ตัวละครการเมืองแห่ง “สารขัน” ที่นัวเนียอุตลุดในเรื่องสมมตินี้..ก็ล้วนเป็นนามสมมติทั้งสิ้น หากไปคล้องจองกับใครหน้าไหนเข้า..ผู้เขียน“ซอรี่-ขอโทษ” ไว้ ณ ที่นี้ด้วย(ว่ะ)...
ส-มือสังหาร “..นาย..ผมยิงมันเป็นร้อยๆ นัด..แต่ไอ้แป๊ะลิ้ม..มันหนังเหนียว..มัน..มันไม่ตาย..”!!!
นั่นเป็นเสียงโทรศัพท์มือถือที่โทร.ไปยังเมืองดูไบ และยังโทร.ถึง “ไอ้โม่งคนหนึ่ง” ที่กรุงเทพมหานคร..
ป-2 (อารมณ์ฉุนเฉียว) “..ทำงานพลาดแบบนี้..พวกเราฉิบหายแน่ พวกเอ็งรีบหลบไปกบดานก่อนเลย..เฮ้อ..กลุ้มโว้ย..”
พาวาด “พี่ครับ..เรื่องนี้พี่ต้องให้ “เดอะเทือก” ช่วยอีกแรง “เดอะเทือก” มันบิดเบือนประเด็นหรือโกหกหน้าตายเก่ง ที่สำคัญมันไม่เคยลืมบุญคุณพวกเรา เรื่องชั่วๆผิดๆ มันก็ทำให้เราหมด แต่ไอ้ “บิ๊กหล่อ” มันชอบเอาตัวรอด ให้ทำผิดๆ บ้าง..หนอย..อิดๆ ออดๆ..”
ป-1 “เฮ้อ..เรื่องพัทยากับตอนสงกรานต์น่ะ ไอ้ “บิ๊กหล่อ” ดวงแข็ง..มันเลยรอดตาย ตอนนี้..มันคงรู้แล้วว่า พวกเรานี่แหละที่จะล้มรัฐบาลมัน ช่วงนี้..พี่ดูมันไม่ค่อยไว้ใจพวกเราแล้วล่ะ..”
ป-2 “นั่นน่ะสิ..หากลูกน้องผมไม่เบี้ยว ป่านนี้พี่ก็เป็นนายกสมาคม..เอ๊ย..นายกรัฐมนตรีเมือง “สารขัน” ส่วนผม (ป-สอง) ก็คงได้เป็น รมต.กลาโหมไปแล้ว..เฮ้อ..เสียดายฉิบ..”
พาวาด “พวกพี่ๆ เดือดร้อนไม่เท่าผมหรอก เรื่องฆ่าพวกพันธมิตรฯ ตอนเดือนตุลาน่ะ อาจทำให้ผมหลุดจากตำแหน่งก่อนเกษียณ พวกพี่ๆ ต้องช่วยผมนะ..พี่ต้องบอก“เดอะเทือก” ให้ช่วยผมด้วย”
ป-1 “คดีความยิง “แป๊ะลิ้ม” นั้น พี่เพิ่งเรียกหนึ่งในทีมสอบสวนมาพบ ขอให้มันหยุดทำคดีและทำลายหลักฐานให้หมด แต่ไอ้ “ธานี” มันแข็งข้อ..เพราะไอ้ “บิ๊กหล่อ” ให้รายงานตรงกับมัน ไอ้ “บิ๊กหล่อ” คงรู้ว่า..พวกเราสั่งยิงแป๊ะลิ้ม”
พาวาด “พี่ครับคุยเรื่องผมดีกว่า ผมรู้ว่า..พี่ขอให้เพื่อนที่เป็น ป.ป.ช.ดึงเรื่องผมไว้ ส่วนผมก็เลื่อนยศให้ลูก ป.ป.ช.คนหนึ่ง แต่พวกไอ้แป๊ะลิ้มหูไว-ตาไว มันเลยไปทวงถามความคืบหน้าคดีความ ทำให้ ป.ป.ช.ดึงคดีนี้ไม่ได้อีกแล้ว พี่ต้องซีเรียสนะ..หากผมหลุดจากตำแหน่ง แล้วเกิด “ธานี” ได้รักษาการเป็น ผบ.ตร.เมือง “สารขัน” แทนผมล่ะก็ ผมคงช่วยอะไรพวกพี่ไม่ได้อีกแล้ว คดีความยิงแป๊ะลิ้มอาจสาวถึงพวกพี่ คราวนี้แหละบรรลัยกันทั้งขบวนเลยล่ะ..”
