เพลง “ลี่ว์เต่าเสี่ยวเยี่ยฉี่ว์(绿岛小夜曲)” ประพันธ์เนื้อร้องโดย “พาน อิงเจี๋ย(潘英杰)” ประพันธ์ทำนองโดย “โจว หลานผิง(周蓝萍)” ผู้ร้องต้นฉบับคือนักร้องสาวชาวหนานจิง นามว่า “จื่อเวย(紫薇)”
เพลง “ลี่ว์เต่าเสี่ยวเยี่ยฉี่ว์” คำว่า “ลี่ว์เต่า(绿岛)” หรือ เกาะสีเขียว นั้นหมายถึง เกาะไต้หวัน โดยเพลงนี้ถือกำเนิดขึ้นในค่ำคืนหนึ่งของฤดูร้อนปี 1954 ซึ่งเป็นปีที่ พาน อิงเจี๋ย และ โจว หลานผิง เดินทางมายังเกาะไต้หวันเพื่อเข้าทำงานในสถานีวิทยุกระจายเสียงกลางแห่งไต้หวัน ที่มาของเพลงเกิดขึ้นอย่างเรียบง่าย เริ่มจากที่ในค่ำคืนหนึ่ง ทั้งคู่นั่งสนทนากันว่าในต่างประเทศนั้นมีเพลง Serenade เพราะๆ ที่มีชื่อเสียงโด่งดังอยู่มากมาย ทว่าเสียดายที่จีนไม่ค่อยมี ดังนั้นในค่ำคืนนั้นเอง พาน อิงเจี๋ย จึงได้แต่งเนื้อร้องเพลงดังกล่าวขึ้นมาโดยอ้างอิงจากสภาพภูมิทัศน์ของเกาะไต้หวันที่ผ่านสายตาเขา ทั้งเกาะสีเขียวขจีและต้นมะพร้าวสูง นำมาร้อยเรียงเป็นเพลงรักของหนุ่มสาว จากนั้นจึงมอบให้ โจว หลันผิง แต่งทำนองเพลง รวมทั้งตั้งชื่อเพลงว่า “ลี่ว์เต่าเสี่ยวเยี่ยฉี่ว์” ทั้งยังมอบให้นักร้องนาม “จื่อเวย” ร้องในรายการหนึ่งของสถานีวิทยุกลางแห่งไต้หวันด้วย
ต่อมาเพลงดังกล่าวได้รับความสนใจจากบริษัทเพลงฟิลิปินส์ นำไปอัดแผ่นเสียงขายจนโด่งดังในฟิลิปินส์ มาเลเซีย อินโดนีเซีย จนกระทั่งในปี 1958 บริษัทเพลงเฟิ่งหมิง ของไต้หวันเพิ่งค้นพบว่าเพลงดังกล่าวมีต้นกำเนิดอยู่ในไต้หวันนี่เอง จึงได้นำเพลง “ลี่ว์เต่าเสี่ยวเยี่ยฉี่ว์” ฉบับ “จื่อเวย” ซึ่งเป็นต้นฉบับนี้มาอัดแผ่นเสียงขายจนทำให้เป็นที่รู้จักในไต้หวันมากขึ้น แต่เพลงนี้มาโด่งดังจริงๆ ในปี 1961 เมื่อบริษัทเพลงซื่อไห่ นำเพลงดังกล่าวมาอัดแผ่นจำหน่ายอีกครั้ง ทำให้เพลงนี้โด่งดังไปทั่วทั้งเกาะ และค่อยๆ ขยายไปทั่วเอเชีย กลายเป็นเพลงอมตะอีกเพลงหนึ่งที่ถูกนำมาร้องใหม่หลายต่อหลายครั้ง ทั้งยังเคยได้รับการจัดว่าเป็นหนึ่งใน “10 เพลงอมตะ100 ปีประจำศตวรรษที่ 20” โดยถูกจัดไว้ในลำดับที่ 3
อย่างไรก็ตาม คำว่า “ลี่ว์เต่า” ที่หมายถึง เกาะไต้หวัน ไปคล้องกับชื่อเกาะ “ลี่ว์เต่า(Green Island)”ซึ่งในอดีตไต้หวันเคยใช้เป็นที่คุมขังนักโทษทางการเมือง โดยเฉพาะอย่างยิ่งในช่วงเหตุการณ์ “White Terror” (ปี 1949-1987) จนในเวลาต่อมามีนักเขียนนามว่า “ไป่หยัง(柏杨)” ซึ่งเคยถูกคุมขัง ณ เกาะดังกล่าวออกมาอ้างว่า เพลง “ลี่ว์เต่าเสี่ยวเยี่ยฉี่ว์” จริงๆ แล้วนักโทษซึ่งถูกคุมขังอยู่ในเกาะ นามว่า “เกา อี้ว์ตัง(高钰铛)” แต่งเนื้อร้องขึ้นก่อนที่จะเสียชีวิต ทว่าภายหลังถูกนักวิชาการหลายฝ่ายออกมาคัดค้านว่าไม่น่าจะเป็นความจริง เนื่องเพราะคำกล่าวอ้างของไป่หยัง มีความคลาดเคลื่อนเรื่องเวลาและข้อเท็จจริงหลายประการ
