ผมเพิ่งไปศรีสะเกษมาตามโครงการ “ราชบัณทิตสัญจร” ราชบัณฑิตยสถานพยายามทำบทบาททางวิชาการที่นอกเหนือไปจากการจัดทำพจนานุกรม
ผมไม่เคยไปศรีสะเกศาเลย เมื่อยังเด็กพ่อผมไปรับราชการอยู่ที่จังหวัดสุรินทร์ และอุบลราชธานี ผมได้ไปเที่ยวทั้งสองจังหวัด จำได้ว่าไปปิกนิกกินข้าวเหนียวที่แก่งสะพือ และไปเที่ยวป่าสุรินทร์ เวลานั้นกลุ่มเขมรอิสระของซอน ง๊อก ทัน มาตั้งค่ายอยู่ พ่อผมได้รับมอบหมายจากรัฐบาลให้ประสานงานคอยช่วยเหลือกลุ่มเขมรอิสระ เวลานั้นไทยเป็นศัตรูของสีหนุ
ไปศรีสะเกษต้องขึ้นเครื่องบินไปลงที่อุบลราชธานี แล้วนั่งรถไปศรีสะเกษต่อ ทางจากอุบลฯ ไปศรีสะเกษดีมาก นานๆ จะได้นั่งรถบนถนนเรียบๆ เสียที เพราะในกรุงเทพฯ ถนนเลวขรุขระมาก ผมต้องนั่งรถผ่านโลคัลโรดแถวๆ โรงงานยาสูบ และข้างทางรถไฟทุกวัน ถนนแย่มาก
ที่วิทยาลัยครูเดิม เวลานี้ยกระดับเป็นมหาวิทยาลัยแล้ว มีอาจารย์กนก โตสุรัตน์ เป็นอธิการบดี กนกเป็นผู้ซึ่งผมคุ้นเคยมาก่อน ตอนผมทำสมาคมสังคมศาสตร์ เรามีการร่วมมือกับวิทยาลัยครูทั่วประเทศ กนกเวลานั้นมีตำแหน่งเป็นรองคณบดีอยู่ที่วิทยาลัยครูนครราชสีมา คณบดีคือดร.ปรีชา อุยตระกูล ผู้บุกเบิกศูนย์ข้อมูลท้องถิ่น กนกเล่าว่าทางกรมฝึกหัดครู ให้เขามาบุกเบิกตั้งวิทยาลัยครูเมื่อยี่สิบปีมาแล้ว เพราะแม้ศรีสะเกษเป็นจังหวัดใหญ่ แต่ก็ไม่มีวิทยาลัยครู เวลานี้เด็กที่มาเรียน 90% กว่าเป็นเด็กศรีสะเกษทั้งสิ้น
ที่น่าแปลกก็คือ ศรีสะเกษปลูกเงาะ ทุเรียน และสะตอได้แถวอำเภอกันทรลักษ์ ผมไม่เคยทานแต่เพื่อนที่เคยบอกว่ารสชาติทุเรียนอร่อยมาก เรื่องทุเรียนนี้แถวๆ ป่าละอูก็มีปลูก รสหวานมันไม่แพ้ทุเรียนเมืองนนท์ทีเดียว ใครไปหัวหินก็แวะซื้อได้แถวๆ ข้างทางรถไฟ
นานๆ ไปต่างจังหวัดสักครั้ง รู้สึกดี ปลอดโปร่ง แถวอีสานยามนี้ยังไม่แห้งแล้งนัก กนกพาชมรอบๆ มหาวิทยาลัย น่าชมเชยมากที่แคมปัสเขามีระเบียบ มีต้นไม้แยะทั้งที่เป็นของเดิมและปลูกใหม่ ในบริเวณมหาวิทยาลัยมีวัดป่าอยู่ด้วย และมีพระประจำมหาวิทยาลัย เป็นพระพุทธรูปปางงดงามที่สมเด็จเกี่ยวมาเบิกเนตรให้ กนกเล่าว่าเวลาจะก่อสร้างอะไร เช่น ที่จอดรถก็จะเก็บต้นไม้ไว้ หากจำเป็นก็จะย้ายจะไม่ตัดแม้แต่ต้นเดียว ที่นั่นมีสนามกีฬากว้างขวาง และมีการสร้างศูนย์สัมมนา เป็นที่พักไปในตัวมีจำนวน 40 กว่าห้อง มีแอร์ และน้ำอุ่นคิดแค่คืนละ 700 บาท ซึ่งนับว่าถูก อาหารการกินก็อร่อย ที่นี่ใกล้แม่น้ำจึงเอาปลาน้ำจืดมาทอด มีปลาเนื้ออ่อนตัวใหญ่ๆ ทั้งทอด ทั้งต้มยำ
