"หงเฉินเค่อจั้น(红尘客栈)" หรือ โรงเตี้ยมฝุ่นแดง (ที่ไม่ได้หมายถึงฝุ่นสีแดง แต่เปรียบเปรยถึงความวุ่นวายของโลกมนุษย์) เป็นเพลงโปรโมทเพลงแรกในอัลบั้มลำดับที่ 12 ของศิลปินซูเปอร์สตาร์แห่งไต้หวัน โจว เจี๋ยหลุน(เจย์ โชว) ชื่อชุด "สือเอ้อร์ซินจั้ว(十二新作:Opus12)" ที่เพิ่งวางแผงไปเมื่อปลายเดือนธันวาคม ของปีที่ผ่านมา(2555) โดยในอัลบั้มนี้ ศิลปินหนุ่มวัย 33 ปี มาพร้อมกับรูปโฉมใหม่ทั้งผมที่ย้อมเป็นสีทอง และกล้ามท้องสุดฟิตด้านผลงานก็ไม่บกพร่อง เจย์ ดูแลรายละเอียดทุกด้านของอัลบั้มด้วยตัวเองเหมือนเดิม ทั้งขั้นตอนของการโปรดิวซ์, มิกซ์เพลง, กำกับมิวสิกวิดีโอด้วยตัวเองทั้งหมด ส่วนเนื้อเพลงส่วนใหญ่ก็เป็นผลงานของ ฟัง เหวินซาน (Vincent Fang) นักแต่งเพลงคู่บุญของ เจย์ เช่นเคย
หงเฉินเค่อจั้น เป็นเพลงแนวถนัดของ โจว เจี๋ยหลุน ที่แฟนๆ เรียกว่า Chou Style หรือ แบบฉบับของเจย์โชว นั่นคือการใส่ดนตรีที่มีความเป็นจีนเข้าไปในเพลง ทั้งกู่เจิง และ ปาอู(ปี่รวง) ผสมผสานกับท่วงทำนองแบบตะวันตกของเปียโนและความทันสมัยของกลองชุด เมื่อหลอมรวมกับเนื้อร้องที่มีความลุ่มลึกและคงกลิ่นอายของบทกวีโบราณ ทำให้ เพลงนี้ออกมาไพเราะอย่างมีเอกลักษณ์เฉพาะตัว
คำร้อง/ ฟัง เหวินซาน(方文山) , ทำนอง / โจว เจี๋ยหลุน(周杰伦)
天涯 的尽头是风沙
tian1 ya2 de jin4 tou2 shi4 feng1 sha1
เทียนหยาเตอจิ้นโถวซื่อเฟิงซา
จุดสิ้นสุดของขอบฟ้าคือพายุทราย
红尘 的故事叫牵挂
hong2 chen2 de gu4 shi4 jiao4 qian1 gua4
หงเฉินเตอกู้ซื่อเจี้ยวเชียนกว้า
เรื่องราวทางโลกนั้นเรียกว่าความห่วงหา
封刀隐没在寻常人家 东篱下
feng1 dao1 yin3 mo4 zai4 xun2 chang2 ren2 jia1 dong1 li2 xia4
เฟิงเตาอิ่นมั่วไจ้สวินฉังเหรินจยาตงหลีซย่า
แขวนกระบี่ เร้นกายริมรั้วทิศบูรพา ณ บ้านสามัญชน
闲云 野鹤 古刹
feng1 xian2 ye3 he4 gu3 sha4
เสียนอวิ๋น เหยี่ยเฮ่อ กู่ช่า
เมฆาล่องลอย นกกระสาป่า อารามโบราณ (เร้นกายจากเรื่องวุ่นวายทางโลก)
快马 在江湖里厮杀
kuai4 ma3 zai4 jiang1 hu2 li3 si1 sha1
ไคว่หม่าไจ้เจียงหูหลี่ซือซา
ยอดอาชาโรมรันในยุทธภพ
无非 是名跟利放不下
wu2 fei1 shi4 ming2 gen1 li4 fang4 bu2 xia4
อู๋เฟยซื่อหมิงเกินลี่ฟั่งปู๋ซย่า
เพียงเพื่อชื่อเสียงลาภยศที่มิอาจปล่อยวาง
心中有江山的人岂能快意潇洒
xin1 zhong1 you3 jiang1 shan1 de ren2 qi4 neng2 kuai4 yi4 xiao1 sha3
ซินจงโหย่วเจียงหูเตอเหริน ชี่เหนิงไคว่อี้เซียวส่า
ผู้หวังยึดครองแผ่นดิน จะอยู่อย่างปลอดโปร่ง สง่างาม อย่างไร
我只求与你共 华发
wo3 zhi3 qiu2 yu2 ni3 gong4 hua2 fa1
หวั่วจื่อฉิวอี๋ว์หนี่ก้งหวาฟา
ข้าเพียงต้องการแก่เฒ่าผมหงอกขาวไปกับเจ้า
*剑出鞘 恩怨了 谁笑
jian4 chu1 qiao4 en1 yuan4 liao3 shei2 xiao4
