เอเจนซีส์ - หลังจากที่วิลเลียม พูลีย์(William Pooley) พยาบาลชายอาสาสมัครวัย 29ปี ที่ติดเชื้อไวรัสอีโบลาเป็นรายแรกของอังกฤษได้รับเซรุม Zmapp แล้ว พบคนไข้สามารถ “นั่งบนเตียง สนทนา และ อ่านหนังสือได้” ในขณะรักษาตัวที่โรงพยาบาลรออแยลฟรี (Royal Free Hospital)ทางเหนือของกรุงลอนดอน หลังจากที่ติดเชื้อจากผู้ป่วยในเซียร์ราลีโอนหลังจากต้องทำงานอย่างหนักเป็นอาสาสมัครพยาบาลชายวันละ 18 ชม.ในสภาพที่มีกองเลือดเกลื่อนพื้นเสมือนขุมนรกบนดินที่โรงพยาบาลของรัฐในเคเนมา(Kenema)ศูนย์กลางการระบาดอีโบลา หลังจากพยาบาลท้องถิ่นขยาดที่จะเข้า
สื่ออังกฤษรายงานเมื่อวานนี้(26)ว่า วิลเลียม พูลีย์(William Pooley) พยาบาลชายอาสาสมัครวัย 29ปีที่ถูกส่งตัวทางอากาศโดยกองทัพอากาศอังกฤษ(RAF)จากเซียร์ราลีโอนกลับมายังอังกฤษหลังจากที่ติดเชื้ออีโบลาในขณะทำงานที่โรงพยาบาลเคเนมา ขนาด 350 เตียงในเซียร์ราลีโอน และมีการเกรงว่าพูลีย์อาจต้องเสียชีวิตเหมือนเช่นผู้ป่วยอีโบลารายอื่นๆ แต่ไมเคิล จาค็อบส์ (Micheal Jacobs) หัวหน้าทีมแพทย์ผู้เชี่ยวชาญด้านโรคติดต่อที่ทำการรักษาพูลีย์ซึ่งถูกกักในห้องความปลอดภัยระดับ 4 ของโรงพยาบาลรออแยลฟรี (Royal Free Hospital) กรุงลอนดอนเปิดเผยว่า อาการของพูลีย์ดีขึ้นมากอย่างเห็นได้ชัดหลังจากได้รับเซรุม Zmapp และเสริมว่า “ เราใคร่ควญดูแล้ว และเห็นว่ามีเหตุผลเพียงพอที่จะใช้เซรุมทดลอง Zmapp ทำการรักษา และได้ปรึกษากับคนไข้ และพูลีย์ได้ใช้เวลาไตร่ตรองอย่างหนักเพราะเซรุมตัวนี้ยังแค่อยู่ในขั้นทดลอง โดยทางพูลีย์ต้องการชั่งน้ำหนักถึงความเสี่ยงที่เรารู้กันดี และในที่สุดก็ได้ข้อสรุปที่ลงตัวว่าทางคนไข้ตกลงยินยอมที่จะใช้เซรุมตัวนี้ทำการรักษา”
ทั้งนี้ Zmapp เป็นทางเลือกในปัจจุบันนี้ที่เชื่อกันว่าจะสามารถรักษาโรคอีโบลาได้ และได้รักษาคนไข้ชาวสหรัฐฯ 2 ราย นายแพทย์เคนท์ แบรนต์ลีย์ และแนนซี ไรท์โบลจากองค์กรคริสเตียนไม่หวังผลกำไร SIM จนหายและสามารถเดินทางออกจากโรงพยาบาลมหาวิทยาลัยอีโมรี รัฐจอร์เจีย ในสัปดาห์ที่ผ่านมา โดยแบรนต์ลีย์ให้สัมภาษณ์ว่า “รู้สึกตื่นเต้นในการมีชีวิต” ในการแถลงข่าวครั้งนั้น
