00 ยิ่งนานไปก็ยิ่งเห็นสันดานของบรรดานักการเมือง นักเลือกตั้ง ที่ทำทุกทางเพื่อให้ตัวเองได้ประโยชน์ ได้อำนาจมากที่สุดเท่านั้น สิ่งที่เห็นว่าคนพวกนี้กำลังกระทำกันอย่างเอาจริงเอาจังก็คือ “ต่อรอง” ทั้งเป็นประเภทเอาตัวรอดแบบตัวต่อตัว หรือ “รวมหัว” ผนึกกำลังกันเพื่อต่อรองกับพรรคใหญ่
00 แน่นอนว่าเวลานี้ต้องจับตาไปที่ความเคลื่อนไหวของบรรดาพรรคขนาดกลาง ที่เรียกว่า “โคตรเขี้ยว” ไล่ไปตั้งแต่ “ยี้ห้อย” เนวิน ชิดชอบ จากภูมิใจไทย “หลงจู๊” บรรหาร ศิลปอาชา จากชาติไทยฯ และ สุวัจน์ ลิปตพัลลภ จากพรรคชาติพัฒนาฯ คนพวกนี้ล้วนเป็นเจ้าของพรรคตัวจริง แม้ว่าเป็นคน “ไม่มีสิทธิ์” ก็ตาม แต่กำลังอาศัย “ช่องว่าง” ใช้สุญญากาศทางการเมือง “สอดแทรก” เข้ามา เริ่มตั้งแต่เสนอแนวทาง “นายกฯปรองดอง” เข้ามาเพื่อหาประโยชน์
00 มีการรับลูกกันเป็นทอดๆ โดยเฉพาะ “เสธ.หนั่น” พล.ต.สนั่น ขจรประศาสตร์ ถึงกับยิ้มกริ่ม คิดฝันลมๆ แล้งๆ ว่าจะได้เป็นนายกฯปรองดองใกล้เข้ามา อย่างน้อยแค่ชั่วคราวเพื่อทำ “ภารกิจพิเศษ” เป็นนายกฯเฉพาะกิจ เข้ามาผลักดัน พ.ร.บ.นิรโทษ คนไม่มีสิทธิ์ ทั้งพวก 111+109 กวาดไปในคราวเดียวกัน ซึ่งก็แหงอยู่แล้วว่า ต้องพ่วง “แม้ว-เหลี่ยมจัด” เข้าไปด้วย
00 พูดไปพูดมา มันก็แค่วนเวียนอยู่แค่ผลประโยชน์ส่วนตัว มีแต่ “นักธุรกิจการเมือง” พวกนี้ที่จะเข้าไปแบ่งปันอำนาจ ขณะที่การเลือกตั้งก็กลายเป็นพิธีกรรม เป็นเครื่องมือเบิกทาง แอบอ้างเป็นตัวแทนชาวบ้าน เข้ามาสุมหัวทำเพื่อตัวเอง และครอบครัว ญาติพี่น้องของตัวเองเท่านั้น บางทีในทางตรงข้าม ถ้าคนไทยลองผนึกกำลังอัปเปหิพวกเขี้ยวลากดินออกไป แผ่นดินอาจสูงขึ้นก็ได้
00 ถ้ามองในมุมสนุกมันก็สนุกที่ได้เห็นความเคลื่อนไหวชิงความได้เปรียบ เดินเกมแบบ “ตัวแปรเหนือตัวแปร” อีกชั้นหนึ่งสอดขึ้นมา นั่นก็คือ ท่าที “ได้ทั้งซ้ายทั้งขวา” ของ สุวัจน์ เพราะเมื่อเห็นว่า “เสี่ยเติ้ง” เริ่มเก็บความโลภไว้ในใจต่อไม่ไหว โดยเฉพาะเรื่องนิรโทษ ถึงกับแสดงออกนอกหน้า คิดจะ “เล่นไพ่แม้ว” ทำหมางเมินกับปชป. แต่คนอย่าง สุวัจน์ กลับนิ่ง เพราะรู้ดีว่าสถานการณ์แบบนี้สมควรอยู่เฉยๆ รอ “เสียบเพื่อชาติ” ดีกว่า