เข้าไปในตัวเมืองดูสะอาดสะอ้านดี ทราบว่านายกเทศมนตรีที่นี่เป็นมา 20 กว่าปีแล้ว เลือกครั้งก่อนไม่มีคนกล้าแข่ง มาคราวนี้เสียความรู้สึกนิดหน่อย เพราะตั้งแต่ลงจากเครื่องบินออกมาก็เห็นตำรวจเต็มไปหมด ยืนเข้าแถวมือไขว้หลังหันหน้าเข้าหาคนแบบที่รับเจ้านาย มองไปเห็นนักการเมืองเสียงดังเดินส่ายอาดๆ เป็นที่น่าหมั่นไส้ และน่าคลื่นเหียนอาเจียน มีคนมาโห่ร้อง แต่ที่ไหนได้เขาเห็นดาราสรพงษ์ ชาตรี กับคณะมาทำบุญ ตอนบ่ายก่อนขึ้นเครื่อง เขาพาไปกินร้านญวน “อินโดจีน” ก็มีรถตำรวจจอดเต็มไปหมด ตำรวจคงมาทั้งเมือง วันนั้นผู้ร้ายคงสบาย เพราะตำรวจมารับนักการเมือง อะไรจะขนาดนั้น
เดี๋ยวนี้เมืองต่างๆ ในชนบทเจริญขึ้นแยะ หนุ่มสาวก็ได้รับอิทธิพลของหนังญี่ปุ่น หนังเกาหลี สมัยก่อนนักปกครองต้องมีอุบายที่ดูแลปกครองประชาชน คุณอนันต์ อนันตกูล อดีตปลัดกระทรวงมหาดไทย และอดีตเลขาธิการคณะรัฐมนตรีเล่าว่าสมัยปี 2504 อีสานตามบ้านนอกอย่างเช่น อำเภอโชคชัย ยังไม่มีไฟฟ้าใช้ คุณอนันต์ไปส่งเสริมให้คนเล่นดนตรี และเด็กๆ ชกมวย โดยเป็นนายสนามมวยเสียเอง ปรากฏว่าเป็นผลดีมาก คุณอนันต์เห็นว่าตามชนบทนั้น ประเพณีวัฒนธรรมมีความสำคัญมาก ควรได้รับการส่งเสริม นับว่าคุณอนันต์เป็นนักปกครองชั้นเยี่ยม เมื่อมาเป็นเลขาธิการคณะรัฐมนตรีก็ได้ปรับปรุงระบบงานให้มีความรวดเร็วคล่องตัว และมีการเก็บตลอดจนวิเคราะห์ข้อมูลประกอบการตัดสินใจได้
ที่มหาวิทยาลัยราชภัฏศรีสะเกษ มีพวกทำงานท้องถิ่นมาเรียนภาคพิเศษหลายคน นับว่าเป็นเรื่องดีที่เดี๋ยวนี้สมาชิก อบต.และ อบจ.ตลอดจนเทศบาลได้รับการสนับสนุนให้มาเรียนระดับปริญญาโท โดยมีมหาวิทยาลัยราชภัฏตามจังหวัดต่างๆ รองรับ
สรุปแล้วการไปศรีสะเกษคราวนี้รื่นรมย์มาก เสียดายที่อาหารเวียดนามที่ร้านอินโดจีนไม่อร่อยเลย แต่คนแยะ หากใครอยากกินอาหารเวียดนามอร่อยๆ ให้ไปที่ร้านพบพลอยอยู่ในอาคารสงเคราะห์ คลองประปา นะครับ
