为 (wèi ) อ่านว่า เว่ย แปลว่า เพื่อ
虎(虎 ) อ่านว่า หู่ แปลว่า เสือ
作(zuò ) อ่านว่า จั้ว แปลว่า ทำเป็น
伥(chāng ) อ่านว่า ชาง หมายถึง ผีชาง ซึ่งในสมัยโบราณเชื่อกันว่าผู้ที่โดนเสือกัดตายนั้น วิญญาณจะกลายเป็นผู้รับใช้เสือ คอยช่วยหาเหยื่อ ช่วยให้เสือไปทำร้ายคนอื่นต่อไป
ในสมัยอดีตกาล มีเรื่องเล่ากันมาว่า ณ ถ้ำแห่งหนึ่งบนภูเขาสูงที่ห่างไกล มีพญาเสือโคร่งที่แสนดุร้ายตัวหนึ่งอาศัยอยู่ อยู่มาวันหนึ่งเนื่องจากขาดแคลนอาหารเต็มที ทำให้มันรู้สึกโหยหิวอย่างหนัก จึงตัดสินใจออกมาจากถ้ำเพื่อล่าเหยื่อมาประทังความหิว
ขณะนั้นเอง เสือร้ายได้พบเห็นคนผู้หนึ่งกำลังเดินกะปลกกะเปลี้ยขึ้นเขามาเรื่อยๆ มันจึงรีบกระโจนเข้าใส่ และขย้ำคอชายผู้โชคร้ายจนสิ้นใจตายในทันที
เมื่อกัดกินเนื้อของชายผู้นั้นจนหมด พญาเสือยังไม่หนำใจ กลับพันธนาการดวงวิญญาณของชายผู้นั้นเอาไว้ไม่ยอมปลดปล่อยให้เป็นอิสระ และบังคับให้ดวงวิญญาณชายผู้นั้นไปเสาะแสวงหาเหยื่อรายต่อไปมาสังเวยมันเสียก่อน เอาวิญญาณใหม่มาแลกวิญญาณเก่า จากนั้นมันจึงจะยอมปลดปล่อยดวงวิญญาณเคราะห์ร้ายที่คอยรับใช้มันให้จากไป
ดวงวิญญาณที่ถูกคร่าชีวิตอย่างไร้ความผิด ยินยอมทำตามข้อตกลงนั้น โดยตั้งตนเป็นผู้คอยนำทาง พาพญาเสือไปเสาะหาเหยื่อรายต่อไปมาใส่ท้อง จนกระทั่งได้พบเหยื่อรายที่สอง ดวงวิญญาณรับใช้จึงรีบปรี่เข้าไปหลอกหลอนเหยื่อรายที่สองให้ตกใจกลัวจนทำอะไรไม่ถูก จากนั้นทำให้ผ้าคาดเอวของคนผู้นั้นคลายลง เสื้อผ้าหลุดลุ่ยออกจากตัวจนล่อนจ้อนหมดสิ้น เพื่อเปิดทางให้พญาเสือกัดกินเหยื่อได้อย่างสะดวกดาย
ผู้บริสุทธิ์คนหนึ่งโดนเสือคร่าชีวิตจนกลายมาเป็นวิญญาณรับใช้ สุดท้ายกลับยอมร่วมมือกันกับผู้ที่คร่าชีวิตตน ลงมือทำลายชีวิตผู้บริสุทธิ์คนอื่นด้วยอำมหิตต่อไป เพียงเพื่อที่ตนเองจะได้หลุดพ้นจากพันธนาการที่ผูกรัดไว้ให้เร็วที่สุด
ในสมัยโบราณเชื่อกันว่าผู้ที่ถูกเสือกัดตาย และดวงวิญญาณต้องกลายมาคอยรับใช้พญาเสือนี้ เรียกว่า “ผีชาง” (ชางกุ่ย) ซึ่งคนรุ่นหลังได้นำเรื่องเล่าปรำปรานี้มาดัดแปลงเป็นสำนวนที่ว่า “เว่ยหู่จั้วชาง” หรือ “ผีชางรับใช้เสือ” หมายถึง การยินยอมรับใช้ช่วยเหลือคนชั่วร้ายเลวทราม เพื่อกระทำสิ่งชั่วช้า
สำนวนนี้ใช้ในตำแหน่งภาคแสดง(谓语) หรือส่วนขยายนาม(定语)
ตัวอย่างประโยค
我不会害你,但也希望你别在继续为虎作伥残害无辜的人了。
ฉันจะไม่ทำร้ายเธอ แต่ก็หวังว่าเธอจะหยุด ~ ทำร้ายคนบริสุทธิ์อีกต่อไป