ป-1 “พี่คงต้องขอให้เดอะเทือกใช้วิชามารช่วย ผบ.ตร.รักษาการหรือตัวจริงชื่อ“ธานี” ไม่ได้เด็ดขาด พี่คิดว่าต้องเข็น “เดอะจุ๋ม” ให้เป็น ผบ.ตร.เมืองสารขันให้ได้ เพราะเป็นพวกเราและเป็นเพื่อนซี้ “บิ๊กเหลี่ยม” ด้วย เอ้อ..น้อง (ป-สอง)..พี่ให้สุดที่เลิฟของพี่ “เจ๊นอย” ติดต่อคนที่ดูไบแล้ว เพื่อขอให้ “บิ๊กเหลี่ยม” หนุน “แก๊งเรดการ์ด” ให้ป่วนเมืองอีกครั้ง สบโอกาสเหมาะๆ..เราจะฉวยโอกาสล้มรัฐบาล “บิ๊กหล่อ” เพื่อตั้ง...
ป-2 “..ตั้งรัฐบาลแห่งชาติสมานฉันท์ ที่มีพี่เป็นนายกสมาคม..เอ๊ย..นายกรัฐมนตรี“สารขัน” ใช่ไหมล่ะ..? ว่าไปแล้ว..ตอนนี้ “บิ๊กเหลี่ยม” กำลังจนตรอก หากมันอยากกลับ“สารขัน” และได้เงินคอร์รัปชันคืน มันมีแต่ต้องพึ่งบริการพวกเราเท่านั้น..จริงมั้ยพี่..ฮ่าฮ่าฮ่า..”
พาวาด “พี่ครับ..ผมเห็นด้วย ตอนนี้เรื่องแก้ผ้า..เอ๊ย..แก้รัฐธรรมนูญนั้น..ยากส์ ขืนแก้..ไอ้พวกพันธมิตรฯ “แป๊ะลิ้ม” ลุกฮือแน่ หากพี่ล้มรัฐบาล “บิ๊กหล่อ” แล้วฉีกรัฐธรรมนูญทิ้งเสีย ไอ้ “บิ๊กเหลี่ยม” ก็พ้นผิด..แถมได้เงินคืนอีกต่างหาก “บิ๊กเหลี่ยม” ได้ส่งสัญญาณไปทั่วว่า หากได้เงินคืน..ก็จะแบ่งให้คนช่วยมันครึ่งหนึ่ง งานนี้ “เดอะเทือก” ก็ตาวาว มันมีเพื่อนสนิท “เดอะอิ๊ด” กิ๊กน้องสาว “บิ๊กเหลี่ยม” เป็นตัวประสานงานลับๆ พวกมันกำลังหาช่องทางช่วยเคลียร์ความผิด และคืนเงินให้ “บิ๊กเหลี่ยม” ด้วยข้ออ้างสมานฉันท์อยู่เหมือนกัน”
ป-1 “อ้อ..พี่อย่าลืมบอก “เจ๊นอย” สุดเลิฟของพี่ ให้ขอเงิน “บิ๊กเหลี่ยม” อีกสักก้อน ทำงานลับๆ สำคัญๆ แบบนี้..ต้องใช้เงินเยอะนะพี่ ว่าไปแล้ว “บิ๊กเหลี่ยม” เนี่ยมันโง่..ถูกพวกเรากับไอ้ 3 เกลอหัวขวดแก๊งเรดการ์ด รวมทั้งพวก ส.ส.ของมันหลอกเอาเงินอยู่ตลอดเวลา แต่เงินมันเยอะจริงๆ นะพี่..เฮ้อ..ไถเท่าไหร่ก็ไม่รู้จักหมดสักที..ฮ่าฮ่าฮ่า..เอิ๊กๆ..”
ป-2 “เอ้อ..วาด..น้องดูคดีความยิงแป๊ะลิ้มแล้ว ธานีมันมีโอกาสจับพวกเราไหม? ไอ้ “บิ๊กหล่อ” มันออกมาพูดแปร่งๆ ทะแม่งๆ ว่า จะไม่เป็นมวยล้มต้มคนดู แถมยังสำทับว่า..ตำแหน่งใหญ่ขนาดไหน..หากทำผิด..ก็ต้องจับ..ฟังแล้วหงุดหงิดใจจริงๆ”
พาวาด “พี่ครับ..แม้หลักฐานไม่ถึงพวกพี่ หรือไอ้พวกมือสังหารไม่ซัดทอด แต่การออกหมายจับตำรวจอดีตลูกน้องพี่ชายแท้ๆ ของ “อดีตนายหญิง” และยังเป็นคนใกล้ชิดกับขาใหญ่ “ทวีน” แห่งดีเอสไอ-เลิฟยู ที่สนิทและเป็น “กุ๊กแอนด์กิ๊ก” กับน้องนุชสุดท้อง “บิ๊กเหลี่ยม” แถมทหารที่โดนตำรวจออกหมายจับ ก็อยู่หน่วยขึ้นตรงกับ ผบ.ทบ.เมือง “สารขัน” อย่างนี้..ผู้คนก็ต้องรู้และเชื่อกันทั้งสังคมแล้วล่ะว่า พี่สองคนคือจอมบงการฆ่าแป๊ะลิ้ม ทางรอดพวกเรา..มีแต่ทำให้พี่เป็นใหญ่ในแผ่นดิน “สารขัน” ขืนใหญ่ครึ่งๆ กลางๆ อย่างนี้ “บิ๊กหล่อ” มันอาจเล่นงานพวกเราเมื่อไหร่ก็ได้..”