ผมไม่เคยไปศรีสะเกศาเลย เมื่อยังเด็กพ่อผมไปรับราชการอยู่ที่จังหวัดสุรินทร์ และอุบลราชธานี ผมได้ไปเที่ยวทั้งสองจังหวัด จำได้ว่าไปปิกนิกกินข้าวเหนียวที่แก่งสะพือ และไปเที่ยวป่าสุรินทร์ เวลานั้นกลุ่มเขมรอิสระของซอน ง๊อก ทัน มาตั้งค่ายอยู่ พ่อผมได้รับมอบหมายจากรัฐบาลให้ประสานงานคอยช่วยเหลือกลุ่มเขมรอิสระ เวลานั้นไทยเป็นศัตรูของสีหนุ
ไปศรีสะเกษต้องขึ้นเครื่องบินไปลงที่อุบลราชธานี แล้วนั่งรถไปศรีสะเกษต่อ ทางจากอุบลฯ ไปศรีสะเกษดีมาก นานๆ จะได้นั่งรถบนถนนเรียบๆ เสียที เพราะในกรุงเทพฯ ถนนเลวขรุขระมาก ผมต้องนั่งรถผ่านโลคัลโรดแถวๆ โรงงานยาสูบ และข้างทางรถไฟทุกวัน ถนนแย่มาก
ที่วิทยาลัยครูเดิม เวลานี้ยกระดับเป็นมหาวิทยาลัยแล้ว มีอาจารย์กนก โตสุรัตน์ เป็นอธิการบดี กนกเป็นผู้ซึ่งผมคุ้นเคยมาก่อน ตอนผมทำสมาคมสังคมศาสตร์ เรามีการร่วมมือกับวิทยาลัยครูทั่วประเทศ กนกเวลานั้นมีตำแหน่งเป็นรองคณบดีอยู่ที่วิทยาลัยครูนครราชสีมา คณบดีคือดร.ปรีชา อุยตระกูล ผู้บุกเบิกศูนย์ข้อมูลท้องถิ่น กนกเล่าว่าทางกรมฝึกหัดครู ให้เขามาบุกเบิกตั้งวิทยาลัยครูเมื่อยี่สิบปีมาแล้ว เพราะแม้ศรีสะเกษเป็นจังหวัดใหญ่ แต่ก็ไม่มีวิทยาลัยครู เวลานี้เด็กที่มาเรียน 90% กว่าเป็นเด็กศรีสะเกษทั้งสิ้น
ที่น่าแปลกก็คือ ศรีสะเกษปลูกเงาะ ทุเรียน และสะตอได้แถวอำเภอกันทรลักษ์ ผมไม่เคยทานแต่เพื่อนที่เคยบอกว่ารสชาติทุเรียนอร่อยมาก เรื่องทุเรียนนี้แถวๆ ป่าละอูก็มีปลูก รสหวานมันไม่แพ้ทุเรียนเมืองนนท์ทีเดียว ใครไปหัวหินก็แวะซื้อได้แถวๆ ข้างทางรถไฟ
นานๆ ไปต่างจังหวัดสักครั้ง รู้สึกดี ปลอดโปร่ง แถวอีสานยามนี้ยังไม่แห้งแล้งนัก กนกพาชมรอบๆ มหาวิทยาลัย น่าชมเชยมากที่แคมปัสเขามีระเบียบ มีต้นไม้แยะทั้งที่เป็นของเดิมและปลูกใหม่ ในบริเวณมหาวิทยาลัยมีวัดป่าอยู่ด้วย และมีพระประจำมหาวิทยาลัย เป็นพระพุทธรูปปางงดงามที่สมเด็จเกี่ยวมาเบิกเนตรให้ กนกเล่าว่าเวลาจะก่อสร้างอะไร เช่น ที่จอดรถก็จะเก็บต้นไม้ไว้ หากจำเป็นก็จะย้ายจะไม่ตัดแม้แต่ต้นเดียว ที่นั่นมีสนามกีฬากว้างขวาง และมีการสร้างศูนย์สัมมนา เป็นที่พักไปในตัวมีจำนวน 40 กว่าห้อง มีแอร์ และน้ำอุ่นคิดแค่คืนละ 700 บาท ซึ่งนับว่าถูก อาหารการกินก็อร่อย ที่นี่ใกล้แม่น้ำจึงเอาปลาน้ำจืดมาทอด มีปลาเนื้ออ่อนตัวใหญ่ๆ ทั้งทอด ทั้งต้มยำ
