คนที่แสดงออกดังๆ อยากให้ พล.อ.ประยุทธ์อยู่ต่อมีหลายประเภท แบ่งเร็วๆ ออกเป็น 5 พวกใหญ่
พวกแรกคือติ่งกองเชียร์ แบบว่ารักไง...อยากให้อยู่นานๆ ใครชวนก็เอาด้วยหมด เขาทำโพลก็ไปร่วมกด มีความเชื่อว่าถ้าพล.อ.ประยุทธ์ได้อยู่ต่อ ก็จะทำให้นักการเมืองที่น่าเกลียดทั้งหลาย เหี่ยวฝ่อไปเอง โดยเฉพาะจะได้กวาดล้างระบอบทักษิณให้สิ้นซากไปเลย คนกลุ่มนี้ตรงไปตรงมาดี ไม่ซับซ้อน แต่ไม่ค่อยคิดให้รอบคอบ เอาอารมณ์ความต้องการของตัวเองเป็นสำคัญ ไม่สนใจว่าต่อไปแล้วจะมีความเสี่ยงแค่ไหนระดับใด เพราะหากเกิดอะไรผิดพลาดขึ้นมาพล.อ.ประยุทธ์โน่นที่ไม่มีแผ่นดินอยู่ ส่วนตัวเองยังอยู่ได้สอดส่ายสายตาหาวีรบุรุษคนใหม่ต่อไป
พวกที่สองคือพวกหวังดีประสงค์ร้าย พวกนี้ปากส่งเสริมแต่ในใจสาปแช่ง มองเห็นอุปสรรครายทางข้างหน้าก็ยังยุให้ไป กลุ่มนี้ก็คือแตงโม หรือข้าราชการเสื้อสี หรือพวกที่ดูแววตัวเองรู้ว่าไม่รุ่งในยุคทหารเป็นใหญ่แน่ ยังไงก็ได้ขอให้เปลี่ยนเจ้านายผู้มีอำนาจคณะใหม่เผื่อจะรุ่ง
พวกที่สามได้แก่พวกเสียดายอำนาจ เพราะได้พลอยโดยสารขบวนรถไฟสายอำนาจมาแต่ต้น ไม่อยากลง เวลาเหลืออีกแค่ราว 1 ปียังนึกอยากอยู่ต่อ เลยหาเหตุต่างๆ ยกมาโอ้โลมปฏิโลมต่ออายุรัฐบาลเพื่อตัวเองได้พลอยต่ออายุอำนาจวาสนาไปด้วย ที่จริงแล้วการจะขยายเทอมของรัฐบาลออกไปแทบจะขยับไม่ได้มากเพราะรัฐธรรมนูญชั่วคราวกำหนดโรดแมพไว้ชัด ต่อให้แก้ไขขยายเวลาตามแนวคิดเดิมก็แค่ขยายเวลาสักสามเดือนครึ่งปีเพื่อทำประชามติร่างรัฐธรรมนูญใหม่ ข้อเสนอว่าด้วยปฏิรูปก่อนเลือกตั้งซึ่งเคยดังกระหึ่มแถวเวที กปปส.จึงถูกปลุกขึ้นมาใหม่
พวกที่สี่ ได้แก่พวกที่มองเป้าหมายการทำประชามติร่างรัฐธรรมนูญเป็นสำคัญ พวกนี้มีข้อเสนอแพลมๆ มาก่อนนานแล้วว่ารัฐธรรมนูญใหม่ควรผ่านประชามติ แต่ติดเงื่อนไขเวลาตามรัฐธรรมนูญชั่วคราวต้องแก้ไขขยายเข็มขัดออกไปเล็กน้อยสำหรับกระบวนการประชามติ และอาจต่อพ่วงด้วยกฎหมายประกอบรัฐธรรมนูญอื่นๆ แต่ก็ขยายไม่ได้มาก ทั้งสิ้นก็ไม่ใช่ 2 ปีตามแนวที่สามกลุ่มแรกเสนอ