《绿岛小夜曲》
(Green Island Serenade)
这绿岛像一只船，
zhe4 lv4 dao3 xiang4 yi4 zhi1 chuan2
เจ้อลี่ว์เต่าเซี่ยงอี้จือฉวน
เกาะเขียวมรกตดั่งนาวาลำหนึ่ง
在月夜里摇呀摇，
zai4 yue4 ye4 li3 yao2 ya1 yao2
ไจ้เย่ว์เยี่ยหลี่เหยายาเหยา
โคลงเคลงอยู่ในแสงจันทร์ยามราตรี
姑娘哟，你也在我的心海里飘呀飘。
gu1 niang yo ni3 ye3 zai4 wo3 de xin1 hai3 li3 piao1 ya1 piao1
กูเหนี่ยง โยว หนี่เหยี่ยไจ้หวั่วเตอซินไห่หลี่เพียวยาเพียว
สาวเจ้าเอย เธอลอยละล่องอยู่ในห้วงทะเลใจฉัน
让我的歌声随那微风，
rang4 wo3 de ge1 sheng1 sui2 na4 wei1 feng1
รั่งหวั่วเตอเกอเซิงสุยน่าเวยเฟิง
ให้ลำนำเพลงของฉันปลิวไปกับสายลม
吹开了你的窗帘，
chui1 kai1 le ni3 de chuang1 lian2
ชุยไคเลอหนี่เตอชวงเหลียน
เพื่อพัดเปิดม่านหน้าต่างของเธอ
让我的衷情随那流水，
rang4 wo3 de zhong1 qing2 sui2 na4 liu2 shui3
รั่งหวั่วเตอจงฉิงสุยน่าหลิวสุ่ย
ให้ความในใจฉันไหลไปกับสายน้ำ
不断地向你倾诉。
bu2 duan4 de xiang4 ni3 qing1 su4
ปู๋ต้วนเตอเซี่ยงหนี่ชิงซู่
เพื่อพร่ำบอกต่อเธอไม่ขาดสาย
椰子树的长影，
ye1 zi3 shu4 de chang2 ying3
เยจื่อซู่เตอฉังอิ่ง
เงามะพร้าวที่ทอดยาว
掩不住我的情意，
yan3 bu2 zhu4 wo3 de qing2 yi4
เหยี่ยนปู๋จู้หวั่วเตอฉิงอี้
มิอาจบดบังความรักของฉัน
明媚的月光更照亮了我的心。
ming2 mei4 de yue4 guang1 geng4 zhao4 liang4 le wo3 de xin1
หมิงเม่ยเตอเย่ว์กวง เกิ้งเจ้าเลี่ยงเลอหวั่วเตอซิน
แสงจันทร์เจิดจ้ายิ่งส่องให้ใจฉันกระจ่าง
这绿岛的夜已经这样沉静，
zhe4 lv4 dao3 de ye4 yi3 jing1 zhe4 yang4 chen2 jing4
เจ้อลี่ว์เต่าเตอเยี่ย อี่จิงเจ้อยั่งเฉินจิ้ง
ยามราตรี ณ เกาะสีเขียวมรกต ช่างเงียบสงัดเพียงนี้
姑娘哟，你为什么还是默默无语
gu1 niang yo ni3 wei4 shen2 me hai2 shi4 mo4 mo4 wu2 yu3
กูเหนี่ยง โยว หนี่เว่ยเสินเมอไหซื่อมั่วมั่วอู๋อี่ว์
สาวเจ้าเอย ใยเธอยังคงมิเอ่ยคำใด
อธิบายศัพท์
衷情(zhong1 qing2) แปลว่า ความรู้สึกที่เก็บอยู่ลึกๆ ในใจ
倾诉(qing1 su4) แปลว่า ระบายความในใจ
明媚(ming2 mei4) แปลว่า (ทัศนียภาพ)สวยวิจิตรตระการตา
沉静(chen2 jing4) แปลว่า เงียบสงัด เงียบสงบ
