เอเจนซี --ท่ามกลางความสะดวกสบายในเมืองใหญ่ที่มีทั้งยานพาหนะและการคมนาคมที่สะดวก ทว่าอีกมุมหนึ่งของโลก ที่สภาพชีวิตแตกต่างไปจากคนเมืองราวฟ้ากับดิน กลุ่มนักเรียนตัวน้อยๆต้องไต่ไปบนทางแคบเลียบผาสูงชันที่อันตรายยิ่ง จึงได้เรียนหนังสือกัน
สีว์ เหลียงฝัน (徐良凡) เป็นครูใหญ่คนใหม่ของโรงเรียนประถมศึกษาปั้นปัว(半坡小学)แห่งหมู่บ้านเกิ่งกวนโรงเรียนประถมฯแห่งนี้มีนักเรียนทั้งสิ้น 68 คน ครูสีว์เพิ่งเริ่มมาสอนได้เพียงหนึ่งปี นอกจากสอนวิชาคณิตศาสตร์และพละศึกษาแล้ว ทุกๆวันครูสีว์ยังทำหน้าที่เป็นอัศวินพานักเรียนกว่า 20 คน ไต่ไปตามทางแคบๆเลียบหน้าผาสูงชันระหว่างหมู่บ้านเกิ่งก่วนและโรงเรียน ในกลุ่มนักเรียนกว่า 20 คน เด็กที่มีอายุน้อยที่สุด เพียง 6 ขวบ ก็ต้องเดินทางวิบากอันตรายนี้
ถนนที่ไม่น่าเรียกว่า “ถนน” สายนี้ ถูกกรุยทางไว้เมื่อ 40 กว่าปีที่แล้ว เป็นเส้นทางเชื่อมระหว่างหมู่บ้านเกิ่งกวน และโรงเรียนประถมศึกษาปั้นปัวของหมู่บ้านปั้นปัวซึ่งตั้งอยู่ตรงข้ามกับภูผาสูงชัน ตำบลเซิงจี เขตปี้เจี๋ย มณฑลกุ้ยโจว
กำนัลตำบลเซิงจีคุยว่า นักเรียนจากโรงเรียนประถมปั้นปัวนี้ สอบเข้าเรียนต่อในเขตชีซิงกวน ได้เป็นอันดับต้นๆต่อเนื่องมา 13 ปีแล้ว และยังมีเด็กหนึ่งคนจากทางวิบากนี้ สอบเข้ามหาวิทยาลัยในนครหนันจิง
กระทั่งทุกวันนี้ เด็กๆก็ยังต้องเดินบนทางเลียบหน้าผาสูงชัน ไม่ว่าอากาศจะดีหรือเลวร้าย ก็มีเด็กนักเรียนเพียงไม่กี่คนเท่านั้น ที่มาถึงโรงเรียนสายหรือขาดเรียน...
ภาพชีวิตคุณครูสีว์ เหลียงฝัน และเด็กนักเรียนโรงเรียนประถมศึกษาปั้นปัวแห่งหมู่บ้านเกิ่งกวนตำบลเซิงจี เขตปี้เจี๋ย มณฑลกุ้ยโจว เมื่อวันที่ 11 มี.ค.2556 (ภาพ รอยเตอร์/ซินหวา)