00 ขณะเดียวกัน ถ้าสังเกตให้ดีจะเริ่มเห็นท่าทีใหม่ๆ ของ ยิ่งลักษณ์ ชินวัตร ที่ไม่ยอมตอบคำถาม ไม่ยืนยันถึงเรื่องเป็นนายกฯแบบชัดถ้อยชัดคำ บอกแต่ว่า ให้รอผลเลือกตั้ง ขึ้นอยู่กับพี่น้องประชาชน ส่วนทักษิณ ชินวัตร ก็ส่งสัญญาณจากแดนไกลเข้ามาว่า แม้พรรคเพื่อไทยจะได้เสียงข้างมากก็ต้องมีพรรคร่วมรัฐบาล เหมือนแจกันดอกไม้ต้องมี “ใบเฟิร์น” เป็นองค์ประกอบ เพื่อความสวยงาม และคราวนี้แหละจะได้เห็น “สันดาน” ของเขาอีกครั้งว่า แท้ที่จริงแล้วทำได้ทุกอย่าง เพื่อประโยชน์ของตัวเอง ทำได้แม้กระทั่งทรยศต่อความไว้วางใจซ้ำซาก ขณะที่ชาวบ้านก็ต้องเป็น “นั่งร้าน” สำหรับให้ไต่ขึ้นไปที่สูงเท่านั้น แต่ก็ไม่เคยเข็ดสักที
00 อีกมุมหนึ่งมันก็เป็นเวทีศึกษาการเมืองก็ได้ หากพิจารณาอย่างรู้ทัน เพราะสามารถใช้จังหวะแบบนี้แหละ สำหรับ “สั่งสอน” นักการเมืองพันธุ์ชั่วทั้งหลาย เพราะถ้าพิจารณาให้ดีมันก็จะเห็นการดิ้นรน บางครั้งมันก็ทุรนทุรายเหมือนใส้เดือนโดนขี้เถ้า ทำทุกทางเพื่อให้ตัวเองร่วมขบวนเข้าสู่อำนาจ มีทั้งประเภท “ปั่นราคา” มีทั้งอ้อนวอน หน้าด้าน ทำได้ทั้งนั้น !!
00 แน่นอนว่าเวลานี้ต้องจับตาไปที่ความเคลื่อนไหวของบรรดาพรรคขนาดกลาง ที่เรียกว่า “โคตรเขี้ยว” ไล่ไปตั้งแต่ “ยี้ห้อย” เนวิน ชิดชอบ จากภูมิใจไทย “หลงจู๊” บรรหาร ศิลปอาชา จากชาติไทยฯ และ สุวัจน์ ลิปตพัลลภ จากพรรคชาติพัฒนาฯ คนพวกนี้ล้วนเป็นเจ้าของพรรคตัวจริง แม้ว่าเป็นคน “ไม่มีสิทธิ์” ก็ตาม แต่กำลังอาศัย “ช่องว่าง” ใช้สุญญากาศทางการเมือง “สอดแทรก” เข้ามา เริ่มตั้งแต่เสนอแนวทาง “นายกฯปรองดอง” เข้ามาเพื่อหาประโยชน์
00 มีการรับลูกกันเป็นทอดๆ โดยเฉพาะ “เสธ.หนั่น” พล.ต.สนั่น ขจรประศาสตร์ ถึงกับยิ้มกริ่ม คิดฝันลมๆ แล้งๆ ว่าจะได้เป็นนายกฯปรองดองใกล้เข้ามา อย่างน้อยแค่ชั่วคราวเพื่อทำ “ภารกิจพิเศษ” เป็นนายกฯเฉพาะกิจ เข้ามาผลักดัน พ.ร.บ.นิรโทษ คนไม่มีสิทธิ์ ทั้งพวก 111+109 กวาดไปในคราวเดียวกัน ซึ่งก็แหงอยู่แล้วว่า ต้องพ่วง “แม้ว-เหลี่ยมจัด” เข้าไปด้วย
