รอยเตอร์ – พวกเขาจะออกปฏิบัติการในเวลากลางคืน พร้อมด้วยสรรพาวุธครบมือ ไม่ว่าจะเป็นระเบิดเมล็ดพันธุ์, อาวุธเคมีและคราด ยุทธวิธีของพวกเขายึดตามหลักอนาธิปไตย ทัศนคติของพวกเขาคือการปฏิวัติ และจุดมุ่งหมายของพวกเขาคือการรังสรรค์ความสวยงาม
หน่วยปฏิบัติการ ที่เรียกตัวเองว่า “เกอริลลา การ์เดนเนอร์ส” หรือ “ชาวสวนจรยุทธ์” ที่มีลักษณะเฉพาะตัวกำลังเติบโตและพัฒนาขึ้นเรื่อย ๆ ในแทบทุกมุมโลก โดยพวกเขามุ่งมั่นต่อสู้เพื่อแปรเปลี่ยนพื้นที่รกร้างว่างเปล่าต่าง ๆ ในเมืองให้กลายเป็นแหล่งหลบภัยของพืชสวนและดอกไม้ ดังนั้น เพื่อจะบันทึกและสนับสนุนชัยชนะของพลพรรคนักรบสีเขียวกลุ่มนี้ หนึ่งในผู้บัญชาการอาวุโสของเกอริลลา การ์เดนเนอร์สจึงได้เขียนหนังสือคู่มือขึ้นมาเล่มหนึ่ง
ในหนังสือ “ว่าด้วยการทำสวนแบบจรยุทธ์” (On Guerrilla Gardening) ริชาร์ด เรย์โนลด์ส ผู้เขียนได้ให้นิยามภารกิจลึกลับเพื่อโลกสีเขียวของพวกเขาว่า “เป็นการลักลอบเข้าไปเพาะปลูกบนที่ดินของผู้อื่น”
“ศัตรูสำคัญของเราคือพื้นดินที่รกร้างและแห้งแล้ง” เรย์โนลด์ส วัย 30 ปี อดีตนักโฆษณา ที่จับปากกาเขียนหนังสือเล่มนี้กล่าว หลังจากที่เว็บไซด์ guerrillagardening.org ของเขากลายเป็นจุดสนใจไปทั่วโลก ของพวกที่อยากทำกิจกรรมต่าง ๆ เพื่อทำให้พืชสวนและดอกไม้เจริญงอกงาม
“ผืนแผ่นดินเป็นทรัพยากรที่มีอยู่อย่างจำกัด - - อย่างไรก็ตาม พื้นที่เช่นนี้กลับยังไม่ได้ใช้ประโยชน์ นั่นเป็นสิ่งที่ทำให้ผมคลั่ง” เรย์โนลด์ส ให้สัมภาษณ์รอยเตอร์
“และถ้าหากทางการต้องการขัดขวางความคิดของเราแล้วละก็ เราจะลุกขึ้นสู้ - - อย่างสันติ - - ด้วยการแสดงให้พวกเขาเห็นในสิ่งที่เราได้จากการเพาะปลูก”
ขณะให้สัมภาษณ์อยู่นั้น เรย์โนลด์สและนักรบทั้งหลายซึ่งมีฐานบัญชาการอยู่ในนครหลวงของอังกฤษ ต่างขะมักเขม้นขุดดินบริเวณพงหญ้าหน้าตึกระฟ้ากลุ่มหนึ่งทางตะวันออกเฉียงใต้ของลอนดอน
แม้ต้องปฏิบัติการท่ามกลางความมืดมิด อีกทั้งยังเสี่ยงติดคุกติดตะรางด้วยความผิดทางอาญา แต่พวกเขายังคงรุกคืบ “โจมตี” พื้นที่ที่สกปรกและหม่นหมอง ด้วยการใส่ปุ๋ยบำรุงและปลูกดอกลาเวนเดอร์เพื่อสร้างสีสันสวยงามและกลิ่นหอมรัญจวนใจ
**“เรากำราบพวกมัน . . . ด้วยการเพาะปลูก”**
ตอนนี้ “นักรบ” หลายพันชีวิตจากทั่วโลก - - ที่แต่ละคนล้วนแล้วแต่มีสมัครพรรคพวกของตัวเอง- - ได้หลั่งไหลเข้าไปลงทะเบียนในเว็บไซด์ของเรย์โนลด์ส อันเป็นพื้นที่ที่พวกเขาสามารถเผยแพร่รายงานและภาพภารกิจของพวกเขา
