00 บรรยากาศในยามนี้ดูแล้วเริ่มไม่ต่างจากบันทึกในประวัติศาสตร์ยุคก่อน “เสียกรุง” เข้าไปทุกทีแล้ว แม้ว่ารายละเอียดไม่เหมือนกัน แต่ภาพโดยรวมก็ย่อมรู้สึกได้ นั่นคือมีคนไทยจำนวนไม่น้อยที่ไม่อีนังขังขอบกับเรื่องอธิปไตยของชาติ คิดแค่ผลประโยชน์ระยะสั้น อ้างแต่เรื่องความสงบส่วนตัว ไม่อยากให้ใครเข้ามายุ่ง ขณะที่คนไทยอีกบางกลุ่มกลับรู้สึก “สมน้ำหน้า” กับ 7 คนไทย เหมือนกับว่า “แส่หาเรื่อง” สร้างความวุ่นวายจนเกิดปัญหากับรัฐบาลกัมพูชาไปเสียอีก
00 ทำเหมือนกับว่าคนไทยเหล่านั้น เข้าไป “ปล้นวัวปล้นควาย” เขมร ทำความผิดอาญาของประเทศอื่นแล้วถูกจับขึ้นศาล ขณะที่ฝ่ายรัฐบาลไทยก็บอกว่าให้สารภาพความผิด เผื่อศาลเขมรจะได้เมตตาลดโทษปล่อยตัวออกมา ทั้งที่ในความเป็นจริงแล้วปัญหาที่เกิดขึ้นเป็นเรื่องการพิสูจน์อธิปไตยของไทย ว่ายังมีอยู่จริงแค่ไหน เหมือนกับที่ นายกฯอภิสิทธิ์ เวชชาชีวะ ได้เคยประกาศยืนยันว่าเราไม่ยอมเสียดินแดน แต่คำพูดของคณะบุคคลในรัฐบาลกลับออกมาเป็นตรงกันข้าม ไม่เคยยืนยันหรือรักษาผลประโยชน์ให้กับชาติและคนไทย ไปยืนยันเขตแดนให้กับฝ่ายตรงข้ามหน้าตาเฉย ทั้งเป็นพื้นที่ฝั่งไทย หรืออย่างมากก็แค่พื้นที่พิพาทต่างฝ่ายต่างอ้างสิทธิ์ เท่านั้น
00 กรณี “พนิช วิกิตเศรษฐ์” ส.ส.ปชป.กับคนไทยอีกคนหนึ่งที่ชื่อ นฤมล จิตวะรัตนา ที่เพิ่งได้รับประกันตัวออกมาเมื่อวานนี้(13ม.ค.) มันก็ยิ่งทำให้ยิ่งสงสัยว่านี่คือ “ทฤษฎีสมคบคิด” กันหรือไม่ ส่วนอีก 5 คน เป้าหมายหลักที่มี “วีระ สมความคิด” เป็นแกนต้องติดคุกเขมรยาวไปก่อน เพราะถ้าพิจารณามาตั้งแต่ต้นไม่ว่าจะเป็นเรื่องด่วนสรุปยกดินแดนให้เขมร “บิ๊กทหาร” บางคนมีผลประโยชน์ “เถื่อน” ที่ชายแดนบูรพา ร่วมมือ “ฮุนเซน” เพื่อหนึ่งกลบเกลื่อนปัญหาภายใน(ชายแดนเวียดนาม) สองกำจัดเสี้ยนหนามตำใจ ผลถึงออกมา “อัปยศ”แบบนี้
00 เมื่อเปรียบเทียบกับผลประโยชน์ในพรรคร่วมรัฐบาลยิ่ง “ตกหล่น”ไม่ได้เป็นอันขาดต้องผนึกกำลังร่วมมือกันให้ถึงที่สุด จากคำยืนยันของ สุเทพ เทือกสุบรรณ ในฐานะ “ผู้จัดการรัฐบาล” บอกว่าจะนัดหารือพร้อมกันในวันที่ 25 ม.ค.ปัญหาคาใจทุกอย่างคงจะจบลงในวันนั้น โดยเฉพาะเรื่องการแก้ไขรัฐธรรมนูญเรื่องสูตรสัดส่วน ส.ส.ว่าจะลงเอยแบบไหนระหว่าง สูตร 375-125 ของปชป.กับสูตรพรรคร่วมฯอื่นๆคือ 400-100 ซึ่งนาทีนี้ก็ต้องเชื่อว่าไม่มีปัญหา เพราะนี่คือการ “ต่อรอง” ผลประโยชน์ของนักการเมือง ชาวบ้านไม่เกี่ยว
