ศาลสิงคโปร์สั่งจำคุก 30 ปีนายจ้างหญิงฐานทุบตี ทรมานให้อดอาหาร และฆาตกรรมสาวใช้ชาวพม่า โดยผู้พิพากษาระบุว่า เป็นหนึ่งในคดีฆ่าคนตายโดยไม่เจตนาที่เลวร้ายที่สุด
ในสิงคโปร์มีการว่าจ้างแรงงานคนทำงานบ้านรวมประมาณ 250,000 คน ส่วนใหญ่เป็นคนงานจากประเทศในเอเชียที่ยากจนกว่า และเรื่องราวการทำร้ายลูกจ้างพบเห็นได้ทั่วไปในประเทศเกาะแห่งนี้
ทว่า การล่วงละเมิด เปียง ไหง่ ดอน สาวรับใช้ชาวพม่าวัย 24 ปี เป็นเรื่องที่ค่อนข้างสยดสยอง อีกทั้งยังมีการบันทึกภาพในกล้องวงจรปิดในบ้านของนายจ้าง โดยเอกสารของศาลระบุว่า เธอทั้งถูกเหยียบ บีบคอ ตีด้วยไม้กวาด และใช้เตารีดนาบ
สาวใช้ผู้นี้เสียชีวิตในเดือนกรกฎาคม 2016 หลังถูกนายจ้างคือ ไกยาติริ มูรูกายัน วัย 41 ปี ทุบตีนานหลายชั่วโมง
ไกยาติริยอมรับผิดใน 28 ข้อหา ซึ่งรวมถึงการฆ่าคนตายโดยไม่เจตนา และยังมีอีก 87 ข้อหาที่ผู้พิพากษาใช้ประกอบการพิจารณาลงโทษ
ไกยาติริที่เดินทางไปศาลเมื่อวันอังคาร (22 มิ.ย.) โดยสวมแว่นและหน้ากากป้องกันสีดำ นั่งหลับตาเงียบกริบระหว่างผู้พิพากษาอ่านคำตัดสิน
หลังฟังคำร้องของไกยาติริ ซึ่งขอผ่อนผันโทษเพื่อหลีกเลี่ยงโทษจำคุกตลอดชีวิต ผู้พิพากษาซี กี อุน ได้ตัดสินจำคุกจำเลยผู้นี้ 30 ปีนับจากวันที่ถูกจับกุมในปี 2016 เนื่องจากจำเลยกระทำการโหดร้ายทารุณ และสำทับว่า คำตัดสินนี้ควรถือเป็นการส่งสัญญาณของสังคมซึ่งต่อต้านและชิงชังอาชญากรรมในลักษณะนี้
อย่างไรก็ตาม ผู้พิพากษาเสริมว่า เมื่อพิจารณาว่า จำเลยเป็นโรคย้ำคิดย้ำทำและซึมเศร้าหลังคลอดบุตร จึงไม่คิดว่า การลงโทษประหารชีวิตเป็นการตัดสินใจที่ยุติธรรมและเหมาะสม
ระหว่างการฟ้องร้องคดีนี้ มีการกำหนดให้ตั้งข้อหาจำเลยผู้นี้ว่าฆ่าคนตายโดยไม่เจตนา แทนการฆาตกรรม ซึ่งในสิงคโปร์มีโทษประหารชีวิต ทั้งนี้หลังจากพิจารณาเห็นกันว่า ไกยาติริมีปัญหาทางจิต
ลูกจ้างพม่าเคราะห์ร้ายผู้นี้ได้รับการว่าจ้างจากไกยาติริและสามีที่เป็นตำรวจในปี 2015 เพื่อให้ช่วยดูแลลูกสาววัย 4 ปี และลูกชายวัย 1 ปี
ทว่า ไกยาติริทำร้ายสาวใช้พม่าผู้นี้เกือบทุกวันและวันละหลายๆ ครั้ง โดยบางครั้งมีแม่ วัย 61 ปี ร่วมวงทุบตีด้วย
เปียงที่ทำงานให้ครอบครัวนี้ได้เพียงปีกว่าๆ ตอนที่เสียชีวิต ได้รับอนุญาตให้นอนคืนละแค่ 5 ชั่วโมง และถูกบังคับให้อาบน้ำโดยเปิดประตูห้องน้ำทิ้งไว้
สาวใช้ผู้นี้ยังได้กินอาหารน้อยมาก ทำให้น้ำหนักลดลงถึง 38% และหนักเพียง 24 กิโลกรัมตอนที่เสียชีวิต
โจเซฟ เฉิน ทนายความของไกยาติริ ขอให้ศาลลงโทษลูกความของตนแค่ 8-9 ปี โดยอ้างว่า ลูกความซึ่ง “มีความเครียดสะสม” ทำให้เปลี่ยนจากแม่ที่พยายามเลี้ยงดูลูกกลายเป็นผู้ล่วงละเมิด อีกทั้งยังอ้างว่า การลงโทษสถานหนักจะทำให้ผู้เป็นแม่คนอื่นๆ ที่เผชิญสถานการณ์เดียวกันไม่สามารถขอความช่วยเหลือได้ ทว่า อัยการแย้งว่า ข้อกล่าวอ้างนี้ไม่ได้แสดงให้เห็นถึงความสำนึกอย่างจริงใจ
(ที่มา: เอเอฟพี)
