ที่ออสเตรเลียมีเมืองๆ หนึ่งชื่อ Townsville อยู่ทางทิศตะวันออกเฉียงเหนือ เมืองนี้ติดทะเลใกล้ Great Barrier Reef เป็นเมืองหน้าด่าน มีค่ายทหาร และเป็นเมืองตากอากาศด้วย คล้ายๆ หัวหินของเรา แต่หาดของเขาไม่สวยเท่าและมีความยาวน้อยกว่า เทานสวิลล์เป็นเมืองที่มีภูเขาอยู่ตรงข้ามฝั่งทะเลเหมือนหิวหิน บริเวณชายหาดของเขามีการจัดระเบียบดีกว่าของเรา คือไม่มีการปลูกสร้างบ้านเรือนติดทะเล เว้นแต่มีโรงแรมชั้นดีอยู่แถวหัวแหลม นอกนั้นบ้านเรือน ร้านอาหารก็อยู่ห่างจากชายหาดมาก ระหว่างถนนเลียบหาดกับบ้านเรือนก็เว้นระยะห่าง ทำให้ดูเป็นระเบียบเรียบร้อยสวยงาม เมืองนี้อาหารทะเลอร่อยเพราะมีความสด และมีร้านอาหารกรีกลือชื่ออยู่ร้านหนึ่ง
เมืองนี้เป็นที่ตั้งของมหาวิทยาลัย James Cook มีชื่อเสียงด้านวิทยาศาสตร์ทางทะเล ดร.ธรณ์ ธำรงนาวาสวัสดิ์ จบปริญญาเอกจากที่นี่ มหาวิทยาลัยนี้พยายามบูรณาการงานวิจัยกับการผลิตสินค้าเพื่อส่งออก มีการเพาะเลี้ยงหอยแล้วบรรจุกระป๋องส่งไปขายฮ่องกง เป็นหอยประเภทเป๋าฮื้อ
ผมมีเพื่อนออสเตรเลียนทำวิจัยด้านปะการังอยู่ที่ศูนย์วิจัยวิทยาศาสตร์ทางทะเล เขาไปเอาปะการังมาเจาะที่แกนเพื่อดูภูมิอากาศ และการเปลี่ยนแปลงของโลกเมื่อหลายหมื่นปี นัยว่าตะกอนของดินตกลงไปในทะเลแล้วปะการังดูดซับเอาไว้ เขานำแกนในของปะการังมาส่องไฟดูร่องรอยของการเปลี่ยนแปลงทางภูมิอากาศ
เพื่อนคนนี้ตัวใหญ่มาก ลูกๆ ผมเรียกว่า “คุณหมีใหญ่” คุณหมีใหญ่โม้ว่าต้นตระกูลเขามาจากอังกฤษ แต่ไม่ใช่ขโมยกระจอกแบบขโมยขนมปัง แต่ติดคุกเพราะปล้นธนาคาร เวลาคนออสเตรเลียนคุยกัน เขาจะโอ้อวดว่าแม้ต้นตระกูลจะติดคุก แต่ก็เป็นนักโทษที่มีระดับ ดังนั้นการจัดชนชั้นในหมู่นักโทษก็มี
เมื่อดูหัวหินของเรา ความพยายามที่จะจัดระเบียบร้านอาหารบ้านเรือนตามชายทะเลใกล้ท่าเรือ มีการพูดกันมานานแล้ว แต่ป่านนี้ก็ทำไม่ได้เสียที ในตัวเมืองความเป็นระเบียบเรียบร้อยก็ยังไม่ค่อยจะมี หัวหินในระยะ 7-8 ปีที่ผ่านมาขยายตัวไปมาก ทั้งด้านชายทะเลและบนเขา