ผู้สื่อข่าวรายงานว่า หลังจากที่ศาลปกครองกลาง โดยนายณัฐ รัฐอมฤต ตุลาการเจ้าของสำนวนได้ออกบัลลังก์ไต่สวนคดีหมายเลขดำที่ 1258/2551 ซึ่งนายมนัส เปรื่องชีวะ ทนายความ นายชยันต์ รัตนเสน เป็นผู้ยื่นฟ้องกระทรวงการคลัง เป็นจำเลยที่ 1 นพ. สุรพงษ์ สืบวงศ์ลี รองนายกรัฐมนตรีและรมว.คลัง เป็นจำเลยที่ 2 นายประดิษฐ์ ภัทรประสิทธิ์ รมช.คลัง เป็นจำเลยที่ 3 และ สำนักงานสลากกินแบ่งรัฐบาล เป็นจำเลยที่ 4 ว่า ดำเนินการที่ไม่ชอบด้วยกฎหมาย ในการมีคำสั่งให้ดำเนินการออกสลากแบบเลขท้าย 2 ตัวและ3 ตัว ด้วยเครื่องจำหน่ายระบบออนไลน์
เนื่องจากพ.ร.บ.สำนักงานสลากกินแบ่งรัฐบาล พ.ศ. 2517 ไม่ได้บัญญัติให้อำนาจผู้ถูกฟ้องคดีทั้ง 4 ดำเนินการได้ จึงขอให้ศาลปกครองพิพากษายกเลิก การออกจำหน่ายสลากพิเศษแบบเลขท้าย 3 ตัวบน 3 ตัวโต๊ด 2 ตัวบน 2 ตัวล่าง และ 3 ตัวล่าง ด้วยเครื่องคอมพิวเตอร์ออนไลน์ ที่จะเริ่มออกจำหน่ายทั่วไปงวดแรกในวันที่ 17 ก.ย. 2551 และงวดต่อๆ ไป พร้อมทั้งขอให้ศาลมีคำสั่งคุ้มครองไม่ให้มีการ ดำเนินการจำหน่ายสลากพิเศษแบบเลขท้ายที่ผ่านเครื่องออนไลน์ไว้ก่อนเป็นการชั่วคราว จนกว่าศาลจะมีคำตัดสินไปแล้วเมื่อวันที่ 21 ส.ค.นั้น
ปรากฏว่า วานนี้( 26 ส.ค.) ศาลปกครองกลางได้มีคำสั่งไม่รับคำฟ้องกรณีดังกล่าวไว้พิจารณา และให้จำหน่ายออกจากสารบบความ เนื่องจากว่า ผู้ฟ้องคดี ไม่ใช่เป็นที่ได้รับความเดือดร้อนหรือเสียหาย หรือาจจะได้รับความเดือดร้อน หรือเสียหายโดยมิอาจหลีกเลี่ยงได้ อันเนื่องมาจากการกระทำ ตามมาตรา 42 วรรค 1 แห่งพ.ร.บ.จัดตั้งศาลปกครองและวิธีพิจารณาคดีปกครองพ.ศ. 2542 สูงสุด ผู้มีสิทธิฟ้องคดีต่อศาลปกครอง
รวมทั้งเห็นว่าการดำเนินการออกสลากแบบเลขท้าย 3 และ 2 ตัว ด้วยเครื่องสลากคอมพิวเตอร์ออนไลน์ ของผู้ถูกฟ้องคดีทั้ง 4 ไม่ได้มีผลกระทบโดยตรงต่อประชาชนทั่วไปแต่อย่างใด ข้อเท็จจริงยังปรากฏอีกว่า ผู้ฟ้องคดี มีอาชีพทนายความ เคยฟ้องคดีเมื่อ 2,3 ปีที่แล้ว และเคยยื่นคำขอเป็นตัวแทนจำหน่ายสลากกินแบ่งรัฐบาลรายย่อย แต่เมื่อจำหน่ายไป 2,3 งวด ก็ได้เลิกจำหน่ายไป จึงฟังได้ว่า ปัจจุบันผู้ฟ้องคดีมีอาชีพทนายความพียงอย่างเดียว ไม่ได้จำหน่ายสลากฯ ผู้ฟ้องคดีจึงไม่ได้รับความเสียหาย เป็นการเฉพาะจากการกระทำของผู้ฟ้องคดีทั้ง 4
ส่วนการที่ผู้ฟ้องคดี ฟ้องในฐานะประชาชนชาวไทย และผู้ประกอบอาชีพทนายความ เมื่อมีการออกสลากพิเศษเลขท้าย 2-3 ตัวด้วยเครื่องสลากคอมพิวเตอร์ออนไลน์เป็นการทำที่ไม่ชอบด้วยกฎหมาย และล่อแหล่มต่อการทำให้สลากกินรวบ(หวยใต้ดิน)ที่เอกชนลักลอบทำ กลายเป็นสิ่งที่ถูกต้องตามกฎหมายไปด้วย ซึ่งส่งผลเสียหายต่อเศรษฐกิจ สังคม และศีลธรรม ย่อมส่งผลกระทบต่อผู้ฟ้องคดีในฐานะที่เป็นส่วนหนึ่งของสังคม การกล่าวอ้างดังกล่าวเป็นเพียงการคาดการณืเท่านั้น ผู้ฟ้องคดีจึงไม่ใช่ผู้ที่ได้รับความเดือดร้อนหรือเสียหาย ผู้ฟ้องคดีจึงไม่ใช่ผู้มีสิทธิฟ้องคดีตามาตรา 42 วรรค 1 ของพ.ร.บ.จัดตั้งศาลปกครอง และวิธีพิจารณาศาลจึงไม่รับคำฟ้อง
