ถึงวันนี้ ๒๔.๖.๒๕๕๕ ชาติไทยเปลี่ยนมาใช้ระบบการปกครองแบบประชาธิปไตยตะวันตก (ปชต.ตต) ได้ครบ ๘๐ ปีแล้ว แต่มาตรฐานการครองชีพ (มคช.) กลับลดลงยิ่งกว่าในระบบสมบูรณาญาสิทธิราชย์มากหลาย จนน่าตกใจ
● พ.ศ. ๒๔๗๕ จบ ร.ร.นายร้อย นายเรือ (เทียบเท่า ป.ตรี) เงินเดือน 80 บาท ก๋วยเตี๋ยวชามละ ๕ สตางค์ ซื้อก๋วยเตี๋ยวได้ ๑,๖๐๐ ชาม
● พ.ศ. ๒๕๐๐ เงินเดือน ๖๐๐ บาท ชามละ ๕๐ สตางค์ ได้ ๑,๒๐๐ ชาม
● พ.ศ. ๒๕๒๐ เงินเดือน ๑,๕๐๐ บาท ชามละ ๒ บาท ได้ ๗๕๐ ชาม
● พ.ศ. ๒๕๕๕ เงินเดือน ๙,๐๐๐ บาท ชามละ ๓๕ บาท ได้ ๒๕๗ ชาม
จริงๆ แล้วตัวเลขจำนวนชามที่ซื้อได้ในวันนี้จะน้อยกว่าที่คำนวณให้เห็นมากนัก เพราะวันนี้ต้องมีค่าใช้จ่าย “จำเป็น” ที่กินไม่ได้มากกว่าในอดีตอีกมากหลาย เช่น ค่ามือถือ ค่าผ่อนรถ ค่าแอร์ คอมพ์ ซึ่งสมัยก่อนไม่ต้องมีค่าใช้จ่ายพวกนี้
การที่ มคช. ลดลงอย่างมากนี้เป็นผลพวงของระบบ ปชต.ตต.ที่คนไทยเราคลั่งไคล้กันหนักหนา ตั้งแต่ ศ.ดร.ยันรากหญ้าเสื้อแดง ถึงกับละเมอเพ้อพกกันว่าเป็นสิทธิมนุษยชนไปโน่น ทั้งที่ถ้าไปศึกษาประวัติศาสตร์การเมืองฝรั่งกันให้ลึกซึ้งจะเห็นได้ว่ามันไม่ได้สูงส่งเลอเลิศอะไรเลย เพราะเป็นเพียงระบบประนีประนอมผลประโยชน์ระหว่างอำมาตย์ใหญ่น้อย นายทุน และไพร่เท่านั้นเอง ตามเงื่อนไข กติกาสังคมของพวกเขา โดยเฉพาะอย่างยิ่งไพร่ฝรั่งมีนิสัยแบบปัจเจกนิยม (individualism) เป็นตัวของตัวเอง (ไม่สามารถจูงจมูกให้มาชุมนุมเผาบ้านเมืองกันง่ายๆ) จึงมีความต้องการ “เสรีภาพ” มาก
ส่วนคนไทยเรามีไม่มีนิสัยปัจเจกฯ แบบเขา แต่ดัน ดจร.ไปเห่อการมีเสรีภาพแบบเขา แล้วยังโง่ไปลอกเอา ปชต. เขามาใช้ทั้งดุ้น มันก็เลยขาดการคานอำนาจกันแบบธรรมชาติของระบบปัจเจกชนนิยม ที่ ส.ส.ฝรั่งต่างโหวตกันตามจิตสำนึก “แห่งตน” โดยไม่อิงคำสั่ง “ของนาย”
ส่วน ปชต.ในบริบท “อิงนาย” ของเรานั้นนายใหญ่ (ฝ่ายบริหาร) สามารถสั่งฝ่ายนิติบัญญัติ ให้โหวตหรือไม่โหวตอะไรก็ได้ตามใจชอบ จึงเป็นเผด็จการในคราบ ปชต.ที่เลวร้ายยิ่งกว่าเผด็จการเบ็ดเสร็จ (totalitarianism) เสียอีก เพราะในระบบนั้นวิญญูชนยังออกมาประณามได้ แต่ระบบนี้ประณามเขาไม่ได้เลย เพราะเขาอ้าง ปชต. “เสียงข้างมาก” ก็จบเห่
ผมถึงได้ด้านหน้าพยายามมาตลอดกว่า ๒๐ ปีที่ผ่านมา วิงวอนให้นักวิชาการ ทหาร ปชช.ไทย ช่วยกันทำการแก้ไข ให้ทันกาลก่อนหายนะมาเยือน
