ทันทีที่วีซ่าอยู่อาศัยในประเทศอังกฤษ ของนักโทษชาย-หญิงคู่หนึ่งถูกยกเลิก
ณ มหานครปักกิ่งประเทศจีนอันไกลโพ้น นักโทษชาย-หญิงคู่หนึ่ง นั่งสนทนากันอย่างเคร่งเครียดหลากอารมณ์
นักโทษหญิง-(หน้าบึ้งตึง) แย่จริงๆ..ไอ้ประเทศอังกฤษนี่มันสารเลวไม่ไว้หน้าเราเลยนะพี่? แต่จะว่าไป..พี่ก็ดื้อชะมัด อังกฤษเขาบอกเราไม่ให้ยุ่งการเมือง พี่ก็ดันโฟนอินเข้าไปยุ่งการเมืองในประเทศไทย วี..วีซ่า..เราเลยโดนถอน..(ทำเสียงปนสะอื้น)
นักโทษชาย-(หน้าบอกบุญไม่รับ) หยุดเถอะ..เลิกบ่นได้แล้ว..โคตรเบื่อเลย เธอมาโทษพี่ได้ยังไง..ต้องโทษประเทศอังกฤษสิ ตอนนี้มันไม่ใช่ประเทศประชาธิปไตย มันกลายเป็นประเทศเผด็จการฮิตเลอร์ไปแล้ว จีนก็เหมือนกัน..มันคงไม่ให้เราอยู่แน่นอน
พี่ให้สัมภาษณ์สื่อต่างประเทศไปแล้วว่า พวกเราเป็นฝ่ายยกเลิกคำขอลี้ภัยในอังกฤษเอง เพื่อพี่จะสู้กับศัตรูของเราอย่างเต็มที่ พี่จะเปิดเผยชื่อคนที่เป็นศัตรูทางการเมืองของเรา..ว่าเป็นใครบ้าง พวกมันต้อนเราเข้ามุม พี่จะเอาคืนศัตรูของเราให้สาสม
นับจากนี้..พี่ไม่สนใจใครหน้าไหนในประเทศไทย ไม่สนใจว่าบ้านเมืองจะวายป่วงขนาดไหนช่างมัน..(หน้าแดงก่ำด้วยความโกรธสุดขีด)
นักโทษหญิง-ไอ้พวกผู้ดีตีนแดงไม่ให้อยู่เมืองมัน..ก็ช่างมัน เรามีเงินมากมาย..ใครๆ ก็อยากให้เราไปอยู่อย่าง..บาฮามาส โตโก แอฟริกากลาง เบอร์มิวด้า โอ้ย..เลือกไม่ถูกเลยพี่?
อ้อ..พี่..น้องโกรธอีกเรื่อง วันชุมนุมพวกเสื้อแดง..น้องว่า..เงินที่เราจ่ายควรจะมีคนมาเป็นแสน แต่นี่มาแค่สามสี่หมื่นคนเท่านั้น ใครอมเงินเราอีกล่ะคราวนี้ (จบด้วยหางเสียงห้วน)
นักโทษชาย-(ยิ้มน้อยๆ ก่อนฉายแววตาเจ้าเล่ห์) ช่างเถอะ..นึกซะว่าให้พวกหมาขี้เรื้อนมันกินก็แล้วกัน อย่าเสียดายเงิน 200 กว่าล้านเลยน่า..คุ้มนะ แค่พี่โฟนอินวางยาพวกชนชั้นสูงไม่กี่คำ เธอเอ้ย..พวกมันสะดุ้งวาบถึงไขสันหลัง..วุ่นกันทั้งประเทศไทยเลยล่ะ
นักโทษหญิง-อืม..ต้องชมเจ้าน้องเขยนายกฯ สมชายเค้านะ ที่ทำเป็นคนหูหนวกตาบอดได้ดีเหลือเกิน ต้องถือว่า..เชื้อหน้าด้านของเราเข้าเส้นเลือดสมชายแล้วนะ น้องแดงก็เก่งนะ..แหม..คุมผัวเสียอยู่หมัดเชียว (ยิ้มอย่างพออกพอใจสุดๆ)
นักโทษชาย-(สีหน้าไม่ค่อยพอใจ) แดง..ก็เหมือนเธอนั่นแหละ คุมผัวแจจนกระดิกกระเดี้ยอะไรไม่ได้เลย..รู้ไหมอึดอัดจะบ้าตายอยู่แล้ว..