ที่ชายทะเลนั้นมีข้อห้ามสร้างสูงเกินกำหนดไปแล้ว และมีการดำเนินการอย่างจริงจัง อย่างใกล้คอนโดฯ ที่ผมอยู่มีการก่อสร้าง แต่ผิดเทศบัญญัติก็ต้องระงับการก่อสร้าง ที่ดินใกล้ๆ คอนโดฯ ที่ผมอยู่ไร่ละ 50 ล้านบาท คอนโดฯ สร้างได้แค่ 4 ชั้น ขายกันตารางเมตรละสองแสนบาท ยังไม่ทันสร้างก็ขายหมดแล้ว ทำให้ดึงราคาคอนโดฯ ผมขึ้นไปด้วย มีคนมาขอซื้อตารางเมตรละ 120,000 บาท ที่ผมอยู่มี 100 ตารางเมตร แต่เราไม่ขาย เพราะที่นี่มีแค่ 50 ห้อง โดยมีสระว่ายน้ำดีมาก คนไปพักก็น้อย
บนเขามีฝรั่งหัวใสไปลงทุนสร้างบ้านจัดสรรหลายโครงการ ที่สนามกอล์ฟแบล็คเมาเทน บ้านขายหลังละ 35-50 ล้านบาท คอนโดฯ ขาย 10 ล้านบาท ไม่กี่ตารางเมตร เวลานี้บ้าน 3 ห้องนอนแถบภูเขาราคา 6-7 ล้านบาท ในสนามกอล์ฟปาล์มฮิลล์ของ ดร.ณรงค์ชัย แต่ก่อนที่ดินตารางวาละ 2,000 บาท ก็ขายไม่ค่อยออก เวลานี้ซื้อกันตารางวาละ 18,000 บาท ขายดีราวเทน้ำเทท่า
เดือนสิงหา-กันยานี้ เป็นเวลาที่การท่องเที่ยวซบเซา ฝรั่ง เกาหลี และญี่ปุ่นหายไป หมาๆ ในสนามกอล์ฟก็พลอยอดอยากไปด้วย ผมต้องซื้อของให้หมากินแทนพวกเกาหลี สนามกอล์ฟ 8 แห่ง จึงลดราคามาเหลือแค่ 800 บาท แต่บางสนามให้เช่ารถกอล์ฟโหดมากคือคันละ 750 บาท ผมไปตีที่สนาม Imperial Lake View ของคุณเจริญ สิริวัฒนภักดี เป็นสนามที่ดีมาก แต่คิดค่ารถกอล์ฟแพงไป ผมเห็นว่าคันละ 600 บาท ก็ดีแล้ว ฝากบอกคุณเจริญด้วยว่า รวยมากแล้ว ช่วยปรับราคาหน่อยก็จะดี
มีสนามกอล์ฟอีกแห่งหนึ่งคือ Bunyan ทำมานาน คุยว่าจะเปิด early 2008 เวลานี้ยังไม่เปิดเลย ผมว่าคงรอให้ถึงหน้านักท่องเที่ยวมาก่อน ไปๆ มาๆ หัวหินก็จะมีสนามกอล์ฟ 10-12 สนาม ทำให้เพิ่มค่าของสถานที่ตากอากาศแห่งนี้มากขึ้น
เวลานี้มีการลงทุนในหัวหินมากขึ้น ร้าน Villa ก็เพิ่งเปิด แต่คนยังไปซื้อของน้อย เพราะของดีแต่แพงมาก มะเขือเทศนำเข้ากิโลละ 800 บาท พวกตับห่านชิ้นเล็กนิดเดียวก็ 200 บาท ดิ๊ปจิ้มขาย 155 บาท