บทความเก่าๆของผมได้นำร่องเสนอหนทางไว้บ้างแล้ว เช่น ให้ ส.ว.มาจากการสรรหาเท่านั้น (ไม่มีการเลือกตั้ง) เพราะการสรรหานั้นก็เป็น ปชต.โดยธรรมชาติอยู่ในตัว (ถ้าวางระบบการสรรหาให้ดี)
แล้วให้ ส.ว.มีอำนาจอนุมัติการเข้าดำรงตำแหน่งของ รมต.ทุกคน (รวมทั้ง นรม.) จากนั้นให้ ส.ว.เท่านั้น (ห้าม ส.ส.) มีอำนาจโหวตในญัตติไม่ไว้วางใจรัฐบาล โดย ส.ส.เท่านั้น (ห้าม ส.ว.) มีหน้าที่อภิปรายให้ข้อมูลต่อ ส.ว. อีกทั้ง ส.ว.มีอำนาจในการทัดทานกฎหมาย
ถ้าทำได้แบบนี้มันจะลดทอนความเลวร้ายของระบบ “ปชต.อิงนาย” ลงได้มาก จะเกิดการคานอำนาจที่สร้างสรรค์ ที่นำพาชาติไปสู่ความเป็นอารยะได้ในที่สุด
คนเอเชียผิวเหลืองมีลักษณะคล้ายกัน คือเป็นสังคมแนวดิ่งที่ “อิงนาย” ส่วนตะวันตกเป็นสังคมแนวราบที่ “อิงตน” (ปัจเจกชนนิยม)...ญี่ปุ่นไม่ได้สร้างชาติมาด้วย ปชต. เลยสักนิด แต่สร้างมาด้วยระบบจักรพรรดิ ส่วนเกาหลีก็เริ่มกระโดดในช่วงเผด็จการทหารปักจุงฮี และชุนดูฮวาน สิงคโปร์ก็เผด็จการ (ใต้หน้ากากปชต.) ของลีกวนยิว มาเลย์ก็ภายใต้เผด็จการมหาเธร์ และในวันนี้จีนแดงก็โตอย่างรวดเร็วภายใต้เผด็จการคอมมิวนิสต์ผสมทุนนิยม
ส่วนประเทศที่เห่อ ปชต.ตต. เช่น ฟิลิปินส์ อินเดีย ศรีลังกา ไทย ต่างก็ตกต่ำกว่าอดีตกันระนาวทั้งที่มีทรัพยากรมากหลาย
ไปลอก ปชต.ตต. เขามาใช้ ๘๐ ปีแล้ว น่าจะฉลาดคิดกันได้สักทีแล้วว่ามันหลงทางอย่างมหันต์
ที่ มคช. ต่ำลงกว่าอดีตมากนั้นเป็นเพราะราคาสินค้าขึ้นเร็วกว่าการขึ้นของเงินเดือน...ซึ่งเป็นผลพวงมาจากการโกงกินของนักการเมือง ปชต. นั่นเอง สมัยก่อนไม่มี ปชต.จ่ายแค่ ขรก.ต่อเดียว แต่วันนี้ต้องจ่ายสองต่อ (ขรก. และ ส.ส.) ดังนั้นนักธุรกิจก็ผลักภาระค่าใช้จ่ายใต้โต๊ะมาให้ ปชช.ด้วยการเพิ่มราคาสินค้า
ส่วนรายได้ของรัฐบาลที่มาจากการจัดเก็บภาษี ก็เกิดการโกงกินจาก ส.ส. อีกต่อ ทำให้จัดเก็บภาษีได้น้อยกว่าเดิม ก็เลยมีเงินเอาไปเจียดเป็นเงินเดือนให้ ขรก.ได้น้อยกว่าปกติ
วันนี้ประเทศไทยเราเก็บภาษีได้เพียง ๑๕% ของรายได้ (GDP) เท่านั้น นับว่าต่ำที่สุดในโลก โดยเฉพาะอย่างยิ่งรัฐบาลยิ่งลักษณ์ปล้นเงียบประเทศไทยด้วยการลดภาษีธุรกิจให้พี่น้องพ้องพวกจาก ๓๐% เหลือเพียง ๒๐% ก็ยิ่งไปกันใหญ่
หมดอาลัยตายอยากกับ ปชต.ไทยเต็มทน หากผมมีอำนาจในบ้านเมืองวันนี้คงทำการปฏิวัติเป็นแน่ จักยอมถูกโลกด่าเพื่อเอาไทยรอดไว้ก่อน (ยอมขายหน้าเอาผ้ารอด) ที่เขียนบทความวิจารณ์เรื่องต่างๆ มานานก็ถูกด่าหยาบคายพอแรง ก็ต้องยอมขายหน้าเช่นกัน
