South China Moring Post- หยวน หลงผิง (袁隆平) ผู้พัฒนาสายพันธุ์ข้าวลูกผสมในประเทศจีน ตั้งข้อสงสัยกรณีชาวนาอินเดียอ้างว่า สามารถเก็บเกี่ยวผลผลิตข้าวได้ 22.4 ตัน ต่อพื้นที่ 1 เฮกตาร์ หรือ 6 ไร่ 1 งาน ทำลายสถิติเดิมของตัวเองที่สร้างสถิติไว้ 19.4 ตัน/เฮกตาร์
สื่ออังกฤษ เดอะ การ์เดียน (The Guardian) รายงาน Sumant Kumar ชาวนาหนุ่มในเมืองนาลันทา รัฐพิหาร ประเทศอินเดีย ใช้กระบวนการที่เรียกว่า การปลูกข้าวในระบบหนาแน่น (System of Rice Intensification: SRI) ซึ่งก็คือ การจัดการพืช การจัดการดิน และการจัดการน้ำร่วมกัน เพื่อให้เกิดประโยชน์และประสิทธิภาพสูงสุด เพื่อเพิ่มผลผลิตข้าว สามารถลดการสิ้นเปลืองเมล็ดพันธุ์ น้ำ และสารเคมี ทำให้สามารถเก็บเกี่ยวผลผลิตข้าวได้ 22.4 ตัน/เฮกตาร์ ถือเป็นการทำลายสถิติเดิมของ หยวน หลงผิง (袁隆平) ผู้พัฒนาสายพันธุ์ข้าวลูกผสมชาวจีนที่สร้างสถิติไว้ 19.4 ตัน/เฮกตาร์
ต่อคำกล่าวอ้างดังกล่าว หยวน หลงผิง ผู้อำนวยการศูนย์วิจัยและพัฒนาข้าวลูกผสมแห่งชาติจีน ซึ่งเป็นผู้วิจัยพัฒนาข้าวลูกผสมเป็นผลสำเร็จตั้งแต่ปี 2517 จนได้รับการขนานนามจากนานาชาติว่า เป็น “บิดาแห่งข้าวลูกผสม” และได้รับรางวัล World Food Prize สำหรับความสำเร็จด้านวิทยาศาสตร์ที่ได้ช่วยลดปัญหาความขาดแคลนด้านอาหาร แสดงทัศนคติอย่างไม่อ้อมค้อมว่า การสร้างสถิติใหม่ของ Kumar เป็นเรื่องเท็จ 120%
“ผมเป็นผู้ริเริ่มนำกระบวนการปลูกข้าวลูกผสมมาใช้ในจีนด้วยตัวเอง ซึ่งจะทำให้พื้นที่ๆ เอื้อต่อการเพาะปลูกน้อย มีผลผลิตเพิ่มขึ้นถึง 10-15 % แต่มันจะเป็นไปไม่ได้เลยในพื้นที่ๆ เอื้อต่อการผลิตเพาะปลูกอยู่แล้ว นอกจากจะมีดินที่อุดมสมบูรณ์เป็นพื้นฐาน แต่ดินบนพื้นที่นาของ Kumar มีคุณภาพต่ำ” พร้อมทั้งตั้งข้อสงสัยว่า “รัฐบาลอินเดียยืนยันตัวเลขนี้ภายหลังการเก็บเกี่ยวไปแล้วได้อย่างไร ถ้า Kumar ยืนยันความสำเร็จอีกครั้งในปีหน้า ผมยินดีจะเข้าร่วมตรวจสอบด้วยตัวเอง”
ทั้งนี้ ข้าวลูกผสม คือ ข้าวที่เกิดจากการผสมพันธุ์ระหว่างข้าวสายพันธุ์แท้สองสายพันธุ์ที่มีฐานพันธุกรรมต่างกัน โดยลูกผสมชั่วที่ 1 จะให้ลักษณะทางด้านปริมาณและคุณภาพที่ดีกว่าพันธุ์พ่อหรือพันธุ์แม่ เพราะเทคโนโลยีข้าวลูกผสมได้นำเอาหลักการความแข็งแรงของลูกผสมที่ดีเด่นกว่าพันธุ์พ่อและพันธุ์แม่ (Hybrid vigor) และให้ผลผลิตสูงกว่า
อนึ่ง จากข้อมูลของหอการค้าไทยปีพ.ศ. 2553-2554 ผลผลิตข้าวเฉลี่ยต่อไร่ของไทยอยู่ที่ 448 กิโลกรัม ขณะที่เวียดนามมีผลผลิตอยู่ที่ 592.4 กิโลกรัม อินโดนีเซีย 779 กิโลกรัม ฟิลิปปินส์ 616 กิโลกรัม มาเลเซีย 592 กิโลกรัม ลาว 588.8 กิโลกรัม และจีนมีผลผลิตข้าวต่อไร่มากกว่า 1,000 กิโลกรัม แม้ประเทศไทยจะเป็นผู้ส่งออกข้าวอันดับต้นของโลก แต่ความสามารถในการแข่งขันยังถือว่าอยู่ในระดับต่ำกว่าประเทศผู้ผลิตข้าวรายอื่นในภูมิภาค