นักโทษหญิง-(ทำตาดุ) ยังจะมาปากดีอีก..อย่ามาพูดเลย คุมกันขนาดนี้..อีตาสมชายยังลอดรักแร้น้องแดง แอบพาสาวๆ หลบเข้าม่านรูดอยู่เรื่อย ตอนนี้คลิปวิดีโอสมชายกับกิ๊กน่ะ ขายระเบิดเถิดเทิงตามศูนย์ไอทีแล้วนะจะบอกให้ (ชะม้อยตาจ้องผัวอย่างจับผิด)
พี่เองก็เหมือนกัน..รู้นะ..ลักลอบไปโส้ยนังนักร้องหน้าหมวยอยู่เรื่อย ระวังเหอะ..น้องได้ข่าวจะมีคลิปวิดีโอนังนั่นขี่คอพี่ที่เกาะมัลดีฟ กำลังจะเผยแพร่ในเร็วๆ นี้เหมือนกัน แถมยังมีข่าวล่าสุดว่า..พี่ยังไปล่อน้องสาวนังนักร้องอีกคนด้วย (ตาแดง..ก่อนถลึงมองอย่างโมโห)
นักโทษชาย-(ทำหน้าเข้ม) พอ-พอเถอะ..เบื่อจริงๆ พูดเรื่องสู้เพื่อกลับประเทศไทยต่อดีกว่า ขณะนี้สมชายเป็นนายกรัฐมนตรี ถือว่าพวกเรายึดอำนาจรัฐอยู่ในกำมือ แต่ไอ้น้องเขยเรา..มันอ่อนหัดทางการเมือง ต้องคุมให้ดี..อย่าลาออกหรือยุบสภาฯ ตอนนี้นะ แผนการใหญ่จะเสียหมด..พวกเรากับแดงต้องคุมไม่ให้สมชาย ทำอะไรนอกลู่นอกทางเด็ดขาด
นักโทษหญิง-แน่นอน..เงินที่ลงทุนซื้อเสียงเลือกตั้ง..ยังไม่คืนทุนเลยพี่ ต้องรีบให้รัฐมนตรีของเรา ใช้งบประมาณโครงการต่างๆ ที่จะได้ค่าคอม..โดยด่วน..
(จบคำ..ก็ยกถ้วยน้ำชาขึ้นดื่มอย่างกระหาย..ก่อนจะหยิบคุ๊กกี้อัลมอนโยนเข้าปากเคี้ยวตุ่ยๆ)
นักโทษหญิง-(พูดต่อด้วยอาการกลุ้มอกกลุ้มใจ) เราจะเดินหน้าต่อไปยังไงล่ะ..น้องกลุ้มจังเลย พี่โดนติดคุก 2 ปี น้องโดน 3 ปี คดีความยังมีอีกตั้งเยอะ..มีหวังติดคุกหัวโตแน่ๆ แถมบางคดี..ลูกๆ เราอาจติดคุกด้วย เพราะเราสองคนเอาเงินเอาหุ้นไปใส่ในชื่อลูกทุกคน เฮ้อ..กลุ้ม..กลุ้มจนจะบ้าแล้วนะพี่ (ยกมือเสยผมทรงหมาแหงนถี่ๆ..ด้วยอาการเครียด)
นักโทษชาย-พี่โยนระเบิดใส่ชนชั้นสูงไว้ในงานชุมนุมแก๊งเสื้อแดงแล้วว่า พี่จะกลับประเทศไทยได้ก็ต่อเมื่อมีพระเมตตา แต่ถ้าไม่เมตตา..พวกชาวบ้านรากหญ้าและพวกแก๊งเสื้อแดงจะต้องไม่พอใจ ถึงตอนนั้น..อย่ามาว่าเราโหดเหี้ยมก็แล้วกัน..(ตาฉายแววชั่วช้า)
นักโทษหญิง-(ทำหน้าฉงนสนเท่ห์) พี่จะทำยังไงล่ะ..ขนาดพวกเรายึดอำนาจรัฐอยู่ในกำมือ ตัวนายกฯ ก็เป็นคนของเราแท้ๆ เราสั่งการรัฐบาลนี้ได้ทุกเรื่อง แต่..กลับไม่มีปัญญาเอาชนะไอ้สนธิลิ้มกับพวกเลย พี่ลองคิดดูสิ..มีที่ไหนในโลก..เป็นรัฐบาล แต่เข้าทำงานในทำเนียบฯ ไม่ได้จนบัดนี้
เฮ้อ..สนธิลิ้มกับพวกพันธมิตรฯ ยึดทำเนียบฯ เป็นเดือนๆ แบบนี้..หากเป็นรัฐบาลอื่นในโลก..ที่หน้าไม่ด้าน ไม่มีผลประโยชน์ซ่อนเร้นอย่างพวกเรา..เจ๊งไปนานแล้วล่ะ..
