“ฌ็อง ปิง” ผู้สมัครฝ่ายค้าน ประกาศตัวเป็นผู้ชนะศึกเลือกตั้งประธานาธิบดีกาบอง

เอเจนซีส์ / MGR online - ฌ็อง ปิง ผู้สมัครจากพรรคการเมืองฝ่ายค้าน ประกาศคว้าชัยชนะในการเลือกตั้งประธานาธิบดีของกาบอง หลังจากที่ฝ่ายรัฐบาลประกาศว่าฝ่ายของตนเป็นผู้คว้าชัยชนะได้เพียง 1 วัน

ฌ็อง ปิง ในวัย 73 ปี ออกมาประกาศชัยชนะของตนในวันอาทิตย์ (28 ส.ค.) ที่กรุงลิเบรอวิลล์ เมืองหลวงของประเทศ โดยกล่าวต่อกลุ่มผู้สนับสนุนว่าตนเองเป็นผู้ที่ได้รับเลือกจากประชาชนให้ก้าวขึ้นเป็นประธานาธิบดีคนต่อไป และว่า ตนกำลังรอคอยให้ประธานาธิบดี อาลี บองโก ออนดิมบา ที่กำลังจะหมดอำนาจกล่าวแสดงความยินดีต่อชัยชนะของตน

อย่างไรก็ดี เมื่อวันเสาร์ (27 ส.ค.) ทีมงานของประธานาธิบดี อาลี บองโก ออนดิมบา ได้ออกมาประกาศชัยชนะของฝ่ายตนหลังปิดหีบเลือกตั้งไม่นาน ขณะที่ผลการเลือกตั้งอย่างเป็นทางการนั้นเป็นที่คาดว่าทางคณะกรรมการการเลือกตั้งแห่งกาบองจะสามารถประกาศได้ในวันอังคาร (30 ส.ค.) นี้

ล่าสุดทีมงานของประธานาธิบดี อาลี บองโก ออนดิมบา กล่าวหา ปิงที่เป็นผู้สมัครจากพรรคการเมืองฝ่ายค้านว่า “โกงการเลือกตั้ง” และยืนยันว่าจะมีการเคลื่อนไหวครั้งใหญ่ของกลุ่มผู้สนับสนุนฝ่ายรัฐบาลเพื่อคัดค้านผลการเลือกตั้งนี้

ก่อนหน้านี้ ประธานาธิบดี อาลี บองโก ออนดิมบา แห่งกาบอง ประกาศในวันที่ 9 ก.ค. ยืนยันจะลงสมัครรับเลือกตั้งชิงเก้าอี้ผู้นำกาบองต่ออีกสมัยในการเลือกตั้งวันที่ 27 สิงหาคม

ทั้งนี้ ประธานาธิบดี อาลี บองโก ออนดิมบา แห่งกาบอง ได้รับเลือกตั้งเป็นสมัยแรกเมื่อปี 2009 ภายหลังการถึงแก่อสัญกรรมของ โอมาร์ บองโก ออนดิมบา บิดาของเขา ที่ปกครองประเทศนี้มาตั้งแต่ปี ค.ศ. 1967

ด้าน ฌ็อง ปิง ซึ่งมีบิดาเป็นชาวจีน มีดีกรีเป็นถึงอดีตผู้นำองค์การสหภาพแอฟริกา (เอยู) และยังถือเป็นนักการเมืองคนสำคัญในระบอบการปกครองของบิดาประธานาธิบดี อาลี บองโก ออนดิมบา ตลอดระยะเวลาหลายปีที่ผ่านมา

ที่ผ่านมาปิงออกโรงกล่าวหาประธานาธิบดีบองโกว่าพยายามใช้ “วิธีสกปรก” ในการกำจัดเขาออกจากเส้นทางทางการเมือง ขณะที่รัฐบาลชุดปัจจุบันตอบโต้ว่าปิงพยายามปลุกปั่นสร้างความแตกแยกภายในประเทศ และหวังก่อสงครามกลางเมือง

ทั้งนี้ ในยุคการปกครองของประธานาธิบดีบองโก ผู้บิดา ที่เริ่มต้นจากเมื่อปี 1967 จนถึงการเสียชีวิตของเขาในปี 2009 นั้น มีการขุดพบแหล่งน้ำมันขนาดใหญ่ในกาบอง ส่งผลให้รายได้เฉลี่ยต่อหัวของประชากรในประเทศนี้พุ่งสูงขึ้นมากกว่าประชากรส่วนใหญ่ในประเทศแอฟริกาอื่นๆ ที่อยู่ตอนใต้ของทะเลทรายซาฮาราถึง 4 เท่าตัว แต่ถึงกระนั้นระบอบการปกครองของเขากลับถูกวิจารณ์ว่าเป็นเผด็จการ และไม่เป็นประชาธิปไตย