ไหนๆ ก็พูดถึงหัวหินแล้ว ขอแนะนำร้าน Red Mango ที่ขายโยเกิร์ตจากเกาหลีอร่อยมาก วันเสาร์ตอนค่ำควรขึ้นไปที่บาร์ชั้นสองมีวงฟิลิปปินส์เล่นแจ็ซ วันดีคืนดีก็มีเพื่อนๆ เจ้าของร้านขึ้นไปร้องเพลงเพราะมาก คนหนึ่งชื่อคุณไก่ อีกคนหนึ่งจำชื่อไม่ได้
นอกจากแจ็ซที่นี่แล้ว เวลานี้นายโอ นักสีไวโอลินนักเรียนเก่าวชิราวุธก็ได้เปิดที่เล่นดนตรีแห่งใหม่แล้ว อยู่ตรงข้ามโรงพยาบาลหัวหิน เป็นร้านขายเฟอร์นิเจอร์ด้วย จึงใช้เฟอร์นิเจอร์มาเป็นเก้าอี้นั่ง เวลานี้คนยังน้อยเพราะเพิ่งเปิด แต่แฟนๆ ของนายโอคงตามไปฟัง อย่างผมก็ฟังเขามาเมื่อ 20 ปีก่อนตั้งแต่ยังเล่นอยู่ที่เชียงใหม่
ร้านอาหารเปิดใหม่ที่อยากแนะนำคือ ร้าน “มาลองดู” ไม่ใช่ร้านอาหารฝรั่งเศสนะครับ เป็นพวกบุนนาคมาเปิด กุ๊กนี้มีสูตรทำข้าวบุหรี่อร่อย เดิมก็ทำแจกกันกินในหมู่เพื่อนๆ ญาติๆ เวลานี้มาเปิดอยู่ในซอย 102 เข้าไปสัก 2 กิโล เป็นบ้านน่ารื่นรมย์ มีอาหารอร่อยก็คือ ข้าวบุหรี่ (หมกไก่แบบเก่าแก่) นี่แหละ แล้วก็มีไอศกรีมน้อยหน่า อาหารอื่นก็มีแต่ขอแนะนำแค่ 2 อย่างนี่เพราะหากินที่อื่นไม่ได้
ถ้าใครไปหัวหินก็อย่าลืมแวะนะครับ ส่วนร้านน้องเมย์ และร้านกรรณิการ์ (ร้านไก่) ก็ยังแน่นเหมือนเดิม ร้านกรรณิการ์บางวันก็ปิดร้าน เพราะมาชุมนุมกับพันธมิตรฯ หมดทั้งครอบครัว
ส่วนของกินที่คนหัวหินยังทำไม่อร่อยเหมือนเดิมก็คือ โจ๊กครับ ร้านไหนๆ ก็กินไม่ลงเลย ปาท่องโก๋ก็เช่นกัน เมื่อไหร่โจ๊กสามย่านจะไปเปิดสาขาก็ไม่รู้
เมืองนี้เป็นที่ตั้งของมหาวิทยาลัย James Cook มีชื่อเสียงด้านวิทยาศาสตร์ทางทะเล ดร.ธรณ์ ธำรงนาวาสวัสดิ์ จบปริญญาเอกจากที่นี่ มหาวิทยาลัยนี้พยายามบูรณาการงานวิจัยกับการผลิตสินค้าเพื่อส่งออก มีการเพาะเลี้ยงหอยแล้วบรรจุกระป๋องส่งไปขายฮ่องกง เป็นหอยประเภทเป๋าฮื้อ
ผมมีเพื่อนออสเตรเลียนทำวิจัยด้านปะการังอยู่ที่ศูนย์วิจัยวิทยาศาสตร์ทางทะเล เขาไปเอาปะการังมาเจาะที่แกนเพื่อดูภูมิอากาศ และการเปลี่ยนแปลงของโลกเมื่อหลายหมื่นปี นัยว่าตะกอนของดินตกลงไปในทะเลแล้วปะการังดูดซับเอาไว้ เขานำแกนในของปะการังมาส่องไฟดูร่องรอยของการเปลี่ยนแปลงทางภูมิอากาศ