พวกที่เหลือซึ่งไม่ได้ชูมือเห็นด้วย มีทั้งพวกเฉยๆ ก้มหน้าก้มตาทำมาหากินไม่สนโลก พวกกลางๆ ที่แม้จะขัดตาก็จะยังรอให้มันที่สุดเสียก่อนถึงจะแสดงอะไรออกมา แล้วก็พวกฝ่ายที่ไม่เอาด้วยกับทหารซึ่งก็มากพอดู
ที่จริงพวกแช่งชักหักกระดูกรัฐบาลน่าจะออกมาส่งเสียงไม่เห็นด้วยกับการต่ออายุนะ แต่ยังไม่ได้ยิน คงต้องให้ชัดเจนขึ้นมากระมัง หรือก็ไม่แน่ที่แอบปิดปากยุส่งให้ลงเหวเร็วขึ้น เพราะพวกนี้อยากให้รัฐบาลล้มแต่ก็ไม่มีปัญญาล้มด้วยตัวเอง เพราะคนแดนไกลไม่ขยับ แกนนำเดิมๆ ยังมีความสุขตามประสา นานๆ จะออกมาแสดงวาทกรรมคัดค้านแหลมๆ สักทีให้พอมีชื่ออยู่
ความละเอียดอ่อนผันแปรอันเกิดจากการต่ออายุสามารถเกิดขึ้นได้เสมอตลอดเส้นทางที่ผลักดันกันไป ตอนที่กระโดดจากหลังเสือตัวเก่ามาเป็นเสือตัวใหม่อาจจะไม่เท่าไหร่หรอก แค่ยกมือในสภาแก้รัฐธรรมนูญชั่วคราวก็ทำได้แล้ว หากแต่ว่าระยะเวลาอีก 2 ปีที่เหลือโน่น มันยาวนานมากพอจะเกิดอุบัติเหตุใดๆ ได้เสมอ เพราะขนาดแค่โยนหินถามทางเสียงไม่เอาด้วยก็ดังขึ้นแล้ว ในจำนวนนั้นที่ถูกจัดให้เป็นฝ่ายเดียวกันก็มี, เป็น สปช.ก็มี, เป็นนักวิชาการที่ไม่เอาด้วยกับทักษิณก็มี ฯลฯ ประวัติศาสตร์การเมืองไทยก็บ่งบอกอยู่แล้วว่าเรื่องบางเรื่องน่ะ ปุ๊บปั๊บแค่ข้ามวันคนก็ออกมามหาศาลแล้ว อย่างล่าสุดที่รัฐบาลยิ่งลักษณ์ดันกฎหมายนิรโทษลักหลับนี่ชัดเจน จากความคิดที่เชื่อว่ารัฐบาลเข้มแข็งฝ่ายค้านไม่มีอะไรไหงกลายเป็นตีนคนเป็นล้านๆ ออกจากบ้านมาไล่
การอยู่ต่อของรัฐบาลพล.อ.ประยุทธ์เป็นเรื่องละเอียดอ่อนจริงๆ แหละครับ ! คนที่หวาดเสียวเสี่ยงอันตรายคือคนที่อยู่บนหลังเสือ ส่วนกองเชียร์แฟนคลับลุงตู่อะไรนั่นแค่ติ่งที่นั่งแทะเม็ดก๊วยจี๊นั่งดูบนอัฒจันทร์ เกิดพลาดพลั้งถูกเสือขบหัวขึ้นมา กองเชียร์ยังอยู่ต่อสามารถหันไปหาวีรบุรุษคนใหม่ได้เสมอ
ก็ดีแล้ว อย่างน้อยนายกฯบิ๊กตู่เองก็ไม่ได้ผลีผลามกระโดดใส่ ยังมีเงื่อนไขข้อแม้ขึ้นมา…
