xs
xsm
sm
md
lg

จากแอลเอถึงการเมืองใหม่..!?

เผยแพร่:   โดย: สำราญ รอดเพชร

13 -18 มี.ค. 2552 ที่ผ่านมา ได้ร่วมคณะของพันธมิตรประชาชนเพื่อประชาธิปไตยไปร่วมงาน “คอนเสิร์ตการเมือง” ที่มหานครลอสแองเจลิสหรือแอลเอ ท่ามกลางอากาศเย็นสบาย อบอุ่นกำลังดี...

แต่นั่นก็ไม่อบอุ่นเท่ากับมิตรภาพจากพี่น้องคนไทยในสหรัฐอเมริกา รวมทั้งแคนาดาและอังกฤษที่เดินทางไปร่วมงานคอนเสิร์ตกันด้วยความเสียสละขยันขันแข็ง เอาการเอางาน

ตัวเลขไม่เวอร์แม้แต่น้อย 3,000 -4,000 คน

สหรัฐฯ กำลังอยู่ในภาวะเศรษฐกิจย่ำแย่ อาการใกล้ๆ กับคำว่าหลับไม่ตื่น ฟื้นไม่มี....พี่น้องคนไทยในสหรัฐฯ หลายคนบอกผมว่าอย่างน้อยอีก 3 ปี จึงจะลืมตาอ้าปากได้อีกครั้ง...นั่นหมายความว่าพวกเขาต้องยืนหยัดรับผลกระทบให้ได้ 2 -3 ปี

ผลกระทบจากภาวะเศรษฐกิจตกสะเก็ด ชั่วโมงทำงานหรือรายได้หายไปประมาณ1 ใน 3

แต่พี่น้องคนไทยในสหรัฐฯ ทำให้ผมทึ่งและต้องขอคารวะก็คือ เงินที่แทบทุกคนล้วงจากกระเป๋าบริจาคให้กับพันธมิตรฯ และผู้จัดงานในรูปแบบต่างๆ สวนกับภาวะเศรษฐกิจ..

และในที่สุดสิ่งที่เป็นไฮไลต์ของคอนเสิร์ตการเมือง @ ลอสแองเจลิสหนนี้ก็คือ เสียงปรบมือกึกก้องยาวนานขานรับและเรียกร้องให้ 5 แกนนำพันธมิตรฯ ตั้ง..พรรคการเมือง เพื่อทำ “การเมืองใหม่” ให้เป็นจริง....

ในบรรดาคนไทยที่ผมพบเจอและคะยั้นคะยอเรียกร้องอย่างเอาการเอางานเอาเป็นเอาตายให้พันธมิตรฯ ตั้งพรรคการเมืองให้ได้เห็นจะไม่มีใครเกิน คุณพี่สมพร จรรยาวิสูตร อดีตแบ็กขวา (ฟุตบอล) ทีมชาติเมื่อหลายปีก่อน..

วิธีคิดของคุณพี่สมพรก็คือ พรรคการเมืองที่ตั้งขึ้นต้องรับเงินบริจาคจากพี่น้องประชาชน เพื่อเป็นพรรคของประชาชนจริงๆ

“ผมยังบริจาคให้กับโอบามาเลย นี่ไงหลักฐาน คุณสำราญเอาไปอ่าน” คุณพี่สมพรเอาจดหมายตอบรับจากประธานาธิบดีบารัค โอบามาให้ผมดูในวันแรกที่ผมไปถึงแอลเอ และในวันกลับซึ่งคุณพี่สมพร, คุณพี่ชาญชัย กันอริ และคุณพี่ปุ้ยไปส่งที่สนามบิน คุณพี่สมพรก็เอาเอกสารมาอีกปึกมายืนยันสนับสนุนแนวคิดของตัวเองอีก

“ไม่ตั้งพรรคไม่ได้หรอก การเมืองใหม่ต้องมีพรรคด้วย เราจะชุมนุมกันอย่างเดียวไม่ได้” ประโยคสำคัญของคุณพี่สมพรก่อนผมและคุณประพันธ์ – ดร.กัลยาณี คูณมี จะขึ้นเครื่อง

...............................

หลังคอนเสิร์ตเมื่อ 14 มี.ค.แล้ว คุณพี่ณรงค์ ทองศรีนุ่น คนไทยจากลาสเวกัส เพื่อน บก.ตุลย์ ศิริกุลพิพัฒน์ ได้ชวนผม, คุณตุลย์, คุณประพันธ์และดร.กัลยาณีนั่งรถล่วงหน้าคณะไปลาสเวกัส

จะเป็นเพราะค่ำมืดหรือคุณพี่ณรงค์ใจลอยหรือยังไงก็ไม่ทราบ ปรากฏว่าคณะของเรา “หลงทาง” ต้องใช้เวลาเดินทางเป็นสองเท่า จาก 4 ชั่วโมง เป็น 8 ชั่วโมง ได้ประสบการณ์พิเศษโดยไม่ได้ปรารถนา...

ที่ลาสเวกัส มีคนไทยประมาณ 3,000 คน ว่ากันว่าส่วนใหญ่เป็นคนเสื้อเหลือง หลายคนแสดงความเห็นผ่านการสนทนาในลักษณาการเอาใจช่วยนายกฯ อภิสิทธิ์ เวชชาชีวะ แต่อีกด้านหนึ่งพวกเขาก็แสดงความผิดหวัง ความไม่ได้ดั่งใจกับรัฐบาลที่มีประชาธิปัตย์เป็นแกนนำโดยภาพรวม..

