เนื้อร้อง โดย ฟาง เหวินซาน(方文山)
ทำนอง โดย โจว เจี๋ยหลุน(周杰伦)
ขับร้อง โดย โจว เจี๋ยหลุน และ เฟ่ย อี้ว์ชิง(费玉清)
屋檐如悬崖 风铃如沧海 我等燕归来
wū yán rú xuán yá fēng líng rú cāng hǎi wǒ děng yàn guī lái
อู เอี๋ยน หรู เสวียน หยา เฟิง หลิง หรู ชาง ไห่ หว่อ เติ่ง เอี้ยน กุย หลาย
ชายคาดุจดั่งเงื้อมผา กระดิ่งลมเป็นเช่นคลื่นทะเล ฉันเฝ้ารอการกลับมาของนกนางแอ่น
时间被安排 演一场意外 你悄然走开
shí jiān bèi ān pái yǎn yī cháng yì wài nǐ qiǎo rán zǒu kāi
สือ เจียน เป้ย อัน ไผ เอี่ยน อี้ ฉาง อี้ ไว่ หนี่ เฉี่ยว หราน โจ่ว ไค
เวลาได้ถูกกำหนดไว้ หลังการแสดงที่น่าตื่นใจฉากหนึ่ง เธอต้องเดินจากไปอย่างร้าวราน
故事在城外 浓雾散不开 看不清对白
gù shi zài chéng wài nóng wù sǎn bù kāi kàn bù qīng duì bái
กู้ ซื่อ ไจ้ เฉิง ไว่ หนง อู้ ซ่าน ปู้ ไค คั่น ปู้ ชิง ตุ้ย ไป๋
เหตุการณ์ในเรื่องเกิดขึ้นนอกเมือง หมอกหนาทึบไม่คลี่คลาย กระทั่งบทโต้ตอบก็เห็นไม่ชัดเจน
你听不出来 风声不存在 是我在感慨
nǐ tīng bù chū lái fēng shēng bù cún zài shì wǒ zài gǎn kǎi
หนี่ ทิง ปู้ ชู หลาย เฟิง เซิง ปู้ ฉุน ไจ้ ซื่อ หว่อ ไจ้ ก๋าน ข่าย
เธอฟังไม่ออกว่าเสียงลมที่หายไป คือเสียงถอนใจด้วยความสะทกสะท้อนของฉัน
梦醒来 是谁在窗台 把结局打开
mèng xǐng lái shì shéi zài chuāng tái bǎ jié jú dǎ kāi
เมิ่ง สิง หลาย ซื่อ เสย ไจ้ ชวง ไถ ป่า เจี๋ย จี๋ว์ ต่า ไค
เมื่อตื่นจากฝัน ตรงขอบหน้าต่างนั้นเป็นผู้ใด ที่จะผลักจุดจบนี้ให้เปิดออกกว้าง
那薄如蝉翼的未来 经不起谁来拆
nà báo rú chán yì de wèi lái jīng bú qǐ shéi lái chāi
น่า เป๋า หรู ฉาน อี้ เตอ เว่ย หลาย จิง ปู้ ฉี เสย หลาย ไช
อนาคตที่บอบบางราวปีกจักจั่นนั้น ไม่อาจทนทานต่อแรงกระชากของใครได้
*我送你离开 千里之外 你无声黑白
wǒ sòng nǐ lí kāi qiān lǐ zhī wài nǐ wú shēng hēi bái
หว่อ ซ่ง หนี่ หลี ไค เชียน หลี่ จือ ไว่ หนี่ อู๋ เซิง เฮย ไป๋
ฉันส่งเธอจากไป ไกลเกินพันลี้ เธอเงียบงันราวกับภาพยนตร์ขาว-ดำ
沉默年代 或许不该 太遥远的相爱
chén mò nián dài huò xǔ bù gāi tài yáo yuǎn de xiāng ài