นักโทษชาย-(ตาวาวเปล่งประกายโฉด) เอาน่า..คอยดูพี่นะ พี่จะใช้ทุกวิธีการกดดันและบีบพวกมันทุกจุด จนกว่าเราจะพ้นคดีความและความผิด แต่น้องต้องยอมทุ่มเงินไม่อั้นด้วยนะ พี่จะจ้างสื่อในไทยและต่างประเทศเชียร์เราครั้งใหญ่
จากนั้นจะจ้างไอ้พวกอันธพาลเสื้อแดง จ้างชาวบ้านรากหญ้าทุกจังหวัดในภาคอีสานกับเหนือ มาชุมนุมเคลื่อนไหวกันอย่างไม่หยุดยั้ง โดยไม่แคร์ว่าเมืองไทยจะวินาศสันตะโรขนาดไหน..ช่างหัวมัน..ฮ่าฮ่าฮ่า..(ตาฉายแววสะใจสุดๆ)
นักโทษหญิง-(ท่าทางกังวลและหวาดกลัว) ถ้าพี่ทำแบบนั้น..พวกทหารจะยอมพี่หรือ? เดี๋ยวพวกมันก็รัฐประหารรัฐบาลเราน่ะสิ พี่อย่าลืมสิว่า..ตอนพี่เป็นนายกรัฐมนตรี ไอ้ “ป๊อกแป๊ก” เพื่อนซี้พี่ยังเคยหักหลังรัฐประหารพี่มาหนหนึ่งแล้วนะ
นักโทษชาย-(หน้าตาแสดงอาการไม่สบอารมณ์) พี่ไม่เคยลืม..พี่ไม่เคยไว้ใจมันหรอก พี่รู้ว่า..ไอ้คนแบบนี้ต้องระวังทุกฝีก้าว “ ป๊อกแป๊ก” มันเหมือนงู..กัดคนอุ้มได้ทุกคน แต่พี่เคยโดนงูตัวนี้กัดมาแล้ว พี่เลยรู้วิธีเลี้ยงงูตัวนี้ไม่ให้กัดพวกเรา
งูตัวนี้..มันตะกละชอบกิน-กินไม่มีวันหยุด พี่เลยเลี้ยงจนงูป๊อกแป๊กอิ่ม-อ้วน อ้วนจนกระดุกกระดิกตัวไม่ได้ไงล่ะเธอ แล้วมันจะมากัดพวกเราได้อย่างไรล่ะ..ฮ่าฮ่าฮ่า..(หัวเราะอย่างย่ามใจ)
นักโทษหญิง-พี่แน่ใจหรือว่า..ทหารไม่กล้ารัฐประหาร?
นักโทษชาย-(จ้องเมียด้วยแววตาเชื่อมั่น) เอ้า..จะบอกให้..พี่มีข้อตกลงลับๆ กับเพื่อนทหารบางคนว่า รัฐบาลของกูจะทำชั่วยังไงก็แล้วแต่..ขอให้พวกมึงอยู่เฉยๆ..อย่าทำอะไรทั้งนั้น แล้วกูจะดูแลพวกมึงทั้งเงินทองและตำแหน่งแบบสุดๆ ถึงขนาดจะหนุนให้มันบางคนเป็นนายกรัฐมนตรีในอนาคตเลย เล่นเอาพวกมันบางคนนอนฝันหวานไปเลยล่ะน้อง..ฮ่าฮ่าฮ่า..
น้องลองสังเกตดูสิ..เหตุการณ์วันที่ 7ตุลาคม ตำรวจยิงพวกพันธมิตรฯ ตายบาดเจ็บหลายร้อยคน ทหารชอบธรรมและมีโอกาสจะทำรัฐประหารตั้งหลายครั้ง แต่เห็นไหม..ทหารใหญ่เพื่อนพี่ยืนแข็งเป็นก้อนหินไม่กระดุกกระดิก ประชาชนเลยตายและเจ็บฟรีกลางถนนเป็นเบือเลย..ฮ่าฮ่าฮ่า..