สำหรับผู้ใดก็ตามที่สนใจจะร่วมขบวนการของพวกเขา หนังสือ “ว่าด้วยการทำสวนแบบจรยุทธ์” ได้บรรยายสรุปกลเม็ดเคล็ดลับและคำแนะนำต่าง ๆ ไว้อย่างครบถ้วน นับตั้งแต่ชุดแต่งกายที่เหมาะสมที่สุด หรืออุปกรณ์ส่องแสงหรือสื่อสารแบบไหนที่ควรนำมาใช้ ไปจนถึงวิธีโจมตีด้วย “ระเบิดเมล็ดพันธุ์”
“การหว่านเมล็ดพันธุ์เป็นขั้นตอนที่ง่ายที่สุดในการเพาะปลูกแบบจรยุทธ์” เรย์โนลด์สกล่าวในหนังสือ “คุณไม่ต้องหยุดอยู่กับที่ด้วยซ้ำไปเพื่อโปรยเมล็ดพันธุ์” - - อย่างจีจี (หรือชาวสวนจรยุทธ์) 830โทนีได้หว่านเมล็ดดอกป๊อปปี้สีเหลือง 1 กำมือ ขณะกำลังขับรถอยู่บนถนนมอเตอร์เวย์สายเอ็ม 60”
เรย์โนลด์สบอกต่อว่า เขาเกิดแรงบันดาลในการเขียนหนังสือเล่มนี้ หลังจากประสบการณ์ครั้งแรกในการเพาะปลูกพืชพันธุ์ตอนกลางดึกบริเวณรอบนอกกลุ่มตึกคอนกรีตที่พักอาศัยของตัวเอง ณ นครลอนดอนช่วงทศวรรษ 1970 เมื่อเขาค้นพบว่า ตัวเองเป็นส่วนหนึ่งของขบวนการที่ส่วนใหญ่ยังเคลื่อนไหวกันอย่างลึกลับ ทว่า มีการกระจายกันอยู่ทั่วโลก
“ตอนนั้นผมลงมือปฏิบัติการเพราะผมย้ายเข้าไปยังกลุ่มอาคารชุดแห่งหนึ่งและที่นั่นก็ไม่มีสวนเลย ถึงอย่างนั้นรอบตัวผมก็มีพื้นที่เล็ก ๆ ที่ไม่มีใครเหลียวแล - - ดังนั้น ผมจึงยึดเป็นที่ดินของผม แต่มันเป็นสวนที่ทุก ๆ คนสามารถเข้ามาแบ่งปันและมีส่วนร่วม” เรย์โนลด์สบอก
“จากนั้นผมก็ก้าวออกสู่โลกภายนอกเพื่อเพาะปลูกพืชพันธุ์บนพื้นที่ต่าง ๆ ตามอำเภอใจ ภารกิจของผมคือการกำราบสวนดอกไม้สาธารณะที่แสนจะแห้งแล้งและเหี่ยวเฉาบริเวณรอบ ๆ ละแวกบ้านผม”
หนังสือ “ว่าด้วยการทำสวนแบบจรยุทธ์” ได้ทำแผนภาพที่ใช้ชื่อว่า “ประวัติศาสตร์การปฏิวัติ” ของขบวนการเคลื่อนไหวเพื่อสิ่งแวดล้อมกลุ่มนี้ โดยระบุว่าสถาปนาขึ้นเมื่อทศวรรษที่ 1970 ในเมืองนิวยอร์กของสหรัฐฯ และนับแต่นั้นเป็นต้นมาก็สร้างแรงบันดาลใจให้กับผู้คนในเมืองต่าง ๆ ทั่วโลกให้ลุกขึ้นมาท้ายอำนาจรัฐและยึดพื้นที่สาธารณะที่รกร้างแห้งแล้งมาทะนุบำรุงให้สมบูรณ์ชุ่มชื่น
จีจี 3516 เกร็ก จากเมืองซูริกของสวิตเซอร์แลนด์เล่าถึงภารกิจในคืนวันเสาร์ว่า เขาบุกไปสร้างความสวยงามให้กับเกาะกลางถนนแห่งหนึ่งในเมือง ขณะที่ จีจี 158 ลุค จากมอนทรีอัลของแคนาดาก็รายงานถึง “สวนบาทวิถี” ที่เขาเฝ้าทำนุบำรุงมาตลอด 4 ปี