ป-2 “อืม..พี่เหนาะ..ที่สนิทกับพวกเรา “ชาวสมิงบูรพาสารขัน” ได้ส่งสัญญาณลับ-ลวง-พราง ให้ตั้งรัฐบาลแห่งชาติสมานฉันท์อีกแล้ว หนทางนี้ก็ไม่เลวนะ “บิ๊กเหลี่ยม” มันก็เห็นด้วย”
พาวาด “พี่ครับ..รัฐบาลนี้อยู่อย่างไร้ผลงานมาหกเดือนกว่าแล้ว พี่ต้องให้ “เดอะห้อย” กับ “เดอะเทือก” หาวิธีวางยารัฐบาล “บิ๊กหล่อ” ให้ง่อนแง่นเร็วที่สุด เมื่อพวกเรา“รอปอหอ” จะได้มีข้ออ้างว่า “บิ๊กหล่อ” เป็นรัฐบาลที่ไร้ประสิทธิภาพ ปล่อยให้พวกเสื้อแดงบางคนทำลายการประชุมระดับอาเซียน และทำลายสถาบันพระมหากษัตริย์ แถมยังปล่อยให้พวกเสื้อเหลืองที่เป็นผู้ก่อการร้ายสากลใช้กฎหมู่อยู่เหนือกฎหมาย สุดท้ายรัฐบาลนี้ทำให้คนไทยแตกแยกกันทั้งชาติ ฯลฯ
ป-1 “อืม..ไม่เลว..ว่าไปแล้ว “เดอะเทือก” เนี่ย ถือเป็นไส้ศึกที่ดีมีคุณภาพของพวกเรา ดูสิ..เจ้าเล่ห์เนียนจนคนในพรรคมันไม่รู้เรื่องเลย ยิ่งตัวไอ้ “บิ๊กหล่อ” เนี่ย “เดอะเทือก” หลอกสั่งการไปหลายเรื่อง แหม..ให้เป็นนายกรัฐมนตรีเท่านั้นแหละ ก็เหมือนเด็กได้ของเล่นถูกใจ..เรื่องอื่นมันเลยไม่สนใจ ดูสิ..พอพวกเราขู่จะเอาของเล่นคืน(ตำแหน่งนายกฯ) เท่านั้น..ร้องจ๊ากใหญ่เลย..ขำว่ะ..ฮ่าฮ่าฮ่า”
ป-2 “พี่ครับ..วันก่อนผมเพิ่งโยกทหารระดับคุมกำลังไป 40 กว่าคน แล้วเอาพวกเราสวมตำแหน่งแทน..และผมเรียกมาคุยแบบตัวต่อตัวแล้ว หากต้องปฏิบัติการพิเศษเมื่อใด..ก็พร้อมแล้วครับ ส่วนเรื่องยิงแป๊ะลิ้มแล้วไม่ตายนั้น พวกเราก็แก้ไขด้วยการโยนความผิดไปให้ผู้ใหญ่ในบ้านเมือง ว่าเป็นคนสั่งให้พวกเราฆ่าแป๊ะลิ้ม..”
ป-1 “เรื่องโยนความผิดเนี่ย...น้องรู้ไหมว่า ท่านเหล่านั้นรู้แล้วล่ะว่าพวกเราป้ายสีโยนความผิดให้ ยิ่งเราปล่อยให้คนของ “บิ๊กเหลี่ยม” ล่าลายเซ็นจะยื่นถวายฎีกาแบบผิดๆ ทำให้สถาบันสำคัญเสียหาย ผู้คนเลยมองออกว่า..พวกเราไม่ออกมาปกป้องสถาบันสำคัญเท่าที่ควร
ตอนนี้..ต้องถือว่า..พวกเราตกอยู่ในภาวะเสี่ยงอันตราย เราต้องรีบแย่งอำนาจจากมือ “บิ๊กหล่อ” มาอยู่ในกำมือพวกเรา เพื่อล้างความผิดพวกเรา..น้องต้องรู้นะว่า หากเราใหญ่-เรารอด..เราไม่ใหญ่จริง-เราตาย นี่คือ ทางรอดของพวกเรา..งานนี้ต้องลับและทำเร็วที่สุดด้วย พี่จะต้องเป็นนายกรัฐมนตรี น้อง (ป-สอง) ต้องเป็นรัฐมนตรีกลาโหม ส่วนน้องวาดต้องเป็นรองนายกฯ ดูแลโปลิศ นั่นแหละ..พวกเราถึงจะปลอดภัยและไม่มีใครมาทำอะไรเราได้อีก..จริงไหม?”
