ก่อนตะวัน ลับแนวเหลี่ยมภูผา..หมอกจางตา ฟ้าร่วมกันท้าทาย..
ขุนเขายิ่งใหญ่. ทางเดินห่างลับไกล. บุกเดินไป ไม่เคยหวั่น.
เขาสูงนั้น ค้ำฟ้าตระหง่าน เหล่าภัยพาลคืบคลานเป็นเงา ยิ่งสูงยิ่งหนาว
ยอดเขายังห่าง อยู่บนทางนึกหวั่น นึกพรั่น ความหนาว.
เขาสูงนั้น ค้ำฟ้าตระหง่าน เหล่าภัยพาลคืบคลานเป็นเงา
ยิ่งสูงยิ่งหนาว ยอดเขายังห่าง อยู่บนทางนึกหวั่น นึกพรั่น ความหนาว.
เปรียบคนเรา เหมือนดังเช่นภูเขา..ฝ่าไปเอา หมายตัวเราก้าวไกล.
สูงสูงขึ้นไป ใครจะอยู่ข้างเรา. กิเลสยุเย้า ให้ปีนป่าย. ไร้มิตรแท้ ถึงแม้ยิ่งใหญ่
ใหญ่เกินไป ไม่มีใครเอา ยิ่งสูงยิ่งหนาว ยิ่งเหงายิ่งห่าง
อยู่บนทางนึกหวั่น นึกพรั่น ความหนาว
เปิดบทความนี้ด้วยคลิปเพลงอมตะเพลงหนึ่งของวงการเพลงไทย ชิ่อเพลงยิ่งสูงยิ่งหนาว ของคุณเต๋อ เรวัตร พุทธินันท์ ศิลปินผู้ล่วงลับ และหนึ่งในผู้ก่อตั้งค่ายเพลงยักษ์ใหญ่ของบ้านเราอย่างแกรมมี่
เพลงนี้ฟังกี่ครั้งก็เพราะ ฟังกี่หนก็รู้สึกดี ด้วยเนื้อหาที่สอนใจให้คนเราอย่าหยิ่งผยองนักที่ผมเอาเนื้อเพลงมาให้อ่านกัน ก็แหม มันเข้ากับสถานการณ์บ้านเมืองเวลานี้โคตรๆ เลยนี่ครับ ขนาดเพลงนี้อายุอานามก็ไม่ใช่น้อยๆ เพราะเป็นเพลงในอัลบั้ม เต๋อ 1 ปี พ.ศ. 2526 ผมเองยังไม่เกิดเลยครับ
เนื้อหาเพลงนี้ทำให้ผมนึกถึงท่านนายกลุงตู่ขึ้นมาตะหงิดๆครับ ตอนนี้นายกลุงตู่ ดูค่อนข้างจะหลงใหลได้ปลื้มเหลือเกินกับอำนาจที่มีได้มากอย่างไม่น่าเชื่อ ล่าสุดก็มีกระแสข่าว พล.อ.ปรีชา จันทร์โอชา น้องชายร่วมสายโลหิตของท่านนายก ได้บรรจุลูกชายเป็นทหารยศร้อยตรี กินเงินเดือน 15,000 บาท การทำเช่นนี้มีหรือนายกลุงตู่จะไม่ทราบเรื่อง หรือว่านี่จะเป็นจุดเริ่มต้นของ”ระบอบจันทร์โอชา” ที่หลายคนเขาพูดกัน เขาสูงนั้น ฟ้าค้ำตระหง่าน เหล่าภัยพาลคืบคลานเป็นเงา ยิ่งสูงยิ่งหนาวจริงๆครับ
การเข้ามาบริหารประเทศของนายกลุงตู่ มาโดยวิธีพิเศษ ก็น่าจะทำอะไรดีๆพิเศษๆให้ประเทศชาติซะหน่อยนะครับ อย่ามัวลุ่มหลงลาภยศหรือกับอะไรที่มันไร้สาระเลยครับ ยิ่งพูดบ่อยๆว่าที่เข้ามาต้องปฏิรูปประเทศ แต่สิ่งที่รัฐบาลทำ ยังไม่เห็นการปฏิรูปใดๆ หลายๆอย่างยังไม่สามารถตอบโจทย์ที่ท่านตั้งขึ้นเองได้เลยละครับ