00 แนวโน้มน่าจะออกมาในลักษณะ “แบ่งครึ่ง” นั่นคือ พรรคร่วมได้ “แบ่งเขตเล็ก” ตามต้องการ เพื่อจะได้สอดแทรกในพื้นที่ต่างจังหวัด ขณะที่ประชาธิปัตย์ก็เอาสูตร 375-125 ตามหลักการไป เชื่อเถอะประเภทอารมณ์ขึงขังไม่ว่าจะมาจากฝั่ง “ภูมิใจเนวิน” หรือ “หลงจู๊” บรรหาร ศิลปอาชา ก็ตาม แต่ในที่สุดแล้วคนพวกนี้ไม่ยอมแตกหักเป็นอันขาด เพราะเป้าหมายข้างหน้าต้องมีรายการ “ฮั้ว” ร่วมกันอีกทั้งก่อนและหลังเลือกตั้ง จะด่วน “ทุบหม้อข้าว” กันเองทำไม
00 งวดเข้ามาทุกทีแล้วสำหรับกำหนดครบวาระของ ส.ว.สรรหา จำนวน 74 คน ในวันที่ 18 ก.พ.ปัญหาก็คือ มีคนที่เป็นแล้ว อยาก “เบิ้ล” อีกรอบ ทำให้กังวลในข้อกฎหมายขึ้นมาว่าจะทำได้หรือไม่ เพราะถ้าอยู่จนครบวาระแล้วไปสมัครใหม่อาจติดขัดในประเด็น “เจ้าหน้าที่ของรัฐ” ยังกินเงินเดือนหลวงจนนาทีสุดท้าย จะทำได้หรือไม่ ครั้นจะส่งให้ศาลรธน.ตีความก็ทำไม่ได้อีก เพราะเรื่องยังไม่เกิด เฮ้อ ยุ่งจริงแฮะ !!
00สืบข่าวมาว่าเวลานี้แม้แต่ประธาน ประสพสุข บุญเดช ยื่นใบลาออกไปแล้ว แต่ถูกยื้อจนสุดชีวิตจากพวกเดียวกัน ที่เป็น ส.ว.สรรหาหลายสิบชีวิต จนต้องออกมาปฏิเสธในที่สุดและบอกว่าให้รอตัดสินใจอีกรอบก่อนสิ้นเดือน ม.ค. แต่ปัญหาเท่าที่เห็นเฉพาะหน้าก็คือถ้า ทั่นประสพสุข ไขก๊อกออกไปมันก็ทำให้ต้องเลือกประธานวุฒิสภาคนใหม่โดยอัตโนมัติ ซึ่งแน่นอนอยู่แล้วว่าต้อง “สวิงขั้ว” กลับมาฝั่ง ส.ว.เลือกตั้ง กลายเป็นวุฒิสภาของพรรคการเมือง ส่วนจะออกไปทางไหนระหว่างประชาธิปัตย์ กับ เพื่อไทยนั้นเป็นอีกเรื่องหนึ่ง !!
00 ทำเหมือนกับว่าคนไทยเหล่านั้น เข้าไป “ปล้นวัวปล้นควาย” เขมร ทำความผิดอาญาของประเทศอื่นแล้วถูกจับขึ้นศาล ขณะที่ฝ่ายรัฐบาลไทยก็บอกว่าให้สารภาพความผิด เผื่อศาลเขมรจะได้เมตตาลดโทษปล่อยตัวออกมา ทั้งที่ในความเป็นจริงแล้วปัญหาที่เกิดขึ้นเป็นเรื่องการพิสูจน์อธิปไตยของไทย ว่ายังมีอยู่จริงแค่ไหน เหมือนกับที่ นายกฯอภิสิทธิ์ เวชชาชีวะ ได้เคยประกาศยืนยันว่าเราไม่ยอมเสียดินแดน แต่คำพูดของคณะบุคคลในรัฐบาลกลับออกมาเป็นตรงกันข้าม ไม่เคยยืนยันหรือรักษาผลประโยชน์ให้กับชาติและคนไทย ไปยืนยันเขตแดนให้กับฝ่ายตรงข้ามหน้าตาเฉย ทั้งเป็นพื้นที่ฝั่งไทย หรืออย่างมากก็แค่พื้นที่พิพาทต่างฝ่ายต่างอ้างสิทธิ์ เท่านั้น
