คนแบงก์แดนจิงโจ้ที่กำลังเครียดกับวิกฤตการเงินครั้งร้ายแรงที่สุดในรอบกว่า 80 ปี พบวิธีใหม่ในการรับมือกับชะตากรรมที่นอกเหนือจากการหันหน้าหาเหล้า แต่เป็นการพาตัวเองเข้าสู่กีฬา
ขณะที่ข้อตกลงธุรกิจเริ่มเหือดหายในโมงยามที่เศรษฐกิจตกสะเก็ด ระดับความเครียดจึงพุ่งพล่าน พนักงานแบงก์พบว่าตัวเองมีเวลาทิ้งออฟฟิศออกไปข้างนอกมากขึ้น และต้องการอะดรีนาลีนมาแทนที่สภาพธุรกิจที่ซบเซา
แม้เศรษฐกิจออสเตรเลียยังถือว่าดีกว่าประเทศพัฒนาแล้วส่วนใหญ่ แต่ซิดนีย์ หนึ่งในศูนย์กลางการเงินสำคัญที่สุดในย่านเอเชีย-แปซิฟิก ยังหนีไม่พ้นกระแสปลดคนหลายพันตำแหน่งในช่วงสองเดือนที่ผ่านมา ส่วนใหญ่เป็นพนักงานในภาคการเงิน
เมื่อวิกฤตเลวร้ายลง พนักงานธนาคารจึงกังวลกับโบนัสปลายปี
แมตต์ แอนเดอร์สัน ผู้จัดการแข่งขันทวิกีฬา บอกว่ามีผู้สนใจเข้าร่วมเพิ่มขึ้นจากปีที่แล้ว 25% โดยการแข่งขันประกอบด้วยการวิ่ง 4 กิโลเมตรและว่ายน้ำในสระ 300 เมตร
แอนเดอร์สันเสริมว่า ผู้ร่วมแข่งขันคือพวกที่พยายามหาสมดุลของชีวิตในขณะที่ภาวะเศรษฐกิจโลกถดถอยครอบงำอยู่ในสมองทุกคน
“การทำกิจกรรมนี้อาจช่วยขจัดความเครียดระหว่างช่วงเวลาที่เศรษฐกิจไร้ความแน่นอน” แอนเดอร์สัน เจ้าของบริษัทรับจัดการแข่งขันกีฬา บอก
การแข่งขันนี้ที่เริ่มต้นขึ้นเมื่อ 15 ปีที่แล้วและจัดขึ้นทุกคืนวันพฤหัสฯ ในช่วงฤดูร้อน ดึงดูดคนนับร้อยจากสาขาอาชีพต่างๆ อาทิ ทนายความ พนักงานธนาคาร และนักบัญชี
พนักงานสามคนจากวาณิชธนกิจแห่งหนึ่งที่เข้าร่วมการแข่งขัน บอกว่างานเบาลงหลังจากโลกเผชิญวิกฤต
“แต่ก่อนนานๆ ครั้งเราถึงจะได้ออกจากออฟฟิศตามเวลาเพื่อไปร่วมแข่งกีฬาคืนวันพฤหัสฯ” พนักงานธนาคารคนหนึ่งเล่า
ฌอน แมกเก็ตติแกน ผู้จัดการกองทุนโคโลเนียล เฟิร์สต์ สเตท สารภาพว่าการที่ร่างกายกลับมาฟิตอีกครั้งเป็นกุญแจสำคัญที่ทำให้เขามีสมาธิระหว่างจัดการพอร์ต
ปีที่แล้ว แมกเก็ตติแกนลดน้ำหนักไปได้ 20 กิโลกรัม หลังจากเข้าโปรแกรมเล่นกีฬาอย่างจริงจัง ซึ่งรวมถึงฮาล์ฟมาราธอน และมีแผนวิ่งมาราธอนและอาจร่วมทวิกีฬาในปีหน้า
เจมส์ ไบรต์ นักจิตวิทยาการจัดการด้านอาชีพจากไบรต์ แอนด์ แอสโซซิเอตส์ บอกว่าแนวโน้มการร่วมแข่งขันกีฬาเป็นสิ่งที่เข้าใจได้ เพราะเป็นการนำเสนอโอกาสให้คนเราได้โฟกัสพลังงานและความคิดทั้งหมดที่กิจกรรมเพียงอย่างเดียว จึงเท่ากับเป็นการละวางความเครียดชั่วคราว
ความนิยมในการแข่งขันกีฬา โดยเฉพาะในหมู่พนักงานแบงก์และทนายความ จึงไม่ใช่เรื่องแปลกแต่อย่างใดสำหรับนักจิตวิทยา เนื่องจากทุกสาขาวิชาชีพล้วนกระหายที่จะแข่งขัน และยังสามารถวัดผลลัพธ์ได้ง่าย รวมทั้งเป็นสิ่งที่คาดเดาได้ภายในขอบเขตที่แน่นอน