เฉิน โม่ เหนียน ไต้ ฮั่ว สี่ว์ ปู้ กาย ไท่ เหยา หย่วน เตอ เซียน อ้าย
ยุคสมัยแห่งความเงียบงัน บางทีอาจไม่ควรมีเรื่องรักท่ามกลางระยะทางที่ห่างไกล
我送你离开 天涯之外 你是否还在
wó sòng nǐ lí kāi tiān yá zhī wài nǐ shì fǒu hái zài
หว่อ ซ่ง หนี่ หลี ไค เทียน หยา จือ ไว่ หนี่ ซื่อ โฝ หาย ไจ้
ฉันส่งเธอจากไป ไกลกว่าขอบฟ้า เธอยังคงอยู่ตรงนั้นหรือไม่
琴声何来 生死难猜 用一生 去等待 **
qīn shēng hé lái shēng sǐ nán cāi yòng yī shēng qù děng dài
ฉิน เซิง เหอ หลาย เซิง สื่อ หนาน ไฉ่ ย่ง อี้ เซิง ชี่ว์ เติ่ง ไต้
เสียงพิณแว่วมาจากที่ใด เป็น หรือ ตาย ยากคาดเดา เพียงใช้หนึ่งชีวิตนี้เพื่อรอคอย
闻泪声入林 寻梨花白 只得一行青苔
wén lèi shēng rù lín xún lí huā bái zhǐ dé yī xíng qīng tái
เหวิน เล่ย เซิง รู่ หลิน สุน หลี ฮวา ไป๋ จื่อ เต๋อ อี้ สิง ชิง ไถ
แว่วเสียงร่ำไห้ บุกฝ่าพงไพรตามหาดอกสาลี่ขาว ทว่ากลับพานพบเพียงตะไคร่เขียว
天在山之外 雨落花台 我两鬓斑白
tiān zài shān zhī wài yǔ luò huā tái wó liǎng bìn bān bái
เทียน ไจ้ ซาน จือ ไว่ อี่ว์ ลั่ว ฮวา ไถ หว่อ เหลียง ปิ้น ปาน ไป๋
ท้องฟ้าอยู่เหนือจากภูผาขึ้นไป สายฝนพรำหล่นบนดงดอกไม้ จอนผมของฉันหงอกขาว
闻泪声入林 寻梨花白 只得一行青苔
wén lèi shēng rù lín xún lí huā bái zhǐ dé yī xíng qīng tái
เหวิน เล่ย เซิง รู่ หลิน สุน หลี ฮวา ไป๋ จื่อ เต๋อ อี้ สิง ชิง ไถ
แว่วเสียงร่ำไห้ บุกฝ่าพงไพรตามหาดอกสาลี่ขาว ทว่ากลับพานพบเพียงตะไคร่เขียว
天在山之外 雨落花台 我等你来
tiān zài shān zhī wài yǔ luò huā tái wó děng nǐ lái
เทียน ไจ้ ซาน จือ ไว่ อี่ว์ ลั่ว ฮวา ไถ หว่อ เติ่ง หนี่ หลาย
ท้องฟ้าอยู่เหนือจากภูผาขึ้นไป สายฝนพรำหล่นบนดงดอกไม้ ฉันเฝ้ารอให้เธอหวนมา
一身琉璃白 透明着尘埃 你无瑕的爱
yī shēn liú lí bái tòu míng zhe chén 'āi nǐ wú xiá de ài
อี้ เซิน หลิว หลี ไป๋ โท่ หมิง เจอะ เฉิน อาย หนี่ อู๋ เสีย เตอ อ้าย
ความรักอันบริสุทธิ์ของเธอเป็นดั่งอัญมณีสีขาวใสไร้ฝุ่นผง
你从雨中来 诗化了悲哀 我淋湿现在
nǐ cóng yǔ zhōng lái shī huà le bēi āi wǒ lín shī xiàn zài
หนี่ ฉง อี่ว์ จง หลาย ซือ ฮว่า เลอ เปย อาย หว่อ หลิน ซือ เสี้ยน ไจ้
