พิรุธ-พิลึก! กรณี “มช.” สอพลอ “ระบอบทักษิณ”

ห้วงเฉลิมฉลองส่งท้ายปีเก่าและต้อนรับปีใหม่ เชื่อว่าความรู้สึกของคนส่วนใหญ่ต่างแอบหวังกันว่าจะได้เห็นเรื่องดีๆ อุบัติขึ้นในสังคมไทยบ้าง อันถือเป็นของขวัญพิเศษยิ่งสำหรับวาระปีใหม่ปีนี้ เพราะบรรดาพลพรรคนักการเมืองในวังวนน้ำเน่าเก่าๆ ยังไม่ยอมลดราการกลุ้มรุมทำร้ายหัวใจคนไทยให้ตกต่ำห่อเหี่ยว

สิ่งที่ผมวาดหวังไว้ในใจอยากได้เป็นของขวัญชิ้นพิเศษสำหรับปีนี้ คือ อยากให้ผู้บริหารสถาบันและคณะกรรมการสมาคมศิษย์เก่า มช.ออกมาร่วมกันแถลงว่า การยกย่องให้ น.ส.ยิ่งลักษณ์ ชินวัตร ได้รับรางวัล “ศิษย์เก่าผู้ประสบความสำเร็จ” แบบเป็นพิเศษ ประจำปี 2554 ที่ประกาศไปแล้ว โดยจะเข้ารับเข็มเชิดชูเกียรติ โล่และใบประกาศเกียรติคุณระหว่างพิธีพระราชทานปริญญา วันที่ 17-18 มกราคม 2555 นั้น

เป็นความผิดพลาด และขอยกเลิกรางวัลดังกล่าว

แม้ความหวังดูจะริบหรี่ แต่ก็มั่นใจว่าความวาดหวังของผมครั้งนี้เป็นสิ่งเดียวกันกับศิษย์เก่าลูกช้างเลือดสีม่วงอีกจำนวนมาก และเป็นไปในทิศทางเดียวกับผู้คนส่วนใหญ่ในสังคมไทยด้วย เพราะอย่างน้อยเสียงสะท้อนผ่านบทความผมในสัปดาห์ที่แล้ว (http://www.manager.co.th/Daily/ViewNews.aspx?NewsID=9540000158957) ก็บ่งชี้ได้พอสมควร

ตราบใดที่ มช.ยังเป็นมหา’ลัยเดียวในโลกที่ตั้งเด่นเป็นสง่าอยู่ตีนดอย และเบื้องบนมีพระธาตุดอยสุเทพตระหง่านเป็นมิ่งขวัญมงคลชัยอยู่ ผมก็ยังอยากที่จะวาดหวังถึงของขวัญปีใหม่ชิ้นนี้ต่อไป

มีเสียงเรียกร้องให้ 2 บุคคลที่เกี่ยวข้องโดยตรงออกมารับผิดชอบคือ รศ.ธีระ วิสิทธิ์พานิช นายกสมาคมนักศึกษาเก่ามหาวิทยาลัยเชียงใหม่ ในฐานะต้นเรื่อง กับ ศ.ดร.พงษ์ศักดิ์ อังกสิทธิ์ อธิการบดีมหาวิทยาลัยเชียงใหม่ ที่รับรู้และสนับสนุน ซึ่งหลังจากแถลงข่าวด้วยสีหน้าภาคภูมิใจที่ได้มอบรางวัลพิเศษให้ น.ส.ยิ่งลักษณ์ตั้งแต่วันที่ 6 ธันวาคม 2554 ภายหลังได้เกิดกระแสวิพากษ์วิจารณ์คัดค้านตามมาใหญ่โต แต่ก็กลับไม่ปรากฏคำชี้แจงใดๆ ออกมาจากปากของทั้งคู่

ไม่เพียงแต่ไม่ยอมออกมาชี้แจง หรือแสดงความรับผิดชอบใดๆ ต่อการกระทำที่ขัดความรู้สึกของคนส่วนใหญ่ทั้งประเทศเท่านั้น กลับยังมีหลายสิ่งหลายอย่างที่ส่อ “พิรุธ” ตามมาด้วย

มีโพสต์ต่อท้ายบทความผมสัปดาห์ที่แล้วจากผู้ใช้นาม “มช.รุ่น 1 รหัส 07” ตั้งข้อสังเกตหลังจากการเข้าไปดูเว็บไซต์ศูนย์นักศึกษาเก่าสัมพันธ์ มช. (http://www.alumni.cmu.ac.th/) ว่า สงสัยคงมีการ “เติมชื่อ” น.ส.ยิ่งลักษณ์เข้าไปทีหลัง เพราะจากรายงานผลการคัดเลือกศิษย์เก่าดีเด่น ประจำปี 2554 ที่แสดงจำนวน 13 รายในหน้า 1 “มีหมายเลข” กำกับหน้ารายชื่อเรียงตามลำดับ 1 ถึง 13 แต่ที่หน้า 2 ช่วงท้ายกลับมีการเพิ่มชื่อ น.ส.ยิ่งลักษณ์เข้าไปโดย “ไม่มีหมายเลข” กำกับแต่อย่างใด