นักโทษหญิง-จริงแฮะ..ทหารเฉยซะอย่าง..พันธมิตรฯ ทำอะไรไม่ได้เลย อืม..พี่คิดถูกนะลงทุนซื้อทหารบางคนไว้ในมือนี่คุ้มจริงๆ แบบนี้เราก็สบายน่ะสิ..เป็นรัฐบาลไปเรื่อยๆ โกงไปเรื่อยๆ ขยี้พันธมิตรฯ ไปเรื่อยๆ แบบนี้ไอ้สนธิลิ้ม..มีหวังได้ตาย-ได้เจ๊งจริงๆ แน่ (ยิ้มด้วยความสุข)
ด้านเปิดเผย..เราต้องให้สมชายจัดการแก้รัฐธรรมนูญโดยด่วน เพื่อเป็นประโยชน์กับคดีความของเรา
รวมทั้งเร่งทำเรื่องนิรโทษกรรม ยกความผิดทั้งหมดของพวกเราทิ้งเสีย พร้อมๆ ไปกับการเร่งหาเงินหาทองจากโครงการงบประมาณรัฐ เพื่อเตรียมซื้อเสียงในการเลือกตั้งที่จะเกิดขึ้นในวันข้างหน้า (ยิ้มน้อยๆ พร้อมฉายแววตาครุ่นคิด)
อ้อ..ต้องสั่งสื่อมวลชนที่เราแอบจ้างไว้ ให้เร่งทำข่าวและเขียนคอลัมน์ทำลายพันธมิตรฯให้หนักกว่านี้..(นักโทษหญิงพยักหน้ารับหงึกๆ)
นักโทษชาย-ทางด้านลับ..พี่จะยังใช้ตำรวจที่เป็นพวกเรา กับพวกอันธพาลเสื้อแดง นปช. จัดการพวกพันธมิตรฯ ด้วยการให้ร้ายป้ายสีมันสารพัด รวมทั้งแอบยิง-แอบขว้างระเบิดฆ่าพวกพันธมิตรฯ ไปเรื่อยๆ อ้อ..พวกเราต้องจ้างพวกมือปืนยิงหัวหน้าพันธมิตรฯ แบบรายตัวด้วยนะ
แต่ “ไอ้แดง” นี่ไม่ได้เรื่อง..มันเห่ามากกว่าทำ เรื่องเลยแดงโร่จน “ป๊อกแป๊ก” เพื่อนพี่ ที่ทำไม่รู้ไม่ชี้แต่ต้น..จึงต้องเรียกไอ้แดงไปเตือนเป็นพิธี เฮ้อ..ให้คนไปเตือนมันหน่อย..อย่าซ่านัก..
นักโทษหญิง-อุ๊ยพี่..เกือบลืมแน่ะ..วันนี้อดีตคอมมิวนิสต์พวกเรา โทร.มาจากกรุงเทพฯ ถามว่า..หากพี่ชนะครั้งนี้..พี่จะเอายังไงกับไอ้พวกชนชั้นสูงดี? (มองผัวด้วยสายตามีเลศนัยอีกครั้ง)
นักโทษชาย-ครั้งนี้..หากเราชนะพันธมิตรฯ และรวบอำนาจรัฐได้เบ็ดเสร็จ พี่จะวางเฉย..ปล่อยให้คอมมิวนิสต์พวกเรา โค่นล้มชนชั้นสูงในประเทศไทยเสียเลย ถือโอกาสให้สนธิลิ้มมันได้เห็น การเมืองใหม่..ระบอบสาธารณรัฐไงล่ะ..ฮ่าฮ่าฮ่า..(หัวเราะร่าอย่างสุขใจ)
นักโทษหญิง-อุ๊ย..อย่างนี้..น้องก็เป็นสตรีหมายเลขหนึ่งของประเทศไทยน่ะสิ..ดีจัง..ฮิฮิฮิ(หัวเราะตามนักโทษชายอย่างมีความสุข)
...ดึกดื่นคืนนั้น..นักโทษหญิง..พลันสะดุ้งตื่น..เธอเล่าความฝันให้นักโทษชายฟัง..
โอ้..เธอ-เขา..เสียดายอย่างสุดแสนกับความฝันแห่ง “การเมืองใหม่” ฝันแห่งสาธารณรัฐ..ที่ไม่มีวันจะเป็นจริง ตราบจนชีวิตนักโทษชาย-หญิง“สิ้นลมหายใจ..สุดท้าย”!!!