เนื่องจากพ.ร.บ.สำนักงานสลากกินแบ่งรัฐบาล พ.ศ. 2517 ไม่ได้บัญญัติให้อำนาจผู้ถูกฟ้องคดีทั้ง 4 ดำเนินการได้ จึงขอให้ศาลปกครองพิพากษายกเลิก การออกจำหน่ายสลากพิเศษแบบเลขท้าย 3 ตัวบน 3 ตัวโต๊ด 2 ตัวบน 2 ตัวล่าง และ 3 ตัวล่าง ด้วยเครื่องคอมพิวเตอร์ออนไลน์ ที่จะเริ่มออกจำหน่ายทั่วไปงวดแรกในวันที่ 17 ก.ย. 2551 และงวดต่อๆ ไป พร้อมทั้งขอให้ศาลมีคำสั่งคุ้มครองไม่ให้มีการ ดำเนินการจำหน่ายสลากพิเศษแบบเลขท้ายที่ผ่านเครื่องออนไลน์ไว้ก่อนเป็นการชั่วคราว จนกว่าศาลจะมีคำตัดสินไปแล้วเมื่อวันที่ 21 ส.ค.นั้น
ปรากฏว่า วานนี้( 26 ส.ค.) ศาลปกครองกลางได้มีคำสั่งไม่รับคำฟ้องกรณีดังกล่าวไว้พิจารณา และให้จำหน่ายออกจากสารบบความ เนื่องจากว่า ผู้ฟ้องคดี ไม่ใช่เป็นที่ได้รับความเดือดร้อนหรือเสียหาย หรือาจจะได้รับความเดือดร้อน หรือเสียหายโดยมิอาจหลีกเลี่ยงได้ อันเนื่องมาจากการกระทำ ตามมาตรา 42 วรรค 1 แห่งพ.ร.บ.จัดตั้งศาลปกครองและวิธีพิจารณาคดีปกครองพ.ศ. 2542 สูงสุด ผู้มีสิทธิฟ้องคดีต่อศาลปกครอง
รวมทั้งเห็นว่าการดำเนินการออกสลากแบบเลขท้าย 3 และ 2 ตัว ด้วยเครื่องสลากคอมพิวเตอร์ออนไลน์ ของผู้ถูกฟ้องคดีทั้ง 4 ไม่ได้มีผลกระทบโดยตรงต่อประชาชนทั่วไปแต่อย่างใด ข้อเท็จจริงยังปรากฏอีกว่า ผู้ฟ้องคดี มีอาชีพทนายความ เคยฟ้องคดีเมื่อ 2,3 ปีที่แล้ว และเคยยื่นคำขอเป็นตัวแทนจำหน่ายสลากกินแบ่งรัฐบาลรายย่อย แต่เมื่อจำหน่ายไป 2,3 งวด ก็ได้เลิกจำหน่ายไป จึงฟังได้ว่า ปัจจุบันผู้ฟ้องคดีมีอาชีพทนายความพียงอย่างเดียว ไม่ได้จำหน่ายสลากฯ ผู้ฟ้องคดีจึงไม่ได้รับความเสียหาย เป็นการเฉพาะจากการกระทำของผู้ฟ้องคดีทั้ง 4
ส่วนการที่ผู้ฟ้องคดี ฟ้องในฐานะประชาชนชาวไทย และผู้ประกอบอาชีพทนายความ เมื่อมีการออกสลากพิเศษเลขท้าย 2-3 ตัวด้วยเครื่องสลากคอมพิวเตอร์ออนไลน์เป็นการทำที่ไม่ชอบด้วยกฎหมาย และล่อแหล่มต่อการทำให้สลากกินรวบ(หวยใต้ดิน)ที่เอกชนลักลอบทำ กลายเป็นสิ่งที่ถูกต้องตามกฎหมายไปด้วย ซึ่งส่งผลเสียหายต่อเศรษฐกิจ สังคม และศีลธรรม ย่อมส่งผลกระทบต่อผู้ฟ้องคดีในฐานะที่เป็นส่วนหนึ่งของสังคม การกล่าวอ้างดังกล่าวเป็นเพียงการคาดการณืเท่านั้น ผู้ฟ้องคดีจึงไม่ใช่ผู้ที่ได้รับความเดือดร้อนหรือเสียหาย ผู้ฟ้องคดีจึงไม่ใช่ผู้มีสิทธิฟ้องคดีตามาตรา 42 วรรค 1 ของพ.ร.บ.จัดตั้งศาลปกครอง และวิธีพิจารณาศาลจึงไม่รับคำฟ้อง
