เอเจนซีส์/ASTV ผู้จัดการออนไลน์-กองทุนการเงินระหว่างประเทศ (ไอเอ็มเอฟ) ออกโรงเตือนบรรดาประเทศอาหรับที่มั่งคั่งแถบภูมิภาคอ่าวเปอร์เซียในวันพุธ (20) ระบุ อย่ามัวแต่ใช้จ่ายเกินตัว ชี้ควรหาทางรับมือการว่างงานของประชาชนที่ส่อเค้าเพิ่มสูงขึ้น จนอาจกระทบเสถียรภาพทางการเมืองและทางสังคมซ้ำรอยปรากฏการณ์ “อาหรับสปริง”
คำแถลงของไอเอ็มเอฟระบุว่า แม้ประเทศอาหรับที่มั่งคั่งแถบอ่าวเปอร์เซียจะเป็นดินแดนที่พึ่งพาแรงงานไร้ฝีมือจากเอเชียใต้และเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ในการสร้างการเติบโตทางเศรษฐกิจของตนมาตั้งแต่ช่วงทศวรรษที่ 1970 ขณะที่พลเมืองที่เป็นเจ้าของประเทศต่างใช้ชีวิตอย่างหรูหราฟุ่มเฟือยจากรายได้ที่สูงจากการเป็นพนักงานภาครัฐ และสวัสดิการสังคมที่รัฐบาลจัดหาให้ แต่ทว่าแนวโน้มดังกล่าวกำลังจะเปลี่ยนไป
ไอเอ็มเอฟระบุว่าโมเดลการพัฒนาดังกล่าวที่พบใน 6 ชาติอาหรับคือซาอุดีอาระเบีย สหรัฐอาหรับเอมิเรตส์ คูเวต บาห์เรน กาตาร์ และโอมานตลอดหลายสิบปีที่ผ่านมานั้นเต็มไปด้วย “ความไม่ยั่งยืน” เนื่องจากรัฐบาลของประเทศเหล่านี้ที่ต้องพึ่งพารายได้จากการส่งออกน้ำมันเริ่มประสบภาวะที่ไม่สามารถแบกรับค่าใช้จ่ายด้านสวัสดิการสังคมจำนวนมหาศาลได้จากการที่ประชากรโดยเฉพาะในวัยหนุ่มสาวเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว ขณะที่ตำแหน่งงานในหน่วยงานภาครัฐก็มีไม่เพียงพอที่จะรองรับประชากรที่เพิ่มจำนวนขึ้น
และนั่นเป็นที่มาที่ทำให้จำนวนผู้ว่างงานใน 6 ประเทศดังกล่าวเพิ่มสูงขึ้นทุกปี จนเริ่มเกิดกระแสต่อต้าน“แรงงานต่างชาติ”ในหลายประเทศ
โดยข้อมูลล่าสุดชี้ว่า ในปัจจุบัน ตำแหน่งงานในภาคเอกชนของประเทศอาหรับเหล่านี้เกือบ 88 เปอร์เซ็นต์ยังเป็นการว่าจ้างแรงงานต่างชาติ
ข้อมูลของไอเอ็มเอฟระบุว่า แรงงานของกลุ่มประเทศอาหรับแถบอ่าวเปอร์เซียทั้ง 6 ชาติมีแนวโน้มเพิ่มสูงขึ้นราว 3-4% ต่อปี ซึ่งหมายความว่า ประชากรที่จะก้าวเข้าสู่ตลาดแรงงานภายในปี 2018 อาจเพิ่มขึ้นระหว่าง 1.2-1.6 ล้านคน ทั้งที่ตำแหน่งงานทั้งของภาครัฐบวกกับภาคเอกชนรวมกันในทั้ง 6 ประเทศ อาจสามารถรองรับประชากรที่ต้องการหางานทำได้เพียง 1 ใน 3 เท่านั้น
ในซาอุดีอาระเบีย อัตราการว่างงานของประชาชนในช่วงไตรมาสที่ 2 ของปีนี้อยู่ที่ราว 11.8 เปอร์เซ็นต์ ขณะที่ในสหรัฐอาหรับเอมิเรตส์ มีประชาชนที่ต้อง “เดินเตะฝุ่น” กว่า 14 เปอร์เซ็นต์
ยิ่งไปกว่านั้น ไอเอ็มเอฟยังแสดงความกังวลถึงอัตราการว่างงานในหมู่สตรีอาหรับที่พุ่งสูง โดยเฉพาะในซาอุดีอาระเบียที่มีผู้หญิงถึงเกือบ 35 เปอร์เซ็นต์ไม่มีงานทำ และอีก 28 เปอร์เซ็นต์ในสหรัฐอาหรับเอมิเรตส์
อัตราว่างงานที่เพิ่มสูงขึ้นทุกขณะ กำลังกลายเป็นปัญหาใหญ่สำหรับดินแดนอาหรับที่มั่งคั่งเหล่านี้ และอาจนำไปสู่การเกิดความวุ่นวายทั้งทางการเมืองและทางสังคมดังเช่นกรณี “อาหรับสปริง”
อย่างไรก็ดี ในเวลานี้ยังดูเหมือนรัฐบาลของทั้ง 6 ชาติยังคงเพลิดเพลินกับการจับจ่ายใช้สอยที่เกินตัวและทุ่มเทเม็ดเงินไปในโครงการพัฒนาอสังหาริมทรัพย์ขนาดใหญ่ ที่ไม่ก่อให้เกิดรายได้