จีจี 013 จูเลีย หนึ่งในขบวนการเคลื่อนไหวชาวสวนแบบจรยุทธ์ ได้เผยแพร่รูปภาพพร้อมคำบรรยายถึงชัยชนะสำคัญในกรุงเบอร์ลินของเยอรมนี ที่ซึ่งสวนดอกกุหลาบโรซาโรส ทางตะวันออกของเมืองงอกเงยอย่างสวยงาม จากพื้นที่ซึ่งครั้งหนึ่งเคยมีเศษอิฐเศษหินและขยะกองพะเนิน
จีจี 1168 เดวิด และจีจี 1169 ไมเคิล 2 กราฟิกดีไซเนอร์ที่พำนักอยู่ ณ นครโตเกียวของญี่ปุ่นเผยว่า แรงบันดาลใจของพวกเขามาจากอารมณ์ความรู้สึกที่ได้เห็นพืชอาหารงอกเงยขึ้น
ความตอนหนึ่งในหนังสือของเรย์โนลด์สกล่าวว่า 2 นักรบแดนซามูไรเริ่มภารกิจเพื่อโลกสวยเมื่อปี 2005 โดยการโปรยเมล็ดฟักทองลงบนพื้นที่รกร้างบริเวณใกล้ ๆ บ้านเดวิด และด้วยแรงกระตุ้นหลังได้เห็นต้นฟักทองค่อย ๆ งอกงาม พวกเขาจึงรุกคืบทำสวนแบบจรยุทธ์ขนาดย่อม ๆ ต่อไป บนผืนดินที่แห้งแล้งบริเวณคามิยาโช
“มันคล้ายกับการมีชีวิตอยู่ในป่าที่กินได้” เดวิดบอก โดยขณะนี้ เขากำลังเพาะปลูกบล็อกโคลีและผักกาดขาว บนที่ดินของทางการท้องถิ่น
**“สงครามแบบไม่มีผู้แพ้”**
การทำสวนแบบจรยุทธ์คืออาชญากรรมอย่างหนึ่งในอังกฤษ - - ทั้งนี้ การรุกล้ำเข้าไปขุดดินบนพื้นที่คุณไม่ได้เป็นเจ้าของถือเป็นการกระทำความผิดทางอาญา - - ทว่าเรย์โนลด์สยืนกรานว่า นี่เป็นอาชญากรรมที่ไม่มีเหยื่อผู้ได้รับความเสียหาย อีกทั้งยังไม่ใช่การมุ่งก่อกวนเพื่อให้เกิดการเผชิญหน้ากับเจ้าหน้าที่ตำรวจ
“จริงอยู่ในทางกฎหมาย นี่ถือเป็นความความผิดทางอาญา แต่หากพิจารณาจากสามัญสำนึกแล้ว มันตรงกันข้าม” เรย์โนลด์สสำทับ
หนึ่งในขุนพลกองทัพชาวสวนจรยุทธ์ผู้นี้เล่าว่าในการเพาะปลูกยามดึกดื่นเมื่อเร็ว ๆ นี้บริเวณวงเวียนใหญ่ใจกลางนครลอนดอนว่า ตำรวจหลายสิบนายรุดมายังที่เกิดเหตุ และสั่งให้เขาและสมัครพรรคพวกวางเครื่องไม้เครื่องมือมิเช่นนั้นจะถูกควบคุมตัว
“พวกเรายอมล่าถอยอย่างอิดออด” เขากล่าว พร้อมแสยะยิ้มแล้วเสริมว่า จากนั้นเราก็กลับไปสะสางภารกิจให้เสร็จสิ้นในอีก 1ชั่วโมงถัดมา ภายหลังวงเวียนแห่งนั้น “ทางสะดวกแล้ว”
ปัจจุบันนี้ เรย์โนลด์สแทบจะเลิกทำงานกระแสหลักของเขาซึ่งก็คือการโฆษนาประชาสัมพันธ์ และอุทิศเวลาให้กับการเขียนเรื่องการทำสวนแบบจรยุทธ์ ตลอดจนดูแลเว็บไซด์และเผยแพร่ความคิด
แต่ขณะที่ เขาพูดถึงภารกิจเหล่านี้เป็นการสู้รบและใช้ภาษาแบบสงคราม เขาก็ยืนยันว่า สงครามนี้ไม่มีผู้ใดสูญเสีย
“นี่เป็นสงครามที่มีแต่ผู้ชนะ” เรย์โนลด์สบอกในหนังสือ “รุกคืบเข้าไปยังพื้นที่สาธารณะที่รกร้างและแห้งแล้ง จากนั้นก็พลิกโฉมให้เป็นสวนที่อุดมสมบูรณ์ หลังจากเวลาผ่านไปชัยชนะจะเป็นที่กระจ่างชัดให้ทุก ๆ คน และบางทีอาจจะมีความหอมหวานอีกด้วย”