สื่ออังกฤษ เดอะ การ์เดียน (The Guardian) รายงาน Sumant Kumar ชาวนาหนุ่มในเมืองนาลันทา รัฐพิหาร ประเทศอินเดีย ใช้กระบวนการที่เรียกว่า การปลูกข้าวในระบบหนาแน่น (System of Rice Intensification: SRI) ซึ่งก็คือ การจัดการพืช การจัดการดิน และการจัดการน้ำร่วมกัน เพื่อให้เกิดประโยชน์และประสิทธิภาพสูงสุด เพื่อเพิ่มผลผลิตข้าว สามารถลดการสิ้นเปลืองเมล็ดพันธุ์ น้ำ และสารเคมี ทำให้สามารถเก็บเกี่ยวผลผลิตข้าวได้ 22.4 ตัน/เฮกตาร์ ถือเป็นการทำลายสถิติเดิมของ หยวน หลงผิง (袁隆平) ผู้พัฒนาสายพันธุ์ข้าวลูกผสมชาวจีนที่สร้างสถิติไว้ 19.4 ตัน/เฮกตาร์
ต่อคำกล่าวอ้างดังกล่าว หยวน หลงผิง ผู้อำนวยการศูนย์วิจัยและพัฒนาข้าวลูกผสมแห่งชาติจีน ซึ่งเป็นผู้วิจัยพัฒนาข้าวลูกผสมเป็นผลสำเร็จตั้งแต่ปี 2517 จนได้รับการขนานนามจากนานาชาติว่า เป็น “บิดาแห่งข้าวลูกผสม” และได้รับรางวัล World Food Prize สำหรับความสำเร็จด้านวิทยาศาสตร์ที่ได้ช่วยลดปัญหาความขาดแคลนด้านอาหาร แสดงทัศนคติอย่างไม่อ้อมค้อมว่า การสร้างสถิติใหม่ของ Kumar เป็นเรื่องเท็จ 120%
“ผมเป็นผู้ริเริ่มนำกระบวนการปลูกข้าวลูกผสมมาใช้ในจีนด้วยตัวเอง ซึ่งจะทำให้พื้นที่ๆ เอื้อต่อการเพาะปลูกน้อย มีผลผลิตเพิ่มขึ้นถึง 10-15 % แต่มันจะเป็นไปไม่ได้เลยในพื้นที่ๆ เอื้อต่อการผลิตเพาะปลูกอยู่แล้ว นอกจากจะมีดินที่อุดมสมบูรณ์เป็นพื้นฐาน แต่ดินบนพื้นที่นาของ Kumar มีคุณภาพต่ำ” พร้อมทั้งตั้งข้อสงสัยว่า “รัฐบาลอินเดียยืนยันตัวเลขนี้ภายหลังการเก็บเกี่ยวไปแล้วได้อย่างไร ถ้า Kumar ยืนยันความสำเร็จอีกครั้งในปีหน้า ผมยินดีจะเข้าร่วมตรวจสอบด้วยตัวเอง”
ทั้งนี้ ข้าวลูกผสม คือ ข้าวที่เกิดจากการผสมพันธุ์ระหว่างข้าวสายพันธุ์แท้สองสายพันธุ์ที่มีฐานพันธุกรรมต่างกัน โดยลูกผสมชั่วที่ 1 จะให้ลักษณะทางด้านปริมาณและคุณภาพที่ดีกว่าพันธุ์พ่อหรือพันธุ์แม่ เพราะเทคโนโลยีข้าวลูกผสมได้นำเอาหลักการความแข็งแรงของลูกผสมที่ดีเด่นกว่าพันธุ์พ่อและพันธุ์แม่ (Hybrid vigor) และให้ผลผลิตสูงกว่า
อนึ่ง จากข้อมูลของหอการค้าไทยปีพ.ศ. 2553-2554 ผลผลิตข้าวเฉลี่ยต่อไร่ของไทยอยู่ที่ 448 กิโลกรัม ขณะที่เวียดนามมีผลผลิตอยู่ที่ 592.4 กิโลกรัม อินโดนีเซีย 779 กิโลกรัม ฟิลิปปินส์ 616 กิโลกรัม มาเลเซีย 592 กิโลกรัม ลาว 588.8 กิโลกรัม และจีนมีผลผลิตข้าวต่อไร่มากกว่า 1,000 กิโลกรัม แม้ประเทศไทยจะเป็นผู้ส่งออกข้าวอันดับต้นของโลก แต่ความสามารถในการแข่งขันยังถือว่าอยู่ในระดับต่ำกว่าประเทศผู้ผลิตข้าวรายอื่นในภูมิภาค