ส่วนหนึ่งก็เห็นใจนายกลุงตู่นะครับ ปัญหามันคาราคาซังมานานเป็นสิบปีให้แก้ในเวลาปีสองปีคงยาก แต่หากมองในมุมที่ว่ามาด้วยวิธีพิเศษ ก็สามารถใช้วิธีพิเศษ ออกกฏหมายแบบพิเศษ หรือทำอะไรสร้างสรรค์พิเศษ แบบที่คนอื่นทำไม่ได้ ให้สมกับที่ความพิเศษ ๆ ก็อาจจะเป็นแก้ปัญหาได้ไม่ยากเย็นนัก อาจจะปฏิรูปได้อย่างรวดเร็ว ใช้เวลาอันสั้น โดยอ้างว่าเป็นช่วงเปลี่ยนผ่าน ไม่ต้องมีการสืบทอดอำนาจใดๆ
ไร้มิตรแท้ ถึงแม้ยิ่งใหญ่ ใหญ่เกินไป ไม่มีใครเอา ฟังเพลงท่อนนี้แล้วผมละคิดเป็นห่วงนายกลุงตู่เสียเหลือเกิน การขึ้นมาเป็นใหญ่ในวันนี้ บางครั้งอาจทำให้หลงลำพองไปกับอำนาจความยิ่งใหญ่ จนหลงใหลลืมตัว สุดท้ายไม่มีใครเอาด้วย ไร้มิตรแท้นั้น มันวังเวงโหวงเหวงจริงๆครับ
ท่อนหนึ่งของเพลงพูดถึงกิเลสคอยยั่วยุให้เราก้าวไป มันช่างตรงกับการเมืองยุคทหารเป็นใหญ่ ชาวบ้านคาดหวังว่าจะเอาจริงกับการปราบคอรัปชั่น แต่การคอรัปชั่นยังคงมีอยู่ทุกหัวระแหง ค่าหัวคิวก็ยังเห็นอยู่ตามหน้าข่าวหนังสือพิมพ์ ก็แหมท่านนายกและคณะเป็นทหารนี่นา ไม่ใช่นักการเมือง พอเข้ามามีอำนาจก็คงมีพวกนายทุน พวกเสือหิวในเครื่องแบบและในคราบเสื้อสูทจากวงการต่างๆ เข้ามาเสนอผลประโยชน์ให้ เงินมันเยอะ จนเกิดกิเลสบังตา กิเลสหนาจนลืมจุดประสงค์ที่จะเข้ามาแก้ปัญหาประเทศชาติดังที่พูดไว้ กิเลสนี่มันช่างร้ายกาจนัก
นอกจากเพลงยิ่งสูงยิ่งหนาวแล้ว ผมยังนึกถึงเพลงของคุณเรวัตร พุทธินันท์เพลงอื่นๆ ที่มีเนื้อหาเข้ากับสถานการณ์บ้านเมืองเวลานี้ เช่นเพลง สักวันต้องได้ดี พูดถึงการยืนหยัดและเชื่อมั่นในการทำดีว่าสุดท้ายแล้วยังไงทำดีก็ต้องได้ดี
อีกเพลงชื่อเพลง ดอกไม้พลาสติก พูดถึงดอกไม้พลาสติกที่มีความสวยงาม แต่อย่างไรก็ตาม มันเป็นของปลอม ผมก็คงได้แต่หวังว่านายกจะไม่ทำให้รัฐประหารครั้งล่าสุดนี้เป็นเพียงรัฐประหารดอกไม้พลาสติก สุดท้ายแล้วก็เป็นรัฐประหารจอมปลอม มวยล้มต้มคนดู เพราะถ้าเป็นแบบนั้นก็เท่ากับว่าที่ทำมาทั้งหมดสูญเปล่า เสียของ
น่าเสียดายที่คุณ เรวัตร พุทธินันท์เสียชีวิตไปนานแล้ว ไม่งั้นคงมีเพลงดีๆให้ชื่นชมได้อีกมาก ผมเชื่อว่าบทเพลงของคุณเรวัตรหลายเพลงไพเราะเนื้อหาดี และยังคงเป็นบทเพลงอมตะ ที่เราน่าจะยังคงได้ฟังกันไปอีกนานแสนนาน
สำหรับการเมืองไทยตอนนี้ ไหนๆนายกก็เป็นคนดูหนังฟังเพลงคนหนึ่ง หลายครั้งที่พูดถึงหนังถึงเพลง แล้วแนะนำให้คนไทยดูหรือฟัง ผมละอยากส่งเพลง ยิ่งสูงยิ่งหนาวให้นายกลุงตู่เหลือเกินแม้มันจะสวนทางกับอากาศที่ร้อนสุดๆ แต่ว่า ทางทีนายกกำลังเดินมันกลับหนาวเยือกจริงๆครับ
ขุนเขายิ่งใหญ่. ทางเดินห่างลับไกล. บุกเดินไป ไม่เคยหวั่น.