เสียงส่วนใหญ่ที่ผมสนทนาพูดคุยด้วย ต่างสนับสนุนให้พันธมิตรฯ ตั้งพรรคการเมือง ด้วยเหตุผลที่อธิบายได้อย่างกว้างว่าเพื่อ “การเมืองใหม่”

“การเมืองใหม่” ที่พี่น้องคนไทยในสหรัฐฯ บางคนขยายความว่า..คือการเมืองที่มีคุณธรรม ไม่ทุจริตคอร์รัปชัน ไม่ปิดกั้นการมีส่วนร่วมของประชาชน หรือไม่ทำให้ประชาชนมีหน้าที่เพียงขายเสียงแล้วหย่อนบัตรเท่านั้น...


.............................

กลับมาถึงเมืองไทยเมื่อบ่ายวันที่ 19 มี.ค. ทันศึกอภิปรายไม่ไว้วางใจ ได้รับชมรับฟังการ “แจกกล้วย” ของ ส.ส.ในสภาฯ พอดิบพอดี

ยิ่งทำให้พี่น้องคนไทยในสหรัฐฯ หลายคนส่งอีเมล โทรศัพท์มารุกเร้าเรื่องการตั้งพรรคการเมือง..

แต่อย่างที่เห็นเมื่อมาถึงเมืองไทย ประเด็นเรื่องการตั้งพรรคการเมืองในมวลหมู่พันธมิตรฯ หลากหลายและแหลมคมในความคิดความเห็นซึ่งก้ำกึ่งกันมากระหว่างเห็นด้วยกับไม่เห็นด้วย...

พี่น้องพันธมิตรฯ ภาคใต้ ฐานที่มั่นหลักฐานที่มั่นใหญ่ของพรรคประชาธิปัตย์คือจุดสำคัญที่จะต้องรับฟังความคิดเห็นของพวกเขา ซึ่งส่วนใหญ่ดูเหมือนว่าจะยังไม่เห็นด้วยกับการตั้งพรรค และแว่วว่าบางพื้นที่ถึงขั้นประกาศว่าจะถอนตัวจากความเป็นพันธมิตรฯ หากแกนนำยังเดินหน้าตั้งพรรคการเมือง...

อันที่จริงหลักไมล์สำคัญที่จะชี้ชะตาประเด็นการตั้งพรรคการเมืองหรือไม่ ก็คือ 24 พ.ค. วันประชุมใหญ่ของพันธมิตรฯ ทั่วประเทศ

ผมเคยตั้งใจจะแสดงความเห็นเรื่องการตั้งพรรคอย่างเป็นทางการสักครั้งหนึ่ง ก็คงต้องรอวันที่ 24 พ.ค.ที่จะถึง ตอนนี้ก็คงเดินสายรับฟังความคิดเห็นของพี่น้องกันไปพลางๆ

แต่เรียนแบบตรงไปตรงมาว่า สุดท้ายจะตั้งหรือไม่ตั้งพรรคการเมืองก็เป็นอีกเรื่องหนึ่ง ประการสำคัญมีอยู่ว่า พันธมิตรฯ จะต้องดำรงคงอยู่ต่อไปอย่างไม่เปลี่ยนแปลง...

สุดท้ายจะตั้งหรือไม่ตั้งพรรคการเมืองก็ว่ากันไป ประการสำคัญมีอยู่ว่า..จะต้องผ่านการถกเถียง การมีส่วนร่วมของพี่น้องประชาชนอย่างงดงามและเป็นจริง.....

......................................

พรุ่งนี้ 26 มี.ค. ได้เวลาของคนเสื้อแดงทั้งในและนอกสภาฯ ที่จะยาตราทัพในสงครามครั้ง (เกือบ) สุดท้าย...บุกทำเนียบรัฐบาล

เราได้เห็นปฏิบัติการ “แจกกล้วย” ของคนเสื้อแดงในสภาฯ มาแล้ว วันที่ 26 มี.ค.และวันต่อๆ ไปเราก็คงได้ยินได้เห็นการ “แจกกล้วย” กันนอกสภาฯ...เป็นของแถม

หลายคนบอกว่า..นั่นเป็นสัญญาณของการเมืองเก่าที่รอวันล่มสลายหรือสูญพันธุ์

แต่ผมอยากบอกว่า...สำหรับคนเสื้อแดงแล้วพวกเขาวาดหวังว่า พรุ่งนี้คือวันเริ่มต้นนับถอยหลังไปสู่การยุบสภาฯ หรือจลาจลเพื่อต่ออายุระบอบทักษิณให้คงอยู่คู่แผ่นดิน และผงาดในสภาฯ อีกครั้ง...

สมมติเสื้อแดงแพ้พ่ายในการศึก...แต่พรรคเพื่อไทยก็ยังคงอยู่คู่กับพรรคภูมิใจไทย พรรคประชาธิปัตย์ ในนาม 3 พรรคใหญ่ในสนามเลือกตั้งหนหน้า..

ส่วนพันธมิตรฯ และการเมืองใหม่...ก็ได้แต่หวังว่าคงไม่โชคร้าย เหมือนคณะของผมที่ต้องใช้เวลาเดินทางเพิ่มอีกเท่าตัว จากแอลเอถึงลาสเวกัส!!??

samr_rod@hotmail.com
กำลังโหลดความคิดเห็น