ณ บ้านอันโอฬารหลังหนึ่ง..คนรับใช้เอ่ยขึ้นว่า “...ท่านครับ..เอ้อ..ดูไบ..โทร.มาครับท่าน..”
บิ๊กเหลี่ยม (เอ่ยเสียงเข้ม) “ผมนะ..ผมตกลงเอาตามแผนนั้น ผมจะให้พวกเรดการ์ดใช้ยุทธการ “ป่าช้าแตก-ฝูงผีออกโม่แป้ง” อีกครั้ง แต่คราวนี้..พวกคุณต้องอย่าพลาดนะ นายกฯ ลาออกก็ได้..จับตัวนายกฯ ก็ได้..นายกฯ ตายได้ยิ่งดี ตายพร้อมแป๊ะลิ้ม..ยิ่งเยี่ยมใหญ่ หรือไม่ก็ยุบสภา..ยอดที่สุดคือ..รอปอหอ..ยึดอำนาจแม่งเลย..”
ไอ้โม่ง (แววตาคึกคักมีชีวิตชีวาทันที) “ครับ..ท่านครับ..เห็นตรงกัน..เท่านี้นะครับท่าน”
บิ๊กเหลี่ยม “อ้อ..เรื่องเงินทอง..ผมสู้ไม่อั้นนะ ใช้เท่าไหร่บอกได้เลย..ขอให้ทำเร็วที่สุดและอย่าพลาดแบบพัทยา-สงกรานต์-ยิงแป๊ะลิ้ม-ก็แล้วกัน..”
ไอ้โม่ง “คราวนี้ไม่ต้องห่วงครับ..เงินถึง-งานถึง อ้อ..สุขภาพท่านเป็นไงครับ สายข่าวที่มาเลเซีย..รายงานมาว่า..ท่านผอมผิดปกติ ผมและพรรคพวกไม่สบายใจ กลัวท่านจะตายเร็วกว่าวัยอันสมควร เอ้อ..จะทำให้พวกผมขาดเงิน..เอ๊ย..เป็นห่วงท่าน ผมได้ข่าวว่าท่านเป็นมะเร็ง..แถว..เอ้อ..ไข่เจียว..”
บิ๊กเหลี่ยม (เสียงหงุดหงิด) “เฮ้ย..ตายเป็นตาย-เจ๊งเป็นเจ๊ง-เป็นมะเร็ง-แล้วเป็นไง..ไม่เป็นมะเร็ง-แล้วเป็นไง? ผมขอยืนยันนอนยันกระต่ายขาเดียว ขอปฏิเสธเรื่อง..เป็นมะเร็งที่ไข่เจียวนะ ใครจะมารู้เรื่องไข่ผมเท่าตัวผมล่ะ ปล่อยข่าวกันจนผมรำคาญ..เดี๋ยวผมก็ควักไข่เจียวให้ดูซะเลย พวกคุณไม่ต้องห่วงผม..ห่วงตัวพวกคุณดีกว่า คราที่แล้ว..ผมเผาบ้านเผาเมืองให้พวกคุณเต็มที่ แต่พวกคุณกลับพลาดกันเอง ไอ้เด็กรูปหล่อเลยยังลอยนวล ผม..ผมไม่อยากเห็นหน้ามันในโทรทัศน์เลย..พับผ่า พวกคุณเอามันลงจากตำแหน่งเร็วเท่าไหร่ยิ่งดี..เท่านี้นะ”
สิ้นเสียงจากดูไบ..ละครก็ตัดภาพกลับสู่ฉากห้องสนทนาของชาย 3 คน..อีกครา...
ป-หนึ่ง (ยกถ้วยกาแฟขึ้นจิบ) “ตอนนี้เงินพร้อม-คนพร้อม-รอเพียงสถานการณ์พร้อม งานนี้ต้องทำให้สำเร็จ..ห้ามพลาดเด็ดขาด”
ป-สอง (สีหน้าไม่สบายใจ) “..ว่าไปแล้ว..ไอ้พวกมือสังหารของเรามันชุ่ย ทำงานพลาด..แป๊ะลิ้ม-ไม่ตาย..เราต้องจัดการเรื่องนี้ให้ดี-ให้จบ ไม่งั้นพวกเราอาจต้องตายทั้งเป็นก็ได้นะ เฮ้อ..ทุกอย่างบานปลายยุ่งขิงกันใหญ่ เพราะไอ้แป๊ะลิ้ม-จอมยุ่งคนเดียวแท้ๆ..”
ป-หนึ่ง..กับ..ป-สอง (สบตากันด้วยแววเจ้าเล่ห์..ก่อนจะเปรยพร้อมกันว่า)
“...รัฐประหาร..รัฐประหาร..พวกเราต้อง..รัฐประหาร..”!!!