00 กรณี “พนิช วิกิตเศรษฐ์” ส.ส.ปชป.กับคนไทยอีกคนหนึ่งที่ชื่อ นฤมล จิตวะรัตนา ที่เพิ่งได้รับประกันตัวออกมาเมื่อวานนี้(13ม.ค.) มันก็ยิ่งทำให้ยิ่งสงสัยว่านี่คือ “ทฤษฎีสมคบคิด” กันหรือไม่ ส่วนอีก 5 คน เป้าหมายหลักที่มี “วีระ สมความคิด” เป็นแกนต้องติดคุกเขมรยาวไปก่อน เพราะถ้าพิจารณามาตั้งแต่ต้นไม่ว่าจะเป็นเรื่องด่วนสรุปยกดินแดนให้เขมร “บิ๊กทหาร” บางคนมีผลประโยชน์ “เถื่อน” ที่ชายแดนบูรพา ร่วมมือ “ฮุนเซน” เพื่อหนึ่งกลบเกลื่อนปัญหาภายใน(ชายแดนเวียดนาม) สองกำจัดเสี้ยนหนามตำใจ ผลถึงออกมา “อัปยศ”แบบนี้
00 เมื่อเปรียบเทียบกับผลประโยชน์ในพรรคร่วมรัฐบาลยิ่ง “ตกหล่น”ไม่ได้เป็นอันขาดต้องผนึกกำลังร่วมมือกันให้ถึงที่สุด จากคำยืนยันของ สุเทพ เทือกสุบรรณ ในฐานะ “ผู้จัดการรัฐบาล” บอกว่าจะนัดหารือพร้อมกันในวันที่ 25 ม.ค.ปัญหาคาใจทุกอย่างคงจะจบลงในวันนั้น โดยเฉพาะเรื่องการแก้ไขรัฐธรรมนูญเรื่องสูตรสัดส่วน ส.ส.ว่าจะลงเอยแบบไหนระหว่าง สูตร 375-125 ของปชป.กับสูตรพรรคร่วมฯอื่นๆคือ 400-100 ซึ่งนาทีนี้ก็ต้องเชื่อว่าไม่มีปัญหา เพราะนี่คือการ “ต่อรอง” ผลประโยชน์ของนักการเมือง ชาวบ้านไม่เกี่ยว
00 แนวโน้มน่าจะออกมาในลักษณะ “แบ่งครึ่ง” นั่นคือ พรรคร่วมได้ “แบ่งเขตเล็ก” ตามต้องการ เพื่อจะได้สอดแทรกในพื้นที่ต่างจังหวัด ขณะที่ประชาธิปัตย์ก็เอาสูตร 375-125 ตามหลักการไป เชื่อเถอะประเภทอารมณ์ขึงขังไม่ว่าจะมาจากฝั่ง “ภูมิใจเนวิน” หรือ “หลงจู๊” บรรหาร ศิลปอาชา ก็ตาม แต่ในที่สุดแล้วคนพวกนี้ไม่ยอมแตกหักเป็นอันขาด เพราะเป้าหมายข้างหน้าต้องมีรายการ “ฮั้ว” ร่วมกันอีกทั้งก่อนและหลังเลือกตั้ง จะด่วน “ทุบหม้อข้าว” กันเองทำไม
00 งวดเข้ามาทุกทีแล้วสำหรับกำหนดครบวาระของ ส.ว.สรรหา จำนวน 74 คน ในวันที่ 18 ก.พ.ปัญหาก็คือ มีคนที่เป็นแล้ว อยาก “เบิ้ล” อีกรอบ ทำให้กังวลในข้อกฎหมายขึ้นมาว่าจะทำได้หรือไม่ เพราะถ้าอยู่จนครบวาระแล้วไปสมัครใหม่อาจติดขัดในประเด็น “เจ้าหน้าที่ของรัฐ” ยังกินเงินเดือนหลวงจนนาทีสุดท้าย จะทำได้หรือไม่ ครั้นจะส่งให้ศาลรธน.ตีความก็ทำไม่ได้อีก เพราะเรื่องยังไม่เกิด เฮ้อ ยุ่งจริงแฮะ !!
00สืบข่าวมาว่าเวลานี้แม้แต่ประธาน ประสพสุข บุญเดช ยื่นใบลาออกไปแล้ว แต่ถูกยื้อจนสุดชีวิตจากพวกเดียวกัน ที่เป็น ส.ว.สรรหาหลายสิบชีวิต จนต้องออกมาปฏิเสธในที่สุดและบอกว่าให้รอตัดสินใจอีกรอบก่อนสิ้นเดือน ม.ค. แต่ปัญหาเท่าที่เห็นเฉพาะหน้าก็คือถ้า ทั่นประสพสุข ไขก๊อกออกไปมันก็ทำให้ต้องเลือกประธานวุฒิสภาคนใหม่โดยอัตโนมัติ ซึ่งแน่นอนอยู่แล้วว่าต้อง “สวิงขั้ว” กลับมาฝั่ง ส.ว.เลือกตั้ง กลายเป็นวุฒิสภาของพรรคการเมือง ส่วนจะออกไปทางไหนระหว่างประชาธิปัตย์ กับ เพื่อไทยนั้นเป็นอีกเรื่องหนึ่ง !!