ณ มหานครปักกิ่งประเทศจีนอันไกลโพ้น นักโทษชาย-หญิงคู่หนึ่ง นั่งสนทนากันอย่างเคร่งเครียดหลากอารมณ์
นักโทษหญิง-(หน้าบึ้งตึง) แย่จริงๆ..ไอ้ประเทศอังกฤษนี่มันสารเลวไม่ไว้หน้าเราเลยนะพี่? แต่จะว่าไป..พี่ก็ดื้อชะมัด อังกฤษเขาบอกเราไม่ให้ยุ่งการเมือง พี่ก็ดันโฟนอินเข้าไปยุ่งการเมืองในประเทศไทย วี..วีซ่า..เราเลยโดนถอน..(ทำเสียงปนสะอื้น)
นักโทษชาย-(หน้าบอกบุญไม่รับ) หยุดเถอะ..เลิกบ่นได้แล้ว..โคตรเบื่อเลย เธอมาโทษพี่ได้ยังไง..ต้องโทษประเทศอังกฤษสิ ตอนนี้มันไม่ใช่ประเทศประชาธิปไตย มันกลายเป็นประเทศเผด็จการฮิตเลอร์ไปแล้ว จีนก็เหมือนกัน..มันคงไม่ให้เราอยู่แน่นอน
พี่ให้สัมภาษณ์สื่อต่างประเทศไปแล้วว่า พวกเราเป็นฝ่ายยกเลิกคำขอลี้ภัยในอังกฤษเอง เพื่อพี่จะสู้กับศัตรูของเราอย่างเต็มที่ พี่จะเปิดเผยชื่อคนที่เป็นศัตรูทางการเมืองของเรา..ว่าเป็นใครบ้าง พวกมันต้อนเราเข้ามุม พี่จะเอาคืนศัตรูของเราให้สาสม
นับจากนี้..พี่ไม่สนใจใครหน้าไหนในประเทศไทย ไม่สนใจว่าบ้านเมืองจะวายป่วงขนาดไหนช่างมัน..(หน้าแดงก่ำด้วยความโกรธสุดขีด)
นักโทษหญิง-ไอ้พวกผู้ดีตีนแดงไม่ให้อยู่เมืองมัน..ก็ช่างมัน เรามีเงินมากมาย..ใครๆ ก็อยากให้เราไปอยู่อย่าง..บาฮามาส โตโก แอฟริกากลาง เบอร์มิวด้า โอ้ย..เลือกไม่ถูกเลยพี่?
อ้อ..พี่..น้องโกรธอีกเรื่อง วันชุมนุมพวกเสื้อแดง..น้องว่า..เงินที่เราจ่ายควรจะมีคนมาเป็นแสน แต่นี่มาแค่สามสี่หมื่นคนเท่านั้น ใครอมเงินเราอีกล่ะคราวนี้ (จบด้วยหางเสียงห้วน)
นักโทษชาย-(ยิ้มน้อยๆ ก่อนฉายแววตาเจ้าเล่ห์) ช่างเถอะ..นึกซะว่าให้พวกหมาขี้เรื้อนมันกินก็แล้วกัน อย่าเสียดายเงิน 200 กว่าล้านเลยน่า..คุ้มนะ แค่พี่โฟนอินวางยาพวกชนชั้นสูงไม่กี่คำ เธอเอ้ย..พวกมันสะดุ้งวาบถึงไขสันหลัง..วุ่นกันทั้งประเทศไทยเลยล่ะ
นักโทษหญิง-อืม..ต้องชมเจ้าน้องเขยนายกฯ สมชายเค้านะ ที่ทำเป็นคนหูหนวกตาบอดได้ดีเหลือเกิน ต้องถือว่า..เชื้อหน้าด้านของเราเข้าเส้นเลือดสมชายแล้วนะ น้องแดงก็เก่งนะ..แหม..คุมผัวเสียอยู่หมัดเชียว (ยิ้มอย่างพออกพอใจสุดๆ)
นักโทษชาย-(สีหน้าไม่ค่อยพอใจ) แดง..ก็เหมือนเธอนั่นแหละ คุมผัวแจจนกระดิกกระเดี้ยอะไรไม่ได้เลย..รู้ไหมอึดอัดจะบ้าตายอยู่แล้ว..