สิ้นเสียง..ฆ้องโหม่งกรับกลองก็รัวโครม ใครคนหนึ่งตะโกนว่า..เจ้าข้าเอ๊ย.. “ไอ้โม่ง” กำลังจะรัฐประหารจ้า..แล้วม่านก็ปิด..ละครการเมือง “สารขัน” จบเอาดื้อๆ ซะงั้นแหละ...
ส-มือสังหาร “..นาย..ผมยิงมันเป็นร้อยๆ นัด..แต่ไอ้แป๊ะลิ้ม..มันหนังเหนียว..มัน..มันไม่ตาย..”!!!
นั่นเป็นเสียงโทรศัพท์มือถือที่โทร.ไปยังเมืองดูไบ และยังโทร.ถึง “ไอ้โม่งคนหนึ่ง” ที่กรุงเทพมหานคร..
ป-2 (อารมณ์ฉุนเฉียว) “..ทำงานพลาดแบบนี้..พวกเราฉิบหายแน่ พวกเอ็งรีบหลบไปกบดานก่อนเลย..เฮ้อ..กลุ้มโว้ย..”
พาวาด “พี่ครับ..เรื่องนี้พี่ต้องให้ “เดอะเทือก” ช่วยอีกแรง “เดอะเทือก” มันบิดเบือนประเด็นหรือโกหกหน้าตายเก่ง ที่สำคัญมันไม่เคยลืมบุญคุณพวกเรา เรื่องชั่วๆผิดๆ มันก็ทำให้เราหมด แต่ไอ้ “บิ๊กหล่อ” มันชอบเอาตัวรอด ให้ทำผิดๆ บ้าง..หนอย..อิดๆ ออดๆ..”
ป-1 “เฮ้อ..เรื่องพัทยากับตอนสงกรานต์น่ะ ไอ้ “บิ๊กหล่อ” ดวงแข็ง..มันเลยรอดตาย ตอนนี้..มันคงรู้แล้วว่า พวกเรานี่แหละที่จะล้มรัฐบาลมัน ช่วงนี้..พี่ดูมันไม่ค่อยไว้ใจพวกเราแล้วล่ะ..”
ป-2 “นั่นน่ะสิ..หากลูกน้องผมไม่เบี้ยว ป่านนี้พี่ก็เป็นนายกสมาคม..เอ๊ย..นายกรัฐมนตรีเมือง “สารขัน” ส่วนผม (ป-สอง) ก็คงได้เป็น รมต.กลาโหมไปแล้ว..เฮ้อ..เสียดายฉิบ..”
พาวาด “พวกพี่ๆ เดือดร้อนไม่เท่าผมหรอก เรื่องฆ่าพวกพันธมิตรฯ ตอนเดือนตุลาน่ะ อาจทำให้ผมหลุดจากตำแหน่งก่อนเกษียณ พวกพี่ๆ ต้องช่วยผมนะ..พี่ต้องบอก“เดอะเทือก” ให้ช่วยผมด้วย”
ป-1 “คดีความยิง “แป๊ะลิ้ม” นั้น พี่เพิ่งเรียกหนึ่งในทีมสอบสวนมาพบ ขอให้มันหยุดทำคดีและทำลายหลักฐานให้หมด แต่ไอ้ “ธานี” มันแข็งข้อ..เพราะไอ้ “บิ๊กหล่อ” ให้รายงานตรงกับมัน ไอ้ “บิ๊กหล่อ” คงรู้ว่า..พวกเราสั่งยิงแป๊ะลิ้ม”
พาวาด “พี่ครับคุยเรื่องผมดีกว่า ผมรู้ว่า..พี่ขอให้เพื่อนที่เป็น ป.ป.ช.ดึงเรื่องผมไว้ ส่วนผมก็เลื่อนยศให้ลูก ป.ป.ช.คนหนึ่ง แต่พวกไอ้แป๊ะลิ้มหูไว-ตาไว มันเลยไปทวงถามความคืบหน้าคดีความ ทำให้ ป.ป.ช.ดึงคดีนี้ไม่ได้อีกแล้ว พี่ต้องซีเรียสนะ..หากผมหลุดจากตำแหน่ง แล้วเกิด “ธานี” ได้รักษาการเป็น ผบ.ตร.เมือง “สารขัน” แทนผมล่ะก็ ผมคงช่วยอะไรพวกพี่ไม่ได้อีกแล้ว คดีความยิงแป๊ะลิ้มอาจสาวถึงพวกพี่ คราวนี้แหละบรรลัยกันทั้งขบวนเลยล่ะ..”
ป-1 “พี่คงต้องขอให้เดอะเทือกใช้วิชามารช่วย ผบ.ตร.รักษาการหรือตัวจริงชื่อ“ธานี” ไม่ได้เด็ดขาด พี่คิดว่าต้องเข็น “เดอะจุ๋ม” ให้เป็น ผบ.ตร.เมืองสารขันให้ได้ เพราะเป็นพวกเราและเป็นเพื่อนซี้ “บิ๊กเหลี่ยม” ด้วย เอ้อ..น้อง (ป-สอง)..พี่ให้สุดที่เลิฟของพี่ “เจ๊นอย” ติดต่อคนที่ดูไบแล้ว เพื่อขอให้ “บิ๊กเหลี่ยม” หนุน “แก๊งเรดการ์ด” ให้ป่วนเมืองอีกครั้ง สบโอกาสเหมาะๆ..เราจะฉวยโอกาสล้มรัฐบาล “บิ๊กหล่อ” เพื่อตั้ง...
