เอเจนซี - เมื่อถึงเวลาพักเที่ยง คนงานชาวอินเดียกว่า 20 คน ซึ่งกำลังก่อสร้างวัดในหมู่บ้านแห่งหนึ่งต่างวางเครื่องไม้เครื่องมือ และเดินฝ่าถนนดินลูกรังกลับไปยังเพิงพัก โดยมีเพื่อนคนงานชายอีกกลุ่มเข้ามาสมทบ จากนั้นทุกคนจึงเริ่มทานอาหาร ซึ่งก็ปรุงโดยพ่อครัวที่เป็นชายด้วยกันเอง
ชายฉกรรจ์เหล่านี้ใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันตลอดทั้งวัน ตกกลางคืนก็แบ่งปันที่นอนซึ่งเป็นเพียงผืนเสื่อในห้องโล่งๆ เป็นชีวิตที่ดูไม่ต่างอะไรกับสามีภรรยา แต่ทว่าในความเป็นจริงพวกเขากลับไร้คู่ครอง ซึ่งสะท้อนให้เห็นปัญหาความไม่สมดุลระหว่างเพศที่กำลังลุกลามในอินเดีย
จากสถิติเมื่อต้นปีที่ผ่านมา พบว่า สัดส่วนทารกเพศหญิงในอินเดียคิดเป็น 914 คนต่อทารกเพศชาย 1,000 คน ลดลงอย่างมากจากเมื่อปี 2001 ซึ่งพบว่ามีเด็กหญิงราว 933 คนต่อเด็กชาย 1,000 คน
“ผมพยายามหาผู้หญิงแต่งงานด้วยมาตั้งแต่อายุ 15” วิโนดภัย เมห์ตาลิยา ชาวนาวัย 23 ปี ในเมืองสิยานี รัฐคุชราต เผย
ความนิยมในบุตรชายที่สืบทอดมานานหลายสิบปี ทำให้สัดส่วนหญิง-ชายในอินเดียมีความเหลื่อมล้ำมากขึ้น โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อมีบริการอัลตรา-ซาวนด์ ก็ยิ่งสนับสนุนให้การทำแท้งเพื่อเลือกเพศบุตร หรือการสังหารทารกหญิงวัยแรกเกิด ทำได้ง่ายขึ้น
เมืองสิยานีซึ่งมีประชากรราว 8,000 คน กำลังขาดแคลนเพศแม่อย่างหนัก ทำให้ชายอายุ 35 ปีขึ้นไปราว 350 คน ยังไม่สามารถหาใครมาเป็นคู่ครองได้
“ผมโชคดีที่แต่งงานไปเมื่อ 20 ปีก่อน” ลัลจิภัย มักวานา วัย 42 ปี ซึ่งเป็นช่างทำความสะอาดเพชร กล่าว
“ถ้าตอนนี้ผมยังหนุ่ม คงหาภรรยาไม่ได้แน่นอน” เขากล่าว
ประจันต์ เทพ เจ้าของโรงโม่แป้ง วัย 41 ปี อธิบายว่า “ที่นี่ไม่ค่อยมีการพัฒนาด้านอุตสาหกรรมหรือระบบสาธารณูปโภค คนก็เลยยากจน และยังขาดการศึกษา”
“ผู้หญิงมีน้อยมาก แถมส่วนใหญ่ก็ออกจากเมืองไปหาโอกาสที่ดีกว่า” เขาเผย พร้อมบอกว่ารู้สึกโชคดีที่มีครอบครัวไปแล้ว
คนงานชายที่อาศัยอยู่ด้วยกันจะต้องผลัดกันทำหน้าที่ทุกอย่าง ไม่ว่าจะเป็นกวาดบ้าน, ปรุงอาหาร, ทำความสะอาด ซึ่งโดยปกติงานเหล่านี้จะเป็นหน้าที่ของผู้หญิง
ภาวะขาดแคลนผู้หญิงยังทำให้เกิดการขูดรีดเงินทองจากชายที่หวังจะได้พวกเธอมาเป็นภรรยา ซึ่งสวนทางกับระบบสินสอดของอินเดียที่เจ้าสาวจะต้องเป็นฝ่ายมอบเงินสินสอดให้แก่ครอบครัวของเจ้าบ่าว
“ผมเลิกหาแล้วล่ะ” ภรัตภัย คอยร์ ซึ่งต้องทนเป็นโสดมาจนอายุ 45 ปี เผย
“ผู้หญิงเขาเรียกร้องเงินแต่งงานมากเกินกว่าที่ผมจะให้ได้”