● พ.ศ. ๒๔๗๕ จบ ร.ร.นายร้อย นายเรือ (เทียบเท่า ป.ตรี) เงินเดือน 80 บาท ก๋วยเตี๋ยวชามละ ๕ สตางค์ ซื้อก๋วยเตี๋ยวได้ ๑,๖๐๐ ชาม
● พ.ศ. ๒๕๐๐ เงินเดือน ๖๐๐ บาท ชามละ ๕๐ สตางค์ ได้ ๑,๒๐๐ ชาม
● พ.ศ. ๒๕๒๐ เงินเดือน ๑,๕๐๐ บาท ชามละ ๒ บาท ได้ ๗๕๐ ชาม
● พ.ศ. ๒๕๕๕ เงินเดือน ๙,๐๐๐ บาท ชามละ ๓๕ บาท ได้ ๒๕๗ ชาม
จริงๆ แล้วตัวเลขจำนวนชามที่ซื้อได้ในวันนี้จะน้อยกว่าที่คำนวณให้เห็นมากนัก เพราะวันนี้ต้องมีค่าใช้จ่าย “จำเป็น” ที่กินไม่ได้มากกว่าในอดีตอีกมากหลาย เช่น ค่ามือถือ ค่าผ่อนรถ ค่าแอร์ คอมพ์ ซึ่งสมัยก่อนไม่ต้องมีค่าใช้จ่ายพวกนี้
การที่ มคช. ลดลงอย่างมากนี้เป็นผลพวงของระบบ ปชต.ตต.ที่คนไทยเราคลั่งไคล้กันหนักหนา ตั้งแต่ ศ.ดร.ยันรากหญ้าเสื้อแดง ถึงกับละเมอเพ้อพกกันว่าเป็นสิทธิมนุษยชนไปโน่น ทั้งที่ถ้าไปศึกษาประวัติศาสตร์การเมืองฝรั่งกันให้ลึกซึ้งจะเห็นได้ว่ามันไม่ได้สูงส่งเลอเลิศอะไรเลย เพราะเป็นเพียงระบบประนีประนอมผลประโยชน์ระหว่างอำมาตย์ใหญ่น้อย นายทุน และไพร่เท่านั้นเอง ตามเงื่อนไข กติกาสังคมของพวกเขา โดยเฉพาะอย่างยิ่งไพร่ฝรั่งมีนิสัยแบบปัจเจกนิยม (individualism) เป็นตัวของตัวเอง (ไม่สามารถจูงจมูกให้มาชุมนุมเผาบ้านเมืองกันง่ายๆ) จึงมีความต้องการ “เสรีภาพ” มาก
ส่วนคนไทยเรามีไม่มีนิสัยปัจเจกฯ แบบเขา แต่ดัน ดจร.ไปเห่อการมีเสรีภาพแบบเขา แล้วยังโง่ไปลอกเอา ปชต. เขามาใช้ทั้งดุ้น มันก็เลยขาดการคานอำนาจกันแบบธรรมชาติของระบบปัจเจกชนนิยม ที่ ส.ส.ฝรั่งต่างโหวตกันตามจิตสำนึก “แห่งตน” โดยไม่อิงคำสั่ง “ของนาย”
ส่วน ปชต.ในบริบท “อิงนาย” ของเรานั้นนายใหญ่ (ฝ่ายบริหาร) สามารถสั่งฝ่ายนิติบัญญัติ ให้โหวตหรือไม่โหวตอะไรก็ได้ตามใจชอบ จึงเป็นเผด็จการในคราบ ปชต.ที่เลวร้ายยิ่งกว่าเผด็จการเบ็ดเสร็จ (totalitarianism) เสียอีก เพราะในระบบนั้นวิญญูชนยังออกมาประณามได้ แต่ระบบนี้ประณามเขาไม่ได้เลย เพราะเขาอ้าง ปชต. “เสียงข้างมาก” ก็จบเห่
ผมถึงได้ด้านหน้าพยายามมาตลอดกว่า ๒๐ ปีที่ผ่านมา วิงวอนให้นักวิชาการ ทหาร ปชช.ไทย ช่วยกันทำการแก้ไข ให้ทันกาลก่อนหายนะมาเยือน
บทความเก่าๆของผมได้นำร่องเสนอหนทางไว้บ้างแล้ว เช่น ให้ ส.ว.มาจากการสรรหาเท่านั้น (ไม่มีการเลือกตั้ง) เพราะการสรรหานั้นก็เป็น ปชต.โดยธรรมชาติอยู่ในตัว (ถ้าวางระบบการสรรหาให้ดี)