และแพทย์ประจำโรงพยาบาลรอแยลฟรียังกล่าวต่อว่า “ยังเร็วเกินไปที่จะรู้ถึงผลกระทบของตัวเซรุมนี้ต่อคนไข้ แต่ในวินาทีนี้รู้สึกยินดีที่ไม่พบผลกระทบข้างเคียงแม้แต่น้อย”
ทั้งนี้พูลีย์ถือว่าเป็นผู้มีจิตใจเข้มแข็งเมื่อต้องคิดถึงสภาพที่คนไข้รายนี้ต้องเผชิญในระหว่างทำงานที่เซียร์ราลีโอน โดยจาค็อบกล่าวว่า “หากจะกล่าวอย่างยุติธรรมแล้ว ต้องยอมรับว่าเราไม่สามารถหวังไว้มากว่าจะรักษาคนไข้ได้หากพิจารณาถึงอาการป่วยด้วยโรคอีโบลาของพูลีย์”
สื่ออังกฤษรายงานต่อว่า ก่อนที่พูลีย์วัย29ปีจะล้มป่วยด้วยโรคอีโบลา เขาต้องเผชิญกับสถานการณ์วิกฤตของการระบาดอย่างรุนแรงในโรงพยาบาลเคเนมา(Kenema)ขนาด 350 เตียง ของรัฐบาลเซียร์ราลีโอน ที่ถูกใช้เป็นศูนย์การรักษาโรคอีโบลา พูลีย์ต้องเผชิญกับภาพโหดร้ายทุกวันที่เห็นกองเลือดบนพื้น และเพื่อนร่วมงานต่างกลัวที่ต้องเข้ามาทำงานทุกวัน และนอกจากนี้พยาบาลอาสาสมัครชาวอังกฤษคนนี้ต้องตัดสินใจปล่อยให้คนไข้อีโบลาอยู่ตามลำพังข้ามคืนในขณะที่เจ้าหน้าที่คนอื่นๆต่างหนีกลับออกไป ในเหตุการณ์ที่ชาวบ้านในละแวกใกล้เคียงก่อจลาจลภายนอกตัวโรงพยาบาลจากข่าวลือที่ลามไปทั่ว กล่าวหาว่า “อ้างว่ามีโรคอีโบลาระบาดเกิดจากแผนของเจ้าหน้าที่ต่างชาติหวังขโมยเลือดและอวัยวะภายในของคนไข้ชาวแอฟริกัน”
และนายแพทย์โรเบิร์ต เอฟ แกร์รี (Robert F Garry) คณะแพทย์ศาสตร์จากมหาวิทยาลัยทูเลนในนิวออร์ลีนส์ รัฐลุยเซียนา ได้กล่าวถึงพูลีย์ว่า “วิลทำงานหนักและมีชั่วโมงการทำงานที่ยาวนานกว่าใครทั้งหมดที่นั่น โดยเขาทำงานถึง 12-18 ชม.ต่อวัน เพราะทางเราขาดคนทำงานมากที่โรงพยาบาลแห่งนี้ เจ้าหน้าที่พยาบาลท้องถิ่นต่างกลัวที่ต้องเข้าไปทำงานในโรงพยาบาลเนื่องจากเกรงจะติดเชื้อไวรัสอีโบลาจากคนไข้” ทั้งนี้เคเนมา เป็นเมืองใหญ่อันดับ 3 อยู่ทางภาคตะวันออกของเซียร์ราลีโอนและเป็นจุดศูนย์กลางการระบาดของโรคอีโบลา
14 วันก่อนหน้านี้พูลีย์ได้ให้สัมภาษณ์กับเดอะการ์เดียน สื่ออังกฤษ ถึงสถานการณ์โรคอีโบลาในเซียร์ราลีโอน และในบทสัมภาษณ์ วิลเลียม พูลีย์ ยังคงมีทัศนคติในแง่ดี และเลือกที่จะกล่าวถึงคนไข้ที่มีอาการดีขึ้น “รู้สึกดีเมื่อเห็นคนไข้สามารถเดินออกจากโรงพยาบาลกลับออกไป หลังจากที่พวกเขาล้มป่วยขั้นวิกฤต” พูลีย์กล่าวในบทสัมภาษณ์ของเดอะการ์เดียน
