เดอะ จาการ์ตาโพสต์ - สำหรับใครก็ตามบนโลกที่เคยตั้งข้อสงสัยว่า ประชากรที่ยากจนและมีการศึกษาต่ำ อีกทั้งส่วนใหญ่เป็นชาวมุสลิม จะสามารถดำเนินตามครรลองประชาธิปไตย เมื่อวันพุธ (8) ที่ผ่านมา อินโดนีเซียพิสูจน์ให้เห็นแล้วว่า ความคิดดูหมิ่นทำนองนั้น ผิดอย่างสิ้นเชิง ตลอดการเลือกตั้ง 3 ครั้งที่ผ่านมา นับตั้งแต่การโค่นล้มอดีตประธานาธิบดีซูฮาร์โตในปี 1998 อินโดนีเซียแสดงให้เห็นว่า พวกเขาเชี่ยวชาญชำนาญและศิวิไลซ์เทียบเท่าประเทศประชาธิปไตยเบ่งบานแห่งอื่นๆ บนโลก
ในการเลือกตั้งประธานาธิบดีโดยตรงครั้งที่ 2 ของอินโดนีเซียคราวนี้ ผู้มีสิทธิเลือกตั้งจำนวนนับล้าน ตบเท้าเข้าสู่คูหาเลือกตั้งด้วยความรื่นเริงบันเทิงใจ ขั้นตอนการลงคะแนนเสียงทั่วประเทศดำเนินไปค่อนข้างจะเรียบร้อย ใบหน้าที่ยิ้มแย้มและร่าเริง แม้แต่ในช่วงนับคะแนน มีให้เห็นทุกๆ ที่
ผู้มีสิทธิเลือกตั้งชาวอินโดนีเซียออกเสียงชี้ขาดว่า ใครคือผู้ที่พวกเขาไว้วางใจให้ดำรงตำแหน่งผู้นำประเทศเป็นเวลา 5 ปีนับจากนี้ อย่างไรก็ตาม แม้จะทราบผลอย่างเป็นทางการในอีก 2-3 สัปดาห์ข้างหน้า แต่จากการนับคะแนนเบื้องต้นของหลายสำนักชี้ว่า ซุซิโล บัมบัง ยุโธโยโน สามารถคว้าชัยชนะแบบถล่มทลาย และเตรียมเข้ารับตำแหน่งผู้นำประเทศเป็นสมัยที่สอง ดังนั้น จึงเป็นหน้าที่และความรับผิดชอบที่ชาวอินโดนีเซียทุกคน ไม่ว่าจะผู้แพ้หรือผู้ชนะในศึกเลือกตั้งครั้งนี้ จะต้องเคารพการตัดสินใจของประชาชน ไม่ว่าจะหวานชื่นหรือขมขื่นก็ตามที
แม้จะเป็นว่าที่ผู้ชนะ แต่ ยุโธโยโน จำเป็นต้องตระหนักเช่นเดียวกับเมื่อ 5 ปีที่ผ่านมา ว่า เขาไม่ใช่ประธานาธิบดีของผู้ที่เลือกเขาเท่านั้น แต่ยังต้องเป็นประธานาธิบดีให้กับฝ่ายสนับสนุนอดีตประธานาธิบดี เมกาวะตี ซูการ์โนบุตรี และรองประธานาธิบดี ยูซุฟ กัลลา ตลอดจนผู้ที่ไม่มีสิทธิเลือกตั้ง และผู้ที่ไม่ต้องการลงคะแนนด้วย ยุโธโยโนจะต้องเชื่อมโยงทั้งประเทศเข้าไว้ด้วยกัน ตลอดจนต้องสะสางปัญหาต่างๆ และสานต่อความปราถนาของผู้มีสิทธิเลือกตั้ง รวมทั้งชนกลุ่มน้อยต่างๆ ด้วย แม้จะเป็นวาระสุดท้ายของการดำรงตำแหน่งประธานาธิบดี แต่อีก 5 ปีต่อจากนี้ สมควรเป็นก้าวย่างที่ถูกต้องของยุโธโยโนในการสะสางวาระต่างๆ ที่ยังค้างคาอยู่ เพื่อนำพาอินโดนีเซียสู่ความเจริญรุ่งโรจน์
เราทุกคนหวังด้วยว่า ผู้พ่ายแพ้ในการเลือกตั้งจะยอมรับความปราชัยอย่างสง่างามเพื่อหลีกเลี่ยงความขัดแย้งที่อาจจะเกิดขึ้น
ขณะที่อินโดนีเซียจะต้องเดินหน้าเพื่อปกป้องและเสริมสร้างความแข็งแกร่งให้กับความสำเร็จอันยิ่งใหญ่ในระบอบประชาธิปไตย เราต้องไม่ลืมว่า ประชาธิปไตยเป็นเพียงเป้าหมายระดับกลาง ๆ เท่านั้น ขณะที่เป้าหมายสูงสุดควรอยู่ที่ว่า เราจะนำประชาธิปไตยมาใช้ประโยชน์อย่างไร เพื่อทำให้ประเทศชาติดียิ่งขึ้นสำหรับทุกคน