แล้วให้ ส.ว.มีอำนาจอนุมัติการเข้าดำรงตำแหน่งของ รมต.ทุกคน (รวมทั้ง นรม.) จากนั้นให้ ส.ว.เท่านั้น (ห้าม ส.ส.) มีอำนาจโหวตในญัตติไม่ไว้วางใจรัฐบาล โดย ส.ส.เท่านั้น (ห้าม ส.ว.) มีหน้าที่อภิปรายให้ข้อมูลต่อ ส.ว. อีกทั้ง ส.ว.มีอำนาจในการทัดทานกฎหมาย
ถ้าทำได้แบบนี้มันจะลดทอนความเลวร้ายของระบบ “ปชต.อิงนาย” ลงได้มาก จะเกิดการคานอำนาจที่สร้างสรรค์ ที่นำพาชาติไปสู่ความเป็นอารยะได้ในที่สุด
คนเอเชียผิวเหลืองมีลักษณะคล้ายกัน คือเป็นสังคมแนวดิ่งที่ “อิงนาย” ส่วนตะวันตกเป็นสังคมแนวราบที่ “อิงตน” (ปัจเจกชนนิยม)...ญี่ปุ่นไม่ได้สร้างชาติมาด้วย ปชต. เลยสักนิด แต่สร้างมาด้วยระบบจักรพรรดิ ส่วนเกาหลีก็เริ่มกระโดดในช่วงเผด็จการทหารปักจุงฮี และชุนดูฮวาน สิงคโปร์ก็เผด็จการ (ใต้หน้ากากปชต.) ของลีกวนยิว มาเลย์ก็ภายใต้เผด็จการมหาเธร์ และในวันนี้จีนแดงก็โตอย่างรวดเร็วภายใต้เผด็จการคอมมิวนิสต์ผสมทุนนิยม
ส่วนประเทศที่เห่อ ปชต.ตต. เช่น ฟิลิปินส์ อินเดีย ศรีลังกา ไทย ต่างก็ตกต่ำกว่าอดีตกันระนาวทั้งที่มีทรัพยากรมากหลาย
ไปลอก ปชต.ตต. เขามาใช้ ๘๐ ปีแล้ว น่าจะฉลาดคิดกันได้สักทีแล้วว่ามันหลงทางอย่างมหันต์
ที่ มคช. ต่ำลงกว่าอดีตมากนั้นเป็นเพราะราคาสินค้าขึ้นเร็วกว่าการขึ้นของเงินเดือน...ซึ่งเป็นผลพวงมาจากการโกงกินของนักการเมือง ปชต. นั่นเอง สมัยก่อนไม่มี ปชต.จ่ายแค่ ขรก.ต่อเดียว แต่วันนี้ต้องจ่ายสองต่อ (ขรก. และ ส.ส.) ดังนั้นนักธุรกิจก็ผลักภาระค่าใช้จ่ายใต้โต๊ะมาให้ ปชช.ด้วยการเพิ่มราคาสินค้า
ส่วนรายได้ของรัฐบาลที่มาจากการจัดเก็บภาษี ก็เกิดการโกงกินจาก ส.ส. อีกต่อ ทำให้จัดเก็บภาษีได้น้อยกว่าเดิม ก็เลยมีเงินเอาไปเจียดเป็นเงินเดือนให้ ขรก.ได้น้อยกว่าปกติ
วันนี้ประเทศไทยเราเก็บภาษีได้เพียง ๑๕% ของรายได้ (GDP) เท่านั้น นับว่าต่ำที่สุดในโลก โดยเฉพาะอย่างยิ่งรัฐบาลยิ่งลักษณ์ปล้นเงียบประเทศไทยด้วยการลดภาษีธุรกิจให้พี่น้องพ้องพวกจาก ๓๐% เหลือเพียง ๒๐% ก็ยิ่งไปกันใหญ่
หมดอาลัยตายอยากกับ ปชต.ไทยเต็มทน หากผมมีอำนาจในบ้านเมืองวันนี้คงทำการปฏิวัติเป็นแน่ จักยอมถูกโลกด่าเพื่อเอาไทยรอดไว้ก่อน (ยอมขายหน้าเอาผ้ารอด) ที่เขียนบทความวิจารณ์เรื่องต่างๆ มานานก็ถูกด่าหยาบคายพอแรง ก็ต้องยอมขายหน้าเช่นกัน