เขาสูงนั้น ค้ำฟ้าตระหง่าน เหล่าภัยพาลคืบคลานเป็นเงา ยิ่งสูงยิ่งหนาว
ยอดเขายังห่าง อยู่บนทางนึกหวั่น นึกพรั่น ความหนาว.
เขาสูงนั้น ค้ำฟ้าตระหง่าน เหล่าภัยพาลคืบคลานเป็นเงา
ยิ่งสูงยิ่งหนาว ยอดเขายังห่าง อยู่บนทางนึกหวั่น นึกพรั่น ความหนาว.
เปรียบคนเรา เหมือนดังเช่นภูเขา..ฝ่าไปเอา หมายตัวเราก้าวไกล.
สูงสูงขึ้นไป ใครจะอยู่ข้างเรา. กิเลสยุเย้า ให้ปีนป่าย. ไร้มิตรแท้ ถึงแม้ยิ่งใหญ่
ใหญ่เกินไป ไม่มีใครเอา ยิ่งสูงยิ่งหนาว ยิ่งเหงายิ่งห่าง
อยู่บนทางนึกหวั่น นึกพรั่น ความหนาว
เปิดบทความนี้ด้วยคลิปเพลงอมตะเพลงหนึ่งของวงการเพลงไทย ชิ่อเพลงยิ่งสูงยิ่งหนาว ของคุณเต๋อ เรวัตร พุทธินันท์ ศิลปินผู้ล่วงลับ และหนึ่งในผู้ก่อตั้งค่ายเพลงยักษ์ใหญ่ของบ้านเราอย่างแกรมมี่
เพลงนี้ฟังกี่ครั้งก็เพราะ ฟังกี่หนก็รู้สึกดี ด้วยเนื้อหาที่สอนใจให้คนเราอย่าหยิ่งผยองนักที่ผมเอาเนื้อเพลงมาให้อ่านกัน ก็แหม มันเข้ากับสถานการณ์บ้านเมืองเวลานี้โคตรๆ เลยนี่ครับ ขนาดเพลงนี้อายุอานามก็ไม่ใช่น้อยๆ เพราะเป็นเพลงในอัลบั้ม เต๋อ 1 ปี พ.ศ. 2526 ผมเองยังไม่เกิดเลยครับ
เนื้อหาเพลงนี้ทำให้ผมนึกถึงท่านนายกลุงตู่ขึ้นมาตะหงิดๆครับ ตอนนี้นายกลุงตู่ ดูค่อนข้างจะหลงใหลได้ปลื้มเหลือเกินกับอำนาจที่มีได้มากอย่างไม่น่าเชื่อ ล่าสุดก็มีกระแสข่าว พล.อ.ปรีชา จันทร์โอชา น้องชายร่วมสายโลหิตของท่านนายก ได้บรรจุลูกชายเป็นทหารยศร้อยตรี กินเงินเดือน 15,000 บาท การทำเช่นนี้มีหรือนายกลุงตู่จะไม่ทราบเรื่อง หรือว่านี่จะเป็นจุดเริ่มต้นของ”ระบอบจันทร์โอชา” ที่หลายคนเขาพูดกัน เขาสูงนั้น ฟ้าค้ำตระหง่าน เหล่าภัยพาลคืบคลานเป็นเงา ยิ่งสูงยิ่งหนาวจริงๆครับ
การเข้ามาบริหารประเทศของนายกลุงตู่ มาโดยวิธีพิเศษ ก็น่าจะทำอะไรดีๆพิเศษๆให้ประเทศชาติซะหน่อยนะครับ อย่ามัวลุ่มหลงลาภยศหรือกับอะไรที่มันไร้สาระเลยครับ ยิ่งพูดบ่อยๆว่าที่เข้ามาต้องปฏิรูปประเทศ แต่สิ่งที่รัฐบาลทำ ยังไม่เห็นการปฏิรูปใดๆ หลายๆอย่างยังไม่สามารถตอบโจทย์ที่ท่านตั้งขึ้นเองได้เลยละครับ
ส่วนหนึ่งก็เห็นใจนายกลุงตู่นะครับ ปัญหามันคาราคาซังมานานเป็นสิบปีให้แก้ในเวลาปีสองปีคงยาก แต่หากมองในมุมที่ว่ามาด้วยวิธีพิเศษ ก็สามารถใช้วิธีพิเศษ ออกกฏหมายแบบพิเศษ หรือทำอะไรสร้างสรรค์พิเศษ แบบที่คนอื่นทำไม่ได้ ให้สมกับที่ความพิเศษ ๆ ก็อาจจะเป็นแก้ปัญหาได้ไม่ยากเย็นนัก อาจจะปฏิรูปได้อย่างรวดเร็ว ใช้เวลาอันสั้น โดยอ้างว่าเป็นช่วงเปลี่ยนผ่าน ไม่ต้องมีการสืบทอดอำนาจใดๆ