เพื่อนคนนี้ตัวใหญ่มาก ลูกๆ ผมเรียกว่า “คุณหมีใหญ่” คุณหมีใหญ่โม้ว่าต้นตระกูลเขามาจากอังกฤษ แต่ไม่ใช่ขโมยกระจอกแบบขโมยขนมปัง แต่ติดคุกเพราะปล้นธนาคาร เวลาคนออสเตรเลียนคุยกัน เขาจะโอ้อวดว่าแม้ต้นตระกูลจะติดคุก แต่ก็เป็นนักโทษที่มีระดับ ดังนั้นการจัดชนชั้นในหมู่นักโทษก็มี
เมื่อดูหัวหินของเรา ความพยายามที่จะจัดระเบียบร้านอาหารบ้านเรือนตามชายทะเลใกล้ท่าเรือ มีการพูดกันมานานแล้ว แต่ป่านนี้ก็ทำไม่ได้เสียที ในตัวเมืองความเป็นระเบียบเรียบร้อยก็ยังไม่ค่อยจะมี หัวหินในระยะ 7-8 ปีที่ผ่านมาขยายตัวไปมาก ทั้งด้านชายทะเลและบนเขา ที่ชายทะเลนั้นมีข้อห้ามสร้างสูงเกินกำหนดไปแล้ว และมีการดำเนินการอย่างจริงจัง อย่างใกล้คอนโดฯ ที่ผมอยู่มีการก่อสร้าง แต่ผิดเทศบัญญัติก็ต้องระงับการก่อสร้าง ที่ดินใกล้ๆ คอนโดฯ ที่ผมอยู่ไร่ละ 50 ล้านบาท คอนโดฯ สร้างได้แค่ 4 ชั้น ขายกันตารางเมตรละสองแสนบาท ยังไม่ทันสร้างก็ขายหมดแล้ว ทำให้ดึงราคาคอนโดฯ ผมขึ้นไปด้วย มีคนมาขอซื้อตารางเมตรละ 120,000 บาท ที่ผมอยู่มี 100 ตารางเมตร แต่เราไม่ขาย เพราะที่นี่มีแค่ 50 ห้อง โดยมีสระว่ายน้ำดีมาก คนไปพักก็น้อย
บนเขามีฝรั่งหัวใสไปลงทุนสร้างบ้านจัดสรรหลายโครงการ ที่สนามกอล์ฟแบล็คเมาเทน บ้านขายหลังละ 35-50 ล้านบาท คอนโดฯ ขาย 10 ล้านบาท ไม่กี่ตารางเมตร เวลานี้บ้าน 3 ห้องนอนแถบภูเขาราคา 6-7 ล้านบาท ในสนามกอล์ฟปาล์มฮิลล์ของ ดร.ณรงค์ชัย แต่ก่อนที่ดินตารางวาละ 2,000 บาท ก็ขายไม่ค่อยออก เวลานี้ซื้อกันตารางวาละ 18,000 บาท ขายดีราวเทน้ำเทท่า
เดือนสิงหา-กันยานี้ เป็นเวลาที่การท่องเที่ยวซบเซา ฝรั่ง เกาหลี และญี่ปุ่นหายไป หมาๆ ในสนามกอล์ฟก็พลอยอดอยากไปด้วย ผมต้องซื้อของให้หมากินแทนพวกเกาหลี สนามกอล์ฟ 8 แห่ง จึงลดราคามาเหลือแค่ 800 บาท แต่บางสนามให้เช่ารถกอล์ฟโหดมากคือคันละ 750 บาท ผมไปตีที่สนาม Imperial Lake View ของคุณเจริญ สิริวัฒนภักดี เป็นสนามที่ดีมาก แต่คิดค่ารถกอล์ฟแพงไป ผมเห็นว่าคันละ 600 บาท ก็ดีแล้ว ฝากบอกคุณเจริญด้วยว่า รวยมากแล้ว ช่วยปรับราคาหน่อยก็จะดี