“เรื่องนี้ใครมีสิทธิเสนอก็เสนอไป เพราะการแก้รัฐธรรมนูญตัวเองฟังความคิดเห็นจากทุกคน ผมเฉยๆ ถ้าให้ผมอยู่ ผมก็ทำ อยู่ด้วยความชอบธรรมนะ ไม่ได้อยู่ด้วยอำนาจ ถ้าทุกคนอยากให้ผมอยู่ ผมก็อยู่ ผมก็ทำให้ แต่ต้องช่วยปกป้องผมจากภายนอกประเทศรวมถึงภายในประเทศด้วย ที่กล่าวหาผมอยากสืบทอดอำนาจ ซึ่งผมไม่ต้องการอำนาจ เพราะไม่ได้ผลประโยชน์ แต่ต้องการทำประเทศชาติให้ดีขึ้น แต่จะทำอย่างไร ไม่รู้ มันเป็นเรื่องของรัฐธรรมนูญ ไปหาทางกันมา”
คำทิ้งท้ายที่ว่า...อยู่ด้วยความชอบธรรมนะ กับ ไปหาทางกันมา...นี่แหละที่ทำให้กองเชียร์น้อยใหญ่วิ่งวุ่นกันอยู่ ต่างก็พยายามผลักดันแนวทางที่ตนคิดว่าใช่ขึ้นมา เช่น การชูธงอยู่ต่อเพื่อปฏิรูปให้เสร็จก่อนเลือกตั้งใหม่ ข้อเสนอให้ถามประชามติว่าให้อยู่ต่อมั้ย? ฯลฯ ซึ่งสำหรับผมแล้ว การชูธงปฏิรูปให้เสร็จก่อนเลือกตั้งเลียนแบบ กปปส.นั้นมันไร้น้ำหนักสิ้นดี สังคมไทยถูกวลีที่ว่าชักจูงให้หลงใหลมารอบหนึ่งแล้ว นี่ก็จะเอาอีก
ตกลงท่านๆ จะปฏิรูปอะไร? ที่ผ่านมาก็เห็นๆ กันอยู่ว่าได้แค่ไหน ปฏิรูปตำรวจหรือ? ปฏิรูปพลังงานหรือ? ไหนล่ะ ปฏิรูประบบราชการให้มันมีประสิทธิภาพโปร่งใส? ไหนล่ะการกระจายอำนาจที่เคยประกาศก้องบนเวทีกปปส.มวลชนทั้งหลายเห็นด้วยกันสนุก เวลาผ่านไป 1 ปี มีมวลชนคนไหนบ้างที่กระตุ้นรัฐบาลให้ปฏิรูปกระจายอำนาจ? มาตอนนี้จะยกประเด็นปฏิรูปขึ้นมาอีกแล้ว?
การปฏิรูปน่ะ มีความจำเป็นอย่างยิ่งสำหรับประเทศไทยที่ผ่าวิกฤตการณ์ทั้งหลายที่คาราซังให้พ้นผ่านไปได้ในอนาคต แต่ต้องมุ่งมั่นอย่างจริงจัง มีเจตนาชัดเจน เช่นแก้ปัญหาความโปร่งใส คดโกง ...ไหนล่ะครับมาตรการตรวจสอบทรัพย์สินของผู้คนก่อนจะรับตำแหน่ง เพราะที่เห็นก็แค่การร่างกฎหมายให้แสดงการเสียภาษีแค่ปีเดียว ไม่ได้ย้อนไปตรวจสอบภาษีเพื่อเทียบกับทรัพย์สินที่ได้มาทั้งหมด แสดงว่าก็ยังเปิดโอกาสให้คนโกงเข้าสู่อำนาจง่ายๆ เหมือนเดิม มาตรการภาษีแค่เป็นเครื่องประกอบที่ไม่ได้หวังจะให้เป็นเครื่องกลั่นกรองบุคคลจริง ฯลฯ
แม้อำนาจจะหอมหวานขนาดไหน แต่ผมยังไม่เชื่อว่าพล.อ.ประยุทธ์จะต้องการอยู่ต่ออีก 2 ปีตามข้อเสนอจริง!
