เซาท์ไชน่ามอร์นิ่งโพสต์ - มณฑลเหลียวหนิง อาณาจักรการเกษตรขนาดใหญ่ที่สุดแห่งหนึ่งของจีน ต้องเผชิญปัญหาแล้งจัด ฝนตกน้อยที่สุดในรอบครึ่งศตวรรษ เรือกสวนไร่นาของชาวบ้านได้รับผลกระทบถ้วนหน้ากว่า 5 ล้านไร่
สำนักข่าวซินหวา รายงาน (14 ส.ค.) ว่า มณฑลเหลียวหนิงทางภาคตะวันออกเฉียงเหนือของประเทศ กำลังประสบภาวะแห้งแล้งขั้นรุนแรงสุดในรอบ 63 ปี ส่งผลกระทบต่อพื้นที่การเกษตรมากกว่า 2 ล้านเอเคอร์ (ราว 5 ล้านไร่, 1 เอเคอร์ เท่ากับ 2.53 ไร่) และประชาชนเดือดร้อนไม่มีน้ำอุปโภคบริโภคกว่า 136,000 คน
ทั้งนี้ เหลียวหนิงซึ่งเพาะปลูกข้าวได้มากกว่า 2 ล้านตันในปี 2555 หรือคิดเป็นร้อยละ 5 ของผลผลิตรวมทั้งประเทศ กลับมีปริมาณน้ำฝนเดือน ก.ค. เพียง 90 มม. จากปกติปริมาณเฉลี่ยอยู่ที่ 165 มม. นับว่าน้อยที่สุดตั้งแต่ปี 2494
ชาวไร่ชาวสวนในเมืองทางตะวันตกของมณฑลอย่างต้าเหลียน หูลูเต่า และเฉาหยัง ซึ่งเผชิญปัญหาหนักที่สุด อาจต้องเก็บเกี่ยวพืชผลครึ่งหนึ่งก่อนหากสถานการณ์ยังไม่สู้ดี บางส่วนก็กำลังตัดสินใจละทิ้งไร่นาข้าวที่ลำต้นหยุดการเจริญเติบโตจนแคระแกร็น เปลี่ยนไปเพาะปลูกพืชผักในเรือนกระจก (greenhouse) ด้วยความหวังทำกำไรในช่วงฤดูหนาวนี้แทน
“เราพยายามแก้ไขปัญหาให้ดีที่สุด ตอนนี้แจกจ่ายเครื่องสูบน้ำมากกว่า 3,000 เครื่องให้กับชาวบ้านท้องถิ่นแล้ว” เจ้าหน้าที่อำเภอซิงเฉิงกล่าวกับสื่อจีนพีเพิลเดลี “แต่ภัยแล้งโจมตีเราอย่างหนักหน่วงและรวดเร็วเกินไป ทำให้สูญเสียพื้นที่การเกษตรไปแล้วมากกว่า 26,000 เอเคอร์ จากทั้งหมด 53,000 เอเคอร์”
เจ้าหน้าที่รัฐของเหลียวหนิงได้ออกประกาศเตือนภัยพิบัติแห้งแล้งในระดับ 3 เมื่อวันที่ 8 ส.ค. และอนุมัติงบประมาณฉุกเฉินจำนวน 19 ล้านหยวน (ราว 95 ล้านบาท) นอกจากนั้นยังมีการใช้เทคโนโลยีต่างๆ เข้าช่วยเหลือเพื่อเพิ่มปริมาณน้ำฝนอีกด้วย
ด้านนักอุตุนิยมวิทยากล่าว “ภาวะแห้งแล้งเริ่มเลวร้ายในช่วงเดือน ก.ค. และจะต่อเนื่องมาจนถึงเดือน ส.ค.นี้” โดยเสริมว่าเป็นผลมาจากเอลนีโญ (El Niño) หรือการเปลี่ยนแปลงในอุณหภูมิผิวน้ำทะเลบริเวณตะวันออกเฉียงใต้ของมหาสมุทรแปซิฟิกที่อุ่นขึ้นผิดปกติ ก่อเกิดเขตความกดอากาศสูงสกัดกั้นมวลอากาศชื้นสู่แผ่นดินทางตะวันออกเฉียงเหนือของจีน
อนึ่ง คาดกันว่าราคาข้าวบนจีนแผ่นดินใหญ่อาจปรับตัวสูงขึ้นในช่วงฤดูใบไม้ผลิ เนื่องจากเหลียวหนิงซึ่งเป็นพื้นที่เพาะปลูกขนาดใหญ่ที่สุดมีจำนวนผลผลิตลดลงเพราะภัยแล้ง ขณะที่มณฑลเหอหนัน ส่านซี และจี๋หลิน ซึ่งมีปริมาณการผลิตข้าวรวมกันมากกว่าร้อยละ 17 ของผลผลิตรวมทั้งประเทศในปี 2555 ก็กำลังผจญปัญหาเดียวกันอยู่ในเวลานี้