เจี้ยนชูเชี่ยว เอินย่วนเหลี่ยว เสยเซี่ยว
กระบี่ออกจากฝัก ชำระสิ้นบุญคุณความแค้น ผู้ใดมีรอยยิ้ม
我只求今朝 拥你入 怀抱
wo3 zhi3 qiu2 jin1 zhao1 yong1 ni3 ru4 huai2 bao4
หวั่วจื่อฉิวจินเจายงหนี่รู่หวยเป้า
วันนี้ข้าเพียงต้องการกอดกระหวัดเจ้าไว้ในอ้อมแขน
红尘客栈风似刀 骤雨落 宿命敲
hong2 chen2 ke4 zhan4 feng1 si4 dao1 zhou4 yu3 luo4 su4 ming4 qiao1
หงเฉินเค่อจั้นเฟิงซื่อเตา โจ้วอี่ว์ลั่วซู่มิ่งเชียว
โรงเตี้ยมแห่งโลกิยะ ลมแรงพัดบาดดุจดาบคม ฝนกระหน่ำซ้ำซัดชะตากรรม
任武林谁领风骚我却 只为你 折腰
ren4 wu3 lin2 shei2 ling3 feng1 sao1 wo3 que4 zhi3 wei4 ni3 zhe2 yao1
เริ่นอู่หลินเสยหลิ่งเฟิงเซา หวั่วเชวี่ยจื่อเว่ยหนี่เจ๋อเยา
ในบู๊ลิ้มผู้ใดช่วงชิงความเป็นใหญ่ แต่ข้าเพียงน้อมยอมให้เจ้าผู้เดียว
过荒村野桥 寻世外 古道
guo4 huang1 cun1 ye3 qiao2 xun2 shi4 wai4 gu3 dao4
กั้วฮวงชุนเหยี่ยเฉียว สวินซื่อไว่กู่เต้า
บุกฝ่าชนบทรกร้าง เสาะหาหนทางในโลกใหม่
远离人间尘嚣 柳絮飘执子之手逍遥**
yuan3 li3 ren2 jian1 chen2 siao1 liu3 xu4 piao1 zhi2 zi zhi1 shou3 xiao1 yao2
หย่วนหลี่เหรินเจียนเฉินเซียว หลิ่วซู่เพียวจื๋อจื่อจือโส่วเซียวเหยา
ห่างไกลทางโลกอันวุ่นวาย ปุยขาวของเมล็ดหลิว จูงมือกันปลิวไปอย่างเสรี
檐下 窗棂斜映枝桠
yan2 xia4 chuang1 ling2 xie2 ying4 zhi1 ya1
เหยียนซย่าชวงหลิงเสียอิ้งจือยา
ใต้ชายคา เงาลายฉลุบนบานหน้าต่างตกกระทบกิ่งก้านไม้
与你席地对座饮茶
yu3 ni3 xi2 di4 dui4 zuo4 yin3 cha2
อี๋ว์หนี่สีตี้ตุ้ยจั้วอิ่นฉา
นั่งบนพื้นหันหน้าเข้าหาเจ้า จิบน้ำชา
我以工笔画将你牢牢 的记下
wo3 yi3 gong1 bi3 hua4 jiang1 ni3 lao2 lao2 de ji4 xia4
หวั่วอี่กงปี่ฮว่าเจียงหนี่เหลาเหลาเตอจี้ซย่า
ข้าผนึกทุกรายละเอียดของเจ้าเอาไว้ในภาพวาด กงปี่
提笔 不为风雅
ti2 bi3 bu4 wei2 feng1 ya2
ถีปี่ปู้เหวยเฟิงหยา
สะบัดพู่กันไม่คำนึงถึงความสูงส่งด้านงานศิลป์อันใด
灯下 叹红颜近晚霞
deng1 xia4 tan4 hong2 yan2 jin4 wan3 xia2
เติงซย่าทั่นหงเหยียนจิ้นหว่านสยา
ใต้โคมไฟ ทอดถอดใจความเยาว์วัยใกล้ถึงยามอัศดง
我说缘份 一如参禅不说话
wo3 shuo1 yuan2 fen4 yi1 ru2 can1 chan2 bu4 shuo1 hua4
หวั่วซัวหยวนเฟิ่นอีหรูชานฉานปู้ซัวฮว่า
พรหมลิขิต เป็นเช่นดั่งสมาธิในเซน มิอาจเอ่ยวาจา
你泪如梨花洒满了纸上的天下
ni3 lei4 ru2 li2 hua1 sa3 man3 le zhi3 shang4 de tian1 xia4
หนี่เล่ยหรูหลีฮวาส่าหม่านเลอจื่อซั่งเตอเทียนซย่า
น้ำตาดุจดอกแพร์ของเจ้าพร่างพรมรดโลกหล้าบนแผ่นกระดาษ
爱恨如写意 山水画
ai4 hen4 ru2 xie3 yi4 shan1 shui3 hua4
ไอ้เฮิ่นหรูเสียอี้ซานสุายฮว่า
ความรักความแค้นดั่งภาพทิวทัศน์ เสียอี้
ซ้ำ *-** 1 รอบ
任武林谁领风骚我却 只为你 折腰
ren4 wu3 lin2 shei2 ling3 feng1 sao1 wo3 que4 zhi3 wei4 ni3 zhe2 yao1
