ชิงฮวาสือ : เครื่องลายคราม (ฟังเพลง)

คำร้อง : ฟาง เหวินซาน (方文山)
ทำนอง : โจว เจี๋ยหลุน (周杰伦)
เพลง : ชิงฮวาสือ (青花瓷)

 
 
素胚勾勒出青花笔锋浓转淡
su pei gou le chu qing hua bi feng nong zhuan dan
ซู่ เพย โกว เล่อ ชู ชิง ฮวา ปี่ เฝิง หนง จ่วน ตั้น
ตวัดร่างภาพลายครามบนสีพื้น ลวดลายจากปลายพู่กันเข้มหนักจนอ่อนจาง

瓶身描绘的牡丹一如你初妆
ping shen miao hui de mud an yi ru ni chu zhuang
ผิง เซิน เหมียว ฮุ่ย เตอ หมู่ ตัน อี หรู หนี่ ชู จวง
ลายโบตั๋นบนตัวแจกันคล้ายดั่งตัวเธอที่ตกแต่งเพียงน้อยนิด

冉冉檀香透过窗心事我了然
ran ran tan xiang tou guo chuang xin shi wo liao ran
หราน หร่าน ถาน เซียง โท่ว กั้ว ชวง ซิน ซื่อ หว่อ เหลี่ยว หราน
กลิ่นหอมของไม้จันทน์ค่อยๆ โชยผ่านบานหน้าต่าง สิ่งที่อยู่ในใจฉันแจ่มชัด

宣纸上走笔至此搁一半
xuan zhi shang zou bi zhi cig e yi ban
เซวียน จื่อ ซั่ง โจ่ว ปี่ จื้อ สือ เกอ อี ปั้น
รอยพู่กันตวัดเร็วบนกระดาษเซวียน แล้วหยุดค้างไว้ครึ่งหนึ่ง

釉色渲染仕女图韵味被私藏
you se xuan ran shi nv tu yun wei bei si chang
โย่ว เซ่อ เซวียน หร่าน ซื่อ หนี่ว์ ถู อวิ้น เว่ย เป้ย ซือ ฉาง
ภาพหญิงงามถูกแต่งแต้มเคลือบสี กักเก็บเสน่ห์เย้ายวนเอาไว้กับตัว

而你嫣然的一笑如含苞待放
er ni yan ran de yi xiao ru han bao dai fang
เอ่อร์ หนี่ เอียน หราน เตอ อี เสี้ยว หรู หาน เปา ไต้ ฟั่ง
หนึ่งรอยยิ้มเปี่ยมเสน่ห์ของเธอ ดั่งบุปผาที่พร้อมจะผลิบาน

你的美一缕飘散去到我去不了的地方
ni de mei yi lv piao san qu dao wo qu bu liao de di fang
หนี่ เตอ เหม่ย อี ลี่ว์ เพียว ซ่าน ชี่ว์ เต้า หว่อ ชี่ว์ ปู้ เหลียว เตอ ตี้ ฟัง
เกลียวสายความงามแห่งเธอลอยคว้างไปสู่สถานที่ที่ฉันไม่อาจไปถึง

*天青色等烟雨而我在等你
tian qing sw deng yan yu er wo zai deng ni
เทียน ชิง เซ่อ เติ่ง เอียน อี่ว์ เอ่อร์ หว่อ ไจ้ เติ่ง หนี่
สีครามรอละอองไอฝน ส่วนฉันเฝ้ารอเธอ

炊烟袅袅升起隔江千万里
chui yan niao niao sheng qi ge jiang qian wan li
ชุย เอียน เหนียว เหนี่ยว เซิง ฉี่ เก๋อ เจียง เชียน วั่น หลี่
ควันจากปล่องเตาเผาม้วนลอยขึ้นสูง แม้อยู่ไกลพันหมื่นลี้จากอีกฝั่งลำน้ำ

在瓶底书汉隶仿前朝的飘逸
zai ping di shu han li fang qian chao de piao yi
ไจ้ ผิง ตี ซู ฮั่น ลี่ ฟาง เฉียน เฉา เตอ เพียว อี้
อักษรลี่ซูที่ก้นแจกันประทับรอยเอกลักษณ์แห่งยุคสมัยที่ผ่านมา