พล.อ.ประยุทธ์เป็นนักการทหารและนักการเมืองที่ลึกซึ้ง ทหารขึ้นมารอบนี้ผ่านการวางแผน กำจัดจุดอ่อนเดิมๆ แถมยังใช้อาวุธหลากหลาย ทั้งไม้แข็งไม้นวมครบเครื่อง มองในแง่กลยุทธ์ แค่เงื่อนไขว่า “อยู่ด้วยความชอบธรรมนะ” กับ “ไปหาทางกันมานี่” เป็นได้ทั้งหมากรุก หมากถอย จะกินยาว หรือกินสั้นได้ทั้งนั้น
ตอนนี้แค่โยนหินไปน้ำก็กระเพื่อม ส่วนจะเลือกจับปลาตัวไหนตอนน้ำขุ่น ปลาเล็ก ปลาใหญ่ หรือไม่เอาดีกว่ายังต้องรอดูกันไปอีกสักระยะ
มองในแง่ทฤษฎีการต่อรอง ไม่แน่นะ กำหนด 2 ปีที่มีคนเสนอตั้งขึ้นมา ที่สุดอาจจะถูกหยิบมาใช้ประโยชน์แค่เป็นตุ๊กตา “ราคาบอกผ่าน” เพื่อจะขยายต่อจริง (เฟสแรก) ระยะ 6-7 เดือน เพื่อให้สังคมโดยรวมยอมรับได้กับการแก้รัฐธรรมนูญเพื่อขยายเวลารัฐบาลอยู่ต่อเพื่อทำประชามติและขั้นตอนหลังจากนั้น
แค่นี้ก็ได้กำไรเวลาจากกรอบโรดแมพเดิมไปอีกหลายเดือน!
ที่บอกว่า เฟสแรก หรือ รอบแรก เพราะต้องรอดูหน้าตาของร่างรัฐธรรมนูญที่จะแก้ไขแล้วเสร็จในปลายเดือนก่อน คือหากขี้เหร่มาก ไม่แน่ว่าขั้นตอนการประชามติไม่ผ่านแล้วมีขั้นตอนหลังจากนั้นอีกอย่างไรขนาดไหน นั่นล่ะจะบอกได้จริงๆ ว่าจะเป็นการต่ออายุแบบไหน อาจจะมีเฟสสองหรือสามด้วยซ้ำไป
ต้องตีความคำว่า “อยู่ด้วยความชอบธรรมนะ” ให้ลึกๆ ... อย่าตีแค่ว่าอยู่เพื่อปฏิรูปก่อนเลือกตั้ง เพราะคำๆ นี้มันไร้ราคามาตั้งแต่เวที กปปส.แล้ว !
พวกแรกคือติ่งกองเชียร์ แบบว่ารักไง...อยากให้อยู่นานๆ ใครชวนก็เอาด้วยหมด เขาทำโพลก็ไปร่วมกด มีความเชื่อว่าถ้าพล.อ.ประยุทธ์ได้อยู่ต่อ ก็จะทำให้นักการเมืองที่น่าเกลียดทั้งหลาย เหี่ยวฝ่อไปเอง โดยเฉพาะจะได้กวาดล้างระบอบทักษิณให้สิ้นซากไปเลย คนกลุ่มนี้ตรงไปตรงมาดี ไม่ซับซ้อน แต่ไม่ค่อยคิดให้รอบคอบ เอาอารมณ์ความต้องการของตัวเองเป็นสำคัญ ไม่สนใจว่าต่อไปแล้วจะมีความเสี่ยงแค่ไหนระดับใด เพราะหากเกิดอะไรผิดพลาดขึ้นมาพล.อ.ประยุทธ์โน่นที่ไม่มีแผ่นดินอยู่ ส่วนตัวเองยังอยู่ได้สอดส่ายสายตาหาวีรบุรุษคนใหม่ต่อไป
พวกที่สองคือพวกหวังดีประสงค์ร้าย พวกนี้ปากส่งเสริมแต่ในใจสาปแช่ง มองเห็นอุปสรรครายทางข้างหน้าก็ยังยุให้ไป กลุ่มนี้ก็คือแตงโม หรือข้าราชการเสื้อสี หรือพวกที่ดูแววตัวเองรู้ว่าไม่รุ่งในยุคทหารเป็นใหญ่แน่ ยังไงก็ได้ขอให้เปลี่ยนเจ้านายผู้มีอำนาจคณะใหม่เผื่อจะรุ่ง