ไร้มิตรแท้ ถึงแม้ยิ่งใหญ่ ใหญ่เกินไป ไม่มีใครเอา ฟังเพลงท่อนนี้แล้วผมละคิดเป็นห่วงนายกลุงตู่เสียเหลือเกิน การขึ้นมาเป็นใหญ่ในวันนี้ บางครั้งอาจทำให้หลงลำพองไปกับอำนาจความยิ่งใหญ่ จนหลงใหลลืมตัว สุดท้ายไม่มีใครเอาด้วย ไร้มิตรแท้นั้น มันวังเวงโหวงเหวงจริงๆครับ
ท่อนหนึ่งของเพลงพูดถึงกิเลสคอยยั่วยุให้เราก้าวไป มันช่างตรงกับการเมืองยุคทหารเป็นใหญ่ ชาวบ้านคาดหวังว่าจะเอาจริงกับการปราบคอรัปชั่น แต่การคอรัปชั่นยังคงมีอยู่ทุกหัวระแหง ค่าหัวคิวก็ยังเห็นอยู่ตามหน้าข่าวหนังสือพิมพ์ ก็แหมท่านนายกและคณะเป็นทหารนี่นา ไม่ใช่นักการเมือง พอเข้ามามีอำนาจก็คงมีพวกนายทุน พวกเสือหิวในเครื่องแบบและในคราบเสื้อสูทจากวงการต่างๆ เข้ามาเสนอผลประโยชน์ให้ เงินมันเยอะ จนเกิดกิเลสบังตา กิเลสหนาจนลืมจุดประสงค์ที่จะเข้ามาแก้ปัญหาประเทศชาติดังที่พูดไว้ กิเลสนี่มันช่างร้ายกาจนัก
นอกจากเพลงยิ่งสูงยิ่งหนาวแล้ว ผมยังนึกถึงเพลงของคุณเรวัตร พุทธินันท์เพลงอื่นๆ ที่มีเนื้อหาเข้ากับสถานการณ์บ้านเมืองเวลานี้ เช่นเพลง สักวันต้องได้ดี พูดถึงการยืนหยัดและเชื่อมั่นในการทำดีว่าสุดท้ายแล้วยังไงทำดีก็ต้องได้ดี
อีกเพลงชื่อเพลง ดอกไม้พลาสติก พูดถึงดอกไม้พลาสติกที่มีความสวยงาม แต่อย่างไรก็ตาม มันเป็นของปลอม ผมก็คงได้แต่หวังว่านายกจะไม่ทำให้รัฐประหารครั้งล่าสุดนี้เป็นเพียงรัฐประหารดอกไม้พลาสติก สุดท้ายแล้วก็เป็นรัฐประหารจอมปลอม มวยล้มต้มคนดู เพราะถ้าเป็นแบบนั้นก็เท่ากับว่าที่ทำมาทั้งหมดสูญเปล่า เสียของ
น่าเสียดายที่คุณ เรวัตร พุทธินันท์เสียชีวิตไปนานแล้ว ไม่งั้นคงมีเพลงดีๆให้ชื่นชมได้อีกมาก ผมเชื่อว่าบทเพลงของคุณเรวัตรหลายเพลงไพเราะเนื้อหาดี และยังคงเป็นบทเพลงอมตะ ที่เราน่าจะยังคงได้ฟังกันไปอีกนานแสนนาน
สำหรับการเมืองไทยตอนนี้ ไหนๆนายกก็เป็นคนดูหนังฟังเพลงคนหนึ่ง หลายครั้งที่พูดถึงหนังถึงเพลง แล้วแนะนำให้คนไทยดูหรือฟัง ผมละอยากส่งเพลง ยิ่งสูงยิ่งหนาวให้นายกลุงตู่เหลือเกินแม้มันจะสวนทางกับอากาศที่ร้อนสุดๆ แต่ว่า ทางทีนายกกำลังเดินมันกลับหนาวเยือกจริงๆครับ