นักโทษหญิง-(ทำตาดุ) ยังจะมาปากดีอีก..อย่ามาพูดเลย คุมกันขนาดนี้..อีตาสมชายยังลอดรักแร้น้องแดง แอบพาสาวๆ หลบเข้าม่านรูดอยู่เรื่อย ตอนนี้คลิปวิดีโอสมชายกับกิ๊กน่ะ ขายระเบิดเถิดเทิงตามศูนย์ไอทีแล้วนะจะบอกให้ (ชะม้อยตาจ้องผัวอย่างจับผิด)
พี่เองก็เหมือนกัน..รู้นะ..ลักลอบไปโส้ยนังนักร้องหน้าหมวยอยู่เรื่อย ระวังเหอะ..น้องได้ข่าวจะมีคลิปวิดีโอนังนั่นขี่คอพี่ที่เกาะมัลดีฟ กำลังจะเผยแพร่ในเร็วๆ นี้เหมือนกัน แถมยังมีข่าวล่าสุดว่า..พี่ยังไปล่อน้องสาวนังนักร้องอีกคนด้วย (ตาแดง..ก่อนถลึงมองอย่างโมโห)
นักโทษชาย-(ทำหน้าเข้ม) พอ-พอเถอะ..เบื่อจริงๆ พูดเรื่องสู้เพื่อกลับประเทศไทยต่อดีกว่า ขณะนี้สมชายเป็นนายกรัฐมนตรี ถือว่าพวกเรายึดอำนาจรัฐอยู่ในกำมือ แต่ไอ้น้องเขยเรา..มันอ่อนหัดทางการเมือง ต้องคุมให้ดี..อย่าลาออกหรือยุบสภาฯ ตอนนี้นะ แผนการใหญ่จะเสียหมด..พวกเรากับแดงต้องคุมไม่ให้สมชาย ทำอะไรนอกลู่นอกทางเด็ดขาด
นักโทษหญิง-แน่นอน..เงินที่ลงทุนซื้อเสียงเลือกตั้ง..ยังไม่คืนทุนเลยพี่ ต้องรีบให้รัฐมนตรีของเรา ใช้งบประมาณโครงการต่างๆ ที่จะได้ค่าคอม..โดยด่วน..
(จบคำ..ก็ยกถ้วยน้ำชาขึ้นดื่มอย่างกระหาย..ก่อนจะหยิบคุ๊กกี้อัลมอนโยนเข้าปากเคี้ยวตุ่ยๆ)
นักโทษหญิง-(พูดต่อด้วยอาการกลุ้มอกกลุ้มใจ) เราจะเดินหน้าต่อไปยังไงล่ะ..น้องกลุ้มจังเลย พี่โดนติดคุก 2 ปี น้องโดน 3 ปี คดีความยังมีอีกตั้งเยอะ..มีหวังติดคุกหัวโตแน่ๆ แถมบางคดี..ลูกๆ เราอาจติดคุกด้วย เพราะเราสองคนเอาเงินเอาหุ้นไปใส่ในชื่อลูกทุกคน เฮ้อ..กลุ้ม..กลุ้มจนจะบ้าแล้วนะพี่ (ยกมือเสยผมทรงหมาแหงนถี่ๆ..ด้วยอาการเครียด)
นักโทษชาย-พี่โยนระเบิดใส่ชนชั้นสูงไว้ในงานชุมนุมแก๊งเสื้อแดงแล้วว่า พี่จะกลับประเทศไทยได้ก็ต่อเมื่อมีพระเมตตา แต่ถ้าไม่เมตตา..พวกชาวบ้านรากหญ้าและพวกแก๊งเสื้อแดงจะต้องไม่พอใจ ถึงตอนนั้น..อย่ามาว่าเราโหดเหี้ยมก็แล้วกัน..(ตาฉายแววชั่วช้า)
นักโทษหญิง-(ทำหน้าฉงนสนเท่ห์) พี่จะทำยังไงล่ะ..ขนาดพวกเรายึดอำนาจรัฐอยู่ในกำมือ ตัวนายกฯ ก็เป็นคนของเราแท้ๆ เราสั่งการรัฐบาลนี้ได้ทุกเรื่อง แต่..กลับไม่มีปัญญาเอาชนะไอ้สนธิลิ้มกับพวกเลย พี่ลองคิดดูสิ..มีที่ไหนในโลก..เป็นรัฐบาล แต่เข้าทำงานในทำเนียบฯ ไม่ได้จนบัดนี้
เฮ้อ..สนธิลิ้มกับพวกพันธมิตรฯ ยึดทำเนียบฯ เป็นเดือนๆ แบบนี้..หากเป็นรัฐบาลอื่นในโลก..ที่หน้าไม่ด้าน ไม่มีผลประโยชน์ซ่อนเร้นอย่างพวกเรา..เจ๊งไปนานแล้วล่ะ..