เมื่อปลายอาทิตย์ก่อนผมเองก็ได้เข้าไปดูเว็บไซต์ดังกล่าว เพราะอยากพิสูจน์ว่าเป็นจริงหรือไม่ ปรากฏว่าเป็นไปตามที่มีการตั้งข้อสังเกตไว้ แต่เมื่อกลับไปเปิดดูอีกครั้งช่วงกลางอาทิตย์นี้ หน้าเว็บเพจที่เคยแสดงไว้ (http://www.alumni.cmu.ac.th/download/award_54.pdf) กลับถูกถอดไปแล้ว

ไม่เพียงเท่านั้น ในหน้าแรกของเว็บไซต์ศูนย์นักศึกษาเก่าสัมพันธ์ มช.ยังมีหัวข้อข่าวเชิญชวนให้เข้าไปอ่านเด่นชัดที่ว่า “ผลการคัดเลือกนักศึกษาเก่า มหาวิทยาลัยเชียงใหม่ดีเด่น’ 54” พร้อมมีการใส่คำว่า NEW ล้อมด้วยการกะพริบกำกับไว้ แถมมีข้อความและสัญลักษณ์ให้ “ดาวน์โหลดรายละเอียดได้ที่นี่” แต่เมื่อคลิกกลับเข้าไม่ได้เช่นกัน

อย่างไรก็ตาม ในหน้าแรกด้านบนซ้ายมือกลับมีช่องทางเข้าสู่หน้า “รางวัลของนักศึกษาเก่า” โชว์ไว้โดดเด่น ซึ่งเมื่อคลิกเข้าไปก็พบทำเนียบผู้ได้รางวัล “นักศึกษาเก่าดีเด่น ประจำปี 2554” โดยมีทั้งภาพ รายชื่อและสาขาที่ได้รับเพียง 13 คน ส่วนภาพและชื่อของ น.ส.ยิ่งลักษณ์ที่ได้รางวัล “นักศึกษาเก่าผู้ประสบความสำเร็จ” เป็นกรณีพิเศษ กลับไม่มีการบรรจุไว้ด้วย

นอกจากเรื่องพิรุธแล้ว ผมกลับยังพบเรื่อง “พิลึก” ด้วย เมื่อลองเปิดเข้าไปอ่านเรื่องราวของมหาวิทยาลัยเชียงใหม่ในเว็บไซต์ “วิกิพีเดีย”

โอ้แม่เจ้า!! ... เมื่อไล่เรียงสายตาลงมาเรื่อยๆ จนพบหัวข้อใหญ่ที่ว่า “บุคลสำคัญจากมหาวิทยาลัยเชียงใหม่” กลับปรากฏชื่อหราของ “คำ ผกา (ศิษย์เก่าคณะมนุษยศาสตร์) นักเขียน” เคียงคู่อยู่กับอีกแค่สิบกว่าคน

ไม่ต้องคิดอะไรมากหรอกครับ เอาเฉพาะบุคคลสำคัญจาก มช.ที่เป็นนักเขียน ทำไมไม่มีชื่อของ รศ.สุพรรณ ทองคล้อย อาจารย์คณะมนุษยศาสตร์ เจ้าของนามปากกา แรคำ ประโดยคำ กวีซีไรต์ปี 2541 หรือ โชคชัย บัณฑิตศิละศักดิ์ ศิษย์เก่าคณะสังคมศาสตร์ เจ้าของนามปากกา โชคชัย บัณฑิต’ กวีซีไรต์ปี 2544 รวมอยู่ด้วย

การยอมจำนนต่ออำนาจ แล้วประจบสอพลอนักการเมืองใน “ระบอบทักษิณ” อย่างออกหน้าออกตา ทั้งที่คนไทยและนานาชาติต่างรู้กันว่า นักโทษชายหนีคุกทักษิณ ชินวัตร กำลังปู้ยี้ปู้ยำบ้านเมืองและสถาบันอย่างไร ขนาดรอยเตอร์ยังเพิ่งรายงานว่า ทักษิณเคลื่อนไหวอยู่นอกประเทศเพื่อสั่นคลอนสันติภาพอันเปราะบางภายในประเทศ จนน่าเป็นห่วงอาจนำไปสู่การปะทะระหว่างผู้สนับสนุนและกลุ่มต่อต้านได้

ผลงานของผู้บริหาร มช.ในครั้งนี้ แม้จะเป็นการกระทำส่วนตัว แต่ก็นำความเสื่อมเสียสู่สถาบันอย่างยากที่จะหลีกเลี่ยง และน่าจะเป็นที่จดจำของผู้คนในสังคมไทยไปอีกยาวนาน

อย่างน้อยช่วงพิธีรับพระราชทานปริญญาเดือนมกราคม 2555 เรื่องนี้ก็คงจะอื้อฉาวขึ้นมาอีกครั้งใหญ่