เธอมาท่ามกลางสายฝน ร่ายบทกวีโศกซึ้ง ฉันในตอนนี้เปียกปอน
芙蓉水面采 船行影犹在 你却不回来
fú róng shuǐ miàn cǎi chuán xíng yǐng yóu zài nǐ què bú huí lai
ฝู หรง สุ่ย เมี่ยน ไฉ่ ฉวน สิง หยิ่ง โหยว ไจ้ หนี่ เชว่ ปู้ หุย หลาย
ดอกบัวชูช่อบนผืนน้ำ ร่องรอยการเคลื่อนของลำเรือยังคงอยู่ ทว่าเธอไม่กลับมา
被岁月覆盖 你说的花开 过去成空白
bèi suì yuè fù gài nǐ shuō de huā kāi guò qu chéng kòng bái
เป้ย สุ้ย เยว่ ฟู่ ไก้ หนี่ ซัว เตอ ฮวา ไค กั้ว ชี่ว์ เฉิง คง ไป๋
เมื่อถูกปกคลุมจากกาลเวลา ดอกไม้ที่เธอเคยบอกว่าจะเบ่งบาน คงเหลือเพียงความว่างเปล่า
梦醒来 是谁在窗台 把结局打开
mèng xǐng lái shì shéi zài chuāng tái bǎ jié jú dǎ kāi
เมิ่ง สิง หลาย ซื่อ เสย ไจ้ ชวง ไถ ป่า เจี๋ย จี๋ว์ ต่า ไค
เมื่อตื่นจากฝัน ตรงขอบหน้าต่างนั้นเป็นผู้ใด ที่จะผลักจุดจบนี้ให้เปิดออกกว้าง
那薄如蝉翼的未来 经不起谁来拆
nà báo rú chán yì de wèi lái jīng bú qǐ shéi lái chāi
น่า เป๋า หรู ฉาน อี้ เตอ เว่ย หลาย จิง ปู้ ฉี เสย หลาย ไช
อนาคตที่บอบบางราวปีกจักจั่นนั้น ไม่อาจทนทานต่อแรงกระชากของใครได้
我送你离开 千里之外 你无声黑白
wǒ sòng nǐ lí kāi qiān lǐ zhī wài nǐ wú shēng hēi bái
หว่อ ซ่ง หนี่ หลี ไค เชียน หลี่ จือ ไว่ หนี่ อู๋ เซิง เฮย ไป๋
ฉันส่งเธอจากไป ไกลเกินพันลี้ เธอเงียบงันราวกับภาพยนตร์ขาว-ดำ
沉默年代 或许不该 太遥远的相爱
chén mò nián dài huò xǔ bù gāi tài yáo yuǎn de xiāng ài
เฉิน โม่ เหนียน ไต้ ฮั่ว สี่ว์ ปู้ กาย ไท่ เหยา หย่วน เตอ เซียน อ้าย
ยุคสมัยแห่งความเงียบงัน บางทีอาจไม่ควรมีเรื่องรักท่ามกลางระยะทางที่ห่างไกล
我送你离开 天涯之外 你是否还在
wó sòng nǐ lí kāi tiān yá zhī wài nǐ shì fǒu hái zài
หว่อ ซ่ง หนี่ หลี ไค เทียน หยา จือ ไว่ หนี่ ซื่อ โฝ หาย ไจ้
ฉันส่งเธอจากไป ไกลกว่าขอบฟ้า เธอยังคงอยู่ตรงนั้นหรือไม่
琴声何来 生死难猜 用一生 …
qīn shēng hé lái shēng sǐ nán cāi yòng yī shēng…
ฉิน เซิง เหอ หลาย เซิง สื่อ หนาน ไฉ่ ย่ง อี้ เซิง ...
เสียงพิณแว่วมาจากหนใด เป็นหรือตายยากคาดเดา เพียงใช้หนึ่งชีวิตนี้...
ซ้ำ *-**