พวกที่สามได้แก่พวกเสียดายอำนาจ เพราะได้พลอยโดยสารขบวนรถไฟสายอำนาจมาแต่ต้น ไม่อยากลง เวลาเหลืออีกแค่ราว 1 ปียังนึกอยากอยู่ต่อ เลยหาเหตุต่างๆ ยกมาโอ้โลมปฏิโลมต่ออายุรัฐบาลเพื่อตัวเองได้พลอยต่ออายุอำนาจวาสนาไปด้วย ที่จริงแล้วการจะขยายเทอมของรัฐบาลออกไปแทบจะขยับไม่ได้มากเพราะรัฐธรรมนูญชั่วคราวกำหนดโรดแมพไว้ชัด ต่อให้แก้ไขขยายเวลาตามแนวคิดเดิมก็แค่ขยายเวลาสักสามเดือนครึ่งปีเพื่อทำประชามติร่างรัฐธรรมนูญใหม่ ข้อเสนอว่าด้วยปฏิรูปก่อนเลือกตั้งซึ่งเคยดังกระหึ่มแถวเวที กปปส.จึงถูกปลุกขึ้นมาใหม่
พวกที่สี่ ได้แก่พวกที่มองเป้าหมายการทำประชามติร่างรัฐธรรมนูญเป็นสำคัญ พวกนี้มีข้อเสนอแพลมๆ มาก่อนนานแล้วว่ารัฐธรรมนูญใหม่ควรผ่านประชามติ แต่ติดเงื่อนไขเวลาตามรัฐธรรมนูญชั่วคราวต้องแก้ไขขยายเข็มขัดออกไปเล็กน้อยสำหรับกระบวนการประชามติ และอาจต่อพ่วงด้วยกฎหมายประกอบรัฐธรรมนูญอื่นๆ แต่ก็ขยายไม่ได้มาก ทั้งสิ้นก็ไม่ใช่ 2 ปีตามแนวที่สามกลุ่มแรกเสนอ
พวกที่เหลือซึ่งไม่ได้ชูมือเห็นด้วย มีทั้งพวกเฉยๆ ก้มหน้าก้มตาทำมาหากินไม่สนโลก พวกกลางๆ ที่แม้จะขัดตาก็จะยังรอให้มันที่สุดเสียก่อนถึงจะแสดงอะไรออกมา แล้วก็พวกฝ่ายที่ไม่เอาด้วยกับทหารซึ่งก็มากพอดู
ที่จริงพวกแช่งชักหักกระดูกรัฐบาลน่าจะออกมาส่งเสียงไม่เห็นด้วยกับการต่ออายุนะ แต่ยังไม่ได้ยิน คงต้องให้ชัดเจนขึ้นมากระมัง หรือก็ไม่แน่ที่แอบปิดปากยุส่งให้ลงเหวเร็วขึ้น เพราะพวกนี้อยากให้รัฐบาลล้มแต่ก็ไม่มีปัญญาล้มด้วยตัวเอง เพราะคนแดนไกลไม่ขยับ แกนนำเดิมๆ ยังมีความสุขตามประสา นานๆ จะออกมาแสดงวาทกรรมคัดค้านแหลมๆ สักทีให้พอมีชื่ออยู่
ความละเอียดอ่อนผันแปรอันเกิดจากการต่ออายุสามารถเกิดขึ้นได้เสมอตลอดเส้นทางที่ผลักดันกันไป ตอนที่กระโดดจากหลังเสือตัวเก่ามาเป็นเสือตัวใหม่อาจจะไม่เท่าไหร่หรอก แค่ยกมือในสภาแก้รัฐธรรมนูญชั่วคราวก็ทำได้แล้ว หากแต่ว่าระยะเวลาอีก 2 ปีที่เหลือโน่น มันยาวนานมากพอจะเกิดอุบัติเหตุใดๆ ได้เสมอ เพราะขนาดแค่โยนหินถามทางเสียงไม่เอาด้วยก็ดังขึ้นแล้ว ในจำนวนนั้นที่ถูกจัดให้เป็นฝ่ายเดียวกันก็มี, เป็น สปช.