ป-2 “..ตั้งรัฐบาลแห่งชาติสมานฉันท์ ที่มีพี่เป็นนายกสมาคม..เอ๊ย..นายกรัฐมนตรี“สารขัน” ใช่ไหมล่ะ..? ว่าไปแล้ว..ตอนนี้ “บิ๊กเหลี่ยม” กำลังจนตรอก หากมันอยากกลับ“สารขัน” และได้เงินคอร์รัปชันคืน มันมีแต่ต้องพึ่งบริการพวกเราเท่านั้น..จริงมั้ยพี่..ฮ่าฮ่าฮ่า..”
พาวาด “พี่ครับ..ผมเห็นด้วย ตอนนี้เรื่องแก้ผ้า..เอ๊ย..แก้รัฐธรรมนูญนั้น..ยากส์ ขืนแก้..ไอ้พวกพันธมิตรฯ “แป๊ะลิ้ม” ลุกฮือแน่ หากพี่ล้มรัฐบาล “บิ๊กหล่อ” แล้วฉีกรัฐธรรมนูญทิ้งเสีย ไอ้ “บิ๊กเหลี่ยม” ก็พ้นผิด..แถมได้เงินคืนอีกต่างหาก “บิ๊กเหลี่ยม” ได้ส่งสัญญาณไปทั่วว่า หากได้เงินคืน..ก็จะแบ่งให้คนช่วยมันครึ่งหนึ่ง งานนี้ “เดอะเทือก” ก็ตาวาว มันมีเพื่อนสนิท “เดอะอิ๊ด” กิ๊กน้องสาว “บิ๊กเหลี่ยม” เป็นตัวประสานงานลับๆ พวกมันกำลังหาช่องทางช่วยเคลียร์ความผิด และคืนเงินให้ “บิ๊กเหลี่ยม” ด้วยข้ออ้างสมานฉันท์อยู่เหมือนกัน”
ป-1 “อ้อ..พี่อย่าลืมบอก “เจ๊นอย” สุดเลิฟของพี่ ให้ขอเงิน “บิ๊กเหลี่ยม” อีกสักก้อน ทำงานลับๆ สำคัญๆ แบบนี้..ต้องใช้เงินเยอะนะพี่ ว่าไปแล้ว “บิ๊กเหลี่ยม” เนี่ยมันโง่..ถูกพวกเรากับไอ้ 3 เกลอหัวขวดแก๊งเรดการ์ด รวมทั้งพวก ส.ส.ของมันหลอกเอาเงินอยู่ตลอดเวลา แต่เงินมันเยอะจริงๆ นะพี่..เฮ้อ..ไถเท่าไหร่ก็ไม่รู้จักหมดสักที..ฮ่าฮ่าฮ่า..เอิ๊กๆ..”
ป-2 “เอ้อ..วาด..น้องดูคดีความยิงแป๊ะลิ้มแล้ว ธานีมันมีโอกาสจับพวกเราไหม? ไอ้ “บิ๊กหล่อ” มันออกมาพูดแปร่งๆ ทะแม่งๆ ว่า จะไม่เป็นมวยล้มต้มคนดู แถมยังสำทับว่า..ตำแหน่งใหญ่ขนาดไหน..หากทำผิด..ก็ต้องจับ..ฟังแล้วหงุดหงิดใจจริงๆ”
พาวาด “พี่ครับ..แม้หลักฐานไม่ถึงพวกพี่ หรือไอ้พวกมือสังหารไม่ซัดทอด แต่การออกหมายจับตำรวจอดีตลูกน้องพี่ชายแท้ๆ ของ “อดีตนายหญิง” และยังเป็นคนใกล้ชิดกับขาใหญ่ “ทวีน” แห่งดีเอสไอ-เลิฟยู ที่สนิทและเป็น “กุ๊กแอนด์กิ๊ก” กับน้องนุชสุดท้อง “บิ๊กเหลี่ยม” แถมทหารที่โดนตำรวจออกหมายจับ ก็อยู่หน่วยขึ้นตรงกับ ผบ.ทบ.เมือง “สารขัน” อย่างนี้..ผู้คนก็ต้องรู้และเชื่อกันทั้งสังคมแล้วล่ะว่า พี่สองคนคือจอมบงการฆ่าแป๊ะลิ้ม ทางรอดพวกเรา..มีแต่ทำให้พี่เป็นใหญ่ในแผ่นดิน “สารขัน” ขืนใหญ่ครึ่งๆ กลางๆ อย่างนี้ “บิ๊กหล่อ” มันอาจเล่นงานพวกเราเมื่อไหร่ก็ได้..”