หน่วยปฏิบัติการ ที่เรียกตัวเองว่า “เกอริลลา การ์เดนเนอร์ส” หรือ “ชาวสวนจรยุทธ์” ที่มีลักษณะเฉพาะตัวกำลังเติบโตและพัฒนาขึ้นเรื่อย ๆ ในแทบทุกมุมโลก โดยพวกเขามุ่งมั่นต่อสู้เพื่อแปรเปลี่ยนพื้นที่รกร้างว่างเปล่าต่าง ๆ ในเมืองให้กลายเป็นแหล่งหลบภัยของพืชสวนและดอกไม้ ดังนั้น เพื่อจะบันทึกและสนับสนุนชัยชนะของพลพรรคนักรบสีเขียวกลุ่มนี้ หนึ่งในผู้บัญชาการอาวุโสของเกอริลลา การ์เดนเนอร์สจึงได้เขียนหนังสือคู่มือขึ้นมาเล่มหนึ่ง
ในหนังสือ “ว่าด้วยการทำสวนแบบจรยุทธ์” (On Guerrilla Gardening) ริชาร์ด เรย์โนลด์ส ผู้เขียนได้ให้นิยามภารกิจลึกลับเพื่อโลกสีเขียวของพวกเขาว่า “เป็นการลักลอบเข้าไปเพาะปลูกบนที่ดินของผู้อื่น”
“ศัตรูสำคัญของเราคือพื้นดินที่รกร้างและแห้งแล้ง” เรย์โนลด์ส วัย 30 ปี อดีตนักโฆษณา ที่จับปากกาเขียนหนังสือเล่มนี้กล่าว หลังจากที่เว็บไซด์ guerrillagardening.org ของเขากลายเป็นจุดสนใจไปทั่วโลก ของพวกที่อยากทำกิจกรรมต่าง ๆ เพื่อทำให้พืชสวนและดอกไม้เจริญงอกงาม
“ผืนแผ่นดินเป็นทรัพยากรที่มีอยู่อย่างจำกัด - - อย่างไรก็ตาม พื้นที่เช่นนี้กลับยังไม่ได้ใช้ประโยชน์ นั่นเป็นสิ่งที่ทำให้ผมคลั่ง” เรย์โนลด์ส ให้สัมภาษณ์รอยเตอร์
“และถ้าหากทางการต้องการขัดขวางความคิดของเราแล้วละก็ เราจะลุกขึ้นสู้ - - อย่างสันติ - - ด้วยการแสดงให้พวกเขาเห็นในสิ่งที่เราได้จากการเพาะปลูก”
ขณะให้สัมภาษณ์อยู่นั้น เรย์โนลด์สและนักรบทั้งหลายซึ่งมีฐานบัญชาการอยู่ในนครหลวงของอังกฤษ ต่างขะมักเขม้นขุดดินบริเวณพงหญ้าหน้าตึกระฟ้ากลุ่มหนึ่งทางตะวันออกเฉียงใต้ของลอนดอน
แม้ต้องปฏิบัติการท่ามกลางความมืดมิด อีกทั้งยังเสี่ยงติดคุกติดตะรางด้วยความผิดทางอาญา แต่พวกเขายังคงรุกคืบ “โจมตี” พื้นที่ที่สกปรกและหม่นหมอง ด้วยการใส่ปุ๋ยบำรุงและปลูกดอกลาเวนเดอร์เพื่อสร้างสีสันสวยงามและกลิ่นหอมรัญจวนใจ
**“เรากำราบพวกมัน . . . ด้วยการเพาะปลูก”**
ตอนนี้ “นักรบ” หลายพันชีวิตจากทั่วโลก - - ที่แต่ละคนล้วนแล้วแต่มีสมัครพรรคพวกของตัวเอง- - ได้หลั่งไหลเข้าไปลงทะเบียนในเว็บไซด์ของเรย์โนลด์ส อันเป็นพื้นที่ที่พวกเขาสามารถเผยแพร่รายงานและภาพภารกิจของพวกเขา