ก็มี, เป็นนักวิชาการที่ไม่เอาด้วยกับทักษิณก็มี ฯลฯ ประวัติศาสตร์การเมืองไทยก็บ่งบอกอยู่แล้วว่าเรื่องบางเรื่องน่ะ ปุ๊บปั๊บแค่ข้ามวันคนก็ออกมามหาศาลแล้ว อย่างล่าสุดที่รัฐบาลยิ่งลักษณ์ดันกฎหมายนิรโทษลักหลับนี่ชัดเจน จากความคิดที่เชื่อว่ารัฐบาลเข้มแข็งฝ่ายค้านไม่มีอะไรไหงกลายเป็นตีนคนเป็นล้านๆ ออกจากบ้านมาไล่
การอยู่ต่อของรัฐบาลพล.อ.ประยุทธ์เป็นเรื่องละเอียดอ่อนจริงๆ แหละครับ ! คนที่หวาดเสียวเสี่ยงอันตรายคือคนที่อยู่บนหลังเสือ ส่วนกองเชียร์แฟนคลับลุงตู่อะไรนั่นแค่ติ่งที่นั่งแทะเม็ดก๊วยจี๊นั่งดูบนอัฒจันทร์ เกิดพลาดพลั้งถูกเสือขบหัวขึ้นมา กองเชียร์ยังอยู่ต่อสามารถหันไปหาวีรบุรุษคนใหม่ได้เสมอ
ก็ดีแล้ว อย่างน้อยนายกฯบิ๊กตู่เองก็ไม่ได้ผลีผลามกระโดดใส่ ยังมีเงื่อนไขข้อแม้ขึ้นมา…
“เรื่องนี้ใครมีสิทธิเสนอก็เสนอไป เพราะการแก้รัฐธรรมนูญตัวเองฟังความคิดเห็นจากทุกคน ผมเฉยๆ ถ้าให้ผมอยู่ ผมก็ทำ อยู่ด้วยความชอบธรรมนะ ไม่ได้อยู่ด้วยอำนาจ ถ้าทุกคนอยากให้ผมอยู่ ผมก็อยู่ ผมก็ทำให้ แต่ต้องช่วยปกป้องผมจากภายนอกประเทศรวมถึงภายในประเทศด้วย ที่กล่าวหาผมอยากสืบทอดอำนาจ ซึ่งผมไม่ต้องการอำนาจ เพราะไม่ได้ผลประโยชน์ แต่ต้องการทำประเทศชาติให้ดีขึ้น แต่จะทำอย่างไร ไม่รู้ มันเป็นเรื่องของรัฐธรรมนูญ ไปหาทางกันมา”
คำทิ้งท้ายที่ว่า...อยู่ด้วยความชอบธรรมนะ กับ ไปหาทางกันมา...นี่แหละที่ทำให้กองเชียร์น้อยใหญ่วิ่งวุ่นกันอยู่ ต่างก็พยายามผลักดันแนวทางที่ตนคิดว่าใช่ขึ้นมา เช่น การชูธงอยู่ต่อเพื่อปฏิรูปให้เสร็จก่อนเลือกตั้งใหม่ ข้อเสนอให้ถามประชามติว่าให้อยู่ต่อมั้ย? ฯลฯ ซึ่งสำหรับผมแล้ว การชูธงปฏิรูปให้เสร็จก่อนเลือกตั้งเลียนแบบ กปปส.นั้นมันไร้น้ำหนักสิ้นดี สังคมไทยถูกวลีที่ว่าชักจูงให้หลงใหลมารอบหนึ่งแล้ว นี่ก็จะเอาอีก
ตกลงท่านๆ จะปฏิรูปอะไร? ที่ผ่านมาก็เห็นๆ กันอยู่ว่าได้แค่ไหน ปฏิรูปตำรวจหรือ? ปฏิรูปพลังงานหรือ? ไหนล่ะ ปฏิรูประบบราชการให้มันมีประสิทธิภาพโปร่งใส? ไหนล่ะการกระจายอำนาจที่เคยประกาศก้องบนเวทีกปปส.มวลชนทั้งหลายเห็นด้วยกันสนุก เวลาผ่านไป 1 ปี มีมวลชนคนไหนบ้างที่กระตุ้นรัฐบาลให้ปฏิรูปกระจายอำนาจ? มาตอนนี้จะยกประเด็นปฏิรูปขึ้นมาอีกแล้ว?