เข้าไปในตัวเมืองดูสะอาดสะอ้านดี ทราบว่านายกเทศมนตรีที่นี่เป็นมา 20 กว่าปีแล้ว เลือกครั้งก่อนไม่มีคนกล้าแข่ง มาคราวนี้เสียความรู้สึกนิดหน่อย เพราะตั้งแต่ลงจากเครื่องบินออกมาก็เห็นตำรวจเต็มไปหมด ยืนเข้าแถวมือไขว้หลังหันหน้าเข้าหาคนแบบที่รับเจ้านาย มองไปเห็นนักการเมืองเสียงดังเดินส่ายอาดๆ เป็นที่น่าหมั่นไส้ และน่าคลื่นเหียนอาเจียน มีคนมาโห่ร้อง แต่ที่ไหนได้เขาเห็นดาราสรพงษ์ ชาตรี กับคณะมาทำบุญ ตอนบ่ายก่อนขึ้นเครื่อง เขาพาไปกินร้านญวน “อินโดจีน” ก็มีรถตำรวจจอดเต็มไปหมด ตำรวจคงมาทั้งเมือง วันนั้นผู้ร้ายคงสบาย เพราะตำรวจมารับนักการเมือง อะไรจะขนาดนั้น
เดี๋ยวนี้เมืองต่างๆ ในชนบทเจริญขึ้นแยะ หนุ่มสาวก็ได้รับอิทธิพลของหนังญี่ปุ่น หนังเกาหลี สมัยก่อนนักปกครองต้องมีอุบายที่ดูแลปกครองประชาชน คุณอนันต์ อนันตกูล อดีตปลัดกระทรวงมหาดไทย และอดีตเลขาธิการคณะรัฐมนตรีเล่าว่าสมัยปี 2504 อีสานตามบ้านนอกอย่างเช่น อำเภอโชคชัย ยังไม่มีไฟฟ้าใช้ คุณอนันต์ไปส่งเสริมให้คนเล่นดนตรี และเด็กๆ ชกมวย โดยเป็นนายสนามมวยเสียเอง ปรากฏว่าเป็นผลดีมาก คุณอนันต์เห็นว่าตามชนบทนั้น ประเพณีวัฒนธรรมมีความสำคัญมาก ควรได้รับการส่งเสริม นับว่าคุณอนันต์เป็นนักปกครองชั้นเยี่ยม เมื่อมาเป็นเลขาธิการคณะรัฐมนตรีก็ได้ปรับปรุงระบบงานให้มีความรวดเร็วคล่องตัว และมีการเก็บตลอดจนวิเคราะห์ข้อมูลประกอบการตัดสินใจได้
ที่มหาวิทยาลัยราชภัฏศรีสะเกษ มีพวกทำงานท้องถิ่นมาเรียนภาคพิเศษหลายคน นับว่าเป็นเรื่องดีที่เดี๋ยวนี้สมาชิก อบต.และ อบจ.ตลอดจนเทศบาลได้รับการสนับสนุนให้มาเรียนระดับปริญญาโท โดยมีมหาวิทยาลัยราชภัฏตามจังหวัดต่างๆ รองรับ
สรุปแล้วการไปศรีสะเกษคราวนี้รื่นรมย์มาก เสียดายที่อาหารเวียดนามที่ร้านอินโดจีนไม่อร่อยเลย แต่คนแยะ หากใครอยากกินอาหารเวียดนามอร่อยๆ ให้ไปที่ร้านพบพลอยอยู่ในอาคารสงเคราะห์ คลองประปา นะครับ
