เรื่องชวนหัวในยุคราชวงศ์จีน ตอน ลดครึ่งราคา

ครั้งหนึ่งนายอำเภอต้องการทำตำลึงทองสองแท่งขึ้นมาเป็นพิเศษ จึงสั่งให้ลูกน้องเดินทางไปสั่งให้เจ้าของร้านทองจัดแจงจัดหาทอง รวมถึงดำเนินการให้ เมื่อร้านทองทำแท่งตำลึงทองเสร็จ เถ้าแก่ร้านทองก็นำสินค้ามาส่งด้วยตนเองที่จวนนายอำเภอ พร้อมกับเดินทางมาเก็บเงินด้วย

เมื่อเห็นหน้าเถ้าแก่พร้อมของที่สั่ง นายอำเภอจึงเอ่ยถามขึ้นว่า “แท่งตำลึงทองที่สั่งราคาเท่าไหร่?”

“ทองสองแท่งนี้รวมค่าจัดทำ หากคิดตามราคาท้องตลาดแล้วก็นับว่าสูงอยู่ แต่วันนี้คิดพิเศษให้นายท่าน ลดราคาให้ครึ่งนึงก็แล้วกัน” เถ้าแก่ร้านทองตอบ

ได้ยินดังนั้นนายอำเภอจึงหันกลับไปสั่งลูกน้องว่า “เอาทองแท่งนึงคืนให้เถ้าแก่ไป!”

ผ่านไปสักพักหนึ่ง นายอำเภอเห็นว่าเถ้าแก่ยังยืนอยู่ที่เดิมเพื่อรอรับเงินค่าจ้าง จึงเอ่ยถามขึ้นว่า “เมื่อกี้ลูกน้องข้าจ่ายค่าจ้างให้เถ้าแก่แล้วมิใช่หรอกหรือ ยังรีรออะไรอยู่อีก!?”

เถ้าแก่ร้านทองจึงเอ่ยขึ้นว่า “ยังไม่มีคนเอาเงินค่าจ้างมาให้ข้าน้อยเลยนายท่าน!”

ฟังจบนายอำเภอก็บันดาลโทสะขึ้นมาทันที ยกนิ้วขึ้นชี้หน้าเถ้าแก่ร้านทองพลางว่า “ไอ้คนบัดซบ เมื่อกี้เอ็งพูดชัดๆ มิใช่หรือว่าจะลดให้ข้าครึ่งราคา ข้าก็สั่งให้คนคืนทองแท่งหนึ่งไปให้แล้ว ก็เท่ากับจ่ายเงินให้แล้วครึ่งหนึ่ง แล้วนายอำเภออย่างข้าก็ไม่เคยติดค้างอะไรเอ็งมาก่อน หากเอ็งยังไม่ไสหัวไป เดี๋ยวได้เห็นดีกัน!”