就当我为遇见你伏笔
jiu dang wo wei yu jian ni fu bi
จิ้ว ตัง หว่อ เว่ย อี้ว์ เจี้ยน หนี่ ฟู่ ปี่
จงถือว่านั่นเป็นบทเกริ่นนำ สำหรับการที่ฉันจะได้พบกับเธอ

天青色等烟雨而我在等你
tian qing se deng yan yu er wo zai deng ni
เทียน ชิง เซ่อ เติ่ง เอียน อี่ว์ เอ่อร์ หว่อ ไจ้ เติ่ง หนี่
สีครามรอละอองไอฝน ส่วนฉันเฝ้ารอเธอ

月色被打捞起晕开了结局
yue se bei da lao qi yun kei le jie ju
เยว่ เซ่อ เป้ย ต่า เลา ฉี่ อวิน ไค เลอ เจี๋ย จวี๋
ในแสงจันทร์ที่หม่นมัว จุดสิ้นสุดคล้ายเลอะเลือนเปิดออก

如传世的青花瓷自顾自美丽你眼带笑意 **
ru chuan shi de qing hua ci zi gu zi mei li ni yan dai xiao yi
หรู ฉวน ซื่อ เตอ ชิง ฮวา สือ จื้อ กู้ จื้อ เหม่ย ลี่ หนี่ เอี๋ยน ไต้ เสี้ยว อี้
ปรากฏภาพดวงตาประดับรอยยิ้มของเธอ ดั่งเครื่องลายครามอันเก่าแก่แต่คงความงามไม่เสื่อมคลาย

色白花青的锦鲤跃然於碗底
se bai hua qing de jin li yue ran yu wan di
เซ่อ ไป๋ ฮวา ชิง เตอ จิ๋น หลี่ เยว่ หราน อีว์ หว่าน ตี
ลายปลาคาร์ฟขาว-ครามกระจุกในพื้นชาม แหวกว่ายดั่งมีชีวิต

临摹宋体落款时却惦记著你
lin mo song ti luo kuan shi que dian ji zhuo ni
หลิน โหมว ซ่ง ถี่ ลั่ว ขว่าน สือ เชว่ เตี้ยน จี้ จั๋ว หนี่
ก่อนประทับอักษรซ่งเลียนแบบลงไป ใจกลับกังวลถึงเธอ

你隐藏在窑烧里千年的秘密
ni yin cang zai yao shao li qian nian de mi mi
หนี่ อิ่น ฉาง ไจ้ เหยา เซา หลี่ เชียน เหนียน เตอ มี่ มี่
เธอหลบซ่อนอยู่ในเตาเผา อันเป็นความลับยาวนานนับพันปี

极细腻犹如绣花针落地
ji xi ni you ru xiu hua zhen luo di
จี๋ ซี่ โหยว นี่ หรู ซิ่ว ฮวา เจิน ลั่ว ตี้
ลวดลายประณีตบรรจงดังเข็มปักที่ร่วงหล่นลงสู่พื้นดิน

帘外芭蕉惹骤雨门环惹铜绿
chuang wai ba jiao re zhou yu men huan re tong lv
ชวง ไว่ ปา เจียว เหร่อ โจ้ว อี่ว์ เหมิน หวน เหร่อ ถ่ง ลี่ว์
ต้นกล้วยนอกหน้าต่างดึงดูดให้ฝนพรำ ห่วงประตูดึงดูดสนิมทองแดง

而我路过那江南小镇惹了你
er wo lu guo na jiang nan xiao zhen re le ni
เอ่อร์ หว่อ ลู่ กั้ว น่า เจียง หนัน เสี่ยว เจิ้น เหร่อ เลอ หนี่
ทว่าคราที่ฉันเดินทางผ่านเมืองเล็กในเจียงหนัน กลับดึงดูดมาซึ่งเธอ