เริ่นอู่หลินเสยหลิ่งเฟิงเซา หวั่วเชวี่ยจื่อเว่ยหนี่เจ๋อเยา
ในบู๊ลิ้มผู้ใดช่วงชิงความเป็นใหญ่ แต่ข้าเพียงน้อมยอมให้เจ้าผู้เดียว
你回眸多娇 我泪中 带笑
ni3 hui2 mou2 duo1 jiao1 wo3 lei4 zhong1 dai4 xiao4
หนี่หุยหมูตัวเจียว หวั่วเล่ยจงไต้เซี่ยว
เจ้าหันหลังมองมาอย่างอ่อนช้อย ข้ายิ้มทั้งน้ำตา
酒招旗风中萧萧 剑出鞘 恩怨了
jiu3 zhao1 qi2 feng1 zhong1 xiao1 xiao1 jian4 chu1 qiao4 en1 yuan4 liao3
จิ่วเจาฉีเฟิงจงเซียวเซียว เจี้ยนชูเชี่ยว เอินย่วนเหลี่ยว
ธงสุราโบกสะบัดกลางสายลม กระบี่ออกจากฝัก ชำระสิ้นบุญคุณความแค้น
อธิบายศัพท์
红尘(hong2 chen2) แปลว่า ฝุ่นแดงที่คละคลุ้งจากการวิ่งผ่านของรถม้าและอาชา ใช้เปรียบเปรยกับโลกมนุษย์หรือสังคมโลกีย์
客栈(ke4 zhan4) แปลว่า โรงเตี๊ยม ที่พักริมทาง ในที่นี้เน้นถึงสถานที่พักเพียงชั่วคราว ไม่ถาวร
东篱 (dong1 li2) แปลว่า รั้วทิศตะวันออก มาจาก วรรคทองในบทกวี 《饮酒》 ของ เถา เอียนหมิง ที่ว่า "采菊东篱下,悠然见南 : เด็ดเบญจมาศริมรั้วทิศบูรพา แหงนเงยพลันปะภูผาทักษิณ" หมายถึงความยิ่งใหญ่ในชีวิตสามัญ
闲云 野鹤 (xian2 yun2 ye3 he4) มาจากสำนวน “野鹤闲云” แปลว่า เมฆที่ลอยไปเรื่อยๆ และนกกระสาป่าที่เป็นอิสระ เดิมใช้เปรียบเปรยผู้ที่ใช้ชีวิตไปเรื่อยๆ โดยไร้จุดหมาย ในที่นี้น่าจะเน้นย้ำถึงอิสระเสรี
厮杀(si1 sha1) แปลว่า เข่นฆ่า โรมรัน มักหมายถึงในสงคราม
岂能 (qi4 neng2) แปลว่า จะได้อย่างไร (ไม่ได้)
快意(kuai4 yi4) แปลว่า ปลอดโปร่ง
潇洒(xiao1 sha3) แปลว่า ผ่าเผย สง่างาม
华发(hua2 fa1) แปลว่า ผมหงอกขาว
鞘 (qiao4) แปลว่า ปลอก หรือ ฝัก
宿命(su4 ming4) แปลว่า ชะตากรรม
领风骚 (ling3 feng1 sao1) แปลว่า จัดอยู่ในอันดับแรก หรือเป็นใหญ่ในแวดวงใดแวดวงหนึ่ง
尘嚣(chen2 siao1) แปลว่า ความวุ่นวายทางโลก
逍遥 (xiao1 yao2) แปลว่า อิสระ หรือ ลอยนวล
柳絮(liu3 xu4) แปลว่า ปุยขาวของเมล็ดหลิว ที่มักลอยไปตามลม
檐 (yan2) แปลว่า ชายคา
窗棂(chuang1 ling2) แปลว่า ลายฉลุบนหน้าต่าง
枝桠 (zhi1 ya1) แปลว่า กิ่งไม้
工笔 (gong1 bi3) แปลว่า ศิลปะในการวาดภาพของจีนแนวอัตถนิยมชนิดหนึ่ง ที่เน้นหนักในทางการลงรายละเอียดอย่างปราณีตบรรจง
牢牢 (lao2 lao2) แปลว่า แข็งแรง แน่นหนา
红颜 (hong2 yan2) แปลว่า หน้าแดง หมายถึงความเยาว์วัย เปล่งปลั่งงดงามของวัยแรกสาว
参禅 (can1 chan2) แปลว่า การเข้าฌาณสมาธิแบบเซน
写意 (xie3 yi4) แปลว่า ศิลปะในการวาดภาพของจีนชนิดหนึ่ง เน้นการเคลื่อนไหวพู่กันอย่างอิสระ ไม่เน้นความเหมือนจริง แต่เน้นอารมณ์ความรู้สึกของภาพ
回眸 (hui2 mou2) แปลว่า หันหลังมองกลับมา
萧萧 (xiao1 xiao1) ศัพท์เลียนเสียง ใช้บรรยายเสียงม้าหรือเสียงลมพัด