ป-2 “อืม..พี่เหนาะ..ที่สนิทกับพวกเรา “ชาวสมิงบูรพาสารขัน” ได้ส่งสัญญาณลับ-ลวง-พราง ให้ตั้งรัฐบาลแห่งชาติสมานฉันท์อีกแล้ว หนทางนี้ก็ไม่เลวนะ “บิ๊กเหลี่ยม” มันก็เห็นด้วย”
พาวาด “พี่ครับ..รัฐบาลนี้อยู่อย่างไร้ผลงานมาหกเดือนกว่าแล้ว พี่ต้องให้ “เดอะห้อย” กับ “เดอะเทือก” หาวิธีวางยารัฐบาล “บิ๊กหล่อ” ให้ง่อนแง่นเร็วที่สุด เมื่อพวกเรา“รอปอหอ” จะได้มีข้ออ้างว่า “บิ๊กหล่อ” เป็นรัฐบาลที่ไร้ประสิทธิภาพ ปล่อยให้พวกเสื้อแดงบางคนทำลายการประชุมระดับอาเซียน และทำลายสถาบันพระมหากษัตริย์ แถมยังปล่อยให้พวกเสื้อเหลืองที่เป็นผู้ก่อการร้ายสากลใช้กฎหมู่อยู่เหนือกฎหมาย สุดท้ายรัฐบาลนี้ทำให้คนไทยแตกแยกกันทั้งชาติ ฯลฯ
ป-1 “อืม..ไม่เลว..ว่าไปแล้ว “เดอะเทือก” เนี่ย ถือเป็นไส้ศึกที่ดีมีคุณภาพของพวกเรา ดูสิ..เจ้าเล่ห์เนียนจนคนในพรรคมันไม่รู้เรื่องเลย ยิ่งตัวไอ้ “บิ๊กหล่อ” เนี่ย “เดอะเทือก” หลอกสั่งการไปหลายเรื่อง แหม..ให้เป็นนายกรัฐมนตรีเท่านั้นแหละ ก็เหมือนเด็กได้ของเล่นถูกใจ..เรื่องอื่นมันเลยไม่สนใจ ดูสิ..พอพวกเราขู่จะเอาของเล่นคืน(ตำแหน่งนายกฯ) เท่านั้น..ร้องจ๊ากใหญ่เลย..ขำว่ะ..ฮ่าฮ่าฮ่า”
ป-2 “พี่ครับ..วันก่อนผมเพิ่งโยกทหารระดับคุมกำลังไป 40 กว่าคน แล้วเอาพวกเราสวมตำแหน่งแทน..และผมเรียกมาคุยแบบตัวต่อตัวแล้ว หากต้องปฏิบัติการพิเศษเมื่อใด..ก็พร้อมแล้วครับ ส่วนเรื่องยิงแป๊ะลิ้มแล้วไม่ตายนั้น พวกเราก็แก้ไขด้วยการโยนความผิดไปให้ผู้ใหญ่ในบ้านเมือง ว่าเป็นคนสั่งให้พวกเราฆ่าแป๊ะลิ้ม..”
ป-1 “เรื่องโยนความผิดเนี่ย...น้องรู้ไหมว่า ท่านเหล่านั้นรู้แล้วล่ะว่าพวกเราป้ายสีโยนความผิดให้ ยิ่งเราปล่อยให้คนของ “บิ๊กเหลี่ยม” ล่าลายเซ็นจะยื่นถวายฎีกาแบบผิดๆ ทำให้สถาบันสำคัญเสียหาย ผู้คนเลยมองออกว่า..พวกเราไม่ออกมาปกป้องสถาบันสำคัญเท่าที่ควร
ตอนนี้..ต้องถือว่า..พวกเราตกอยู่ในภาวะเสี่ยงอันตราย เราต้องรีบแย่งอำนาจจากมือ “บิ๊กหล่อ” มาอยู่ในกำมือพวกเรา เพื่อล้างความผิดพวกเรา..น้องต้องรู้นะว่า หากเราใหญ่-เรารอด..เราไม่ใหญ่จริง-เราตาย นี่คือ ทางรอดของพวกเรา..งานนี้ต้องลับและทำเร็วที่สุดด้วย พี่จะต้องเป็นนายกรัฐมนตรี น้อง (ป-สอง) ต้องเป็นรัฐมนตรีกลาโหม ส่วนน้องวาดต้องเป็นรองนายกฯ ดูแลโปลิศ นั่นแหละ..พวกเราถึงจะปลอดภัยและไม่มีใครมาทำอะไรเราได้อีก..จริงไหม?”
ณ บ้านอันโอฬารหลังหนึ่ง..คนรับใช้เอ่ยขึ้นว่า “...ท่านครับ..เอ้อ..ดูไบ..โทร.มาครับท่าน..”