在泼墨山水画里你从墨色深处被隐去
zai po mo shan shui hua li ni cong mo se shen chu bei yin qu
ไจ้ โพว โม่ว ซาน สุ่ย ฮว่า หลี่ หนี่ ฉง โม่ว เซ่อ เซิน ชู่ เป้ย อิ่น ชี่ว์
ในภาพวาดทิวทัศน์พู่กันจีน เธอถูกซุกซ่อนอยู่อย่างลึกล้ำ ภายใต้สีหมึกอันเข้มข้นนั้น
 
(ซ้ำ *-** 2 ครั้ง)
 
 


 
 
宣纸 - เซวียนจื่อ หรือกระดาษเซวียน ในภาษาอังกฤษเรียกว่า rice paper ผลิตขึ้นในสมัยราชวงศ์ถัง ที่เมืองเซวียน ซึ่งปัจจุบันอยู่ในเขตมณฑลอันฮุย จึงได้ชื่อตามแหล่งผลิต ปัจจุบันแหล่งผลิตหลักยังคงอยู่ที่อันฮุย ส่วนใหญ่ใช้สำหรับคัดอักษรจีนและวาดภาพพู่กันจีน

สีครามต้องรอละอองไอฝน - เนื่องเพราะในสมัยหนึ่ง การผลิตเครื่องปั้นดินเผานั้น สีครามเป็นที่ที่ผลิตออกมาได้ยากที่สุด เนื่องจากสีครามไม่ใช่สีที่เผาออกมาได้ตามปกติ แต่ต้องใช้กรรมวิธีผลิตโดยเฉพาะ และต้องนำออกจากเตาเผาในวันฟ้าครื้ม ฝนพรำ จึงจะได้สีตามต้องการ เนื่องจากสีที่ปรากฏนั้นมีความเกี่ยวข้องกับสภาพความชื้นในอากาศ

隶书 - ลี่ซู หรืออักษรลี่ซู เป็นลักษณะการเขียนอักษรของจีนแบบหนึ่ง สำหรับที่มาของอักษรลี่ซูนั้น กล่าวกันว่า สมัยฉินมีทาสที่เรียกว่า " เฉิงเหมี่ยว" ผู้หนึ่ง เนื่องจากกระทำความผิดจึงถูกสั่งจำคุก เฉิงเหมี่ยวที่อยู่ในคุกคุมขังคิดปรับปรุงตัวอักษรจ้วนให้เขียนง่ายขึ้น จากโครงสร้างกลมเปลี่ยนเป็นสี่เหลี่ยมกลายเป็นอักษรรูปแบบใหม่ จิ๋นซีฮ่องเต้ทอดพระเนตรเห็นแล้วทรงโปรดอย่างมากจึงทรงแต่งตั้งให้เฉิงเหมี่ยวทำหน้าที่อารักษ์ในวังหลวง ต่อมาตัวหนังสือชนิดนี้แพร่หลายออกไป จึงมีการเรียกชื่อตัวหนังสือชนิดนี้ว่า อักษรลี่ซู หรือ อักษรทาส (คำว่า ‘ลี่’ ในภาษาจีนหมายถึง ทาส) แต่ในเชิงโบราณคดีนั้น พบว่า อักษรลี่ซู เป็นอักษรที่ใช้เขียนบนวัสดุที่ทำจากไม้หรือไม้ไผ่มาตั้งแต่ยุคจั้นกว๋อจนถึงสมัยฉิน และมีพัฒนาการมาเรื่อยๆ จวบถึงสมัยราชวงศ์ฮั่นได้กลายเป็นอักษรที่ได้รับความนิยมสูงสุด

宋体 - ซ่งถี่ หรืออักษรรูปแบบซ่ง เกิดขึ้นในสมัยซ่ง ซึ่งพัฒนามาจากอักษรที่เรียกว่า ข่ายซู โดยมีลักษณะเป็นเหลี่ยม มุม เพื่อให้ง่ายต่อการแกะสลักลงบนไม้เพื่อทำตัวพิมพ์ในแป้นพิมพ์ไม้ ภายหลัง อักษรชนิดนี้นิยมใช้มากในสมัยราชวงศ์หมิงและชิง