โอ่วซินลี่เซวี่ย : กระอักหัวใจ จารด้วยโลหิต

呕(ǒu) อ่าน ว่า โอ่ว แปลว่า บ้วน กระอัก
心(xīn) อ่านว่า ซิน แปลว่า หัวใจ
沥(lì) อ่านว่า ลี่ แปลว่า หยด
血(xuè) อ่านว่า เซวี่ย แปลว่า เลือด

หลี่ เฮ่อ คือนามของนักกวีชื่อก้องสมัยราชวงศ์ถังเพียง 7 ขวบก็เริ่มหัดขีดเขียนกาพย์กลอน เป็นผู้มีพรสวรรค์ฟ้าประทาน เมื่อเติบใหญ่เขาใฝ่ฝันที่จะเข้ารับราชการในวังหลวง ทว่าเขาไม่เคยประสิทธิ์ประศาสตร์ความรู้ในด้านการเมืองมาก่อน จึงทำได้เพียงระบายความคับแค้นนี้ออกมาทางบทกวีของตนเอง

ทุกครั้งที่หลี่ เฮ่อออกจากบ้านจะให้ผู้ติดตามสะพายย่ามที่บรรจุอุปกรณ์การเขียนออกไปด้วย เมื่อพบเจออะไรที่สามารถเป็นแรงบันดาลใจ เขาจะบันทึกไว้ทันทีและนำกลับมาขัดเกลารังสรรค์ให้เป็นบทกวี

มารดาของหลี่ เฮ่อมักทอดถอนด้วยความสะเทือนใจว่า "บุตรชายข้าได้เอาพลังทั้งหมดรวมทั้งเลือดเนื้อชีวิตทุ่มเทไปกับการเขียนบทกวีไปแล้ว เกรงว่าจะต้องรอจนกระอักเอาหัวใจออกมาจึงจะยอมวางมือ!"

ใน 26 ปีแห่งชีวิตนักกวีอันแสนสั้นของหลี่ เฮ่อ เขาทิ้งผลงานกวีเอาไว้ 240 กว่าบท ซึ่งเป็นผลงานที่เขากลั่นกรองออกมาด้วยความตั้งใจและความทุ่มเทยิ่ง โดย หาน อี้ว์ นักประพันธ์สมัยถังเคยเขียนข้อความไว้ประโยคหนึ่งความว่า "ควักหัวใจออกมาแทนกระดาษ ใช้หยดหยาดโลหิตจารบทกวี"

ภายหลัง "โอ่วซินลี่เซวี่ย" หรือ "กระอักหัวใจ จารด้วยโลหิต" ใช้ในความหมายว่า ทุ่มเทความพยายามอย่างสุดชีวิต โดยมักใช้ในบริบทของการทำกิจการงาน หรือการประพันธ์บทความ บทกวีต่างๆ