มีสนามกอล์ฟอีกแห่งหนึ่งคือ Bunyan ทำมานาน คุยว่าจะเปิด early 2008 เวลานี้ยังไม่เปิดเลย ผมว่าคงรอให้ถึงหน้านักท่องเที่ยวมาก่อน ไปๆ มาๆ หัวหินก็จะมีสนามกอล์ฟ 10-12 สนาม ทำให้เพิ่มค่าของสถานที่ตากอากาศแห่งนี้มากขึ้น
เวลานี้มีการลงทุนในหัวหินมากขึ้น ร้าน Villa ก็เพิ่งเปิด แต่คนยังไปซื้อของน้อย เพราะของดีแต่แพงมาก มะเขือเทศนำเข้ากิโลละ 800 บาท พวกตับห่านชิ้นเล็กนิดเดียวก็ 200 บาท ดิ๊ปจิ้มขาย 155 บาท
ไหนๆ ก็พูดถึงหัวหินแล้ว ขอแนะนำร้าน Red Mango ที่ขายโยเกิร์ตจากเกาหลีอร่อยมาก วันเสาร์ตอนค่ำควรขึ้นไปที่บาร์ชั้นสองมีวงฟิลิปปินส์เล่นแจ็ซ วันดีคืนดีก็มีเพื่อนๆ เจ้าของร้านขึ้นไปร้องเพลงเพราะมาก คนหนึ่งชื่อคุณไก่ อีกคนหนึ่งจำชื่อไม่ได้
นอกจากแจ็ซที่นี่แล้ว เวลานี้นายโอ นักสีไวโอลินนักเรียนเก่าวชิราวุธก็ได้เปิดที่เล่นดนตรีแห่งใหม่แล้ว อยู่ตรงข้ามโรงพยาบาลหัวหิน เป็นร้านขายเฟอร์นิเจอร์ด้วย จึงใช้เฟอร์นิเจอร์มาเป็นเก้าอี้นั่ง เวลานี้คนยังน้อยเพราะเพิ่งเปิด แต่แฟนๆ ของนายโอคงตามไปฟัง อย่างผมก็ฟังเขามาเมื่อ 20 ปีก่อนตั้งแต่ยังเล่นอยู่ที่เชียงใหม่
ร้านอาหารเปิดใหม่ที่อยากแนะนำคือ ร้าน “มาลองดู” ไม่ใช่ร้านอาหารฝรั่งเศสนะครับ เป็นพวกบุนนาคมาเปิด กุ๊กนี้มีสูตรทำข้าวบุหรี่อร่อย เดิมก็ทำแจกกันกินในหมู่เพื่อนๆ ญาติๆ เวลานี้มาเปิดอยู่ในซอย 102 เข้าไปสัก 2 กิโล เป็นบ้านน่ารื่นรมย์ มีอาหารอร่อยก็คือ ข้าวบุหรี่ (หมกไก่แบบเก่าแก่) นี่แหละ แล้วก็มีไอศกรีมน้อยหน่า อาหารอื่นก็มีแต่ขอแนะนำแค่ 2 อย่างนี่เพราะหากินที่อื่นไม่ได้
ถ้าใครไปหัวหินก็อย่าลืมแวะนะครับ ส่วนร้านน้องเมย์ และร้านกรรณิการ์ (ร้านไก่) ก็ยังแน่นเหมือนเดิม ร้านกรรณิการ์บางวันก็ปิดร้าน เพราะมาชุมนุมกับพันธมิตรฯ หมดทั้งครอบครัว
ส่วนของกินที่คนหัวหินยังทำไม่อร่อยเหมือนเดิมก็คือ โจ๊กครับ ร้านไหนๆ ก็กินไม่ลงเลย ปาท่องโก๋ก็เช่นกัน เมื่อไหร่โจ๊กสามย่านจะไปเปิดสาขาก็ไม่รู้