00 พูดไปพูดมา มันก็แค่วนเวียนอยู่แค่ผลประโยชน์ส่วนตัว มีแต่ “นักธุรกิจการเมือง” พวกนี้ที่จะเข้าไปแบ่งปันอำนาจ ขณะที่การเลือกตั้งก็กลายเป็นพิธีกรรม เป็นเครื่องมือเบิกทาง แอบอ้างเป็นตัวแทนชาวบ้าน เข้ามาสุมหัวทำเพื่อตัวเอง และครอบครัว ญาติพี่น้องของตัวเองเท่านั้น บางทีในทางตรงข้าม ถ้าคนไทยลองผนึกกำลังอัปเปหิพวกเขี้ยวลากดินออกไป แผ่นดินอาจสูงขึ้นก็ได้
00 ถ้ามองในมุมสนุกมันก็สนุกที่ได้เห็นความเคลื่อนไหวชิงความได้เปรียบ เดินเกมแบบ “ตัวแปรเหนือตัวแปร” อีกชั้นหนึ่งสอดขึ้นมา นั่นก็คือ ท่าที “ได้ทั้งซ้ายทั้งขวา” ของ สุวัจน์ เพราะเมื่อเห็นว่า “เสี่ยเติ้ง” เริ่มเก็บความโลภไว้ในใจต่อไม่ไหว โดยเฉพาะเรื่องนิรโทษ ถึงกับแสดงออกนอกหน้า คิดจะ “เล่นไพ่แม้ว” ทำหมางเมินกับปชป. แต่คนอย่าง สุวัจน์ กลับนิ่ง เพราะรู้ดีว่าสถานการณ์แบบนี้สมควรอยู่เฉยๆ รอ “เสียบเพื่อชาติ” ดีกว่า
00 ขณะเดียวกัน ถ้าสังเกตให้ดีจะเริ่มเห็นท่าทีใหม่ๆ ของ ยิ่งลักษณ์ ชินวัตร ที่ไม่ยอมตอบคำถาม ไม่ยืนยันถึงเรื่องเป็นนายกฯแบบชัดถ้อยชัดคำ บอกแต่ว่า ให้รอผลเลือกตั้ง ขึ้นอยู่กับพี่น้องประชาชน ส่วนทักษิณ ชินวัตร ก็ส่งสัญญาณจากแดนไกลเข้ามาว่า แม้พรรคเพื่อไทยจะได้เสียงข้างมากก็ต้องมีพรรคร่วมรัฐบาล เหมือนแจกันดอกไม้ต้องมี “ใบเฟิร์น” เป็นองค์ประกอบ เพื่อความสวยงาม และคราวนี้แหละจะได้เห็น “สันดาน” ของเขาอีกครั้งว่า แท้ที่จริงแล้วทำได้ทุกอย่าง เพื่อประโยชน์ของตัวเอง ทำได้แม้กระทั่งทรยศต่อความไว้วางใจซ้ำซาก ขณะที่ชาวบ้านก็ต้องเป็น “นั่งร้าน” สำหรับให้ไต่ขึ้นไปที่สูงเท่านั้น แต่ก็ไม่เคยเข็ดสักที
00 อีกมุมหนึ่งมันก็เป็นเวทีศึกษาการเมืองก็ได้ หากพิจารณาอย่างรู้ทัน เพราะสามารถใช้จังหวะแบบนี้แหละ สำหรับ “สั่งสอน” นักการเมืองพันธุ์ชั่วทั้งหลาย เพราะถ้าพิจารณาให้ดีมันก็จะเห็นการดิ้นรน บางครั้งมันก็ทุรนทุรายเหมือนใส้เดือนโดนขี้เถ้า ทำทุกทางเพื่อให้ตัวเองร่วมขบวนเข้าสู่อำนาจ มีทั้งประเภท “ปั่นราคา” มีทั้งอ้อนวอน หน้าด้าน ทำได้ทั้งนั้น !!