นักโทษชาย-(ตาวาวเปล่งประกายโฉด) เอาน่า..คอยดูพี่นะ พี่จะใช้ทุกวิธีการกดดันและบีบพวกมันทุกจุด จนกว่าเราจะพ้นคดีความและความผิด แต่น้องต้องยอมทุ่มเงินไม่อั้นด้วยนะ พี่จะจ้างสื่อในไทยและต่างประเทศเชียร์เราครั้งใหญ่
จากนั้นจะจ้างไอ้พวกอันธพาลเสื้อแดง จ้างชาวบ้านรากหญ้าทุกจังหวัดในภาคอีสานกับเหนือ มาชุมนุมเคลื่อนไหวกันอย่างไม่หยุดยั้ง โดยไม่แคร์ว่าเมืองไทยจะวินาศสันตะโรขนาดไหน..ช่างหัวมัน..ฮ่าฮ่าฮ่า..(ตาฉายแววสะใจสุดๆ)
นักโทษหญิง-(ท่าทางกังวลและหวาดกลัว) ถ้าพี่ทำแบบนั้น..พวกทหารจะยอมพี่หรือ? เดี๋ยวพวกมันก็รัฐประหารรัฐบาลเราน่ะสิ พี่อย่าลืมสิว่า..ตอนพี่เป็นนายกรัฐมนตรี ไอ้ “ป๊อกแป๊ก” เพื่อนซี้พี่ยังเคยหักหลังรัฐประหารพี่มาหนหนึ่งแล้วนะ
นักโทษชาย-(หน้าตาแสดงอาการไม่สบอารมณ์) พี่ไม่เคยลืม..พี่ไม่เคยไว้ใจมันหรอก พี่รู้ว่า..ไอ้คนแบบนี้ต้องระวังทุกฝีก้าว “ ป๊อกแป๊ก” มันเหมือนงู..กัดคนอุ้มได้ทุกคน แต่พี่เคยโดนงูตัวนี้กัดมาแล้ว พี่เลยรู้วิธีเลี้ยงงูตัวนี้ไม่ให้กัดพวกเรา
งูตัวนี้..มันตะกละชอบกิน-กินไม่มีวันหยุด พี่เลยเลี้ยงจนงูป๊อกแป๊กอิ่ม-อ้วน อ้วนจนกระดุกกระดิกตัวไม่ได้ไงล่ะเธอ แล้วมันจะมากัดพวกเราได้อย่างไรล่ะ..ฮ่าฮ่าฮ่า..(หัวเราะอย่างย่ามใจ)
นักโทษหญิง-พี่แน่ใจหรือว่า..ทหารไม่กล้ารัฐประหาร?
นักโทษชาย-(จ้องเมียด้วยแววตาเชื่อมั่น) เอ้า..จะบอกให้..พี่มีข้อตกลงลับๆ กับเพื่อนทหารบางคนว่า รัฐบาลของกูจะทำชั่วยังไงก็แล้วแต่..ขอให้พวกมึงอยู่เฉยๆ..อย่าทำอะไรทั้งนั้น แล้วกูจะดูแลพวกมึงทั้งเงินทองและตำแหน่งแบบสุดๆ ถึงขนาดจะหนุนให้มันบางคนเป็นนายกรัฐมนตรีในอนาคตเลย เล่นเอาพวกมันบางคนนอนฝันหวานไปเลยล่ะน้อง..ฮ่าฮ่าฮ่า..
น้องลองสังเกตดูสิ..เหตุการณ์วันที่ 7ตุลาคม ตำรวจยิงพวกพันธมิตรฯ ตายบาดเจ็บหลายร้อยคน ทหารชอบธรรมและมีโอกาสจะทำรัฐประหารตั้งหลายครั้ง แต่เห็นไหม..ทหารใหญ่เพื่อนพี่ยืนแข็งเป็นก้อนหินไม่กระดุกกระดิก ประชาชนเลยตายและเจ็บฟรีกลางถนนเป็นเบือเลย..ฮ่าฮ่าฮ่า..