การปฏิรูปน่ะ มีความจำเป็นอย่างยิ่งสำหรับประเทศไทยที่ผ่าวิกฤตการณ์ทั้งหลายที่คาราซังให้พ้นผ่านไปได้ในอนาคต แต่ต้องมุ่งมั่นอย่างจริงจัง มีเจตนาชัดเจน เช่นแก้ปัญหาความโปร่งใส คดโกง ...ไหนล่ะครับมาตรการตรวจสอบทรัพย์สินของผู้คนก่อนจะรับตำแหน่ง เพราะที่เห็นก็แค่การร่างกฎหมายให้แสดงการเสียภาษีแค่ปีเดียว ไม่ได้ย้อนไปตรวจสอบภาษีเพื่อเทียบกับทรัพย์สินที่ได้มาทั้งหมด แสดงว่าก็ยังเปิดโอกาสให้คนโกงเข้าสู่อำนาจง่ายๆ เหมือนเดิม มาตรการภาษีแค่เป็นเครื่องประกอบที่ไม่ได้หวังจะให้เป็นเครื่องกลั่นกรองบุคคลจริง ฯลฯ
แม้อำนาจจะหอมหวานขนาดไหน แต่ผมยังไม่เชื่อว่าพล.อ.ประยุทธ์จะต้องการอยู่ต่ออีก 2 ปีตามข้อเสนอจริง!
พล.อ.ประยุทธ์เป็นนักการทหารและนักการเมืองที่ลึกซึ้ง ทหารขึ้นมารอบนี้ผ่านการวางแผน กำจัดจุดอ่อนเดิมๆ แถมยังใช้อาวุธหลากหลาย ทั้งไม้แข็งไม้นวมครบเครื่อง มองในแง่กลยุทธ์ แค่เงื่อนไขว่า “อยู่ด้วยความชอบธรรมนะ” กับ “ไปหาทางกันมานี่” เป็นได้ทั้งหมากรุก หมากถอย จะกินยาว หรือกินสั้นได้ทั้งนั้น
ตอนนี้แค่โยนหินไปน้ำก็กระเพื่อม ส่วนจะเลือกจับปลาตัวไหนตอนน้ำขุ่น ปลาเล็ก ปลาใหญ่ หรือไม่เอาดีกว่ายังต้องรอดูกันไปอีกสักระยะ
มองในแง่ทฤษฎีการต่อรอง ไม่แน่นะ กำหนด 2 ปีที่มีคนเสนอตั้งขึ้นมา ที่สุดอาจจะถูกหยิบมาใช้ประโยชน์แค่เป็นตุ๊กตา “ราคาบอกผ่าน” เพื่อจะขยายต่อจริง (เฟสแรก) ระยะ 6-7 เดือน เพื่อให้สังคมโดยรวมยอมรับได้กับการแก้รัฐธรรมนูญเพื่อขยายเวลารัฐบาลอยู่ต่อเพื่อทำประชามติและขั้นตอนหลังจากนั้น
แค่นี้ก็ได้กำไรเวลาจากกรอบโรดแมพเดิมไปอีกหลายเดือน!
ที่บอกว่า เฟสแรก หรือ รอบแรก เพราะต้องรอดูหน้าตาของร่างรัฐธรรมนูญที่จะแก้ไขแล้วเสร็จในปลายเดือนก่อน คือหากขี้เหร่มาก ไม่แน่ว่าขั้นตอนการประชามติไม่ผ่านแล้วมีขั้นตอนหลังจากนั้นอีกอย่างไรขนาดไหน นั่นล่ะจะบอกได้จริงๆ ว่าจะเป็นการต่ออายุแบบไหน อาจจะมีเฟสสองหรือสามด้วยซ้ำไป
ต้องตีความคำว่า “อยู่ด้วยความชอบธรรมนะ” ให้ลึกๆ ... อย่าตีแค่ว่าอยู่เพื่อปฏิรูปก่อนเลือกตั้ง เพราะคำๆ นี้มันไร้ราคามาตั้งแต่เวที กปปส.แล้ว !
