไร้การตรวจสอบ
สงกรานต์ปีนี้ ไม่มีคำเชิญชวนให้ไปรดน้ำดำหัว ไม่มีคำประกาศว่าบัก เหลี่ยมแหลจะโฉบมาใกล้ชายแดนไทยขี้ข้าไปเลียแข้งเลียขา แต่ก็น่าเชื่อว่าช่วงที่ส่งเสียงคร่ำครวญโหยหวนมาหาคนเสื้อแดงนั้น สัมภเวสีไร้แผ่นดินน่าจะฝังตัวอยู่ในกาสิโนในประเทศเพื่อนบ้านไทยนี่แหละ เพียงไม่อยากให้ใครไปไถเงิน
หลังสงกรานต์ คำสั่งของบักเหลี่ยมไร้แผ่นดินจะทำให้พวกขี้ข้าในสภาฯ เร่งเดินเกมต่อเนื่อง เช่นแก้ไขรัฐธรรมนูญ นิรโทษกรรมโดยออกพระราชกำหนด และกู้เงิน 2 ล้านล้านบาทให้เสร็จก่อนสิ้นไป เพื่อแสดงให้เห็นว่าแม้จะต้องเร่ร่อน ก็ยังบงการให้บริวารทำลายโครงสร้าง กลไกบ้านเมืองได้สำเร็จ
แต่ใช่ว่าจะง่าย ยังมีคนไทยรักชาติ ไม่ยอมสยบต่อเงินบักเหลี่ยมพยายามขัดขวางทุกวิถีทาง ผลสุดท้าย อาจต้องไปตัดสินบนถนน จะเกิดจลาจลลุกลามเป็นสงครามกลางเมืองหรือไม่ ขึ้นอยู่กับกลุ่มกองกำลังต่างๆ
ตำรวจเข้าข้างรัฐบาลเต็มที่ มีอัยการชั่วร้ายบางกลุ่มจ้องรับใบสั่งฟ้อง จัดการหนามตำตีนบักเหลี่ยมร้าย ผลสุดท้ายฝ่ายชั่วหรือฝ่ายดีจะมีชัยก็ขึ้นอยู่กับชะตากรรมของประเทศ คนไทยย่อมไม่ยอมให้บ้านเมืองล่มสลาย
ขนาดไม่ล่มสลาย มีแรงพอสมควร ก็ยังไม่ดิ้นรน! ถ้าบ้านเมืองล่มจมจะมีความหวังพลังอะไรจะมาจัดการกับพวกขบวนการขายชาติ เมื่อมันยึดอำนาจ ครองประเทศ และสั่งการขบวนการกลไกกฎหมายให้จัดการพวกต่อต้านอย่างอำมหิต ดังที่เกิดขึ้นช่วงการทำสงครามกับผู้ค้ายาเสพติด ฆ่าคนตายเป็นเบือ
คนไทยต้องไม่จิตตก อย่างน้อยก็ยังยืนได้บนแผ่นดินนี้ ใครเป็นไทยเฉยก็ปล่อยให้เป็นไป สำคัญแต่ว่าคนมีจิตสำนึกห่วงชาติจะต้องไม่ย่อท้อ เท่ากับเป็นการศิโรราบให้ขบวนการโจรปล้นชาติได้ชัยชนะ! การทำศึกกับผู้กุมอำนาจไม่ง่าย การแย่งเนื้อจากปากเสือ เถียงกับอาชญากรขายชาติหน้าด้านต้องเหนื่อย
เพียงแค่ขัดขวางไม่ให้ขี้ข้าบักเหลี่ยมแหลบรรลุเป้าหมาย เท่ากับว่าสะใจที่ได้เห็นความคั่งแค้นของอาชญากรเร่ร่อน จากนั้นก็จัดการทาสบริวารต่อไปตามแต่ความเป็นไปได้ของสถานการณ์ที่อำนวย!
คนไทยทนไม่ได้ยังมีพลังใจ แรงกายทนได้อีก จนกว่าจะชนะศึก!
