ผู้จัดการออนไลน์ - หลายคนที่ไปชมเดชนางพญางูขาวภาคใหม่คงจะได้อะไรออกมาจากโรงภาพยนตร์ไม่เหมือนกัน... บ้างก็ว่าไม่เหมือนของเก่า บ้างก็ว่าสร้างสรรค์ แต่อย่างไรก็ตาม นางพญางูขาวภาคนี้ก็มีเสน่ห์ที่แตกต่างไปจากภาคก่อน ๆ อยู่มิใช่น้อย
เมื่อวันชาติจีน (1ต.ค.) “งูขาว” ฉบับปี 2011ซึ่งทุ่มทุนสร้างกว่า 750 ล้านบาท ได้ฤกษ์เปิดตัวกระหึ่มเข้าฉายวันแรกบนแดนมังกร ฟันรายได้ไปถึง 80 ล้านบาท (15 ล้านหยวน) โดยภาคนี้ถือเป็นการกลับสู่โลกภาพยนตร์แฟนตาซีของเจ็ท ลี ในรอบ 20 ปี นับแต่เดชคัมภีร์เทวดา 2 ส่วนนางเอกสาวมากความสามารถ “หวงเซิ่งอี” ที่เคยเล่นประกบคู่กับโจวซิงฉือในคนเล็กหมัดเทวดาได้รับบทเป็น “ไป๋ซู่เจิน” งูขาวตบะ 1,000 ปี และพระเอกหนุ่มหลินฟง รับบทเป็น “สี่ว์เซียน”
มโนทัศน์หลักของตำนานงูขาว เป็นการปะทะระหว่างชุดกฎเกณฑ์บางประการกับความรักของปิศาจงูขาวไป๋ซู่เจิน กับบัณฑิตหมอหนุ่มสี่ว์เซียน ทว่าความรักของคนกับปิศาจถูกขัดขวางด้วยหลวงจีนตบะแก่กล้า “ฝาไห่” ผู้ที่เชื่อว่ากฎเกณฑ์มิอาจละเมิด ปีศาจต้องชั่วช้ามิอาจอยู่ร่วมกับมนุษย์ได้ ส่วนตัวละครที่เข้ามาเพิ่มสีสันให้กับเรื่อง ก็ได้แก่ นางงูเขียวนาม เสี่ยวชิง ตบะ 500 ปี และศิษย์เอกของฝาไห่ (ซึ่งตัวละครเสริมนี้แต่ละภาคจะมีบุคลิกเนื้อหาต่างกันขึ้นอยู่กับการดัดแปลงของผู้สร้าง)
คลิกอ่านตำนานนางพญางูขาว
อย่างไรก็ตาม ผู้ที่ยังติดภาพเก่า ๆ จากภาคที่แล้วของอมตะรักงูขาว คงจะได้เห็นอะไรที่แตกต่างไปในเวอร์ชั่น 2011 นี้ ทั้งการวางโครงเรื่อง ตัวละคร และบทบาทของฝาไห่ (ที่พอเจ็ทลีมารับบทปุ๊บ ฝาไห่ในภาคนี้ก็กลายเป็นคนดีขึ้นมาทันที)
ฝาไห่ในเรื่องนี้ช่างต่างกับในตำนาน เพราะเป็นคนดียึดถือคุณธรรม ค่อนข้างจะมีเมตตาธรรมสูงส่งกว่าภาคก่อน ๆ ซึ่งฝาไห่ในภาคที่แล้วค่อนข้างจะชั่วช้า คือ เป็นคนหยาบกระด้างคิดแต่เพียงปราบมาร ไร้เมตตาธรรม แถมบางภาค ยังนำเสนอไปในทางที่ว่า ฝาไห่ยึดติดกามคุณหลงใหลงูขาว จึงคิดจะกักขังนางไว้ชื่นชม จึงขัดขวางความรักของงูขาวกับสี่ว์เซียนมิให้สมหวัง
ตกลงว่า ฝาไห่ เป็นพระดีหรือพระชั่วยังมิอาจสรุป ถ้าว่ากันตามตำนานแล้วคงไม่เหลือดี เพราะท้ายที่สุดฝาไห่ถูกพระยู่หลายศากยมุนีลงโทษหลายครั้ง ทว่า.. บทที่ถูกนำมาสร้างเป็นภาพยนตร์ก็มักจะดัดแปลงเนื้อเรื่องออกไป เช่นอาจจะจบเรื่องด้วยการบรรลุธรรมของฝาไห่ หรือพยายามทำให้เรื่องจบแบบแฮปปี้เอ็นดิ้งอะไรทำนองนั้น (เพื่อความสุขของผู้ชม)