บิ๊กเหลี่ยม (เอ่ยเสียงเข้ม) “ผมนะ..ผมตกลงเอาตามแผนนั้น ผมจะให้พวกเรดการ์ดใช้ยุทธการ “ป่าช้าแตก-ฝูงผีออกโม่แป้ง” อีกครั้ง แต่คราวนี้..พวกคุณต้องอย่าพลาดนะ นายกฯ ลาออกก็ได้..จับตัวนายกฯ ก็ได้..นายกฯ ตายได้ยิ่งดี ตายพร้อมแป๊ะลิ้ม..ยิ่งเยี่ยมใหญ่ หรือไม่ก็ยุบสภา..ยอดที่สุดคือ..รอปอหอ..ยึดอำนาจแม่งเลย..”
ไอ้โม่ง (แววตาคึกคักมีชีวิตชีวาทันที) “ครับ..ท่านครับ..เห็นตรงกัน..เท่านี้นะครับท่าน”
บิ๊กเหลี่ยม “อ้อ..เรื่องเงินทอง..ผมสู้ไม่อั้นนะ ใช้เท่าไหร่บอกได้เลย..ขอให้ทำเร็วที่สุดและอย่าพลาดแบบพัทยา-สงกรานต์-ยิงแป๊ะลิ้ม-ก็แล้วกัน..”
ไอ้โม่ง “คราวนี้ไม่ต้องห่วงครับ..เงินถึง-งานถึง อ้อ..สุขภาพท่านเป็นไงครับ สายข่าวที่มาเลเซีย..รายงานมาว่า..ท่านผอมผิดปกติ ผมและพรรคพวกไม่สบายใจ กลัวท่านจะตายเร็วกว่าวัยอันสมควร เอ้อ..จะทำให้พวกผมขาดเงิน..เอ๊ย..เป็นห่วงท่าน ผมได้ข่าวว่าท่านเป็นมะเร็ง..แถว..เอ้อ..ไข่เจียว..”
บิ๊กเหลี่ยม (เสียงหงุดหงิด) “เฮ้ย..ตายเป็นตาย-เจ๊งเป็นเจ๊ง-เป็นมะเร็ง-แล้วเป็นไง..ไม่เป็นมะเร็ง-แล้วเป็นไง? ผมขอยืนยันนอนยันกระต่ายขาเดียว ขอปฏิเสธเรื่อง..เป็นมะเร็งที่ไข่เจียวนะ ใครจะมารู้เรื่องไข่ผมเท่าตัวผมล่ะ ปล่อยข่าวกันจนผมรำคาญ..เดี๋ยวผมก็ควักไข่เจียวให้ดูซะเลย พวกคุณไม่ต้องห่วงผม..ห่วงตัวพวกคุณดีกว่า คราที่แล้ว..ผมเผาบ้านเผาเมืองให้พวกคุณเต็มที่ แต่พวกคุณกลับพลาดกันเอง ไอ้เด็กรูปหล่อเลยยังลอยนวล ผม..ผมไม่อยากเห็นหน้ามันในโทรทัศน์เลย..พับผ่า พวกคุณเอามันลงจากตำแหน่งเร็วเท่าไหร่ยิ่งดี..เท่านี้นะ”
สิ้นเสียงจากดูไบ..ละครก็ตัดภาพกลับสู่ฉากห้องสนทนาของชาย 3 คน..อีกครา...
ป-หนึ่ง (ยกถ้วยกาแฟขึ้นจิบ) “ตอนนี้เงินพร้อม-คนพร้อม-รอเพียงสถานการณ์พร้อม งานนี้ต้องทำให้สำเร็จ..ห้ามพลาดเด็ดขาด”
ป-สอง (สีหน้าไม่สบายใจ) “..ว่าไปแล้ว..ไอ้พวกมือสังหารของเรามันชุ่ย ทำงานพลาด..แป๊ะลิ้ม-ไม่ตาย..เราต้องจัดการเรื่องนี้ให้ดี-ให้จบ ไม่งั้นพวกเราอาจต้องตายทั้งเป็นก็ได้นะ เฮ้อ..ทุกอย่างบานปลายยุ่งขิงกันใหญ่ เพราะไอ้แป๊ะลิ้ม-จอมยุ่งคนเดียวแท้ๆ..”
ป-หนึ่ง..กับ..ป-สอง (สบตากันด้วยแววเจ้าเล่ห์..ก่อนจะเปรยพร้อมกันว่า)
“...รัฐประหาร..รัฐประหาร..พวกเราต้อง..รัฐประหาร..”!!!
สิ้นเสียง..ฆ้องโหม่งกรับกลองก็รัวโครม ใครคนหนึ่งตะโกนว่า..เจ้าข้าเอ๊ย.. “ไอ้โม่ง” กำลังจะรัฐประหารจ้า..แล้วม่านก็ปิด..ละครการเมือง “สารขัน” จบเอาดื้อๆ ซะงั้นแหละ...
