วันเสาร์-อาทิตย์ 23-24 พ.ค. 2552 คือกำหนดการจัดงาน"บาร์แคมป์กรุงเทพฯ" ครั้งที่สามที่มหาวิทยาลัยศรีปทุม หลังจากร่วมงานวันแรกวันเดียว (วันเสาร์) ถ้าถามผมว่ามีอะไรในบาร์แคมป์ครั้งนี้ ผมจะบอกว่ามีเด่นๆอยู่ 3 อย่าง นั่นคือหัวข้อแลกเปลี่ยนที่ฟังแล้วทั้งทึ่งทั้งเสียว ฝรั่งเยอะ และกิจกรรมไอเดียพุ่งกระฉูด แต่ถ้าถามว่าไม่มีอะไร เห็นทีจะต้องบอกว่าไม่มีเวลาครับ
บาร์แคมป์เคยถูกเรียกว่า"งานอสัมมนา" เพราะไม่มีคณะกรรมการผู้ทรงคุณวุฒิ ไม่มีการกำหนดหัวข้อพูดคุยที่แน่นอน เปิดเวทีให้ทุกคน มาแลกเปลี่ยนกันในหัวข้อไม่จำกัด ผู้ร่วมงานสามารถนำเสนอตัวเองเพื่อขึ้นเวทีพูดคุยแบ่งปันประสบการณ์ได้ด้วยการเสนอชื่อตัวเองและหัวข้อ ซึ่งหากมีจำนวนคนโหวตว่าอยากเข้าฟังมากพอ ก็สามารถขึ้นเวทีพูดคุยได้เลย การบอกเล่าและแลกเปลี่ยนโดยผู้คนหลากหลายสาขาอาชีพทั้งจากกรุงเทพและที่อื่นจึงเกิดขึ้นอย่างเป็นรูปธรรมในบาร์แคมป์ ซึ่งใช้ทั้งภาษาไทยและภาษาอังกฤษในการแลกเปลี่ยน
หัวข้อแลกเปลี่ยนเมื่อวันเสาร์ที่ผ่านมาผมถือว่าน่าสนุกและคึกคักมาก ความเสียวของผมยกให้กับหัวข้อเรื่อง "เทคนิกการเลือกเพศบุตร เฉพาะผู้ฟังอายุเกิน 18 ปีเท่านั้น" ไม่เกี่ยวกับคอมพิวเตอร์แต่ยอมรับว่าน่าสนใจมากครับ :-) ส่วนความทึ่งต้องยกให้หัวข้อพูดคุยอย่าง CMS Showdown สงครามน้ำลาย ที่ทึ่งเพราะมีการเชียร์แพลตฟอร์มที่ตัวเองชื่นชอบอย่างเฮฮาไม่ต่างจากการเชียร์ทีมฟุตบอล บัฟกันไปมาระหว่างตัวแทนจูมล่า เวิร์ดเพรส และดรูปอลอย่างเฮฮาคึกครื้น ส่วนเรื่องอื่นๆต้องขอบอกว่ามีประโยชน์ไม่มากก็น้อยครั้บ
สุกรี พัฒนภิรมย์ หัวเรือใหญ่บาร์แคมป์บอกว่าหัวข้อที่หลากหลายเป็นเพราะมีคนไอทีหน้าใหม่ๆมาพูดมากขึ้น สิ่งที่สังเกตได้ในปีนี้จึงเป็นการเปิดกว้างมากขึ้น ไม่จำกัด คนเข้าฟังได้หมดทั้งนักพัฒนา ผู้ใช้ หรือบุคคลทั่วไป มีทั้งหัวข้อที่เกี่ยวและไม่เกี่ยวกับคอมพิวเตอร์ ซึ่งหัวข้อแปลกๆในงานสองครั้งที่ผ่านมา ได้แก่ วัฒนธรรมแฟนๆและความบันเทิงรากหญ้า, การสร้างเว็บเพื่อให้ทุกคนรวมถึงคนพิการเข้าถึงได้ และวิธีเดตสาวญี่ปุ่น (โดยสาวญี่ปุ่น)
การจัดบาร์แคมป์ครั้งนี้จะมีกิจกรรมชนิดข้ามคืน กิจกรรมที่ผมยอมรับว่าไอเดียกระฉูดจริงๆคือปาร์ตี้อิเล็กทรอนิกส์ที่จะมีการเขียนโปรแกรมสด (live coding) ตรงนี้สุกรีบอกครับว่า จะเป็นการเขียนเว็บช่วยชาติ ทำขึ้นมาเป็น 3 ภาษาทั้งจูมลา เวิร์ดเพรส และดรูปอล จุดประสงค์คือเปิดกว้างให้หน่วยราชการสามารถนำเว็บไซต์นี้ไปพัฒนาต่อได้อย่างรวดเร็ว ที่สำคัญจะเป็นการให้เปล่าซึ่งเชื่อว่าจะช่วยให้หน่วยงานรัฐสามารถประหยัดงบประมาณในการจ้างบริษัทเพื่อเขียนเว็บขึ้นมาโดยเฉพาะได้มากกว่า 300,000 บาท
ในงานยังมี @BazaarCamp ให้ชาวบาร์แคมป์มาแลกเปลี่ยนอุปกรณ์ของใช้ที่ไม่ใช้แล้ว ซึ่งผมเห็นกองหนังสือเล่มหนามาแจกให้ฟรีแลกกับชื่อและแอดเดรสติดต่อ ทั้งหมดนี้ผมว่ามันเป็นบรรยากาศอบอุ่นที่เหมาะกับการเรียนรู้และแบ่งปันจริงๆ
สุกรีบอกว่าภาพรวมงานปีนี้ดูดีและมีฝรั่งต่างชาติมาร่วมงานเยอะ ผู้เข้าร่วมงานปีนี้ที่ลงทะเบียนไว้มี 777 ราย --ไม่ได้แอบให้หวยนะครับ :) โดยปีที่แล้วมีลงทะเบียนไว้ 500 กว่าราย มาร่วมงานจริงประมาณ 400 กว่าคน สำหรับปีนี้คาดว่าจะบวกลบประมาณใกล้เคียงกัน
ประวัติศาสตร์ของบาร์แคมป์นั้นเริ่มเมื่อ ค.ศ. 2005 งานครั้งแรกเกิดขึ้นที่เมืองพาโลอัลโต สหรัฐอเมริกา ก่อนจะกระจายตัวไปตามเมืองใหญ่ทั่วโลกเช่น สิงคโปร์, ปารีส, มอนทรีอัล, บอสตัน, โตเกียว, เซี่ยงไฮ้ และมุมไบ โดยคงรูปแบบเฉพาะของ BarCamp ที่ไม่ใช่การการประชุมแบบดั้งเดิม ยึดจุดยืนที่ว่าผู้เข้าร่วมงานต้องมีส่วนร่วมไม่ว่าทางใดก็ทางหนึ่ง อย่างน้อยที่สุดก็เป็นคนที่จัดตารางประชุมของตัวเอง
ส่วนที่ผมบอกว่าไม่มีเวลานั้น เป็นเพราะผมติดภาระกิจไม่อาจอยู่ร่วมงานจนจบได้ ตอนนี้ยังมีเวลา หากคุณจะดิ่งไปร่วมงานด้วยตัวเองตอนนี้เลย!!
ชมบรรยากาศงาน
http://www.pg.in.th/profiles/21500
http://www.flickr.com/photos/phisite/tags/barcampbkk3/
รายละเอียดงานทางนี้นะครับ http://barcampbangkok.org/