“คนจำนวนมากชอบกีฬาเพราะกำลังไขว่คว้าหาความแน่นอนให้ชีวิต” ไบรต์กล่า
ขณะที่ข้อตกลงธุรกิจเริ่มเหือดหายในโมงยามที่เศรษฐกิจตกสะเก็ด ระดับความเครียดจึงพุ่งพล่าน พนักงานแบงก์พบว่าตัวเองมีเวลาทิ้งออฟฟิศออกไปข้างนอกมากขึ้น และต้องการอะดรีนาลีนมาแทนที่สภาพธุรกิจที่ซบเซา
แม้เศรษฐกิจออสเตรเลียยังถือว่าดีกว่าประเทศพัฒนาแล้วส่วนใหญ่ แต่ซิดนีย์ หนึ่งในศูนย์กลางการเงินสำคัญที่สุดในย่านเอเชีย-แปซิฟิก ยังหนีไม่พ้นกระแสปลดคนหลายพันตำแหน่งในช่วงสองเดือนที่ผ่านมา ส่วนใหญ่เป็นพนักงานในภาคการเงิน
เมื่อวิกฤตเลวร้ายลง พนักงานธนาคารจึงกังวลกับโบนัสปลายปี
แมตต์ แอนเดอร์สัน ผู้จัดการแข่งขันทวิกีฬา บอกว่ามีผู้สนใจเข้าร่วมเพิ่มขึ้นจากปีที่แล้ว 25% โดยการแข่งขันประกอบด้วยการวิ่ง 4 กิโลเมตรและว่ายน้ำในสระ 300 เมตร
แอนเดอร์สันเสริมว่า ผู้ร่วมแข่งขันคือพวกที่พยายามหาสมดุลของชีวิตในขณะที่ภาวะเศรษฐกิจโลกถดถอยครอบงำอยู่ในสมองทุกคน
“การทำกิจกรรมนี้อาจช่วยขจัดความเครียดระหว่างช่วงเวลาที่เศรษฐกิจไร้ความแน่นอน” แอนเดอร์สัน เจ้าของบริษัทรับจัดการแข่งขันกีฬา บอก
การแข่งขันนี้ที่เริ่มต้นขึ้นเมื่อ 15 ปีที่แล้วและจัดขึ้นทุกคืนวันพฤหัสฯ ในช่วงฤดูร้อน ดึงดูดคนนับร้อยจากสาขาอาชีพต่างๆ อาทิ ทนายความ พนักงานธนาคาร และนักบัญชี
พนักงานสามคนจากวาณิชธนกิจแห่งหนึ่งที่เข้าร่วมการแข่งขัน บอกว่างานเบาลงหลังจากโลกเผชิญวิกฤต
“แต่ก่อนนานๆ ครั้งเราถึงจะได้ออกจากออฟฟิศตามเวลาเพื่อไปร่วมแข่งกีฬาคืนวันพฤหัสฯ” พนักงานธนาคารคนหนึ่งเล่า
ฌอน แมกเก็ตติแกน ผู้จัดการกองทุนโคโลเนียล เฟิร์สต์ สเตท สารภาพว่าการที่ร่างกายกลับมาฟิตอีกครั้งเป็นกุญแจสำคัญที่ทำให้เขามีสมาธิระหว่างจัดการพอร์ต
ปีที่แล้ว แมกเก็ตติแกนลดน้ำหนักไปได้ 20 กิโลกรัม หลังจากเข้าโปรแกรมเล่นกีฬาอย่างจริงจัง ซึ่งรวมถึงฮาล์ฟมาราธอน และมีแผนวิ่งมาราธอนและอาจร่วมทวิกีฬาในปีหน้า
เจมส์ ไบรต์ นักจิตวิทยาการจัดการด้านอาชีพจากไบรต์ แอนด์ แอสโซซิเอตส์ บอกว่าแนวโน้มการร่วมแข่งขันกีฬาเป็นสิ่งที่เข้าใจได้ เพราะเป็นการนำเสนอโอกาสให้คนเราได้โฟกัสพลังงานและความคิดทั้งหมดที่กิจกรรมเพียงอย่างเดียว จึงเท่ากับเป็นการละวางความเครียดชั่วคราว
ความนิยมในการแข่งขันกีฬา โดยเฉพาะในหมู่พนักงานแบงก์และทนายความ จึงไม่ใช่เรื่องแปลกแต่อย่างใดสำหรับนักจิตวิทยา เนื่องจากทุกสาขาวิชาชีพล้วนกระหายที่จะแข่งขัน และยังสามารถวัดผลลัพธ์ได้ง่าย รวมทั้งเป็นสิ่งที่คาดเดาได้ภายในขอบเขตที่แน่นอน
“คนจำนวนมากชอบกีฬาเพราะกำลังไขว่คว้าหาความแน่นอนให้ชีวิต” ไบรต์กล่า
