เอเอฟพี-หนังสือพิมพ์ นิวยอร์กไทมส์ เผยรายงานผ่านทางเว็บไซต์เมื่อวันเสาร์(19)ว่า คณะรัฐบาลประธานาธิบดีจอร์จ ดับเบิลยู บุช ได้ใช้อิทธิพลบงการให้พวกนักวิเคราะห์ด้านการทหาร ของเครือข่ายโทรทัศน์ใหญ่ๆ เสนอข่าวและความเห็นไปในทิศทางที่สนับสนุนการทำสงครามในอิรัก ตลอดจนเข้าข้างรัฐบาลในประเด็นอื่นๆ
ข้อสรุปของนิวยอร์กไทมส์คราวนี้ เป็นผลจากการตรวจสอบเอกสารจำนวน 8,000 หน้า ทั้งที่เป็นข้อความอีเมล ข้อความที่ถอดจากสื่อต่างๆ ตลอดจนบันทึกต่างๆ ซึ่งมีเนื้อหาระบุถึงสิ่งที่รัฐบาลได้เอื้ออำนวยให้กับพวกนักวิเคราะห์ด้านการทหารของเครือข่ายทีวีใหญ่ๆ มาเป็นเวลานานปี อาทิ การจัดบรรยายสรุปเป็นการส่วนตัว การจัดให้เดินทางไปยังอิรักและอ่าวกวนตานาโม ในคิวบา โดยนิวยอร์กไทมส์ได้รับเอกสารเหล่านี้มา ภายหลังจากชนะคดีฟ้องร้องให้เพนตากอนเปิดเผยข้อมูลดังกล่าว
นิวยอร์กไทมส์ ระบุว่า รัฐบาลบุชได้ใช้วิธีการต่าง ๆ เพื่อให้บรรลุเป้าหมายของตน โดยไม่เพียงแต่จะหยิบยกข้ออ้างทางอุดมการและความจงรักภักดีในฐานะทหารเก่า ในการสร้างอิทธิพลบงการต่อพวกนักวิเคราะห์เหล่านี้เท่านั้น แต่ยังอาศัยพลังทางการเงินอันซับซ้อนด้วย ซึ่งก็คือ การที่นักวิเคราะห์เหล่านี้ส่วนใหญ่มีความเกี่ยวโยงกับกลุ่มผู้รับเหมาด้านการทหารที่จะได้ประโยชน์จากนโยบายการทำสงครามตามที่ตนวิเคราะห์ผ่านสื่อโทรทัศน์
ทั้งนี้บรรดานักวิเคราะห์ด้านการทหารซึ่งออกรายการโทรทัศน์แสดงความคิดเห็นในเรื่องสงครามอิรักและอัฟกานิสถานอยู่เป็นประจำ มักจะเป็นนายทหารระดับสูงที่เกษียณราชการไปแล้ว แต่สิ่งที่ไม่เคยมีการเปิดเผยต่อผู้ชมก็คือ นักวิเคราะห์เหล่านี้ยังเป็นตัวแทนของกลุ่มผู้รับเหมาด้านการทหารกว่า 150 ราย ไม่ว่าจะในฐานะล็อบบี้ยิสต์ ผู้บริหารระดับสูง กรรมการบริษัท หรือที่ปรึกษาก็ตาม
บริษัทผู้รับเหมาดังกล่าวเหล่านี้ มีทั้งกิจการด้านการทหารระดับยักษ์ใหญ่และระดับเล็กลงมา แต่บริษัทเหล่านี้ทั้งหมดต่างก็ช่วงชิงกันเพื่อให้ได้ธุรกิจมูลค่านับแสนล้านดอลลาร์ ที่สร้างขึ้นมาจากสงครามต่อต้านการก่อการร้าย
นิวยอร์กไทมส์ชี้ว่า การแข่งขันระหว่างบริษัทเหล่านี้มักเป็นไปอย่างดุเดือด โดยที่การได้รู้ข้อมูลวงในและสามารถเข้าถึงเจ้าหน้าที่รัฐบาลระดับสูง่ได้ จะเป็นความได้เปรียบ
รายงานระบุว่า รัฐบาลบุชได้ใช้ข้อเท็จจริงเช่นนี้ ในการเปลี่ยนบรรดานักวิเคราะห์ให้กลายมาเป็นเครื่องมือผู้พร้อมจะส่งอิทธิพลต่อการเสนอรายงานข่าวเกี่ยวกับการก่อการร้าย จากภายในเครือข่ายทีวีและวิทยุชั้นนำเอง ตามที่รัฐบาลต้องการ