นักโทษหญิง-จริงแฮะ..ทหารเฉยซะอย่าง..พันธมิตรฯ ทำอะไรไม่ได้เลย อืม..พี่คิดถูกนะลงทุนซื้อทหารบางคนไว้ในมือนี่คุ้มจริงๆ แบบนี้เราก็สบายน่ะสิ..เป็นรัฐบาลไปเรื่อยๆ โกงไปเรื่อยๆ ขยี้พันธมิตรฯ ไปเรื่อยๆ แบบนี้ไอ้สนธิลิ้ม..มีหวังได้ตาย-ได้เจ๊งจริงๆ แน่ (ยิ้มด้วยความสุข)
ด้านเปิดเผย..เราต้องให้สมชายจัดการแก้รัฐธรรมนูญโดยด่วน เพื่อเป็นประโยชน์กับคดีความของเรา
รวมทั้งเร่งทำเรื่องนิรโทษกรรม ยกความผิดทั้งหมดของพวกเราทิ้งเสีย พร้อมๆ ไปกับการเร่งหาเงินหาทองจากโครงการงบประมาณรัฐ เพื่อเตรียมซื้อเสียงในการเลือกตั้งที่จะเกิดขึ้นในวันข้างหน้า (ยิ้มน้อยๆ พร้อมฉายแววตาครุ่นคิด)
อ้อ..ต้องสั่งสื่อมวลชนที่เราแอบจ้างไว้ ให้เร่งทำข่าวและเขียนคอลัมน์ทำลายพันธมิตรฯให้หนักกว่านี้..(นักโทษหญิงพยักหน้ารับหงึกๆ)
นักโทษชาย-ทางด้านลับ..พี่จะยังใช้ตำรวจที่เป็นพวกเรา กับพวกอันธพาลเสื้อแดง นปช. จัดการพวกพันธมิตรฯ ด้วยการให้ร้ายป้ายสีมันสารพัด รวมทั้งแอบยิง-แอบขว้างระเบิดฆ่าพวกพันธมิตรฯ ไปเรื่อยๆ อ้อ..พวกเราต้องจ้างพวกมือปืนยิงหัวหน้าพันธมิตรฯ แบบรายตัวด้วยนะ
แต่ “ไอ้แดง” นี่ไม่ได้เรื่อง..มันเห่ามากกว่าทำ เรื่องเลยแดงโร่จน “ป๊อกแป๊ก” เพื่อนพี่ ที่ทำไม่รู้ไม่ชี้แต่ต้น..จึงต้องเรียกไอ้แดงไปเตือนเป็นพิธี เฮ้อ..ให้คนไปเตือนมันหน่อย..อย่าซ่านัก..
นักโทษหญิง-อุ๊ยพี่..เกือบลืมแน่ะ..วันนี้อดีตคอมมิวนิสต์พวกเรา โทร.มาจากกรุงเทพฯ ถามว่า..หากพี่ชนะครั้งนี้..พี่จะเอายังไงกับไอ้พวกชนชั้นสูงดี? (มองผัวด้วยสายตามีเลศนัยอีกครั้ง)
นักโทษชาย-ครั้งนี้..หากเราชนะพันธมิตรฯ และรวบอำนาจรัฐได้เบ็ดเสร็จ พี่จะวางเฉย..ปล่อยให้คอมมิวนิสต์พวกเรา โค่นล้มชนชั้นสูงในประเทศไทยเสียเลย ถือโอกาสให้สนธิลิ้มมันได้เห็น การเมืองใหม่..ระบอบสาธารณรัฐไงล่ะ..ฮ่าฮ่าฮ่า..(หัวเราะร่าอย่างสุขใจ)
นักโทษหญิง-อุ๊ย..อย่างนี้..น้องก็เป็นสตรีหมายเลขหนึ่งของประเทศไทยน่ะสิ..ดีจัง..ฮิฮิฮิ(หัวเราะตามนักโทษชายอย่างมีความสุข)
...ดึกดื่นคืนนั้น..นักโทษหญิง..พลันสะดุ้งตื่น..เธอเล่าความฝันให้นักโทษชายฟัง..
โอ้..เธอ-เขา..เสียดายอย่างสุดแสนกับความฝันแห่ง “การเมืองใหม่” ฝันแห่งสาธารณรัฐ..ที่ไม่มีวันจะเป็นจริง ตราบจนชีวิตนักโทษชาย-หญิง“สิ้นลมหายใจ..สุดท้าย”!!!