และในขณะที่ทำงานอยู่ในเซียร์ราลีโอน พูลีย์ได้ส่งอีเมลกลับไปหาครอบครัวที่อังกฤษ เล่าถึงประสบการณ์ในการทำงานที่ Shepherd's Hospice ในกรุงฟรีทาวน์ ที่ได้เริ่มต้นในเดือนมีนาคม 2014 เป็นเวลา 6 เดือนในตำแหน่งพยาบาลสำหรับผู้ป่วย HIV มะเร็ง และวัณโรค และหลังจากโรคอีโบลาระบาดในเซียร์ราลีโอน พูลีย์ขอย้ายไปทำงานที่เคเนมาแทนเมื่อ 5 สัปดาห์ก่อนหน้านี้
และนอกจากนี้พูลีย์ยังเล่าถึงประสบการณ์ให้ทางครอบครัวฟัง รวมไปถึงการเดินทางเข้าไปในหมู่บ้าน และต้องเผชิญกับความไม่เป็นมิตรจากเหล่านักเต้นรำไล่ปิศาจด้วยเหตุที่ว่า “เขาเป็นชาวยุโรปผิวขาว” โดยในสัปดาห์แรกๆ พูลีย์ต้องอาศัยอยู่กับGabriel Madiye ผู้อำนวยการของShepherd's Hospice ในเซียร์ราลีโอน ที่มีบ้านหลังใหญ่ที่สุดและสะดวกสบายที่สุดในเขตนั้น แต่สามารถใช้ไฟฟ้าได้เพียง 2 ชั่วโมงในตอนเย็น และแม้แต่สิ่งที่ง่ายที่สุดกลับต้องใช้เวลาเพื่อทำให้เสร็จ เช่น การซักผ้าที่ต้องทำด้วยมือ และการประกอบอาหารต้องใช้เตาถ่านที่ตั้งได้เพียงครั้งละหม้อเท่านั้น รวมไปถึงต้องใช้เตารีดเตาถ่านในการรีดเสื้อผ้า
และจากประวัติของพูลีย์พบว่า พูลีย์เกิดมาในครอบครัวที่อบอุ่นในหมู่บ้านซัฟฟอล์คที่ไอค์ (Eyke อังกฤษ )และหลังจากสำเร็จการศึกษา พูลีย์เดินทางท่องเที่ยวไปในต่างแดน เขาเข้าเรียนคอร์สการสอนภาษาอังกฤษ TESOL สำหรับสอนชาวต่างชาติในกัลกัตตา อินเดีย และเดินทางต่อไปยังอินโดนีเซีย และออสเตรเลีย
ด้านโรบินและแจ็คกี บิดามารดาของวิลเลียม พูลีย์ที่เปิดบริษัทเคลื่อนย้ายอุปกรณ์และสัมภาระในบ้านและบริษัทได้ออกแถลงการณ์แสดงความขอบคุณ “เรารู้สึกซาบซึ้งของทุกฝ่ายที่มีส่วนช่วยเหลือนำลูกชายของเรากลับอังกฤษ ทางครอบรู้สึกพิศวงระคนกับยินดีที่เห็นความร่วมมือของนานาชาติและรัฐบาลอังกฤษในการช่วยนำตัววิลกลับบ้าน และเขาได้รับการรักษาชั้นเลิศที่ทางเราไม่สามารถร้องขออะไรที่ดีไปกว่านี้ได้ และท้ายสุดทางครอบครัวพูลีย์ขอขอบคุณทั้งญาติมิตรสำหรับความปราถนาดีที่ส่งใจมาให้วิล และทางเราขอให้ทุกคนยังคงระลึกว่าในส่วนอื่นของโลกใบนี้ยังต้องทนทุกข์กับการระบาดของโรคอีโบลา ที่เขาเหล่านั้นไม่สามารถเข้าถึงการรักษาเหมือนเช่นวิลได้รับในขณะนี้”