สำหรับผู้ใดก็ตามที่สนใจจะร่วมขบวนการของพวกเขา หนังสือ “ว่าด้วยการทำสวนแบบจรยุทธ์” ได้บรรยายสรุปกลเม็ดเคล็ดลับและคำแนะนำต่าง ๆ ไว้อย่างครบถ้วน นับตั้งแต่ชุดแต่งกายที่เหมาะสมที่สุด หรืออุปกรณ์ส่องแสงหรือสื่อสารแบบไหนที่ควรนำมาใช้ ไปจนถึงวิธีโจมตีด้วย “ระเบิดเมล็ดพันธุ์”
“การหว่านเมล็ดพันธุ์เป็นขั้นตอนที่ง่ายที่สุดในการเพาะปลูกแบบจรยุทธ์” เรย์โนลด์สกล่าวในหนังสือ “คุณไม่ต้องหยุดอยู่กับที่ด้วยซ้ำไปเพื่อโปรยเมล็ดพันธุ์” - - อย่างจีจี (หรือชาวสวนจรยุทธ์) 830โทนีได้หว่านเมล็ดดอกป๊อปปี้สีเหลือง 1 กำมือ ขณะกำลังขับรถอยู่บนถนนมอเตอร์เวย์สายเอ็ม 60”
เรย์โนลด์สบอกต่อว่า เขาเกิดแรงบันดาลในการเขียนหนังสือเล่มนี้ หลังจากประสบการณ์ครั้งแรกในการเพาะปลูกพืชพันธุ์ตอนกลางดึกบริเวณรอบนอกกลุ่มตึกคอนกรีตที่พักอาศัยของตัวเอง ณ นครลอนดอนช่วงทศวรรษ 1970 เมื่อเขาค้นพบว่า ตัวเองเป็นส่วนหนึ่งของขบวนการที่ส่วนใหญ่ยังเคลื่อนไหวกันอย่างลึกลับ ทว่า มีการกระจายกันอยู่ทั่วโลก
“ตอนนั้นผมลงมือปฏิบัติการเพราะผมย้ายเข้าไปยังกลุ่มอาคารชุดแห่งหนึ่งและที่นั่นก็ไม่มีสวนเลย ถึงอย่างนั้นรอบตัวผมก็มีพื้นที่เล็ก ๆ ที่ไม่มีใครเหลียวแล - - ดังนั้น ผมจึงยึดเป็นที่ดินของผม แต่มันเป็นสวนที่ทุก ๆ คนสามารถเข้ามาแบ่งปันและมีส่วนร่วม” เรย์โนลด์สบอก
“จากนั้นผมก็ก้าวออกสู่โลกภายนอกเพื่อเพาะปลูกพืชพันธุ์บนพื้นที่ต่าง ๆ ตามอำเภอใจ ภารกิจของผมคือการกำราบสวนดอกไม้สาธารณะที่แสนจะแห้งแล้งและเหี่ยวเฉาบริเวณรอบ ๆ ละแวกบ้านผม”
หนังสือ “ว่าด้วยการทำสวนแบบจรยุทธ์” ได้ทำแผนภาพที่ใช้ชื่อว่า “ประวัติศาสตร์การปฏิวัติ” ของขบวนการเคลื่อนไหวเพื่อสิ่งแวดล้อมกลุ่มนี้ โดยระบุว่าสถาปนาขึ้นเมื่อทศวรรษที่ 1970 ในเมืองนิวยอร์กของสหรัฐฯ และนับแต่นั้นเป็นต้นมาก็สร้างแรงบันดาลใจให้กับผู้คนในเมืองต่าง ๆ ทั่วโลกให้ลุกขึ้นมาท้ายอำนาจรัฐและยึดพื้นที่สาธารณะที่รกร้างแห้งแล้งมาทะนุบำรุงให้สมบูรณ์ชุ่มชื่น
จีจี 3516 เกร็ก จากเมืองซูริกของสวิตเซอร์แลนด์เล่าถึงภารกิจในคืนวันเสาร์ว่า เขาบุกไปสร้างความสวยงามให้กับเกาะกลางถนนแห่งหนึ่งในเมือง ขณะที่ จีจี 158 ลุค จากมอนทรีอัลของแคนาดาก็รายงานถึง “สวนบาทวิถี” ที่เขาเฝ้าทำนุบำรุงมาตลอด 4 ปี
จีจี 013 จูเลีย หนึ่งในขบวนการเคลื่อนไหวชาวสวนแบบจรยุทธ์ ได้เผยแพร่รูปภาพพร้อมคำบรรยายถึงชัยชนะสำคัญในกรุงเบอร์ลินของเยอรมนี ที่ซึ่งสวนดอกกุหลาบโรซาโรส ทางตะวันออกของเมืองงอกเงยอย่างสวยงาม จากพื้นที่ซึ่งครั้งหนึ่งเคยมีเศษอิฐเศษหินและขยะกองพะเนิน