อย่างไรก็ต้องขอชื่นชมเทคนิคการถ่ายทำและความอลังการทั้งปวง ที่สหมงคลฟิล์มได้หยิบยื่นให้ผู้เขียนได้มีโอกาสชมภาพยนตร์เรื่องนี้ การหยิบเฉพาะส่วนสำคัญและการเสริมแต่งบางส่วนขึ้นมาใหม่ ทำให้โครงเรื่องและตัวละครไม่เปลี่ยนแปลงไปมาก แต่สิ่งที่เปลี่ยนแปลงคืออารมณ์ ยิ่งพากไทยด้วยพันธมิตรแล้วก็คงทราบกันว่า “ฮาเกินของเดิม”
“กฎเกณฑ์กับความรัก”
ในที่นี้ขอหลีกเลี่ยงคำว่า “คุณธรรม” เพราะกฎเกณฑ์มิอาจชี้ชัดได้ว่าอะไรคือความดีหรือความชั่ว กฎเกณฑ์ที่เป็นหลักในเรื่องก็คือ การแบ่งแยกชัดเจนระหว่างโลกมนุษย์กับโลกมาร ซึ่งนำมาสวมเข้ากับเนื้อเรื่องได้ว่า งูขาวมิอาจแต่งงานอยู่ร่วมกับมนุษย์ที่ตนเองรักได้ จึงได้เกิดเรื่องราวการต่อสู้ช่วงชิงขึ้นมาภายใต้ปมขัดแย้งหลักนี้
วัยรุ่นคงเคยได้ยิน “ความรักชนะทุกอย่าง” ก็ยังคงพอใช้ได้กับเรื่องนี้ ความรักชนะกฎเกณฑ์ที่คร่ำครึ ชนะกฎเกณฑ์ที่ปิดกั้นทั้งปวง ในภาพยนตร์นางพญางูขาวภาคเก่ามีภาษิตหนึ่งที่กินใจคือ “อิจฉาคู่รัก ไม่อิจฉาเซียน” หมายถึง ขอแค่มีความรักก็น่าอิจฉามากกว่าบรรลุเป็นเทพเซียนเสียอีก เรื่องนางพญางูขาวนี้ ความรักช่างยิ่งใหญ่ไร้ที่เปรียบเสียจริง ๆ
เทียบกับประเทศจีนปัจจุบันที่ปกครองด้วยพรรคคอมมิวนิสต์ หรือที่นักวิชาการด้านจีนหลายคนบอกว่าจีนเป็น“ทุนนิยมโดยรัฐ” จึงยังมีการปิดกั้นอะไรต่อมิอะไรที่รัฐคิดว่าเป็นภัยคุกคามอยู่มาก ทั้งอินเทอร์เน็ต จับนักเคลื่อนไหวไปกักขัง ปิดบังข้อมูลข่าวสารฯ แต่ถ้าเทียบเคียงกับชุดมโนทัศน์ในภาพยนตร์เรื่องนี้ ท้ายที่สุดแล้วกฎเกณฑ์มิอาจถูกต้องเสมอไป และต้องพ่ายให้กับความคิดที่เปิดกว้างเสียด้วย อาจถือว่าภาพยนตร์เรื่องนี้เป็นการฉีกความคิดหัวโบราณหรืออนุรักษ์นิยมให้ขาดกระจุย เหมือนกับตัวละครฝาไห่ ที่ท้ายสุดต้องถูกลงโทษ หรือบางภาคฝาไห่ต้องยอมรับความเปลี่ยนแปลงนี้ ต้องยอมวางจิตเข้าใจสภาวะแล้วจึงบรรลุธรรม
ประวัติศาสตร์แดนมังกรนี้ยาวนานนัก จีนแต่อดีตยึดว่าตัวเองเป็นใหญ่ใจกลางของโลก สมดังคำเรียกชื่อ “จงกั๋ว” แต่และแล้ววันหนึ่งจีนก็ต้องยอมเปิดกว้างและลืมตาดูโลกภายนอก เพราะมิอาจใช้ความ “เก่า” เพียงอย่างเดียวในการดำรงอยู่ในสภาวะโลกที่ “ใหม่” แต่จีนทุกวันนี้จะขยับไปในทิศทางใด จะเป็นฝาไห่ที่บรรลุธรรมเข้าใจในสรรพสิ่ง หรือจะเป็นฝาไห่ที่ไม่ยอมลดละ ต้องการก้าวขึ้นเป็นจ้าวเพื่อรักษากฎเกณฑ์ของตนไว้หรือไม่นั้น คงต้องติดตามข่าวมุมจีนกันเป็นประจำต่อไป
ขอคารวะแด่รักแท้