ASTVผู้จัดการสุดสัปดาห์
ประเพณีสงกรานต์รดน้ำดำหัวปีนี้ไม่ใช่สงกรานต์เลือดเหมือนปี 2552-53 ซึ่งขบวนการเสื้อแดงขี้ข้าบักเหลี่ยมแหลปฏิบัติการจลาจล ก่อการร้าย ฆ่าทหาร เผาบ้านเผาเมือง ทำเอาชาวบ้านไร้ความสุขท่ามกลางอากาศร้อนระอุตามสภาพเดือนเมษายน แต่กระนั้น สิ่งบอกเหตุหลายประการเสมือนเป็นการเตือน
เห็นได้ชัดว่าบักเหลี่ยมแหลชาวมอนเตเนโกรหนีคุกเมืองไทยแสดงอารมณ์เกรี้ยวกราดเหมือนคนธาตุไฟแตก เป็นพฤติกรรมของคนผยองอำนาจ อยากได้อะไรต้องเอาให้ได้ มีความอาฆาตพยาบาท แม้ต้องทำลายบ้านเกิด
หน้าตาซูบโทรม สังขารร่วงโรย จิตใจยังเต็มไปด้วยไฟนรกสุมหัวอก ดังนั้นต้องเร่งมือสั่งการเต็มที่ เกรงว่าแผนชั่วร้ายทำลายชาติจะไม่สำเร็จ ตัวเองสิ้นลมหายใจเสียก่อน แบกพาความพยาบาทไปสู่อเวจีขุมลึกที่สุด
ก่อนถึงวันนั้น ความไร้ยางอายยังไม่เป็นรองใครในประวัติศาสตร์โลก!
เมื่อทาสน้ำเงิน ไพร่ ขี้ข้า ผีโม่แป้งเสื้อแดงชุมนุมกลางถนนราชดำเนิน ฉลองการฆ่าทหาร ละลายกองกำลัง 3 กองร้อยภายในไม่กี่ชั่วโมงในคืนวันที่ 10 เมษายน 2553 บักเหลี่ยมแหลเกรงว่าพวกขี้ข้าจะหมดไฟในใจ เลิกราตาสว่าง รู้ดีรู้ชั่ว จึงต้องโผล่หน้าโทรมๆ มาออกอาการฉุนเฉียวเพราะความผิดหวัง
คราวนี้ฟาดหัวฟาดหาง ก่นด่าตุลาการกลุ่มคนรักชาติ ซึ่งทำตัวเป็นก้างขวางคอ อาสาเป็นกำแพงกั้นความพยายามยึดครองอำนาจให้เต็มบ้อง จ้องฮุบแผ่นดินไทย ทำให้บักเหลี่ยมร้ายเป็นเหมือนคนบ้า คลุ้มคลั่ง นั่งไม่ติด ต้องส่ายตัว โยกไปมา เพื่อระงับอารมณ์ที่เดือดปุดๆ ทั้งๆ ที่น่าจะเก็บอาการให้ดูดี
ก็น้องสาวตัวเองเถลิงอำนาจ ล้างแค้นแทนพี่ชายด้วยนโยบายทำลายชาติแทบทุกจังหวะลมหายใจเข้าออก บักเหลี่ยมแหลก็ไม่สาแก่ใจ กะจะให้แผ่นดินนี้ไม่มีสมบัติเหลือให้ลูกหลานไทย เอาชาติไปจำนำด้วยเงิน 2 ล้านล้านบาทให้ได้ นอกเหนือจากแผนแก้รัฐธรรมนูญ นิรโทษกรรม และแผนชั่วอื่นๆ
เทศกาลสงกรานต์ บักเหลี่ยมน่าจะแสดงความเป็นผู้ใหญ่ อวยพรให้ผู้น้อย ขี้ข้า ทาสบริวารให้อยู่ดีมีสุข สร้างทุกข์ให้คนดีศรีแผ่นดิน แต่กลับกราดเกรี้ยว เท่ากับว่ามีเงินหลายแสนล้าน ก็ไม่มีความสุข และยังจะดิ้นรนหาต่อไป
ประโยคที่ฟังแล้วสะใจคือ “ผมเดินทางไปประเทศไหนก็ได้ ยกเว้นประเทศไทย” เท่ากับว่าต่อให้มีเงินเป็นแสนๆ ล้าน ก็ไม่สามารถบันดาลให้มีพื้นที่บนแผ่นดินไทยให้คนหนีคุกได้เหยียบเต็ม 2 ตีนได้!