จีจี 1168 เดวิด และจีจี 1169 ไมเคิล 2 กราฟิกดีไซเนอร์ที่พำนักอยู่ ณ นครโตเกียวของญี่ปุ่นเผยว่า แรงบันดาลใจของพวกเขามาจากอารมณ์ความรู้สึกที่ได้เห็นพืชอาหารงอกเงยขึ้น
ความตอนหนึ่งในหนังสือของเรย์โนลด์สกล่าวว่า 2 นักรบแดนซามูไรเริ่มภารกิจเพื่อโลกสวยเมื่อปี 2005 โดยการโปรยเมล็ดฟักทองลงบนพื้นที่รกร้างบริเวณใกล้ ๆ บ้านเดวิด และด้วยแรงกระตุ้นหลังได้เห็นต้นฟักทองค่อย ๆ งอกงาม พวกเขาจึงรุกคืบทำสวนแบบจรยุทธ์ขนาดย่อม ๆ ต่อไป บนผืนดินที่แห้งแล้งบริเวณคามิยาโช
“มันคล้ายกับการมีชีวิตอยู่ในป่าที่กินได้” เดวิดบอก โดยขณะนี้ เขากำลังเพาะปลูกบล็อกโคลีและผักกาดขาว บนที่ดินของทางการท้องถิ่น
**“สงครามแบบไม่มีผู้แพ้”**
การทำสวนแบบจรยุทธ์คืออาชญากรรมอย่างหนึ่งในอังกฤษ - - ทั้งนี้ การรุกล้ำเข้าไปขุดดินบนพื้นที่คุณไม่ได้เป็นเจ้าของถือเป็นการกระทำความผิดทางอาญา - - ทว่าเรย์โนลด์สยืนกรานว่า นี่เป็นอาชญากรรมที่ไม่มีเหยื่อผู้ได้รับความเสียหาย อีกทั้งยังไม่ใช่การมุ่งก่อกวนเพื่อให้เกิดการเผชิญหน้ากับเจ้าหน้าที่ตำรวจ
“จริงอยู่ในทางกฎหมาย นี่ถือเป็นความความผิดทางอาญา แต่หากพิจารณาจากสามัญสำนึกแล้ว มันตรงกันข้าม” เรย์โนลด์สสำทับ
หนึ่งในขุนพลกองทัพชาวสวนจรยุทธ์ผู้นี้เล่าว่าในการเพาะปลูกยามดึกดื่นเมื่อเร็ว ๆ นี้บริเวณวงเวียนใหญ่ใจกลางนครลอนดอนว่า ตำรวจหลายสิบนายรุดมายังที่เกิดเหตุ และสั่งให้เขาและสมัครพรรคพวกวางเครื่องไม้เครื่องมือมิเช่นนั้นจะถูกควบคุมตัว
“พวกเรายอมล่าถอยอย่างอิดออด” เขากล่าว พร้อมแสยะยิ้มแล้วเสริมว่า จากนั้นเราก็กลับไปสะสางภารกิจให้เสร็จสิ้นในอีก 1ชั่วโมงถัดมา ภายหลังวงเวียนแห่งนั้น “ทางสะดวกแล้ว”
ปัจจุบันนี้ เรย์โนลด์สแทบจะเลิกทำงานกระแสหลักของเขาซึ่งก็คือการโฆษนาประชาสัมพันธ์ และอุทิศเวลาให้กับการเขียนเรื่องการทำสวนแบบจรยุทธ์ ตลอดจนดูแลเว็บไซด์และเผยแพร่ความคิด
แต่ขณะที่ เขาพูดถึงภารกิจเหล่านี้เป็นการสู้รบและใช้ภาษาแบบสงคราม เขาก็ยืนยันว่า สงครามนี้ไม่มีผู้ใดสูญเสีย
“นี่เป็นสงครามที่มีแต่ผู้ชนะ” เรย์โนลด์สบอกในหนังสือ “รุกคืบเข้าไปยังพื้นที่สาธารณะที่รกร้างและแห้งแล้ง จากนั้นก็พลิกโฉมให้เป็นสวนที่อุดมสมบูรณ์ หลังจากเวลาผ่านไปชัยชนะจะเป็นที่กระจ่างชัดให้ทุก ๆ คน และบางทีอาจจะมีความหอมหวานอีกด้วย”