นิวยอร์กไทมส์บอกว่า บรรดานักวิเคราะห์ได้รับเชิญให้เข้าฟังบรรยายสรุปเป็นการส่วนตัวนับร้อยๆ ครั้งจากบรรดาผู้นำทหารอาวุโส ซึ่งรวมถึงเจ้าหน้าที่ซึ่งมีอิทธิพลอย่างสูงต่อการตัดสินใจในเรื่องการทำสัญญาจัดซื้อจัดจ้างและด้านงบประมาณด้วย
อีกทั้งบรรดานักวิเคราะห์ยังได้เดินทางไปอิรัก ได้รับอนุญาตให้เข้าถึงข้อมูลลับบางประเภท และได้รับการบรรยายสถานการณ์จากเจ้าหน้าที่ระดับสูงของทำเนียบขาว กระทรวงการต่างประเทศ และกระทรวงยุติธรรมด้วย
ในทางกลับกัน พวกนักวิเคราะห์เหล่านี้ก็แสดงความคิดเห็นออกอากาศ ในลักษณะที่สะท้อนประเด็นความคิดเห็นและข้อมูลของฝ่ายรัฐบาล แม้กระทั่งในบางครั้งที่พวกเขาเกิดสงสัยว่าข้อมูลนั้นอาจผิดพลาดหรือเกินจริงก็ตาม
นิวยอร์กไทมส์ระบุว่า เอกสารภายในของเพนทากอนหลายชิ้น ได้เอ่ยอ้างถึงนักวิเคราะห์ด้านการทหารเหล่านี้หลายต่อหลายหนว่า เป็น "ผู้ทำการขยายข่าวสารของฝ่ายทหาร" หรือ "ตัวแทน" ซึ่งไว้เนื้อใจได้ว่าจะรับหน้าที่ในการเผยแพร่ "ประเด็นสำคัญและข้อความ" ของรัฐบาลไปยังชาวอเมริกันนับล้าน "ในรูปแบบที่เป็นความคิดเห็นของพวกเขาเอง"
ยิ่งกว่านั้น ในขณะที่นักวิเคราะห์เหล่านี้มีฐานะเป็นที่ปรึกษาของเครือข่ายทีวีและวิทยุต่าง ๆ โดยจะได้รับค่าตอบแทนถึงระหว่าง 500-1,000 ดอลลาร์ในการปรากฏตัวแต่ละครั้ง แต่เมื่อเข้าประชุมร่วมกับเพนทากอน บางครั้งพวกเขาก็พูดจาเหมือนกับพวกเขาเป็นสายลับที่ปฏิบัติการอยู่แนวหลังของศัตรู โดยมีนักวิเคราะห์บางคนเสนอแนะเคล็ดลับต่าง ๆ ในการเล่นงานเอาชนะเครือข่ายสื่อ และบางคนก็เตือนเพนตากอนว่าสื่อมวลชนกำลังเตรียมนำเสนอรายงานเรื่องใดบ้าง
ข้อสรุปของนิวยอร์กไทมส์คราวนี้ เป็นผลจากการตรวจสอบเอกสารจำนวน 8,000 หน้า ทั้งที่เป็นข้อความอีเมล ข้อความที่ถอดจากสื่อต่างๆ ตลอดจนบันทึกต่างๆ ซึ่งมีเนื้อหาระบุถึงสิ่งที่รัฐบาลได้เอื้ออำนวยให้กับพวกนักวิเคราะห์ด้านการทหารของเครือข่ายทีวีใหญ่ๆ มาเป็นเวลานานปี อาทิ การจัดบรรยายสรุปเป็นการส่วนตัว การจัดให้เดินทางไปยังอิรักและอ่าวกวนตานาโม ในคิวบา โดยนิวยอร์กไทมส์ได้รับเอกสารเหล่านี้มา ภายหลังจากชนะคดีฟ้องร้องให้เพนตากอนเปิดเผยข้อมูลดังกล่าว
นิวยอร์กไทมส์ ระบุว่า รัฐบาลบุชได้ใช้วิธีการต่าง ๆ เพื่อให้บรรลุเป้าหมายของตน โดยไม่เพียงแต่จะหยิบยกข้ออ้างทางอุดมการและความจงรักภักดีในฐานะทหารเก่า ในการสร้างอิทธิพลบงการต่อพวกนักวิเคราะห์เหล่านี้เท่านั้น แต่ยังอาศัยพลังทางการเงินอันซับซ้อนด้วย ซึ่งก็คือ การที่นักวิเคราะห์เหล่านี้ส่วนใหญ่มีความเกี่ยวโยงกับกลุ่มผู้รับเหมาด้านการทหารที่จะได้ประโยชน์จากนโยบายการทำสงครามตามที่ตนวิเคราะห์ผ่านสื่อโทรทัศน์