โอกาสที่จะได้กลับมาแบบเท่ๆ ก้มกราบแผ่นคอนกรีตและขี้ตีนผู้โดยสารสนามบินเหมือนครั้งก่อนคงเป็นไปไม่ได้อีกแล้ว เพราะสถานการณ์ไม่เป็นใจ พวกเดียวกันไม่อยากให้กลับ แม้แต่น้องสาวของตัวเอง เพราะขี้ข้ามีอันดับแปลงสภาพเป็นอำมาตย์เกรงว่าบักเหลี่ยมแหลจะกินรวบ ไม่แบ่งให้แน่นอน
ไม่ใช่เพราะว่าคนไทย กลไกกฎหมาย เงื่อนไขต่างๆ จะเป็นปราการสกัดกั้นเท่านั้น กระแสแห่งกรรมเวรที่สร้างไว้ให้แผ่นดินเกิดกำลังสำแดงพลัง ไม่ให้คนชั่วร้าย เนรคุณบ้านเกิด ต้นตอของความแตกแยกหายนะ ต้องหวนคืนมาสร้างความวิบัติจัญไรให้แผ่นดินศักดิ์สิทธิ์ซ้ำซาก โกงกินจนไม่เหลือซาก
เสียงร่ำลือเรื่องความเหนียวระดับตังเมผสมยางมะตอยปนกาวตราช้าง นั้นไม่ใช้ไร้รากฐาน สลึงก็ไม่ให้กระเด็นจากกระเป๋า เว้นแต่เอาเงินภาษีคนอื่นไปจ่ายให้แทน! ดังจะเห็นการงาบงบประมาณ เงินกู้ เงินสารพัด เอาไปใช้สบายๆ เหมือนยุคเอาเงินหวยบนดินจากกองสลากไปใช้จ่ายไร้การตรวจสอบ
สงกรานต์ปีนี้ ไม่มีคำเชิญชวนให้ไปรดน้ำดำหัว ไม่มีคำประกาศว่าบัก เหลี่ยมแหลจะโฉบมาใกล้ชายแดนไทยขี้ข้าไปเลียแข้งเลียขา แต่ก็น่าเชื่อว่าช่วงที่ส่งเสียงคร่ำครวญโหยหวนมาหาคนเสื้อแดงนั้น สัมภเวสีไร้แผ่นดินน่าจะฝังตัวอยู่ในกาสิโนในประเทศเพื่อนบ้านไทยนี่แหละ เพียงไม่อยากให้ใครไปไถเงิน
หลังสงกรานต์ คำสั่งของบักเหลี่ยมไร้แผ่นดินจะทำให้พวกขี้ข้าในสภาฯ เร่งเดินเกมต่อเนื่อง เช่นแก้ไขรัฐธรรมนูญ นิรโทษกรรมโดยออกพระราชกำหนด และกู้เงิน 2 ล้านล้านบาทให้เสร็จก่อนสิ้นไป เพื่อแสดงให้เห็นว่าแม้จะต้องเร่ร่อน ก็ยังบงการให้บริวารทำลายโครงสร้าง กลไกบ้านเมืองได้สำเร็จ
แต่ใช่ว่าจะง่าย ยังมีคนไทยรักชาติ ไม่ยอมสยบต่อเงินบักเหลี่ยมพยายามขัดขวางทุกวิถีทาง ผลสุดท้าย อาจต้องไปตัดสินบนถนน จะเกิดจลาจลลุกลามเป็นสงครามกลางเมืองหรือไม่ ขึ้นอยู่กับกลุ่มกองกำลังต่างๆ
ตำรวจเข้าข้างรัฐบาลเต็มที่ มีอัยการชั่วร้ายบางกลุ่มจ้องรับใบสั่งฟ้อง จัดการหนามตำตีนบักเหลี่ยมร้าย ผลสุดท้ายฝ่ายชั่วหรือฝ่ายดีจะมีชัยก็ขึ้นอยู่กับชะตากรรมของประเทศ คนไทยย่อมไม่ยอมให้บ้านเมืองล่มสลาย
ขนาดไม่ล่มสลาย มีแรงพอสมควร ก็ยังไม่ดิ้นรน! ถ้าบ้านเมืองล่มจมจะมีความหวังพลังอะไรจะมาจัดการกับพวกขบวนการขายชาติ เมื่อมันยึดอำนาจ ครองประเทศ และสั่งการขบวนการกลไกกฎหมายให้จัดการพวกต่อต้านอย่างอำมหิต ดังที่เกิดขึ้นช่วงการทำสงครามกับผู้ค้ายาเสพติด ฆ่าคนตายเป็นเบือ
คนไทยต้องไม่จิตตก อย่างน้อยก็ยังยืนได้บนแผ่นดินนี้ ใครเป็นไทยเฉยก็ปล่อยให้เป็นไป สำคัญแต่ว่าคนมีจิตสำนึกห่วงชาติจะต้องไม่ย่อท้อ เท่ากับเป็นการศิโรราบให้ขบวนการโจรปล้นชาติได้ชัยชนะ! การทำศึกกับผู้กุมอำนาจไม่ง่าย การแย่งเนื้อจากปากเสือ เถียงกับอาชญากรขายชาติหน้าด้านต้องเหนื่อย
เพียงแค่ขัดขวางไม่ให้ขี้ข้าบักเหลี่ยมแหลบรรลุเป้าหมาย เท่ากับว่าสะใจที่ได้เห็นความคั่งแค้นของอาชญากรเร่ร่อน จากนั้นก็จัดการทาสบริวารต่อไปตามแต่ความเป็นไปได้ของสถานการณ์ที่อำนวย!
คนไทยทนไม่ได้ยังมีพลังใจ แรงกายทนได้อีก จนกว่าจะชนะศึก!