ทั้งนี้บรรดานักวิเคราะห์ด้านการทหารซึ่งออกรายการโทรทัศน์แสดงความคิดเห็นในเรื่องสงครามอิรักและอัฟกานิสถานอยู่เป็นประจำ มักจะเป็นนายทหารระดับสูงที่เกษียณราชการไปแล้ว แต่สิ่งที่ไม่เคยมีการเปิดเผยต่อผู้ชมก็คือ นักวิเคราะห์เหล่านี้ยังเป็นตัวแทนของกลุ่มผู้รับเหมาด้านการทหารกว่า 150 ราย ไม่ว่าจะในฐานะล็อบบี้ยิสต์ ผู้บริหารระดับสูง กรรมการบริษัท หรือที่ปรึกษาก็ตาม
บริษัทผู้รับเหมาดังกล่าวเหล่านี้ มีทั้งกิจการด้านการทหารระดับยักษ์ใหญ่และระดับเล็กลงมา แต่บริษัทเหล่านี้ทั้งหมดต่างก็ช่วงชิงกันเพื่อให้ได้ธุรกิจมูลค่านับแสนล้านดอลลาร์ ที่สร้างขึ้นมาจากสงครามต่อต้านการก่อการร้าย
นิวยอร์กไทมส์ชี้ว่า การแข่งขันระหว่างบริษัทเหล่านี้มักเป็นไปอย่างดุเดือด โดยที่การได้รู้ข้อมูลวงในและสามารถเข้าถึงเจ้าหน้าที่รัฐบาลระดับสูง่ได้ จะเป็นความได้เปรียบ
รายงานระบุว่า รัฐบาลบุชได้ใช้ข้อเท็จจริงเช่นนี้ ในการเปลี่ยนบรรดานักวิเคราะห์ให้กลายมาเป็นเครื่องมือผู้พร้อมจะส่งอิทธิพลต่อการเสนอรายงานข่าวเกี่ยวกับการก่อการร้าย จากภายในเครือข่ายทีวีและวิทยุชั้นนำเอง ตามที่รัฐบาลต้องการ
นิวยอร์กไทมส์บอกว่า บรรดานักวิเคราะห์ได้รับเชิญให้เข้าฟังบรรยายสรุปเป็นการส่วนตัวนับร้อยๆ ครั้งจากบรรดาผู้นำทหารอาวุโส ซึ่งรวมถึงเจ้าหน้าที่ซึ่งมีอิทธิพลอย่างสูงต่อการตัดสินใจในเรื่องการทำสัญญาจัดซื้อจัดจ้างและด้านงบประมาณด้วย
อีกทั้งบรรดานักวิเคราะห์ยังได้เดินทางไปอิรัก ได้รับอนุญาตให้เข้าถึงข้อมูลลับบางประเภท และได้รับการบรรยายสถานการณ์จากเจ้าหน้าที่ระดับสูงของทำเนียบขาว กระทรวงการต่างประเทศ และกระทรวงยุติธรรมด้วย
ในทางกลับกัน พวกนักวิเคราะห์เหล่านี้ก็แสดงความคิดเห็นออกอากาศ ในลักษณะที่สะท้อนประเด็นความคิดเห็นและข้อมูลของฝ่ายรัฐบาล แม้กระทั่งในบางครั้งที่พวกเขาเกิดสงสัยว่าข้อมูลนั้นอาจผิดพลาดหรือเกินจริงก็ตาม
นิวยอร์กไทมส์ระบุว่า เอกสารภายในของเพนทากอนหลายชิ้น ได้เอ่ยอ้างถึงนักวิเคราะห์ด้านการทหารเหล่านี้หลายต่อหลายหนว่า เป็น "ผู้ทำการขยายข่าวสารของฝ่ายทหาร" หรือ "ตัวแทน" ซึ่งไว้เนื้อใจได้ว่าจะรับหน้าที่ในการเผยแพร่ "ประเด็นสำคัญและข้อความ" ของรัฐบาลไปยังชาวอเมริกันนับล้าน "ในรูปแบบที่เป็นความคิดเห็นของพวกเขาเอง"
ยิ่งกว่านั้น ในขณะที่นักวิเคราะห์เหล่านี้มีฐานะเป็นที่ปรึกษาของเครือข่ายทีวีและวิทยุต่าง ๆ โดยจะได้รับค่าตอบแทนถึงระหว่าง 500-1,000 ดอลลาร์ในการปรากฏตัวแต่ละครั้ง แต่เมื่อเข้าประชุมร่วมกับเพนทากอน บางครั้งพวกเขาก็พูดจาเหมือนกับพวกเขาเป็นสายลับที่ปฏิบัติการอยู่แนวหลังของศัตรู โดยมีนักวิเคราะห์บางคนเสนอแนะเคล็ดลับต่าง ๆ ในการเล่นงานเอาชนะเครือข่ายสื่อ และบางคนก็เตือนเพนตากอนว่าสื่อมวลชนกำลังเตรียมนำเสนอรายงานเรื่องใดบ้าง
